Scenariusz przedstawienia pt. "Walizka" z okazji X rocznicy nadania imienia Jana Pawła II

SCENA I

Teatr cieni (W cieniu Twoich rąk)
W trakcie papież zostawia walizkę ...

SCENA II

Rozmowa dzieci:
U1: Zmęczony jestem, wcześnie musieliśmy wstać.
U2: Ja też się nie wyspałem .Budziłem się w nocy, ale pamiętałem, że 2 kwietnia nasz wyjazd... Zresztą, ciągle jestem zmęczony, nic mi się nie udaje.
U3: Mnie też. Dlatego cieszę się na tę podróż. Może odnajdziemy jakąś wskazówkę.
U1: Masz rację. Na pewno będzie ciekawie. Mam nadzieję, że wreszcie coś się zmieni...
U 2: ...na lepsze.
U1. No właśnie. Ostatnie niepowodzenia bardzo mnie zdołowały. Dostaję słabsze oceny.
U2: A ja ciągle myślę o przegranej podczas ostatnich zawodów. Trener i drużyna tak na mnie liczyli.
U3: Widzisz, sam nie wiem co gorsze – słabe oceny czy nieporozumienia z kolegami. W ogóle nie mogę się z nimi dogadać.
U2: Czy zabraliście wszystkie potrzebne rzeczy?
U3: Niby tak, ale ciągle mam wrażenie, że czegoś nam brakuje.
U1: Ja też mam takie wrażenie.
U2: O czym mogliśmy zapomnieć?
U3: Mamy ubrania, kosmetyki, jedzenie...
U2: A wziąłeś to, o co cię prosiłem?
U3: Poczekaj, zaraz sprawdzę.
U1: Dziwne, moja walizka jest pusta. Nic z tego nie rozumiem.
U2: Nie martw się, ja mam wszystko. Podzielę się z tobą. (otwiera swoją walizkę). Bez żartów, w mojej też nic nie ma. Możecie mi to jakoś wytłumaczyć?
U3: Co tak na mnie patrzycie? Ja niczego nie ruszałem! Zobaczcie... w mojej walizce....(otwiera) ... ojej! ...też jest pusto!

Głos: Jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd. Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj, wiesz, że ono musi gdzieś tu być. Gdzie jesteś źródło? Gdzie jesteś?
Głos: Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenie, czy zawód, niech myśl wasza biegnie ku Chrystusowi, który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność.
U4: Całe szczęście, że zdążyłyśmy.
U5: Myślałam, że odjechaliście i nie będę mogła wziąć udziału w tej podróży a bardzo bym chciała zapomnieć o problemach.
U1: A co się stało?
U5: a..., daj spokój! Tata stracił pracę i nie mamy pieniędzy na rehabilitację chorego brata.
U2: Rzeczywiście, nie masz łatwo.
U4: Proszę, nie martw się, coś wymyślimy.Musimy coś wymyślić, bo ja też nie mam pomysłu na siebie.
U5: Chłopaki, co macie takie wystraszone miny? (chwila milczenia)
U1: Może w to nie uwierzycie, ale mamy puste walizki.
U4: Ale jak to? Nie spakowaliście swoich rzeczy?
U2: Coś ty! Zapakowaliśmy wszystko – przynajmniej tak nam się wydawało.
U3: Mamy nadzieję, że przynajmniej wy macie to, co potrzeba.
U5: Oczywiście – sami zobaczcie. (dziewczynki otwierają walizki – są puste).
U1: Ale numer, one też nic nie mają!
U2: No i co teraz zrobimy?

TANIEC ZŁA

CYTAT PAPIEŻA O TYM, ŻE DOBRA MATERIALNE NIE SĄ W ŻYCIU NAJWAŻNIEJSZE

U3: A co to? Kto to zostawił? Kto dziś używa takiej starej walizki?
U2: Jakiś podróżny? (dzieci oglądają walizkę)
U4: Zobaczcie, otwarta. A tu jest jakaś kartka...
U5: (czyta) Od Jana Pawła II dla dzieci...
U1: To chyba dla nas! Otwieramy?
U2: No pewnie, przecież lubimy niespodzianki.
U4: Różaniec? Płyta?
U5: Spójrzcie chłopaki, komża. Ty miałeś kiedyś podobną.
U3: Jest jeszcze piłka i jakaś książka.
Niech nasza droga będzie wspólna.
Niech nasza modlitwa będzie pokorna.
Niech nasza miłość będzie potężna.
Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.

Słowa Jana Pawła II – Każdy ma swoje Westerplatte...

PIOSENKA „Moja droga jest prosta”

SCENA III

Rozmowa telefoniczna U1 z ojcem

U1: No co tam?....Gdzie jestem?....Nooo..., czekam na dodatkowe zajęcia...
O:....
U1: O której kończę? Nie wiesz? Jak zwykle ...
U1: A kasę mi zostawiłeś?.......Tak mało?.....Chyba żarty sobie robisz?.....Na co ma mi to wystarczyć?......Aha, znowu wziąłeś dyżur w szpitalu? .........Dobre, dobre...Muszę kończyć. (Wkłada telefon do kieszeni, w tym momencie wypada mu różaniec, patrzy na niego przez chwilę i chowa)

SCENA IV

Uczniowie wchodzą poprzebierani, spotykają się przypadkowo. Chłopcy wracają z treningu.
U1: Cześć dziewczyny, już po lekcjach?
U4: Tak, czekamy teraz na koło teatralne. Przygotowujemy przedstawienie o Janie Pawle II. To dzięki niemu odkryłam swoją pasję i talent.
U5: A wiecie teraz jest maj, miesiąc poświęcony Maryi a papież tak ukochał Maryję.
U3: Wiemy, wiele wydarzeń w życiu papieża miało miejsce w maju, 18 maja 1920 papież urodził się, a 13 maja 1981 był zamach na jego życie.
U2: A co z rehabilitacją twojego brata?
U5: Widzisz, nie rozstaję się z różańcem. Modlę się codziennie razem z całą rodziną. Tata znalazł pracę, na razie dorywczą, ale jakoś sobie radzimy.
U3: O, zobaczcie, Wojtek!
U2: Hej Wojtek!
U1: (odchodzi nie zwracając uwagi na kolegów)

Głos: Być człowiekiem sumienia, to znaczy przede wszystkim w każdej sytuacji swojego sumienia słuchać i jego głosu w sobie nie zagłuszać, choć jest on nieraz trudny i wymagający. To znaczy angażować się w dobro i pomnażać je w sobie i wokół siebie a także nie godzić się nigdy na zło w myśl słów świętego Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu ale zło dobrem zwyciężaj”.
Głos: Jeśli chcesz znaleźć źródło, musisz iść do góry, pod prąd. Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj, wiesz, że ono musi gdzieś tu być. Gdzie jesteś źródło? Gdzie jesteś?

SCENA V

U2: Znowu Wojtka nie ma w szkole.
U3: Zauważyłeś... ostatnio jest jakiś dziwny.
U5: Nie wiecie co z Wojtkiem? Pani przed chwilą o niego pytała, miał poprawiać sprawdzian.
U2: No właśnie o nim rozmawiamy.
U4: Ostatnio mówi tylko o grach komputerowych, poziomach, życiach ...
U5: Przestał przychodzić na SKS-y.
U3: Na basen też nie chciał jechać ...taki sportowiec.
Nawet przez telefon mnie zbył...
U4: Może pójdźmy do niego.
U5: Najwyżej nie wpuści nas do środka ....

SCENA VI

U4: Widzisz, miałaś rację, niestety ...
U5: Jak on mógł nas tak potraktować!
U3: Słuchajcie, nie możemy go zostawić samego.
U2: Musimy mu jakoś pomóc.
U5: Ale jak?
U4: No nie wiem czy on chce naszej pomocy.
U2: On nawet nie wie jak bardzo jej potrzebuje.
U5: Wiecie co? Mam pomysł.
U4: A jaki?
NARADA

SCENA VII

U2: Ale trener dał nam dzisiaj wycisk!
U3: Nie czuję nóg!
U4: Ja też jestem wykończona.
U5: Nie narzekajmy, chcemy przecież wygrać jutrzejszy mecz!
U2: Dobrze, dobrze! Zbierajmy się!
Musimy jeszcze zdążyć na nabożeństwo majowe. Już ostatnie w tym miesiącu.
U3: No właśnie. Cały maj modliliśmy się za Wojtka.
U5: Bardzo bym chciała, aby nasza modlitwa została wysłuchana.
U4: Zawsze trzeba mieć nadzieję...

TANIEC ANIOŁÓW

SCENA VIII

U1: ( Siedzi przy biurku, patrzy na laptopa i obrazek Matki Boskiej – waha się, odwraca obrazek i czyta modlitwę)
Bierze piłkę, ogląda,podrzuca...
Zamyka laptopa. Dzwoni do kolegów:
U1: Cześć U2! Co słychać?
............
U1: No właśnie, to najważniejszy mecz w tym sezonie.
Czy znajdzie się jeszcze dla mnie miejsce w waszej drużynie?