Komers - scenariusz uroczystości ukończenia gimnazjum

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI UKOŃCZENIA GIMNAZJUM 2017

" Na najważniejszych skrzyżowaniach życiowych nie stoją żadne drogowskazy".
Ch. Chaplin

Prowadzący: Julia Migas i Julia Świtała

(Podkład muzyczny: Vanessa Carlton: One thousand miles ; w tle zdjęcia z gimnazjum)

J. Migas i J. Świtała wychodzą na środek.

J.M: Serdecznie witamy Panie Dyrektor, zaproszonych gości, rodziców, nauczycieli, pracowników szkoły oraz koleżanki i kolegów z klas młodszych.

J.Ś: Dzisiejsza uroczystość jest dla nas trzecioklasistów, szczególnie ważna. Dziś po raz ostatni przyszliśmy do tej szkoły, ostatnia lekcja, ostatni dzwonek ( w tym momencie K. Nowak dzwoni ręcznym dzwonkiem), ostatnie spotkanie z przyjaciółmi. Przyszliśmy pożegnać naszą szkołę i wszystkich tych, którzy byli z nami i dla nas. Tych, którzy zabiegali o to, by z nas wyrośli ludzie mądrzy, odpowiedzialni, potrafiący ofiarować swoje serce innym.

J.M: Nazywam się Julia Migas
J.Ś: A ja Julia Świtała i poprowadzimy dzisiejszą uroczystość. W poczcie sztandarowym szkołę reprezentują : Paulina Adamek, Viktoria Kuczera i Szymon Halszka.
J.M: Symbole szkolne poniosą : Patrycja Bielaczek, Karolina Soja i Tobiasz Pukowski.
Zapraszamy naszych pozostałych kolegów.

( Na ekranie zdjęcia absolwentów z dzieciństwa i teraz.) Podkład z Piraci z Karaibów 3 : n.12 One day.)

J.Ś: Oto:
Dziewczyny:

J.M:
Chłopcy:

(Uczniowie na swoich miejscach, wchodzi Julia Pawełek).

J.P.:
Co dzień, gdy przejdziesz próg,
Jest tyle dróg, co w świat prowadzą
I znasz sto mądrych rad,
Co drogę w świat wybierać radzą....
I wciąż ktoś mówi Ci,
Że właśnie w tym tkwi sprawy sedno,
Byś mógł z tysiąca dróg
Wybrać tę jedną.

J.M: Przywitaliśmy Państwa słowami, które świetnie charakteryzują ten moment w naszym życiu. Jest to czas zmiany, podejmowania decyzji, dokonania wyboru, który będzie miał wpływ na naszą przyszłość.

J.Ś: Minęły trzy lata, odkąd wstąpiliśmy w mury tej szkoły. Lata, podczas których staliśmy się dojrzalsi. Dziś nadeszła chwila pożegnania z przyjaciółmi, nauczycielami i pracownikami szkoły, pora rozstania z beztroskimi latami dzieciństwa, które pozostaną tutaj na zawsze.

J.M: Jest nam bardzo miło, że w tak ważnej chwili – uroczystości ukończenia gimnazjum – towarzyszą na wszyscy zebrani na tej sali.

J.Ś: Zostanie wprowadzony sztandar. Proszę wszystkich o powstanie. Baczność. Sztandar i symbole szkolne wprowadzić.

( Chwila na ustawienie.)

Do hymnu.

( Pan Fulneczek gra, uczniowie śpiewają 2 zwrotki i refren.)

J.M: Za chwilę staniemy się absolwentami szkoły. Delegacje klas do przekazania sztandaru wystąp.

(Poczekać aż się ustawią klasy III przy stole prezydentialnym, klasy II po lewej stronie.)

J.Ś: Proszę przekazać sztandar.

( Dziewczyny najpierw przekazują szarfy, Szymon najpierw sztandar a potem szarfę, klasa III idzie pod scenę, a klasa II ustawia się przodem pod sceną.)

J.M: Dziękuję. Delegacje klas do przekazania symboli uczniowskich: tarczy, kaganka oświaty i klucza do wiedzy wystąp.

(Poczekać aż się ustawią.)

J.Ś: Proszę o przekazanie symboli uczniowskich.

(Klasa III przechodzi pod scenę, symbole na miejscu.)

J.M: Dziękuję. Przekazaliśmy Wam , uczniom klasy II sztandar i insygnia szkolne. Od tego momentu jesteście najstarszą klasą w szkole.

J.Ś: Klasa II złoży ślubowanie.

(Opuszczony sztandar, ręka do góry na wysokości oczu, palce jak do salutowania, Julia Migas
czyta.)

J.M:

MY, UCZNIOWIE GIMNAZJUM IM. DR ANNY WRÓBEL W SYRYNI ŚLUBUJEMY, ŻE GODNIE ZASTĄPIMY NASZYCH STARSZYCH KOLEGÓW. BĘDZIEMY POMAGAĆ MŁODSZYM I UDZIELAĆ IM WŁAŚCIWYCH WSKAZÓWEK, A TAKŻE DOŁOŻYMY WSZELKICH STARAŃ, ABY NASZE WYNIKI W NAUCE BYŁY JAK NAJLEPSZE.

ŚLUBUJEMY

J.Ś: A teraz absolwenci złożą przyrzeczenie.

( Wszyscy palce w górze i prowadzący, szandar opuszczony, palce na sztandar).

MY ABSOLWENCI GIMNAZJUM IM. DR ANNY WRÓBEL W SYRYNI PRZYRZEKAMY DALSZĄ NAUKĄ I PRACĄ ROZSŁAWIAĆ IMIĘ SZKOŁY

PRZYRZEKAMY

NIE ZMARNOWAĆ TRUDU NAUCZYCIELI I WYCHOWAWCÓW WŁOŻONEGO W NASZE WYKSZTAŁCENIE I WYCHOWANIE.

PRZYRZEKAMY

J.M: Po przyrzeczeniu. Dziękujemy.
(Sztandar i symbole przechodzą w róg sali obok wyjścia na halę.

Proszę usiąść.

(Podkład muzyczny: Przeminęło z wiatrem – główna melodia.) (Wchodzą uczniowie klas II.)

Drodzy Koleżanki i Koledzy!
Już filozof rzymski Seneka zauważył że życie dzieli się na trzy okresy: na to co było, na to co jest i na to co będzie. Przed Wami niepokoje i nadzieje, niepewność i mozolne szukanie drogi i prawdy po splątanych ścieżkach świata. I znaki zapytania, trudne wybory na rozstaju dróg. W tej nieustannej wędrówce , szukając drogowskazów pamiętajcie o przesłaniu Adama Asnyka:

" Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
choć sami macie doskonalsze wznieść
na nich się jeszcze święty ogień żarzy
i Wy winniście im cześć".

Dziś Was żegnamy i życzymy wszystkiego dobrego!

J.Ś: Dziękujemy naszym koleżankom i kolegom z klas II. Dziękujemy za Wasze dobre słowo i życzenia które będą nam na pewno towarzyszyć w poszukiwaniu właściwej drogi życiowej. Przyjażń z Wami się nie kończy , bo prawdziwa przyjażń trwa wiecznie. Dziękujemy.

J.M: Teraz prosimy Panią Dyrektor o zabranie głosu.

Pani Dyrektor:

przedstawienie gości
krótka przemowa
wręczenie nagród uczniom wzorowym
wręczenie listów gratulacyjnych
wręczenie podziękowań rodzicom zaangażowanym w życie szkoły

J.Ś: Prosimy wychowawców o wręczenie pamiątkowych książek.

J.M: Czy ktoś z gości chciałby zabrać głos?

( Przemowa gości.)

J.Ś: Prosimy wszystkich o powstanie. Baczność! Sztandar i symbole szkoły wyprowadzić.
Dziękujemy. Prosimy usiąść.

( Podkład: Tańczący z wilkami – głowna melodia.)

J.M: Dziś nasze serca przepełnia nie tylko radość z dzisiejszej uroczystości ukończenia gimnazjum, ale także smutek z powodu rozstania. "Panta rhei"-wszystko płynie. Czas też płynie, goniąc nieskończoność. Przed nami cały świat, wiele dróg, skrzyżowań i zakrętów. My jednak wierzymy że dojdziemy do upragnionego celu. Przecież to nasi nauczyciele uczyli nas wytrwałości, uporu, dodawali odwagi i zachęcali do działania.

J.Ś: Dzisiaj chcemy Wam Drodzy Nauczyciele i Wychowawcy podziękować za trud, opiekę i przekazaną nam wiedzę. Dziękujemy.

( Wszyscy razem DZIĘKUJEMY.)

(Wchodzi Natalia Pytlik)

Gimnazjum da się kochać.
Gimnazjum d się lubić.
Tutaj szczęście można znaleźć.
Tutaj serce moża zgubić.
Wiadoma rzecz gimnazjum.
I wszystkie słowa zbędne.
I w ogóle, i w szczególe,
I pod każdym względem

( Wchodzi Kamil Klimek.)

Tym samym, czym róża bez kolców, czym noc bez gwiazd, czym dzień bez słońca-tym
jest gimnazjum bez dyrektora!!!
J.M: Kochanej Pani Dyrektor i Wice-Dyrektor dziękujemy za nieustającą opiekę i troskę, by niczego nam nie brakowało. Za pokazanie że porażki mogą nas czegoś pożytecznego nauczyć. Dziękujemy za zachęcanie nas do myślenia, za dodawanie nam odwagi do tego aby pytać i dziękujemy za pokazanie jak śmiało bronić tego co jest słuszne. I mamy jeszcze do Pań ostatnie jedno pytanie: Kto to może być?

(Wchodzi Kamil Klimek.)

Nigdy się nie bił z chłopakami,
Na spacer chodził z rodzicami
"Przepraszam " mówił i ''dziękuję"
z klasówek nigdy nie miał dwójek
nie ściągał i nie podpowiadał
Nie mówił: ''znowu tyle zadał!!!
Nie ślizgał się po korytarzach,
I nigdy nie był na wagarach.
Jak on się nazywa drogie Panie???

(chwila dla Dyrekcji)

Nie wiecie??? Ten uczeń zwie się ideałem!!!
Niestety nigdy takiego nie widziałem.

( Kacper Nowak i Dominik Balcerkowski idą z kwiatami do p.Frydrych i p.Gęsty.)

J.Ś: Dziękujemy naszym nauczycielom, którzy przez te lata ofiarowywali nam dar nauki, którzy poszerzali naszą wiedzę, czynili ją dostępną i zrozumiałą. Dziękujemy.

(Wchodzi grupa uczniów.)

J.Ś: Dziękujemy za:

K. Boehm : za naukę czytania i pisania
W. Cuber: i za kodeks, co pewne rzeczy zabrania
V.Kuczera: za tabliczkę mnożenia
A.Bugla: za rozbudzone marzenia
P.Zawisza: za wędrówki w nieznane
E.Cyfka: i za bitwy wygrane
K.Janik: za sportowe rozgrywki
M.Tanczyna: za piątki i szóstki
R. Szczecina: za minusy i plusy
S. Szymura: za pochwały i nagany
T.Pukowski: za za cenzurki z paskami
P. Bielaczek: i za "wiem", "umiem", "chcę"
K.Soja: i za "kim być?", "jakim być?"
E.Adamaszek i za naukę jak mądrze żyć

J.M: W dowód wdzięczności prosimy przyjąć od nas skromny kwiatek.

( B.Rogoś i Z.Grzebuła, M.Strzelczak i Z.Matóg, R.Szczecina i E.Grzonka rozdają kwiaty nauczycielom i zaproszonym gościom. W tle podkład: "Córka Mistrala".)

J.Ś: Pragniemy również podziękować naszym wychowawom p. Laurze Kaczyna-Szczęch i p. Romanowi Kaczorowi.

( Wchodzi Paulina Adamek i Ewa Adamaszek.)

Paulina: Dziękujemy za wszystkie starania które włożyliście w nasze wychowanie i edukację. Wiemy że ten wysiłak uczyni z nas ludzi mądrych i szlachetnych.

Ewa: Dziękujemy za uśmiech, otuchę, zachętę do pracy gdy nic się nie udawało i pochwały gdy wszystko szło dobrze. Dziękujemy i życzymy wszystkiego dobrego.

J.Kula: Na dzisiejszą uroczystość przybyli również nasi rodzice. Wam ofiarowujemy słowa wdzięczności za to że zawsze byliście przy nas. Częściej niż nas, to Was martwiła zła ocena, kolejna uwaga. Zabiegaliście o to , by stworzyć nam jak najlepsze warunki do rozwoju i nauki. Bardzo Was kochamy i dziękujemy. Zapraszamy do wysłuchania piosenki pt: "Mamasza" którą wykona Julia Migas.

(Piosenka, w tle są pokazane zdjęcia z rodzicami.) (Po piosence, rozdanie kwiatów, podkład- Północ- Południe; główna melodia, Bill Conti.)

J.Ś: Słowa podziekowania kierujemy także w stronę pracowników szkoły, którym nie raz przysparzalismy wielu problemów. Przekomarzanie się z Panią wożną, zapomniane buty na zmianę, zgubione klucze, smaczne obiady, czysta szkoła i zawsze uczynne Panie sekretarki na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Dziękujemy.

( Rozdanie kwiatów: Klaudiusz Boehm, Milena Tanczyna, Bartek Rogoś i Estera Cyfka.
Podkład: Frozen, Let it go – piano demo)

A teraz zapraszamy na krótkie przedstawienie.

( Po przedstawieniu.) (Podkład – Wiz Khalifa: When I see you again; piano demo.)

J.M: Szanowni Nauczyciele, zaproszeni goście, rodzice i pracownicy szkoły. Pragniemy podziękować za te trzy wspólne lata. Dziękujemy za Wasz trud, wiedzę i cierpliwość. Przepraszamy za trudne chwile, niezbyt chwalebne słowa i uczynki. Prosimy byście zachowali o nas tylko dobre wspomnienia. Dziękujemy i żegnamy Was. Do zobaczenia.

SPOTKANIE CZTERDZIESTOLATKÓW

W tle muzyka KASA:PIĘKNIEJSZA

Sala w szkole, spotykają się czterdziestolatki, siedzą przy różnych stolikach. Dziewczyny
piszczą przy powitaniu: W.Matuszek, J.Kula i S.Szymura.

Obok: Kamil Grela i Kacper Mielańczyk:
KG: O stary, ale Cię dawno nie widziałem!!!
KM: Ooo, no nie taki stary, mamy dopiero czwórkę z przodu.
KG: EJ, kto to?
KM: No nie, to nie możliwe to musi być Weronika – wszędzie bym ją poznał, dalej z niej takie maleństwo. ( Weronika ich mija i idzie do dziewczyn.)

W.M: Dziewczyny, kojarzycie, to chyba Kamil – ale w szkole był dużo przystojniejszy. (chichot)
J.K: A ten drugi, to nie Kacper? Ale nieżle przytył.

KG: Witam Panie, widzę że lata Was nie skrzywdziły, dalej wyglądacie kwitnąco....
S.SZ: Czego nie można powiedzieć o kolegach.
KM: Co??? Niczego mi nie brakuje a wygląd to nie wszytko! Hę!

Z.Grz.:Boże jak dzieci, skończcie!!! Porozmawiajmy i powspominajmy, po to tutaj jesteśmy.

K.Janik: Nic się ta nasza szkoła nie zmieniła, nie to co my... A pamiętacie lekcje matematyki ?

P.Łyczko: Jakbyś chciał to zapomnieć??? Chłopie, mówie Ci:

Siedzę sobie na matematyce
Ze strachu nic nie widzę
Czy weźmie mnie do odpowiedzi ?
Nie , teraz przy tablicy ktoś inny bredzi
Już w dzienniku pierwsza kapa
I co?
Dalej do pytania się zabrała.
Nagle słyszę swoje nazwisko, czuję że mój koniec już blisko
Do dziennika wpada kapa
A ona co na to?
Pyta dalej – jest wytrwała!!!

Wiec jak chcesz wspomnień to tak to było!!!

P.Adamek: E tam przesadzasz nie było tak strasznie. Zadania, konkursy i ćwiczenia zrobiły ze mnie inżyniera!

K.Janik: Tak Paulinko, dla Ciebie to łatwe było ale nam to o mało serce nie wyskoczyło!

S.Halszka: Ale za to na językach zabawnie było:

Wszyscy: Dalej Szymon dalej:

S.Halszka:

Z niemieckiego Frau Dorota
Uczy Deutscha wręcz wspaniale!
Szprecha super doskonale
Gdy Wiederholung nam zapowiada to na nas wszystkich blady strach pada

J.Pawełek:

Ha, a na Angliku nie zrobiłeś fiku miku w narodowym swym języku
Na nic twoje polskie jęki
Chcesz powiedzieć coś kolego ???
Ucz się pilnie angielskiego
OH yEAH!!!

E. Adamaszek:

A pamiętacie nasze wspaniałe lekcje polskiego?

W.Matuszek: Pani Polonistka godać sie uczyła. W kożdy piontek se jynzyk łomała a i tak nas nie rozumiała.

D. Balcerkowski: A mi sie teraz przypomniało jak dziewczyny wypadków się uczyły...

W.Matuszek: Czego??? Chyba przypadków, ośle jeden!!!

Natalia Pytlik i Emilia Grzonka:

Przerywnik: kto? Co?
Rozbijacz: Kogo? Kiedy?
Podpowiadacz: komu? Co?
Wykrętnik: kim? Czym?
Ściągacz: Kiedy? Od kogo?
Gadulec: o kim? O czym?
Ziewacz: oooooooooooooooooo!!!

Wszyscy się śmieją.

Ania Bugla: Z chemią i fizyką też nam niełatwo szło...

Julia Migas na melodię Aisza

Znów dziś przeszła obok mnie.
Postawi mi dwóje chociaż ja nie chcę
Na spojrzenie czekam lub gest
Proszę chemiczko żądaj czego chcesz.

Rzucę Ci reakcje do stóp
Próbówki i menzurek parę sztuk
Doświadczenie wykonam może i żle
Ale za piątkę oddam życie swe

Bo źródło wiedzy to TY
Daj mi z niego kroplę abym mógł pić
Do tablicy na wezwanie twe biec
Choćby głupcem nazywano mnie.

Klaudiusz: Brawo, w Voicie też Ci całkiem nieźle szło...

J. Migas: No dzięki kochany.

Martyna Machnik:
To były niewinne czasy...

Zuzia G: Niewinne? A pamiętacie jak przyłapano uczniów na ciagłym smsowaniu! Niezła afera była!!

Weronika Cuber: Druga klasa to była???

Zuzia G: Okazało się że monitoring działa, świetne zdjęcia były.

Martyna: Czasami az głupio że nie byliśmy mądrzejsi.

Robert: Fajnie było...

Dominik: Tak fajnie. A ciekawe co tam u naszych wuefistów? Pan Romek to już pewnie Trener Kadry!!!

Robert: TAK tak, wuefiści z gwizdkiem biegali
i choć poty z nas wyciskali

Dominik: Męczyli, ganiali, tak że hej – ale zawsze z nami grali fair play.

Dziewczyny: To były piękne czasy. Ta sama chwila nie wróci już więcej.
(W tle ''Ta sama chwila" – Bajm.)

Wszyscy wstają, śpiewają jedną zwrotkę i kłaniają się publiczności.