Program zajęć wyrównawczych rozwijających zainteresowania taneczne

Program zajęć wyrównawczych rozwijających zainteresowania taneczne
dla klasy III
SP w ZS im. W. Matusiak w Brzeźniu

Realizacja programu obejmuje rok szkolny ......

Opracowała:

SPIS TREŚCI

1. Wstęp
2. Podstawy do opracowania programu
3. Cele ogólne
4. Cele operacyjne
5. Zadania
6. Treści kształcenia
7. Tematyka zajęć
8. Przewidywane osiągnięcia uczniów
9. Procedury osiągania celów
10. Metody realizacji celów programu
11. Formy pracy
12. Środki dydaktyczne
13. Uwagi wdrożeniowe
14. Ewaluacja
15. Bibliografia

1.WSTĘP

Program zajęć ruchowo - tanecznych jest przeznaczony do realizacji w I etapie kształcenia w szkole podstawowej i swym zasięgiem obejmuje uczniów klasy III. Ma on na celu zaspokojenie potrzeby ruchu, odprężenia, ekspresji i potrzeby tworzenia. Jest sposobem na aktywną formę spędzenia wolnego czasu.
Główne założenia programu polegają na obcowaniu uczniów z muzyką, ruchem i tańcem.
Poprzez taniec, uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu, słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność i harmonijność ruchową. Elementy tańca i układy choreograficzne przyczyniają się do umiejętności i łatwości obcowania w towarzystwie. Przez ruch ciała uczą się dzieci nawiązywać kontakt z otaczającym nas światem. Ruch i taniec z jednej strony mają istotne znaczenie dla rozwoju osobowości człowieka, z drugiej zaś mogą stać się istotnymi elementami terapii, ponieważ ruch znosi napięcie mięśniowe, emocjonalne, daje odprężenie. Przy okazji doskonałej zabawy następuje wzmocnienie mięśni, rozwija się koordynacja ruchowa i równowaga, jednym słowem znaczenie tańca w korygowaniu wad postawy jest bezsporne.
Ruch przy muzyce wzmaga postawę kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę uczniów.
Wreszcie zajęcia te są reakcją na potrzeby dzieci, które to nie mają możliwości korzystania z tego rodzaju zajęć w swoim miejscu zamieszkania. Program ten pozwoli grupie zainteresowanych dzieci rozwinąć swoje zainteresowania tańcem, oraz podniesie poziom jakości pracy szkoły w tym zakresie.
Uczestnictwo w tego rodzaju zajęciach, to nie tylko rozrywka, ale również sposób na stres, dobre samopoczucie, radość, odprężenie umysłu, relaks i równocześnie aktywna forma spędzania wolnego czasu. Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca i muzyki na kształtowanie młodego człowieka, uważam za zasadne realizowanie tego programu.

2. PODSTAWY DO OPRACOWANIA PROGRAMU

• Podstawa Programowa Ministerstwa Edukacji Narodowej.
• Statut Szkoły.
• Program Wychowawczy Szkoły.

3. CELE OGÓLNE

• Zaspokajanie naturalnej potrzeby ruchu.
• Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczniów.
• Budowanie poczucia własnej wartości, pozytywnego obrazu samego siebie i wiary
we własne siły
• Kształtowanie postaw tolerancji wobec innych
• Stwarzanie warunków do kształtowania zachowania sprzyjającego zdrowiu przez czynny udział w zajęciach muzyczno – ruchowych w formie pozalekcyjnej.
• Kształtowanie pozytywnej postawy wobec aktywności ruchowej, umiejętność łączenia ruchu z muzyką.
• Kształtowanie zainteresowania tańcem i ruchem przy muzyce.
• Pokazanie muzyki i tańca jako jednej z form aktywności ruchowej i sposobu spędzania wolnego czasu.
• Wzmacnianie motywacji dzieci do rozwoju swych zainteresowań i uzdolnień.
• Nauczanie harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się umownym przepisom, samoopanowania, odpowiedzialności.
• Rozwijanie indywidualnych zdolności każdego dziecka, jego inicjatywy, aktywności
i samodzielności.
• Doskonalenie sprawności kondycyjnej i koordynacyjnej, kształtowanie prawidłowej postawy ciała.
• Rozwijanie płynności i estetyki ruchu.
• Kształtowanie ekspresji twórczej.
• Kształtowanie postaw moralnych i społecznych: wytrwałości, systematyczności, samodyscypliny, szacunku, prawdomówności, umiejętności właściwego zachowania się
w sytuacji sukcesu i niepowodzeń.
• Udział w programach z różnych okazji w szkole i w środowisku.
• Rozwijanie umiejętności prezentowania swoich osiągnięć przed szerszą publicznością.

4. CELE OPERACYJNE

Uczeń:
• Poznaje układy taneczne i potrafi je realizować.
• Potrafi improwizować ruch do danej muzyki.
• Rozwija swoje zainteresowania.
• Kształci umiejętność poczucia rytmu i swobody ruchu.
• Odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec.
• Odczuwa pozytywny wpływ ruchu na funkcjonowanie całego organizmu.
• Wyrabia pewność siebie, akceptację siebie samego.
• Uczy się harmonijnego współżycia w grupie, podporządkowania się umownym przepisom.
• Nabywa umiejętności szybkiej orientacji i decyzji oraz uwagi.
• Wdraża się do przestrzegania ładu i porządku.
• Rozwija koordynację i sprawności ruchową.
• Kształci własną wrażliwość estetyczną.
• Wyraża siebie poprzez współtworzenie układów tanecznych.
• Wyrabia nawyk aktywnego spędzania czasu wolnego.
• Potrafi efektywnie współdziałać w grupie.
• Radzi sobie z tremą związaną z występami na scenie i przed publicznością.
• Aktywnie uczestniczy w życiu szkoły i środowiska.

5. ZADANIA

Kształtowanie sprawności:
• rytmicznej: koordynacja słuchowo – ruchowa, precyzyjne odtwarzanie rytmu, poczucie tempa i metrum.
• morfo - funkcjonalnej: formy aktywności stymulujące funkcjonowanie układu krążenia
i oddychania (wysiłek o charakterze aerobowym).
• kondycyjnej: wytrzymałość (ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie mięśniowe).

Kształtowanie umiejętności:
• działania na rzecz zdrowia.
• łączenia ruchu z muzyką.
• rozwijania pozytywnej postawy wobec aktywności tanecznej.

Działania wychowawcze związane z kształtowaniem:
• samodyscypliny.
• nawyku samokontroli i samooceny.
• poczucia odpowiedzialności za zdrowie i bezpieczeństwo własne oraz drugiego człowieka.
• postawy współdziałania zespołowego i wzajemnej współodpowiedzialności.

6. TREŚCI KSZTAŁCENIA
• Ćwiczenia uwrażliwiające na różne elementy muzyki.
• Zwiększenie koordynacji ruchowej oraz poczucia rytmu.
• Zabawy rytmiczne.
• Elementy gimnastyczne.
• Ćwiczenia sprawnościowe, siłowe (wzmacniające), gibkości i relaksacyjne.
• Umiejętne stosowanie ćwiczeń kształtujących prawidłową postawę ciała.
• Diagnozowanie własnych umiejętności ruchowych.
• Poznanie podstawowych i zaawansowanych kroków aerobiku oraz łączenie ich w układy.
• Wspólne tworzenie części i całych układów tanecznych.
• Wykonywanie układów tanecznych do choreografii.
• Poznanie kroków niektórych tańców towarzyskich.
• Ruch przy muzyce (podstawy tańca, technika).

7. TEMATYKA ZAJĘĆ

1. Opanowanie rytmicznego poruszania się.
2. Akcentowanie ruchem rytmu muzycznego.
3. Opanowanie podstawowych elementów ruchowych.
4. Łączenie elementów tańca z krokami tanecznymi.
5. Doskonalenie umiejętności tanecznych.
6. Elementy techniki tańca klasycznego.
7. Aerobik – nauka i doskonalenie kroków podstawowych i zaawansowanych.
8. Aerobik – nauka układu choreograficznego.
9. Nauka i doskonalenie kroków podstawowych tańca towarzyskiego – walc angielski,
cha-cha, rumba, samba, jive.
10. Nauka i doskonalenie w grupach krótkich układów tanecznych przy wybranej muzyce.

8. PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW

UCZEŃ :
1. Rozwija swoje zainteresowania. Jest animatorem kultury.
2.Odczuwa pozytywny wpływ ruchu na prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu.
3.Dopasowuje ruch do charakteru muzyki i poruszać się zgodnie z rytmem.
4.Odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec lub układ taneczny.
5. Odczuwa piękno i harmonię utworów muzycznych.
6. Radzi sobie z tremą związana z występami na scenie i przed publicznością.
7.Aktywnie uczestniczy w życiu szkoły i środowiska, bierze udział w uroczystościach, akademiach i festynach.
8. Współdziała w zespole w celu osiągnięcia wspólnego sukcesu.
9. Poznaje własną wartość i potrafi prezentować swoje mocne strony.
10. Przyjmuje słowa krytyki z zachowaniem szacunku dla drugiej osoby.

9. PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

1. Systematyczna praca na zajęciach.
2. Staranne wykonywanie wszystkich ćwiczeń.
3. Dyskusja nad układem choreograficznym.
4. Poznanie podstawowych kroków.
5. Odtwarzanie ruchów z pokazu nauczyciela.
6. Ćwiczenia utrwalające koordynację ruchów ciała podczas tańca.
7. Łączenie elementów tańca w całość – tworzenie zespołowego układu tanecznego.
8. Ćwiczenia utrwalające koordynację ruchów tanecznych całego zespołu.
9. Uświetnianie swymi występami imprez szkolnych, festynów środowiskowych.

10. METODY REALIZACJI CELÓW PROGRAMU

Metoda to droga dochodzenia do celu, świadomie podejmowane przez nauczyciela czynności dla osiągnięcia określonego efektu.
Przy realizacji programu będą stosowane :
A. METODY TWÓRCZE ( metody kreatywne oparte na naturalnym ruchu – realizują zadania problemowe wymagające pełnej samodzielności i inwencji twórczej uczniów )
1. Zabawy naśladowcze – naśladowanie ruchów, odtwarzanie w zabawie różnych ruchów.
2. Metoda zabawowo – naśladowcza. Wykonywanie ruchów opisanych słownie
i przywołanie z pamięci dziecka czynności widzianych lub stworzonych w wyobraźni.
3. Metoda ( zadaniowa ) bezpośredniej celowości ruchu. Wykonywanie przez ucznia szeregu zadań, które stanowią dla niego bezpośredni, zrozumiały i atrakcyjny cel.
Nauczyciel poleca uczniom proste zadanie w odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej. Metoda ta obejmuje ruchy proste, łatwe, zrozumiałe.
4. Metoda ścisła. Polega na ruchu odwzorowywanym z pokazu lub ruchu wykonanym
na podstawie opisu słownego. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie, na komendę lub
w podanym rytmie.
5. Metoda programowego nauczania. To metoda daleko posuniętej indywidualizacji przy zachowaniu pozorów samodzielności. Do nauczyciela należy demonstrowanie elementów ruchu, czuwanie nad ich prawidłowym wiązaniem w całość, korygowanie błędów, objaśnianie.
6. Metoda małych obwodów. Dotyczy doskonalenia lub nauczania umiejętności. Polega na przygotowaniu przez nauczyciela zadań etapowych, które przygotowują ucznia do zadania głównego, polegającego na opanowaniu określonej, złożonej umiejętności.
B. METODY ODTWÓRCZE (odwołują się do pamięci ćwiczącego, w której przechowywane są pewne rodzaje ruchów i czynności, lub opierają się na pokazie ruchu przez nauczyciela, czyli odtwarzaniu obserwowanego ruchu )
C. METODY NAUCZANIA RUCHU
1. Metoda syntetyczna. Polega na całościowym nauczaniu zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno – ruchowych.
2. Metoda analityczna. Polega na dzieleniu złożonych i trudniejszych koordynacyjnie ćwiczeń na fragmenty, które po osobnym opanowaniu scala się w płynny ruch.
3. Metoda mieszana ( syntetyczno – analityczna ). Polega w pierwszej fazie na nauczaniu częściami tańca a następnie w pełnej formie.
4. Metoda kompleksowa. Polega na nauczaniu wyodrębnionych przez nauczyciela kompleksów ruchowych danego tańca i jest połączeniem poprzednich metod, stosowanym często w celu korygowaniu błędów w wykonywanym ruchu.

11. FORMY PRACY
• Praca zbiorowa i jednolita z całą grupą.
• Forma małych obwodów, w której strukturę małego obwodu stanowić będzie 3 – 5 drobnych zadań ruchowych prowadzących od najprostszego elementu do ostatniego ogniwa, w którym jest konkretne zadanie.
• Praca indywidualna zróżnicowana z poszczególnymi uczniami.
• Zajęcia będą odbywać się w formie warsztatowej jako zajęcia pozalekcyjne.

12. ŚRODKI DYDAKTYCZNE

Na zajęciach wykorzystywane będą następujące środki dydaktyczne: odtwarzacz CD
i płyty z utworami muzycznymi, rekwizyty do ćwiczeń gimnastycznych, stroje, rekwizyty
do inscenizacji.

13. UWAGI WDROŻENIOWE

Treści programu będą wprowadzane w ciągu roku, realizacja programu odbywać się będzie przez 3 lata (IX ,,,,,, r. – VI ,,,, r.). Po każdym roku odbywać się będzie ewaluacja.
Program przeznaczony jest do realizacji dla chętnych uczniów klas II-IV. Zajęcia odbywać się będą raz w tygodniu.
Szkoła, w której program będzie realizowany posiada małą salę gimnastyczną.

14. EWALUACJA PROGRAMU

Narzędziami badawczymi będą ankiety ewaluacyjne przeznaczone dla uczniów. Wyniki będą wykorzystywane w celu modyfikacji proponowanego programu. Będzie to rodzaj wskazówki dla nauczyciela co uczniom podobało się najbardziej w czasie tych zajęć, co ich nie interesowało, a co najbardziej angażowało. Uczniowie wyrażają także swoją opinię na temat potrzeby tego typu zajęć.
Ocena postępów dzieci w zakresie umiejętności nabytych przez uczestników programu zajęć kółka tanecznego dokonuje się w trakcie i po zakończeniu jego realizacji poprzez:
• obserwację dzieci,
• rozmowy z dziećmi.