Muzyka, ruch dla każdego przedszkolaka. Projekt warsztatów muzyczno - ruchowych

PROJEKT WARSZTATÓW
MUZYCZNO - RUCHOWYCH
DLA DZIECI
pt.: „MUZYKA, RUCH DLA KAŻDEGO PRZEDSZKOLAKA”
SPIS TREŚCI

1) MOTYWY WPROWADZENIA WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH DLA DZIECI.
2) CELE WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH.
3) USTALENIE WARUNKÓW PROWADZONYCH WARSZTATÓW MUZYCZNO – RUCHOWYCH.
4) ETAPY DZIAŁAŃ Z WYKAZEM SZCZEGÓŁOWEJ TEMATYKI
WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH.
5) WYBÓR METOD I FORM PRACY.
6) EWALUACJA. PODSUMOWANIE PRZEPROWADZONYCH
WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH.

MOTYWY WPROWADZENIA WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH
DLA DZIECI

Połączenie muzyki i ruchu stanowi ogromne możliwości integracyjne, wpływając na sferę poznawczą, emocjonalną i motywacyjną prowadząc do wszechstronnego rozwoju dziecka. Muzyka wspomaga ruch, dynamizuje go, steruje i harmonizuje. Łączy go
w pewną całość, co daje radość.
Zabawy muzyczno-ruchowe stwarzają dzieciom regenerację sił psychicznych
i fizycznych, rozwijanie postaw wychowawczych, umiejętność radzenia sobie z trudnymi emocjami, pozwalają wyładować agresję. Na etapie wychowania przedszkolnego odgrywają niezmiernie istotną rolę zarówno w szeroko pojętym procesie rozwojowym jak
i edukacyjnym.
PRIORYTETY
Zapewnienie każdemu dziecku wspaniałych doświadczeń muzyczno-ruchowych, które:
poprzez rozbudzanie chęci do ruchu przy śpiewie i akompaniamencie muzyki rozwiną:
• sprawności ruchowe dziecka, będą kształcić jego orientację przestrzenną oraz świadomość własnego ciała,
• poczucie rytmu i wyobraźnię dźwiękową,
• pamięć ruchową i muzyczną,
Ponadto:
• rozbudzą wrażliwość muzyczną i poczucie estetyki,
• przyczynią się do kształcenia umiejętności koncentracji uwagi, spostrzegawczości,
• nauczą pracy w grupie,
• pozwolą na miłe, kreatywne spędzenie czasu.

Wyjątkowe znaczenie zabaw muzyczno-ruchowych jest dostatecznym powodem, by zaproponować dzieciom udział w warsztatach.

CELE WARSZTATÓW MUZYCZNO – RUCHOWYCH

Cele ogólne:
Głównym celem warsztatów muzyczno-ruchowych jest zapewnienie każdemu dziecku warunków dla jego wszechstronnego i harmonijnego rozwoju oraz kształtowanie różnych umiejętności, sprawności, postaw i nawyków.

Cele szczegółowe:

• kształtowanie podstawowych zdolności muzycznych i sprawności psychoruchowych,
• rozwijanie zdolności motorycznych: szybkości, zwinności, skoczności i wytrzymałości,
• doskonalenie i rozwijanie nawyków ruchowych,
• kształtowanie poczucia rytmu i zróżnicowania intonacyjnego,
• wyrabianie pamięci i wyobraźni muzycznej oraz ruchowej,
• nabywanie umiejętności koncentracji uwagi,
• wdrażanie umiejętności współpracy w zespole i szybkiego wykonywania poleceń,
• rozwijanie umiejętności tanecznych,
• kształtowanie aktywności ruchowej z wyeksponowaniem inwencji twórczej.

USTALENIE WARUNKÓW PROWADZONYCH WARSZTATÓW MUZYCZNO – RUCHOWYCH

Projekt warsztatów muzyczno - ruchowych pt.: „Muzyka, ruch dla każdego przedszkolaka” przeznaczony jest dla dzieci uczęszczających do Samorządowego Przedszkola Nr 62 „Radosna Kraina” w Krakowie. Udział w spotkaniach będzie dobrowolny
i ogólnie dostępny. Zajęcia są nieodpłatne, prowadzone przez nauczycielkę z przedszkola - Izabelę Karoń. Każde warsztaty odbywać się one będą w jednej z sal przedszkolnych wyposażonej w niezbędne pomoce, środki celem realizacji zaplanowanych zamierzeń, po wcześniejszych ustaleniach z Dyrektorem przedszkola.
Dla zainteresowanych w holu przedszkola oraz stronie internetowej placówki: http://przedszkole62.krakow.pl/ pojawi się informacja o terminie, tematyce warsztatów wraz z listą zapisu.

ETAPY DZIAŁAŃ Z WYKAZEM SZCZEGÓŁOWEJ TEMATYKI WARSZTATÓW MUZYCZNO - RUCHOWYCH
(1)
24 XI 2016 r.
„Kolorowe zabawy z chustą animacyjną” - ćwiczenia gimnastyczne
1. Pląs powitalny – „Rączki dwie, nóżki dwie” – Rymowana gimnastyka dla smyka
A. Kownacka
2. Zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrujące grupę:
• „Imiona” – uczestnicy siedzą wokół chusty, turlają do siebie piłkę, mówiąc swoje imię oraz imię osoby, do której piłka jest turlana.
• „Bieganie z chustą” – uczestnicy trzymają chustę za uchwyty i biegnąc po obwodzie koła na przemian podnoszą ją i opuszczają ( nauczyciel wydaje komendy - góra, dół ) – zabawę uatrakcyjnia wesoła muzyka zachęcająca do rytmicznego biegu – Klanza.
• „Kogo brakuje?” – uczestnicy stoją w kręgu z zamkniętymi oczami trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadząca wybiera osobę (może być ich więcej), która wchodzi pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i odgadują, kto jest pod chustą.
3. Zabawy ćwiczące współdziałanie:
• „Bilard” – grupa wachluje chustą, na której jest piłeczka. Ma ona wpaść do otworu znajdującego się na środku chusty.
• „Sztorm” – na chustę wrzucamy lekkie przedmioty (piłeczki, zabawki). Podczas wachlowania nie mogą one spaść z chusty.
• „Kwiat lotosu” – jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą. Pozostali uczestnicy trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę, idąc powoli zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion zatrzymują się i na słowa „trzy, cztery” równocześnie i szybko wycofują się.
• „Przerzuć piłkę” – uczestnicy trzymają chustę. Na niej znajduje się piłka. Zadaniem bawiących się jest przerzucenie jej na stronę przeciwną, aby spadła poza chustę.
4. Zabawy ćwiczące zwinność i zręczność:
• „Pająk” – uczestnicy stają wokół chusty. Jedna osoba dwukrotnie rzuca kostkę
z kolorami. Pierwszy rzut - wskazuje kolor pola, na którym staje, drugi rzut - pole, na którym kładzie ręce.
• „Naleśnik” – osobę leżącą na brzegu chusty zawijamy (głowa musi pozostać poza chustą). Ta próbuje sama się rozwinąć.
5. Zabawa taneczna ze śpiewem „Dalej w tany”– dzieci trzymając chustę wykonują
układ taneczny do utworu: Dalej w tany, dalej w tany wszyscy wraz. Bo na pląsy, bo
na tańce mamy czas. Cztery kroki więc do przodu, potem cztery w tył. Hej że ha, hej że
ha taniec piękny był.
6. Zabawy wprowadzające odprężenie i relaks:
• „Muzyczna chusta” – uczestnicy trzymają rozciągniętą chustę. Grupa porusza się
w takt melodii, falując chustą. Prowadzący przygotowuje różne fragmenty muzyczne.
• „Kolorowa gwiazda” – wszyscy leżą na chuście (nogi mają skierowane do środka chusty). Jednocześnie wykonują polecenia:
- turlamy się w prawo dwa razy,
- trzymamy się za ręce i ponosimy je do góry, kładziemy je za głowę i znowu podnosimy
do góry,
- trzymamy się za ręce, podnosimy się i siadamy,
- trzymając się za ręce, podnosimy się i wstajemy, a następnie kładziemy się,
- trzymając się za ręce, podnosimy nogi do góry (zaczepiając stopy o stopy sąsiadów) siadany, opuszczając nogi
• Relaksacja – dzieci leżą na chuście w pozycji Dennisona przy dźwiękach muzyki zamykają oczy i odpoczywają.
7. Podsumowanie. „Jesienne słońce” – do zabawy stają dzieci którym zabawy podobały
się. Zadowolone dzieci zakładają opaskę ze słoneczkiem i podchodzą do chusty. Unoszą naprężoną chustę imitującą słońce. Powoli przekazują sobie chustę w prawą stronę i w ten sposób przekazuj ą sobie promienie słoneczne.
8. Podziękowanie za udział w spotkaniu. Pożegnanie uczestników wspólnych zabaw.

(2)
14 XII 2016 r.
„Bawimy się wesoło” - zestaw ćwiczeń i zabaw Metodą Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

1. Powitanie zabawą muzyczno – ruchową ,, Baw się ze mną”:
,,Chodźmy wszyscy, zróbmy koło, zabawimy się wesoło. Witam was, wszyscy wraz, na
zabawę nadszedł czas, Prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, cały tułów i
podłoga”.
2. Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała:
• „Bajka o moim ciele” – wszyscy znajdują się w pozycji siedzącej i nazywają różne części ciała. Jednocześnie wykonując konkretny ruch:
- poznajemy swoje ręce,
- ręce witają się z nogami, dotykamy swoje stopy,
- palce spacerują dalej i spotykają kolana,
- po kolanach mamy brzuch, głaszczemy i masujemy,
- idą palce dalej i witają się z szyją, kręcimy szyją raz w jedną, raz w drugą stronę,
- po szyi palce poznają buzię, dotykają oczy, nos – liczą dziurki w nosie, dotykają brodę,
- paluszki – wędrowniczki głaszczą włosy i spotykają uszy, liczą uszy,
- poprawianie fryzury.
• ,,Koncert - gra na plecach” – jedno dziecko klęczy na podłodze obok leżącego dziecka (dziecko leży na brzuchu na podłodze). Dziecko klęczące gra palcami na plecach dziecka leżącego. Najpierw lekko uderzając opuszkami palców, potem coraz mocniej, a następnie kantami dłoni, pięściami i całymi dłońmi. W trakcie wykonywania ćwiczeń następuje zmiana siły i rytmu uderzeń. Po chwili zmiana ról.
3. Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni:
• Zabawa ,,Jak najwyżej’ - wszyscy leżą na plecach ,,w rozsypce” na podłodze. Sięgają rękoma i nogami ,,do sufitu”- wyciąganie ich jak najwyżej; naśladowanie ruchem dłoni gestu wkręcanie żarówek.
• Zabawa ,,Bączek”- uczestnicy siedzą na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach i lekko uniesionymi. Odpychając się rękoma, każdy próbuje samodzielnie obracać się w miejscu wokół własnej osi.
4. Ćwiczenia oparte na relacji ,,z”:
• „Uśmiechnij się do mnie” – dzieci siedzą przodem do siebie, trzymając się za ręce. Wymieniają uśmiechy, dotykają się czołami, pocierają nosami, brodami. Pokazują sobie wzajemnie nos, buzię, porównują swoje ręce.
• „Naleśnik” – dziecko leży na plecach, ręce wzdłuż ciała. Drugie „zwija go w naleśnik”, „smaruje dżemem, posypuje cukrem” i „kroi”. Potem zmiana ról.
5. Ćwiczenia rozwijające relacje ,,przeciwko”:
• „Przepychanie” – dzieci w parach siedzą na dywanie plecami do siebie i próbują się
przepychać.
• „Paczka” – dziecko zwija się w kłębek na dywanie a kolega/koleżanka próbuje je „rozwiązać” (zmiana ról).
6. Ćwiczenia oparte na relacji ,,razem”:
• „Rowerek” – dzieci leżą na plecach na podłodze z nogami uniesionymi w górę i ugiętymi kolanami. Dzieci leżą tak, aby jego stopa była oparta o stopy partnera. Następnie wspólnie wykonują tzw. rowerek. Prowadzący powtarza rymowankę, różnicuje tempo:
„Jedzie Radek na rowerze, a pan Romek na skuterze. Raz, dwa, trzy, jedź i ty”.
• „Prowadzenie ślepca” – dziecko trzyma drugie dziecko, (które ma zamknięte oczy)
i prowadzi je (zmiana ról).
7. Relaks – odpoczynek w pozycji leżącej przy spokojnej muzyce z cyklu „Muzyka relaksacyjna”. Wykonywanie głębokich wdechów nosem oraz wydechów ustami.
8. Podziękowanie za zabawę. Podawanie sobie rąk ze słowami: dziękuję, lubię się z tobą bawić.
9. „Pożegnanie” – żegnamy się wyklaskując sylaby dłońmi o podłogę, kolana, nad głową (do-wi-dze-nia).

(3)
26 I 2017 r.
Odzwierciedlenie muzyki ruchem z wykorzystaniem metod aktywnych opartych na ruchu wg. C. Orffa w zabawach
ruchowo - tanecznych „Wyprawa do królestwa Pani Zimy”

1. Powitanie w kole. Zaproszenie do wspólnej zabawy piosenką M. Bogdanowicz „Na
powitanie wszyscy razem”.
2. Reagowanie na sygnał dźwiękowy w zabawie „Wyruszamy na wyprawę” .
- Mam dla was niespodziankę. Dzisiaj wybierzemy się na wielką wyprawę do królestwa Pani Zimy. Czy macie ochotę na wycieczkę?
- Ale za nim wyjdziemy musimy się ubrać (naśladowanie czynności ubierania)
- Czy już wszyscy gotowi?
- Wyruszamy do królestwa Pani Zimy! Będziemy maszerować w rytm muzyki, na mój sygnał (klaśniecie w dłonie) zwrot w drugą stronę.
3. „Śnieżne kule” – zabawa z elementem rzutu.
- Dotarliśmy na miejsce. Spójrzcie jak jest pięknie, wszędzie tyle śniegu.
- Jak możemy bawić się na śniegu?
- Jaki jest śnieg ?
- Pobawimy się teraz śnieżnymi kulami (tworzenie kul z kartek papieru, podrzucanie,
rzucanie do celu, toczenie)
- Każdemu rozdam teraz kartkę papieru, zróbcie z nich kulki i pobawcie się nimi przy
muzyce.
4. „Śnieżynki” – zabawa przy muzyce.
- Spójrzcie spadły płatki śniegu. Czy chcecie zabawić się ze śnieżynkami?
- W jakie sposób można bawić się z śnieżynkami? Mam propozycję - będziemy bawić się nosząc śnieżynki na różnych częściach ciała (noszenie płatków śniegu na różnych częściach ciała wg. propozycji dzieci).
5. „Taniec z śnieżynką” – improwizacja ruchowa do fragmentu Tańca węgierskiego
g-moll nr 1 J. Brahmsa.
- Posłuchajcie: śnieżynki przed chwilą mówiły mi, że bardzo chciałaby zatańczyć z wami.
Czy chcecie zatańczyć ?
- Zatańczymy teraz z śnieżynkami, na sygnał zróbcie ładną figurkę (taniec ze śnieżynka na sygnał tworzenie rzeźby).
6. Improwizacja ruchowa do piosenki „Zima”.
Dzieci ruchem pokazują treść piosenki i grają refren na instrumentach perkusyjnych:
(trójkąty, janczary, dzwoneczki)
Dzyń, dzyń, dzyń
Dzyń, dzyń, dzyń
Dzyń, dzyń, dzyń.
7. „U Pani Zimy pada śnieżek” – zabawa relaksacyjna.
Dzieci leżą na dywanie z zamkniętymi oczami i słuchają fragmentu utworu Vivaldiego
pt.: „Zima”.
8. Odwzorowywanie refrenu piosenki „Zima” w różnych formach.
Ponowne śpiewanie piosenki „Zima” i wytupywanie, wyklaskiwanie przez dzieci
refrenu piosenki. Dzieci podzielone są na dwie grupy. Na sygnał prowadzącej poszczególne grupy: wyklaskują, wytupują rytm refrenu piosenki.
9. Opuszczenie „Królestwa Pani Zimy”- zabawa z chustą animacyjną.
Dzieci falują chustą, udając start balonu. Kolejno podnoszą chustę wysoko do góry
i wskakują pod nią tak, by opadła im na głowy. Prowadząca zaprasza do powrotu do sali
w przedszkolu z wyprawy do królestwa Pani Zimy; zabiera chustę, dzieci siadają na
dywanie.
10. Podsumowanie.
- Czy podobała Wam się „Wyprawa do królestwa Pani Zimy”
- Jak się bawiliście?
- Która zabawa Wam się podobała?
11. Podziękowanie dzieciom za udział w zabawach. Pożegnanie uczestników wspólnych zabaw.

(4)
07 IV 2017 r.
„Spotkanie z Panią Wiosną”: zabawy muzyczno – ruchowe
1. Powitanie dzieci przez prowadzącą.
Uczestnicy zabawy na powitanie ustawieni są twarzami do siebie, w jednym kole.
„Dzień dobry, witam was! -machamy prawymi rękami
Zaczynamy, bo już czas. - wysuwamy do przodu raz prawą, raz lewą nogę
Jestem ja, jesteś ty! Razem to jesteśmy my!” trzymając się za ręce.
2. „Spotkanie z Panią Wiosną”. Nauczycielka przebrana za Panią Wiosnę tańczy i wita się z dziećmi przy utworze Cztery pory roku - Wiosna Antonio Vivaldiego.
3. Powitanie Pani Wiosny piosenką na melodie Panie Janie.
„Witaj Wiosno, witaj Wiosno jak się masz, jak się masz? Baw się razem z nami,
baw się razem z nami, bo już czas, bo już czas”.
4. „Zabawa w zielone – ulubiona zabawa Pani Wiosny”
- Grasz w zielone?
- Gram!
- Masz zielone?
- Mam!
Prowadząca powtarza zabawę kilka razy. Dzieci pokazują i nazywają zielony element swojego stroju.
5. Ćwiczenia oddechowe. Dzieci naśladują wiosenny wiatr wirując po sali z kolorowymi kawałkami bibuły. Kiedy usłyszą nagranie z odgłosami wiatru - dmuchają na kawałki bibuły.
6. „Spotkanie z Panią Wiosną”: zabawa ruchowo-rytmiczna.
Prowadząca – Pani Wiosna opowiada oraz pokazuje czynności, które naśladują uczestnicy zabawy: „Dzieci idą na wiosenny spacer (marsz). Świeci słońce (dzieci unoszą ramiona do góry, machają). Pada wiosenny deszczyk (uczestnicy poruszają się lekko, biegając). Omijamy wiosenne kałuże (dzieci wysoko unoszą kolana). Deszcz przestał padać (uczestnicy zabawy podskakują i klaszczą). Przyglądamy się pierwszym wiosennym kwiatom (dzieci spacerują, wykonują głębokie oddechy, robią przysiad i spacerują dalej). Wieje wiosenny wietrzyk (przedszkolaki lekko poruszają rękami). Przyleciały pierwsze ptaki (wszyscy naśladują lot ptaków, poruszając się po sali)”
7. Zabawa naśladowcza Powroty ptaków z ciepłych krajów przy fragmencie utworu
z Jeziora łabędziego – Walc Piotra Czajkowskiego.
Pani Wiosna zaprasza do siebie chętne dzieci z grupy. Objaśnia im, w tajemnicy przed
pozostałymi, co mają pokazać. Dzieci – ptaki (bocian, jaskółka, kukułka) przykucają
i wzbijają się w powietrze, poruszają rękami – skrzydłami, powracają z ciepłych krajów.
Dzieci naśladują lot ptaków przy fragmencie utworu z Jeziora łabędziego – Walc Piotra
Czajkowskiego. Pozostałe dzieci odgadują. Kolejno następuje swobodna ekspresja
ruchowa wszystkich dzieci do utworu z Jeziora łabędziego - Walc Piotra Czajkowskiego.
8. Zabawa naśladowcza Wiosenne kwiatki rosną do fragmentu muzyki Walc kwiatów
z Dziadka do orzechów Piotra Czajkowskiego.
Pani Wiosna zaprasza do siebie chętne dzieci z grupy. Objaśnia im, w tajemnicy przed
pozostałymi dziećmi, co mają pokazać. Dzieci przykucają- są małymi nasionkami, które
mieszkają w ziemi. Przy nagraniu fragmentu muzyki Walc kwiatów z Dziadka do
orzechów nasionka zaczynają pomalutku rosnąć – dzieci unoszą głowę w górę ku słońcu,
unoszą najpierw jedną rękę, potem drugą - wypuszczają listki i wspinają się na palce.
Pozostałe dzieci odgadują. Kolejno następuje swobodna ekspresja ruchowa wszystkich
dzieci do fragmentu muzyki Walc kwiatów z Dziadka do orzechów Piotra Czajkowskiego.
9. Zabawa muzyczno – ruchowa Idzie wiosna do muzyki Walc kwiatów z Dziadka do orzechów Piotra Czajkowskiego.
Prowadząca trzyma w dłoni magiczny kwiat. Dzieci – kwiaty leżą skulone – kwiaty śpią. Nauczyciela podczas muzyki spaceruje między dziećmi - kwiatami i budzi je dotknięciem magicznego kwiatu. Dotknięte dziecko – kwiat powoli zaczyna się budzić, najpierw wysuwa ku górze główkę, listki – rączki, podnosi się i zaczyna tanecznym krokiem podążać za Panią Wiosną, która budzi następne dziecko i tak spacerują, aż obudzą się wszystkie. Dzieci – kwiaty wiążą koło i tańczą z Panią Wiosną.
10. Zabawa ruchowa „Spotkanie z Panią Wiosną” : ilustrowanie ruchem treści piosenki „Wiosna”.
11. Podziękowanie dzieciom za wesołą zabawę i mile spędzony czas.

(5)
29 V 2017 r.
„Wiosenna wycieczka”: ćwiczenia gimnastyczne z elementami metody R. Labana

1. Marsz po obwodzie koła, siad skrzyżny, zapoznanie dzieci z celami spotkania. Przypomnienie o zasadach bezpieczeństwa.
2. Wyczucie własnego ciała. „Wiosenne powitanie” – marsz przy muzyce.
Na przerwę w muzyce dzieci wykonują różne ukłony. „Wiosenne chmurki” – leżenie z zamkniętymi oczami, słuchanie muzyki i wyobrażanie sobie kształtów płynących nad łąką chmur. Na przerwę w muzyce dzieci wstają i odtwarzają ruchami ciała kształty chmur. „Tańczy moje ciało” – słuchając muzyki tańczą poszczególne części ciała. Nauczyciel wymienia: tańczą ręce... etc.
3. Wyczucie przestrzeni. ,,Jedziemy na wycieczkę” – naśladowanie różnych środków lokomocji: pociąg, jazda na rowerze.
4. „Przechodzenie przez rzeczkę” – zabawa z elementem skoku. Dzieci naśladują zdejmowanie butów, podwijanie spodni, przechodzenie po kamieniach szybko, ale ostrożnie żeby się nie zmoczyć.
5. Wyczucie ciężaru, siły i czasu. „Kto mieszka pod kamieniem?” – dzieci skradają się do napotkanego na wycieczce kamienia, naśladują dźwiganie go i uciekają przed robakami. „Kto schował się w pąku kwiatka?” – swobodne podskoki w takt muzyki, na przerwę w muzyce dzieci podchodzą do kwiatu, wąchają go i naśladują latające nad nimi motyle.
6. Wyczucie przestrzeni. „Wiosenny koncert” – dzieci podchodzą do instrumentów, siadają w kole, instrumenty kładą na dywanie. Przy muzyce biegają między instrumentami, czworakują wokół nich. Siadają lub stają, grają dowolne rytmy. „Złap motyla” – dzieci wykonują jak najwyższy podskok w miejscu.
7. Wyczucie płynności ruchów. Zabawa z elementem czworakowania.
Dzieci znajdują się na łące wśród pasących się koni. Naśladują konia grzebiącego nogą. (w staniu jednonóż uderzenie palcami stopy lewej i prawej o podłogę na zmianę)
8. Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera. „Na łące” – w parze jedno z dzieci naśladuje zwierzęta spotkane na łące, drugie próbuje wiernie odtworzyć demonstrowane ruchy. „Taniec z cieniem” – jedno dziecko idzie, wykonując dowolne ruchy, drugie z pary idzie za nim – naśladując partnera.
9. Kształcenie wyobraźni, wyczucia przestrzeni i czasu: „Drzewa na wietrze”.
Dzieci naśladują kołysanie się drzew, gałęzie uginają się – naśladowanie ruchów lekkich,
elastycznych.
10. Zabawa porządkowa ,,Marsz w kole". Woreczki leżą na podłodze, dzieci podnoszą je i
podrzucają w dowolny sposób. Maszerując po obwodzie koła śpiewając piosenkę
,,Wiosenna wycieczka".
11. Ćwiczenie uspokajające: „Zmęczone wędrówką dzieci siadają na pniach drzew,
trawie. Po krótkim odpoczynku wracają z wycieczki”.
Dzieci w dowolny sposób odpoczywają, kładą się na podłodze w różnych pozycjach.
12. Ćwiczenia organizacyjno – porządkowe. Zakończenie. Zaproszenie do koła.
Podziękowanie za wspólną zabawę. Przesłanie uśmiechu wraz z iskierką
przyjaźni.
13. Ewaluacja: pytania o wrażenia i odczucia dzieci.

(6)
26 VI 2017 r.
„Wesoła podróż”– scenariusz opowieści ruchowej

1. Powitanie przybyłych dzieci:
• piosenka powitalna - KLANZA
• „Przekazujemy sobie uśmiech” - wspólna zabawa.
Nauczyciel mówi do dzieci: wysyłam do was powitalny promyk uśmiechu, który powróci do mnie w pośpiechu – dotyka ramienia dziecka siedzącego obok (po prawej stronie) i patrząc mu w oczy uśmiecha się. Dzieci przekazują sobie uśmiech bez słów, dotykając lekko ramienia kolegi i uśmiechają się najpiękniej, jak potrafią.
2. Nauczyciel: „Zapraszam wszystkie dzieci do wesołej podróży do różnych miejsc na świecie. Proszę zakupić bilety”.
3. Dzieci ustawiają się w rzędzie przed nauczycielem, który rozdaje paski pociętej bibuły (w dwóch kolorach) – bilety.
4. Nauczyciel rozdaje dzieciom kółka gimnastyczne: „Każde z was ma w ręku kierownicę. Zamieniamy się w kierowców autobusów” – płyta CD –dzieci wykonują zakręty, hamowanie, jazdę do tyłu, reagują na zielone i czerwone światło.
5. Przystanek I – „Afryka”. Nauczyciel: „Niestety, skończyło się nam paliwo. Musimy przesiąść się na wielbłądy, a wielbłądy zaprowadzą nas do lotniska” – dzieci dobierają się parami, jedno klęka na kolana i opiera dłonie o podłogę, a drugie dziecko przenosi je na plecach przez kilka kroków, zamiana dzieci.
6. „Lot do Ameryki”. Nauczyciel: „A teraz polecimy samolotem”. Dzieci w rytm muzyki naśladują czynności pilota (tankowanie, uruchamianie silników, zapinanie pasów, ryk 22silników).
7. Przystanek II – „Ameryka”. Nauczyciel: „Przybyliśmy do Ameryki, a tu czekają na nas kowboje” – dzieci tańczą taniec kowbojski – płyta CD „Polka kowbojka”.
8. Podróż pociągiem – dzieci ustawiają się w dwóch rzędach i przy śpiewie piosenki „Jedzie pociąg z daleka” poruszają się po sali.
9. Przystanek III – „Antarktyda”. Nauczyciel: „I choć na Antarktydę nie kursują żadne pociągi, to my w naszej zabawie właśnie pociągiem się tu dostaliśmy. Dzieci, ale tu zimno, brrrr! Naciągamy kapelusze na głowę, podskakujemy do góry i rozgrzewamy się”. Przy dźwiękach muzyki nauczyciel przeprowadza małą rozgrzewkę. Nauczyciel: „A jakie zwierzęta mieszkają na Antarktydzie?” Dzieci: „Pingwiny”. Nauczyciel: „Nauczmy się zatem pingwinkowej piosenki”: „O jak przyjemnie i jak wesoło, w pingwinka bawić się, się, się. Raz nóżka w lewo, raz nóżka w prawo, do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy!”
Nauczyciel: „Pingwinki lubią pływać na krach. Kra to kawał zamarzniętego lodu, który pływa po oceanie”. Nauczyciel rozkłada na dywanie gazety. Nauczyciel: „Uwaga! Teraz poruszamy się jedynie po gazetach. Spróbujcie nie wpaść do oceanu!”. Nauczyciel: „Każde dziecko wybiera sobie gazetę, składa ja na pół (tu pomaga nauczyciel). Spróbujcie usiąść na niej, odpychajcie się nóżkami. Pojeździmy sobie po śniegu”. Nauczyciel: „Ściśnijcie gazetę w rękach i zróbcie z niej kulę śnieżną. Można ją podrzucać i turlać, jesteśmy przecież w kraju wiecznej zimy”. Następnie gazetowe kulki lądują w pojemniku.
10. „Przejażdżka rowerem” – dzieci kładą się na ziemi i „pedałują” nogami w powietrzu.
11. Przystanek IV – „Przedszkole”. Prowadząca: „Szczęśliwie dotarliśmy do przedszkola.. Przypomnijcie, jakimi pojazdami poruszaliśmy się podczas naszej zabawy” (ilustracje). Nauczyciel: „Jakie inne pojazdy widzicie na ilustracjach?” – dzieci podają nazwy pojazdów, zaznaczają, czy dany pojazd lata, pływa czy jeździ.
12. Zakończenie. Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę i mile spędzony czas.

WYBÓR METOD I FORM PRACY
W czasie prowadzonych z przedszkolakami warsztatów muzyczno ruchowych zastosowane metody powinny sprzyjać rozwojowi dziecka w sferze poznawczej, motorycznej i emocjonalnej oraz nawiązywać do jego możliwości i potrzeb. Zatem zastosowane zostaną różne metody dla pełnej realizacji warsztatów, takich jak: metody odtwórcze i twórcze.

Metody odtwórcze:
• metoda zabawowo – naśladowcza,
• metoda bezpośredniej celowości ruchu (zadaniowa).

Metody twórcze:
• pedagogika zabawy KLANZA,
• metoda opowieści ruchowej,
• gimnastyka R. Labana,
• metoda K. Orffa,
• ruch rozwijający W. Sherborne.

Formy pracy:
• praca z całą grupą,
• praca w małych grupach,
• praca indywidualna.

EWALUACJA. PODSUMOWANIE PRZEPROWADZONYCH WARSZTATÓW
MUZYCZNO - RUCHOWYCH

Cele ewaluacji:
• określenie zainteresowania dzieci prowadzonymi warsztatami muzyczno - ruchowymi,
• poznanie opinii i poziomu zadowolenia rodziców z zorganizowanych warsztatów.
Metody ewaluacji:
• monitorowanie poziomu zainteresowania rodziców oraz dzieci odbywającymi się
w przedszkolu warsztatami muzyczno - ruchowymi,
• odnotowanie frekwencji,
• obserwacje własne,
• rozmowy z uczestnikami warsztatów.

Uzyskane wyniki zostały przeanalizowane i z pewnością będą wykorzystane w przyszłości przy realizacji kolejnego projektu.

Wnioski
Przeprowadzone warsztaty muzyczno-ruchowe pt.: „Muzyka, ruch dla każdego przedszkolaka” cieszyły się dużym zainteresowaniem. Zarówno wśród przedszkolaków, jak
i rodziców, którzy zapisywali swoje dzieci na liście chętnych do udziału w proponowanych zabawach, dopytując o szczegóły. Różnorodna tematyka warsztatów zagwarantowała uczestnikom rozwój ich sprawności, postaw i umiejętności, a także ukierunkowała dobre nawyki na przyszłość. Wynikiem udziału w projekcie była radość płynąca ze wspólnego działania.