Scenariusz
1. Prowadząca: mgr Magdalena Okońska
2. Temat: „W świecie dźwięków i muzyki – wspólne granie i muzykowanie na instrumentach codziennego użytku”.
3. Grupa wiekowa : 4-latki
4. Cele :
- Dziecko rozpozna instrumenty i wymieni ich nazwy
- Dziecko zagra na instrumencie,
- Dziecko weźmie udział we wspólnym graniu na przedmiotach codziennego użytku, oraz na własnym ciele
5. Metody:
- Słowna
- Oglądowa
- Czynna, aktywna
6. Formy pracy:
- Indywidualna
- Grupowa
- Zespołowa
7. Środki dydaktyczne: obrazki instrumentów, prawdziwe instrumenty (bębenek, grzechotka, trójkąt, talerze, tamburyno, gitara), pałeczka dyrygenta, gazety, drewniane łyżki, garnki, folia malarska, słoiki, muzyka relaksacyjna na CD.
8. Przebieg zajęć:
• Wstęp. Nauczycielka chodzi po sali i uderza w różne przedmioty : stół, krzesło, zabawka, okno. Zadaje dzieciom pytanie : Czy coś słyszeli? Dzieci mówią, że rożne dźwięki, raz głośne raz ciche. A w jaki sposób te dźwięki wydobywały się z np. ze stołu? Przez uderzanie patykiem i ręką. A czy znacie jakieś instrumenty, na których można grać?. Chętne dzieci wymieniają znane im instrumenty.
• Zabawa dydaktyczna „Czy znasz te instrumenty”. Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel pokazuje obrazki instrumentów. Dzieci wymieniają ich nazwy. Następnie rozkłada różne instrumenty na dywanie i dzieci dobierają instrumenty do obrazków. Chętne osoby pokazują w jaki sposób się na nich gra.
• Zabawa ruchowa „Idziemy za dźwiękiem”. Dzieci chodzą swobodnie po sali do muzyki. Gdy usłyszą grzechotkę-muszą podskakiwać, a gdy bębenek- pstrykać palcami. Zabawa jest powtarzana kilkakrotnie.
• Zabawa słuchowa „Wydobywamy dźwięki”. Nauczycielka demonstruje różne przedmioty i pyta dzieci czy można na nich grać -gazeta, garnki i łyżki drewniane, folia malarska, słoiki. Dzieli same pokazują jak można grać np. uderzając, szeleszcząc, zgniatając. Dzieci zostają podzielone na zespoły i na sygnał nauczyciela grają odpowiednie „instrumenty”. Po kilku próbach dzieci zamieniają się miejscami (tak, aby każde dziecko grało na wszystkich „instrumentach”). Na koniec chętne dziecko zostaje dyrygentem i kieruje „orkiestrą” (według B. Strauss).
• Ćwiczenia relaksacyjne „Szum strumienia”. Dzieci leżą na dywanie i słuchają nagrania leśnego strumyka. N-lka zachęca dzieci do wyobrażenia sobie o czym śpiewa rzeka.