Mapa moich emocji - scenariusz zajęcia w grupie dzieci 5, 6 - letnich

Cele w ujęciu operacyjnym:
-Dziecko potrafi na forum mówić o swoich uczuciach.
-Umie nazywać emocje.
-Akceptuje i szanuje uczucia i opinie innych.
-Werbalnie i niewerbalnie umie okazywać uczucia.

Metody pracy:
-elementy bajkoterapii ( praca z tekstem).
-Zadań stawianych do wykonania.
-Burza mózgów.
-Rozmowy kierowane z dziećmi.

Forma pracy: z całą grupą.

Przebieg zajęcia.

1.Powitanie dzieci – iskierka, dzieci siedzą w kole i trzymają się za ręce. Nauczycielka ,,posyła” iskierkę (uścisk dłoni), która jest przekazywana dalej przez dzieci poprzez uścisk dłoni kolegi.

2.Dzieci wspólnie z nauczycielką rozwiązują krzyżówkę, której rozwiązaniem (hasłem) jest ,, Smutek”. Nauczycielka prowadzi rozmowę kierowaną na temat uczuć, różnych rodzajach uczuć. Tych pozytywnych jak i tych negatywnych.

3.Nauczycielka recytuje wiersz J. Brzechwy pt.,, Psie smutki”

Na brzegu błękitnej rzeczki
Mieszkają małe smuteczki.

Ten pierwszy jest z tego powodu,
Że nie wolno wchodzić do ogrodu.

Drugi - że woda nie chce być sucha.
Trzeci - że mucha wleciała do ucha.

A jeszcze, że kot musi drapać,
Że kura nie daje się złapać.

Ze nie można gryźć w nogę sąsiada
I że z nieba kiełbasa nie spada.

A ostatni smuteczek jest o to,
Ze człowiek jedzie, a pies musi biec piechota.

Lecz wystarczy pieskowi dać mleczko
I już nie ma smuteczków nad rzeczką.

4.Omówienie treści wiersza. Dzieci wypowiadają się całymi zdaniami na temat wiersza. Nauczycielki prowadzi rozmowę kierowaną. Np.
-ile było smutków?
-z jakich powodów pojawiają się smutki? Itp.
-Czy można coś zrobić, aby smutki znikły, i ich nie było?- Burza mózgów.

5. Zabawa,,Jak ja się dziś czuję?”. Jakie uczucia mi towarzyszą?”
Zadaniem dzieci jest pokazanie, przedstawienie za pomocą mimiki jakie uczucia im teraz, w tej chwili towarzyszą, jakie odczuwają?
Dzieci określają też słownie, jakie uczucia prezentowały.

6.Zabawa ruchowa,, Małe i duże smutki”- orientacyjno- porządkowa.

7. Mapa moich uczuć.
Nauczycielka prezentuje mapę uczuć i wyjaśnia, co to takiego jest i w jaki sposób dzieci będą ją uzupełniać i tworzyć.

8. Po objaśnieniach dzieci zabierają ze sobą mapę uczuć i idą do stoliczka pracować. W pracy potrzebna jest pomoc nauczyciela w odczytaniu niektórych napisów.

9. Prezentacja,,map uczuć” i ich omówienie przez dzieci. Na forum każde z dzieci prezentuje i omawia kiedy jest smutne, kiedy wesołe, radosne, kiedy jest zatroskane , smutne itp.

10.Prowadząca dąży do tego, tak prowadzi tok rozmowy, aby dzieci wiedziały jak zapobiegać i co robić żeby być szczęśliwym, zadowolonym, żeby nie być ponurym itp. Zwrócić uwagę należy na to, że emocje takie jak gniew, strach jak i te pozytywne są zawsze obecne w naszym życiu i należy sobie z nimi radzić.

10. Wystawa prac dzieci.

11. Ewaluacja. Jeśli dzieciom zajęcie się podobało- kolorują serduszko na kolor czerwony serduszko, jeśli nie podobało się kolorują na kolor czarny.