Święto Pluszowego Misia

Scenariusz imprezy grupowej „Święto Pluszowego Misia”

Data: 27.11.20117r.
Grupa: VI „Biedronki” dzieci 5,6-letnie
Cele ogólne:
• Rozwijanie umiejętności porozumiewania się za pomocą różnych werbalnych
i niewerbalnych środków wyrazu.
• Kształtowanie prawidłowych zachowań koniecznych w relacjach z rówieśnikami i dorosłymi.
• Rozpoznawanie, nazywanie i wyrażanie swoich emocji.
• Wykorzystanie zdobytych wiadomości i umiejętności w podejmowanych działaniach.
• Rozwijanie umiejętności zastosowania nabytych wiadomości w praktyce.
• Rozwijanie percepcji słuchowej i wzrokowej.
• Rozwijanie myślenia przyczynowo- skutkowego.
• Rozwijanie i kształtowanie ogólnej sprawności ruchowej dziecka w miarę jego
możliwości.
Pomoce: płyta z melodią „Panie Janie” oraz „Mam chusteczkę haftowaną” muzyka relaksacyjna, maskotki – misie, treść wiersza „Miś”, materiały z warsztatów „Klanza”, materiał, skakanka, treść zagadek, lizaki zielone i czerwone dla każdego dziecka, historyjka obrazkowa dla każdego dziecka/grupy, kolorowanki, karta sprawności, medale, pieczątki.

Przebieg imprezy:
1. Zabawa powitalna ze śpiewem na melodię „Panie Janie”:
Witaj (imię dziecka), witaj ....,
jak się masz, jak się masz?
Święto pluszowego Misia, w przedszkolu jest dzisiaj,
na zabawę czas, na zabawę czas.
2. Wysłuchanie treści wiersza pt. „Miś":
Miś jest mały i puchaty, miś jest fajny i kudłaty,
miś jest gruby jak ta kula, misia zawsze się przytula.
Lecz czasami też tak bywa, że się o nim zapomina,
a więc wezmę misia czule i do siebie go przytulę
(wszystkie dzieci przytulają swoje misie)
3. Przedstawienie swoich misiów przez dzieci.
4. Zabawa ruchowo – naśladowcza „Niedźwiadek” ze śpiewem na melodię „Mam chusteczkę...”. Misie siedzą na dywanie przed dzieckiem. (zad.1 sprawności)
„Jedna łapka, druga łapka (podnoszą prawą, potem lewa rękę)
Ja jestem niedźwiadek (pokazują na siebie)
Trzecia łapka, czwarta łapka (pokazują prawą, lewą nogę)
A to jest mój zadek ( klepią się po pupie)
Lubię miodek, kocham miodek (masują brzuszek prawą, lewą ręką)
Wybieram go pszczółkom (pokazują wybieranie miodu)
Jedną łapką, drugą łapką (podnoszą prawą, lewą rękę)
Albo pije rurką” (naśladują picie rurką)
5. Zabawy z misiem:
• „Jesienny masaż” do treści wiersza (materiały z warsztatów KLANZA). Masaż wykonywany jest na plecach misia: (zad.2 sprawności)
„Przyszła jesień z deszczowymi chmurami,
a po parku chodzą dzieci parami („maszerowanie” – palce wskazujące i środkowe)
Na alejkach ścielą się z liści dywany (głaskanie całą dłonią)
i brązowe spadają kasztany. (ukłucia palcem)
My zbieramy te dary jesieni (chwyt pięcioma palcami)
układamy je w rządkach na ziemi (rysowanie grzbietem dłoni linii)
W domu tato wywierci w nich dziurki, (wiercenie opuszkiem palców)
nawleczemy je wtedy na sznurki” (dwie faliste linie rękoma po plecach)
• Zabawa „Który misio jest mój?
Dzieci z zasłoniętymi oczami rozpoznają swojego misia.
• Przejście po skakance jedno dziecko za drugim z misiem na rękach.
• „Usypiamy misia” – leżenie na plecach, miś siedzi na brzuchu dziecka. Wdech – miś unosi się do góry, wydech – opada na dół.
6. Wysłuchanie krótkiej informacji o misiach – niedźwiedziach!
Niedźwiedzie brunatne zapadają w sen zimowy, do którego przygotowują się już pod koniec lata. Bardzo dużo jedzą i szykują sobie legowisko – gawrę. Może to być jama w ziemi wyścielona liśćmi, gałązkami i mchem lub jaskinia, spróchniałe pnie drzew. Nie opuszczają jej aż do wiosny. Kiedy się budzą są lżejsze prawie o 200kg i baaardzo głodne! Małe misie rodzą się w zimie – ważą około 1 kilograma i mierzą 25cm. Przez pierwsze miesiące życia są bezradne i pozostają pod czujnym okiem mamy, nie opuszczają legowiska. W wieku 4 miesięcy, pod opieką mamy – niedźwiedzicy, wybierają się na pierwszy spacer po okolicy.
Niedźwiedź brunatny jest wszystkożercą – lubi prawie wszystko: owoce, korzenie roślin, grzyby, żołędzie oraz ryby, jaja ptaków i mięso.
Niedźwiedzie mają doskonały węch, mocne pazury do wspinania i grzebania w ziemi, świetnie umięśnione łapy. Oczy mają małe i słabo widzą, ale świetnie słyszą. Głos niedźwiedzia to mruczenie, które wyraża zadowolenie, pomruk oznacza zaniepokojenie lub zaskoczenie, zaś głośny ryk oznacza ból lub gniew.
7. Zagadki słowne Sowy Przemądrzałej – „Prawda czy fałsz” w oparciu o informacje
o niedźwiedziach z użyciem lizaka: czerwonego (fałsz) i zielonego (prawda) (zad.3 sprawności):
• niedźwiedzie brunatne zapadają w sen zimowy
• śpią w gawrze, czyli w legowisku zimowym
• legowisko może być wysoko na niebie
• zimą budzą się kilka razy
• wiosną są bardzo głodne
• misiami po urodzeniu opiekuje się ich mama
• niedźwiedzie są wszystkożerne
• słabo słyszą
• słabo widzą
• mają mocne pazury
• zadowolony niedźwiedź mruczy
• zagniewany niedźwiedź syczy
8. Ułożenie historyjki obrazkowej pt.: „Przygoda Misia” – praca w grupach (zad.4 sprawności).
9. Zabawa logorytmiczna „Misie przygotowują się do zimowego snu” (zad.5 sprawności):
Misie przygotowują się do zimy, są śpiące (dzieci ziewają), nucą sobie kołysankę (śpiewają aaaaa). Misiom jest zimno (drżą, wykonują motorek wargami), muszą się ogrzać (chuchają w ręce). Misie przeziębiły się (dzieci kichają, kaszlą z wysuniętym językiem). Mama daje misiowi lekarstwo, które jest słodkie i smaczne (oblizują ruchem okrężnym wargi). Misie są zadowolone (dzieci mruczą, wymawiając głoskę „m”).
10. Relaksacja – leżenie na dywanie i słuchanie opowiadania N. „O małym Misiu” w tle słychać spokojną muzykę.
Pewnego razu Miś poszedł na wycieczkę do lasu. Po drodze spotkał wiele różnych zwierzątek, swoich dobrych przyjaciół. Rozmawiał z jeżem, skakał na łące z zajączkiem, gonił wiewiórkę, grał w piłkę z liskiem. Po wesołej zabawie Misio poczuł się zmęczony i powędrował do domu. Mamusia czekała już na Misia i przygotowała mu ciepłe miękkie łóżeczko. Pomogła mu zdjąć ubranko i ułożyła do snu. W pokoju było cichutko, bo wszystkie zabawki już spały. Misiu ułożył się wygodnie, zamknął oczka, rozprostował nóżki, rozluźnił rączki. Teraz Misio oddycha równo, spokojnie. Jest mu dobrze, zagłębia się w łagodną ciszę. Prawa rączka staje się leniwa, nie chce mu się jej podnieść. Lewa rączka też staje się leniwa i nie chce mu się jej podnieść. Oddycha lekko, równo, spokojnie. Nóżki też są leniwe. Prawa nóżka staje się ciężka, tak że nie chce mu się jej ruszać. Lewa nóżka staje się ciężka, tak że nie chce mu się jej ruszać. Głowa spokojnie spoczywa na poduszce. Czuje spokój, spokój i ciszę. Odczuwa ciepło w rękach, nogach, coraz więcej ciepła, jak w ciepłej kąpieli. Jest spokojny i bezpieczny. Sen otula go ciszą, zasypia...zasypia.
11. Podziękowanie za udział w imprezie, wręczenie dzieciom medali i kolorowanek.