Scenariusz warsztatów dla rodziców na temat bezpieczeństwa w sieci

Temat: Organizacja i przebieg warsztatów dla rodziców „Bezpieczeństwo dziecka w kontakcie z komputerem”.
Miejsce: Przedszkole Publiczne nr 9 w Bartoszycach
Uczestnicy: rodzice dzieci z grupy III „Biedronki”
Liczba uczestników: .......
Czas trwania: ok. 45 minut
Cele ogólne:
• ukazanie pozytywnych aspektów Internetu,
• uświadomienie rodzicom zagrożeń, które mogą czekać na ich dzieci w Internecie
• poznanie zasad bezpiecznego korzystania z Internetu
• uświadomienie rodzicom, gdzie należy szukać pomocy w przypadku powstałego zagrożenia
• zapoznanie rodziców ze stronami przyjaznymi dzieciom
Metody:
- słowne (rozmowa)
- oglądowe (prezentacja, filmik)
- aktywne (burza mózgów, kosz i walizeczka, promyczkowe uszeregowanie, „rozmowa przez Internet”)
Formy:
- grupowa
- indywidualna
Środki dydaktyczne:
laptop, tablica multimedialna, prezentacja pt. „Bezpieczeństwo w sieci” , filmik pt. „Chroń dziecko w sieci”, tablice, mazaki, długopisy, obrazki (smutna i wesoła buzia, kosz i walizeczka, komputer) karteczki samoprzylepne, ulotki dla rodziców

Przebieg:

Przedstawienie rodzicom prezentacji pt. „Bezpieczeństwo w sieci”, w trakcie której uczestnicy wykonują zadania:
1.Co można zrobić za pomocą Internetu? – podział rodziców na grupy, burza mózgów, zapisywanie pomysłów na dużych arkuszach papieru, prezentacja pomysłów.
2.Pozytywne i negatywne aspekty Internetu – praca w grupach metodą „kosza i walizeczki”, segregowanie wcześniej wypisanych pomysłów, prezentacja efektów.
3.Bezpieczne korzystanie z Internetu – praca metodą „promyczkowe uszeregowanie”, ustalenie zasad bezpiecznego korzystania z sieci, indywidualne zapisywanie pomysłów na samoprzylepnych karteczkach, umieszczanie karteczek na dużym arkuszu papieru tworząc kształt słońca.
4.Rozmowa przez Internet – podział uczestników na dwie grupy (koło podzielone na dwa półkola), uczestnicy odwróceni są do siebie plecami do wnętrza koła, tak, aby każdy z nich patrzył na zewnątrz koła. Nauczyciel rozdaje każdemu po małej kartce, a następnie podaje instrukcje: „Wymyśl sobie pseudonim, tzw. nick, dzięki któremu nikt cię nie rozpozna i zapisz go w lewym górnym rogu kartki.” „Teraz niech każdy napisze obok swojego pseudonimu (nicka) jedno zdanie, w którym o coś zapyta swego przyszłego rozmówcę np. „RUMCAJS: cześć, co robisz, jak wyglądasz?”. Nauczyciel zbiera kartki, rozdaje je przypadkowo osobie z przeciwnej grupy (z drugiego półkola), tak, aby każdy dostał jakąś kartkę. Podaje kolejną instrukcję: „Teraz pod spodem dodajcie swój pseudonim (nick), który sobie wybraliście i odpowiedzcie na pytanie.” Po zebraniu wszystkich kartek n-el wyjaśnia, że tak wygląda rozmowa w Internecie za pomocą komunikatora lub czatu. Odczytuje kilka z nich. N-el pyta: „Jak myślicie, kim jest jeden z rozmówców np.”RUMCAJS” – uczestnicy zgadują. Jeśli nikt nie zgadł, prosi, aby pokazała się osoba posługująca się odczytanym nickiem.. N-el podkreśla, że w zasadzie nigdy nie możemy być pewni z kim rozmawiamy w Internecie i że w związku z tym:
- zawsze trzeba zadbać, aby rozmawiając z kimś nie podawać żadnych danych o sobie: nr telefonu, adresu zamieszkania, nazwy szkoły itp.
- trzeba wybierać taki nick, który zapewnia anonimowość.
5. Prezentacja filmiku pt. „Chroń dziecko w sieci” – podsumowanie zajęć.
6. Rodanie rodzicom ulotek informacyjnych.
7. Ewaluacja zajęć: przyklejenie obrazka z komputerem w wybranym polu oznaczonym wesołą lub smutną buzią jako wypowiedź na temat przydatności wiedzy zdobytej podczas warsztatów.

Opracowała
Joanna Łach