Zosia Samosia - utrwalanie głoski ś w wyrazach, wyrażeniach i zdaniach

Cel główny: usprawnianie narządów artykulacyjnych, świadome i celowe kierowanie oddechem , prawidłowe ułożenie narządów mowy do głoski ,,ś’’.

Cele szczegółowe (dziecko):
- usprawnia ćwiczeniami narządy mowy,
- stara się prawidłowo artykułować głoskę „ś” w wyrazach i wyrażeniach,
- potrafi ułożyć właściwie język, podczas wypowiadanie słów z głoską ś.

Metody:
- słowna (instrukcja),
- czynnościowa (zadania stawiane do wykonania).

Formy:
- indywidualna.

Środki dydaktyczne:
- treść bajki,
- kolorowanka przedstawiająca Zosię
- kartoniki (10 sztuk) z rzeczami, które mogła zgubić Zosia, np. miś, ptyś, ryś, łoś, wiśnie, ślimak, śrubka, śliwka,

Przebieg:

1. Ćwiczenia usprawniające narządy mowy - bajka logopedyczna, pt. ,, Zosia Samosia”- bajka opowiada o Zosi, która wiecznie gubi różne swoje rzeczy i zabawki. Zosia, czyli język szuka ich w swoim pokoju, czyli buzi. Dziecko szukając zagubionych przedmiotów (rysunki na kartonikach) ćwiczy aparat artykulacyjny. Prowadzący opowiada bajkę logopedyczną o ich poszukiwaniu. Buzia dziecka to pokój Zosi, język dziecka to Zosia. Przy szeroko otwartej buzi, dziecko, prowadzone przez opowiadającego bajkę, prowadzi poszukiwania czyli rusza językiem.

kierowanie języka do prawego i lewego policzka ( przeszukujemy pokój po prawej i lewej stronie), pokazujemy obrazek np. misia, który został odnaleziony,
kierowanie języka do górnych zębów, przeliczanie ich czubkiem języka, ( sprawdzamy czy przedmioty nie stoją na górnych półkach w pokoju Zosi), pokazujemy obrazek, np. śrubki, która została odnaleziona,
kierowanie języka do podniebienia górnego, ( sprawdzamy czy nie ukryto rzeczy na najwyższej szafie w pokoju Zosi), pokazujemy obrazek np. śliwki, która została odnaleziona,
kierowanie języka do dolnych zębów, przeliczanie ich ( sprawdzamy czy nie ukryto rzeczy za przedmiotami na podłodze pokoju), pokazujemy obrazek np. wiśni, które zostały odnalezione,
poruszanie językiem góra-dół (skaczemy z radości z odnalezienia kilku przedmiotów).

2. Utrwalanie głoski ś w wyrazach – dziecko powtarza nazwy przedmiotów z odkrytych przez nie kartoników, utrwalając ich prawidłową wymowę.

3. Nauczyciel przecina obrazek - kolorowankę Zosi Samosi, robiąc z nich puzzle. Dziecko otrzymuje kawałki puzzli, jeśli powie czy pamięta nazwy przedmiotów, które były w pokoju Zosi. Za poprawnie wypowiedzianą nazwę otrzymuje kawałek obrazka. W ten sposób powstaje obraz naszej Zosi Samosi.

4. Nauczyciel przedstawia uczniowi Zosię (cały obrazek złożony z kawałków) – pokazuje kolorowankę dziewczynki. Do obrazka przykłada kolejne kartoniki – aby było ich 10 i po kolei dziecko mówi co Zosia ma jeszcze w swoim pokoju, np. Zosia Samosia ma u siebie ptysia....W ten sposób dziecko powtarza kolejno 10 zdań, utrwalając prawidłową wymowę głoski S w wyrażeniach i zdaniach.

5. Utrwalanie głoski – wykorzystujemy wiersz Juliana Tuwima, pt. „Zosia Samosia”. Razem z dzieckiem czytamy i powtarzamy fragment tekstu:
„Jest taka Zosia,
Nazwano ją Zosia-Samosia,
Bo wszystko “Sama! Sama! Sama!”
Ważna mi dama!
Wszystko sama lepiej wie,
wszystko sama robić chce,
Dla niej szkoła, książka, mama
nic nie znaczą – wszystko sama!”

6. Logopeda dziękuje dziecku za wspólne zajęcia. Ćwiczenia końcowe - omówienie zajęć, sukcesów dziecka, nagroda. Zlecenie ćwiczeń do domu.

Bibliografia:

1. M. Dembińska – Wola, Zabawy logopedyczne. Głoski ś, ź, ć, dź, Warszawa 2004.
2. D. Antos, G. Demel, I. Styczek, Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy, Warszawa 1978.
3. E. J. Lichota, Terapia wad wymowy, Warszawa 2009.
4. A. Sołtys – Chmielowicz, Wady wymowy i ich korygowanie, w: Logopedia 31, Lublin 2002.