X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 35341
Przesłano:

Scenariusz pasowania na ucznia

Scenariusz uroczystości pasowania na ucznia

Pasowanie na ucznia Nauczyciel: Anna Szydłak
Klasa: 1a,
Temat: Zapraszamy do wspólnej nauki i zabawy.
Cel ogólny: Wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, społecznym, etycznym, fizycznym i estetycznym. Rozwijanie poczucia przynależności do klasy i środowiska szkolnego.
Cele szczegółowe z wyszczególnieniem standardu oraz podstaw programowych:
a Kształtowanie umiejętności społecznych warunkujących porozumiewanie się i kulturę języka.
- uczeń obdarza uwagą dzieci i dorosłych, słucha ich wypowiedzi
i chce zrozumieć, co przekazują
Rozwijanie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych.
- uczeń bierze udział w inscenizacji
b Wychowanie do odbioru i tworzenia muzyki.
- uczeń śpiewa w grupie piosenki z dziecięcego repertuaru
- uczeń kulturalnie zachowuje się podczas uroczystości oraz
w trakcie śpiewania hymnu szkolnego
c Rozwijanie umiejętności zgodnego współdziałania z rówieśnikami i dorosłymi.
- uczeń potrafi odróżnić, co jest dobre, a co złe w kontaktach
z rówieśnikami i dorosłymi; wie, że warto być odważnym, mądrym i pomagać potrzebującym
d Rozwijanie dbałości o bezpieczeństwo własne i innych.
- uczeń zna zagrożenia wynikające z niewłaściwego zachowania, wie jak zachować się w sytuacji wypadku
e Przybliżenie dzieciom wartości etycznych na podstawie bajek,
a także obserwacji życia szkolnego
- uczeń przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych
Metoda (wiodąca): mała forma teatralna Forma pracy uczniów: praca grupowa, praca zbiorowa, praca jednostkowa
Środki dydaktyczne: sztandar szkoły, elementy dekoracyjne sali gimnastycznej, ołówek do pasowania, karta z tekstem przyrzeczenia, nagrania CD, dyplomy, medale, legitymacje, zakładki do książek, upominki, stroje: Pszczoły, Mrówki, Sowy, Konika Polnego, Lwa, Psa
Tok uroczystości
I Część wstępna
Uroczystość odbywa się w sali gimnastycznej. Bohaterami dnia są uczniowie klas pierwszych. Widownię stanowią uczniowie klas starszych, nauczyciele, rodzice pierwszoklasistów i zaproszeni goście. Uczniowie w galowych strojach zajmują centralne miejsce.
Dyrektor szkoły wita gości i uczniów.
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego zwraca się do uczniów klas pierwszych:
W imieniu uczniów Szkoły Podstawowej nr 3 imienia Mikołaja Kopernika w Wieliczce serdecznie witam dzieci przybyłe do klasy pierwszej by pobierać nauki w tej szkole.
Jak stary obyczaj nakazuje, uczniowska społeczność chce Was uroczyście przyjąć do swego grona.
Potrafimy wspólnie uczyć się i bawić, pomagamy sobie w razie kłopotów, cieszymy się z każdego sukcesu.

Obowiązkiem każdego ucznia jest zgłębianie tajemnic Krainy Wiedzy, po której prowadzą nas przewodnicy – nasi nauczyciele
i wychowawcy. W czasie wędrówki po naukowym szlaku powstają silne koleżeńskie więzi i przyjaźni nić, co łączy nas.
Zanim przyjmiemy was w poczet uczniów szkoły, otrzymacie niezwykłe podarunki od Pszczoły, Mrówki, Sowy, Konika Polnego, Lwa i Psa.

Zapraszamy, posłuchajcie, jakie zalety umysłu i serca chcą wam przekazać.
II Część główna
Na scenę wchodzi kilkoro uczniów z klas: 1a, 1b, 1c. Rozmawiają:
U.I – Popatrzcie, jeszcze trzy miesiące temu byliśmy w zerówce,
a dziś jesteśmy już w pierwszej klasie.
U.II – Nareszcie jesteśmy w prawdziwej szkole. Bo zerówka – tak naprawdę – to było przedszkole.
U.III – A mi jest żal...
U.IV – Czego ci żal?
U.III – Zabaw mi żal... I bajek mi żal...
U.IV – To prawda – w szkole trzeba pisać, liczyć, czytać.
U.II – Właśnie! Nareszcie sama będę mogła przeczytać moją ulubioną bajkę o śpiącej królewnie...
U.III – Co ci się w niej tak podoba?
U.II – Jak zaproszone na chrzciny wróżki obdarowują królewnę niezwykłymi prezentami.
U.IV – Właśnie – dobrze by było, żeby i nas dzisiaj ktoś obdarował. Pasowanie na ucznia to przecież taki szkolny chrzest, prawda?
U.I – Zaraz, zaraz, a jakie to prezenty dały wróżki królewnie, bo nie pamiętam – zabawki, słodycze...
U.II – (przerywa mu, śmiejąc się) No wiecie! Ona nie pamięta! Wróżki dały królewnie: mądrość, urodę, życzliwość, urok osobisty, dobroć oraz różne umiejętności i talenty.
U.III – I nam by się dzisiaj przydały takie niezwykłe prezenty. Ja bym chciał dostać dużo siły – żebym był jak supermen...
U.IV – Wiemy, wiemy – chciałbyś się bić ze starszymi. Ja to bym chciała dostać zdolności piosenkarskie – żebym była sławna i żebym mogła występować w telewizji.
U.V – A ja bym chciała być zgrabna i piękna – żeby zostać modelką...
U.I – Ciekawe, że nikt nie chce być mądry...
U.II – (ogląda się do tyłu) Patrzcie, patrzcie, ktoś do nas leci! To chyba pszczoła!
Na scenę wbiega dziecko przebrane za pszczołę. Role owadów
i zwierząt zostają powierzone uczniom starszych klas.
Pszczoła: Bzz... Bzz... Bzzz...
Czy nie mylą moje oczy?
Każdy z was do szkoły kroczy?
Bzz... bzz... bzz...
Skończył się zabawy czas
i od dzisiaj każdy z was
obowiązki wielkie ma...
I kto temu radę da?
Dzieci: Nie wiemy, kochana pszczółko, nie wiemy. Dzisiaj dopiero będą nas pasować na uczniów!
Pszczoła: To jest chyba oczywiste,
że w dniu takim – uroczystym
prezent dam każdemu z was...
Ale dam go tylko raz!
Sprawię oto, byście byli
pracowici w każdej chwili –
Jak pracować wciąż będziecie,
dużo w szkole osiągniecie!
Pszczółka odchodzi na bok. Dzieci śpiewają na melodię: „Dostał Jacek elementarz...”.
Każdy dostał dziś w prezencie
do pracy ogromne chęci!
Hejże, hej! Hejże, ha!
Każdy chęć do pracy ma!
U.III – Patrzcie! Patrzcie! Znów ktoś idzie... Raczej biegnie. I to bardzo szybko!
Na scenę wbiega dziecko przebrane za mrówkę.
U.IV – Mrówko, mróweczko, na pewno chcesz nam dzisiaj coś podarować!
U.V – Jesteś bardzo pracowita, mróweczko, ale tę cechę dostaliśmy już od Pszczoły.
Mrówka: Dobrze do pracowitości
dodać trochę sumienności...
Jeszcze szczyptę cierpliwości,
a najwięcej – wytrwałości!
Te wszystkie cechy – jak wiecie – mam,
więc je dziś daruję wam!
Dzieci śpiewają:
I sumiennie i wytrwale –
będziemy się uczyć stale!
Hejże, hej! Hejże, ha!
Każdy też cierpliwość ma!
Na scenę wchodzi dziecko przebrane za sowę.
U.I – O, widzimy, kochana Sowo, że przerwałaś swój słodki sen, żeby nam coś podarować!
Sowa: Każda sowa jest – jak wiecie –
najmądrzejsza w całym świecie.
A więc, mali przyjaciele,
tą mądrością się podzielę.
Każdy prezent dobry – lecz
mądrość – najważniejsza rzecz!
W szkolnym życiu tak rzecz ma się,
że rozum potrzebny jest w każdej klasie –
i w klasie pierwszej, i w klasie trzeciej –
dobrze, jak dużo jest mądrych dzieci.
Życzę wam wszystkim wiele radości,
z podarowanej wam dziś mądrości!
Dzieci śpiewają:
Podziękujmy Pani Sowie!
Każdy rozum ma już w głowie!
Hejże, hej! Hejże ho!
Każdy mądry, że ho, ho!
U.II – Widzicie? Jest tak jak w bajce – wszyscy obdarowują nas niezwykłymi prezentami!
U.III – (patrząc za kulisy) Ktoś tu jeszcze do nas idzie! O, to Konik Polny!
Na scenę skocznym krokiem wchodzi dziecko przebrane za Konika Polnego.
U.IV – Koniku, zielony skoczku, co chcesz nam dzisiaj podarować?
Konik Polny: Muszę wam przypomnieć
pewną ważną sprawę –
że w tej szkole będzie
też czas na zabawę.
Między lekcjami
są przerwy przecież,
kiedy szaleją wszyściutkie dzieci.
A więc do zabawy daję wam ochotę...
Naukę czasami odłóżcie na potem.
Po skończonych lekcjach
mówcie: żegnaj, szkoło!
Bawcie się do woli,
bawcie się wesoło!
Gdy zabawami się już zmęczycie,
chętniej nad książką się pochylicie.
Dzieci śpiewają:
To jest bardzo fajna sprawa:
ważna również jest zabawa!
Hejże, hej! Hejże, ha!
Fajnie będzie, że ha, ha!
U.II – A ja bym chciał, żeby mi ktoś podarował trochę odwagi – żebym się nie bał starszych. Będziemy przecież najmłodsi w całej szkole!
U.III – Ja też się trochę boję...
U.IV – (spoglądając za kulisy) Patrzcie, patrzcie! Lew do nas biegnie.
Na scenę wbiega dziecko przebrane za Lwa. Dzieci są bardzo przestraszone, zachowują się tak, jakby chciały uciekać.
Lew: Nie bójcie się! Nie uciekajcie!
Ja też chcę wam coś podarować!
Pomyślałem, chłopcy, że
wam odwaga przyda się!
A dziewczynkom do piękności
dodam nieco też śmiałości...
Macie wierzyć w siebie,
nikogo się nie bać,
a jak ktoś zaczepi –
po prostu się nie dać!
Że mali jesteście – to wcale nie znaczy,
że będzie wam w szkole gorzej lub inaczej!
Dzieci śpiewają:
Wiemy, że jesteśmy ważni,
Śmiali, silni i odważni!
Hejże, hej! Hejże ha!
Śmiałość wielką każdy ma!
U.I – No, to teraz jesteśmy wspaniale przygotowani do nauki
w szkole!
Na scenę wbiega dziecko przebrane za Psa.
U.II – Patrzcie, jaki fajny piesek! Zabierzmy go do szkoły!
U.III – Czekajcie, dam mu swoją kanapkę!
Pies: Nie trzeba mnie dokarmiać.
Chcę także coś wam podarować.
W szkole – jak wszędzie,
czasem ciężko będzie...
Każdy powinien mieć przyjaciela –
żeby z nim dzielił kłopoty i troski.
By można było na kogoś liczyć –
kredkę czy gumkę czasem pożyczyć.
Powierzyć komuś swe tajemnice,
iść z nim do parku lub na ulicę.
Mieć przyjaciela lub przyjaciółkę,
która czasami da swoją bułkę...
Chcę wam podarować zdolność do przyjaźni!
Weźcie tego jak najwięcej – z przyjacielem raźniej!
Dzieci śpiewają:
Będziemy dla siebie mili!
Będziemy się przyjaźnili!
Hejże, hej! Hejże, ha!
Niechaj nasza przyjaźń trwa!
U.IV – otrzymaliśmy takie wspaniałe cechy, że pani będzie z nas baaardzo dumna!
U.I – Oczywiście, każda pani będzie dumna z uczniów mądrych, pracowitych, sumiennych, odważnych i życzliwych dla innych.
Dzieci – Mamy już prezenty
Od Pszczółki i Sowy,
Więc do szkolnych zajęć
Każdy już gotowy!
Będziemy się uczyć
Czytać, pisać, liczyć.
Będziemy też dzielnie
Na wuefie ćwiczyć!
Dzieci przebrane za owady i zwierzęta: Życzymy wam, dzieci,
Szczęścia, powodzenia!
Bądźcie wszyscy zdrowi!
Pa – do zobaczenia! 2x
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego:
Przekonałam się, że jesteście pracowici jak pszczoła, wytrwali jak mrówka, mądrzy jak sowa, chętni do zabawy jak konik polny, śmiali
i odważni jak lew. Posiadacie też zdolność i chęć do przyjaźni.
Myślę, że Pan Dyrektor i Pani Dyrektor, wasi szanowni rodzice
i licznie zebrani goście zgodzą się ze mną, że zasługujecie na miano uczniów.
Pozostało jeszcze złożenie uroczystego przyrzeczenia, bo...
...kto w naszym będzie gronie
wśród pracy czy wśród zabawy
musi pamiętać szkolne ustawy.
- Proszę o powstanie.
- Baczność!
- Poczet sztandarowy do przyrzeczenia - wystąp.
- Do hymnu szkolnego.
Uczniowie klas pierwszych śpiewają hymn szkoły przy akompaniamencie.
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego:
- Po hymnie.
- Delegacje klas pierwszych do przyrzeczenia – wystąp.
Będę zawsze dbał o dobre imię swej klasy i szkoły. (Przyrzekam.)
W pełni wykorzystam czas przeznaczony na naukę. (Przyrzekam.)
Będę przestrzegać zasad bezpiecznego zachowania w szkole i poza nią (Przyrzekam.)
Obiecuję zgodnie bawić się i pomagać innym. (Przyrzekam.)
Będę dbać o ład, porządek i czystość w szkole (Przyrzekam.)
- Po przyrzeczeniu. Delegacje wstąp.
Teraz nastąpi uroczysta chwila, na którą wszyscy czekamy. Prosimy Pana Dyrektora o dokonanie ceremonii pasowania na ucznia.
Pasowanie na ucznia.
Dzieci razem: WITAJ, SZKOŁO! JESTEŚMY TWOIMI UCZNIAMI!
III Część podsumowująca
Wyprowadzenie sztandaru.
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego:
- Po pasowaniu.
- Baczność!
- Poczet sztandarowy – wstąp.
- Spocznij.
Uczniowie klas pierwszych śpiewają przy akompaniamencie piosenkę „Zawsze razem”.
Mały Samorząd – gratulacje, wręczenie pamiątek.
Przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego:
Serdecznie gratuluję uczniom klas pierwszych. Życzę wam, byście rozwijali otrzymane zalety i korzystali z nich w czasie nauki i zabawy. Proszę uczniów z klas czwartych o wręczenie pamiątek.
Gościom przybyłym na dzisiejszą uroczystość dziękuję, że zaszczycili nas swoją obecnością.
Przemówienie Dyrektora Szkoły.
Wyprowadzenie uczniów do sal w rytm piosenki „Jestem uczniem”.
Po uroczystości dzieci udają się do klasy na poczęstunek przygotowany przez rodziców.
Literatura nauczyciela:
WSiP – „Pomagamy uczyć” nr 2, 2008/09

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.