Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego

Dorota Kudelska Siedlce, dn. 20.05.2017 r.
nauczyciel mianowany
w Miejskim Przedszkolu Nr 21
z oddziałami integracyjnymi
w Siedlcach

SPRAWOZDANIE
Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO

”Im więcej ludzi rozwinie się dzięki Tobie,
tym pełniejsza będzie Twoja własna realizacja”
James Clerk Maxwell

Sprawozdanie zostało sporządzone na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli i obowiązującej Karcie Nauczyciela ze zmianami z 31 sierpnia 2004 r.

Staż na stopień nauczyciela dyplomowanego rozpoczęłam 01.09.2014 r. i trwał on dwa lata i dziewięć miesięcy.
Opracowany przeze mnie plan rozwoju zawodowego przedstawiłam dyrektorowi mojej placówki. Starałam się, aby uwzględniał potrzeby dzieci, ich rodziców oraz przedszkola. Został on pozytywnie zaopiniowany i zatwierdzony do realizacji.
Czas trwania stażu był dla mnie okresem intensywnej pracy nad sprostaniem wymaganiom, jakie założyłam sobie i zawarłam w planie rozwoju zawodowego. W tym okresie pracowałam z dziećmi 3,4 i 5 - letnimi. Przez 2 lata i 9 miesięcy pogłębiałam wiedzę i umiejętności dydaktyczno - wychowawcze oraz opiekuńcze, doskonaliłam znajomość prawa oświatowego w zakresie funkcjonowania przedszkola , oraz aktywnie uczestniczyłam w realizacji zadań ogólno przedszkolnych, edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych.
Przez cały okres stażu dbałam o to, aby realizacja mojego planu przebiegała zgodnie z założonymi celami i potrzebami placówki, uwzględniała zgodność planowanych działań z dokumentacją przedszkola oraz specyfiką prowadzonych przeze mnie zajęć .
Rozpoczęłam doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności wierząc, że wzbogaci to moje umiejętności pedagogiczne, podniesie efektywność moich działań edukacyjnych.
Praca i działania podjęte w ramach realizacji stażu pozwoliły mi wzbogacić doświadczenie i poszerzyć wiedzę na temat pracy z dziećmi o różnych potrzebach i wspomóc rozwój dzieci zarówno tych słabszych jak i zdolnych. Podczas pełnionych obowiązków starałam się podnosić jakość mojej pracy, a przez to i jakość placówki.
W sprawozdaniu pragnę wykazać, że osiągnęłam zamierzone cele, a czas przeznaczony na realizację zadań nie był daremny, ale będzie owocował w dalszej pracy z dziećmi.
Biorąc pod uwagę priorytety pracy oraz zadania zawarte w Planie Rozwoju Zawodowego podczas odbywania stażu zrealizowałam następujące zadania, które przyniosły określone efekty zamieszczone w poniższym sprawozdaniu.

WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE ZADANIA DO REALIZACJI ZAMIESZCZONE W PLANIE ROZWOJU ZAWODOWEGO FORMY I SPOSOBY REALIZACJI

§ 8 ust.2 pkt.1
Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły
1.Analiza przepisów prawa oświatowego w zakresie awansu zawodowego nauczyciela:
Po dokonaniu gruntownej analizy całokształtu swojej pracy zawodowej oraz wnikliwej samooceny postanowiłam podjąć starania o uzyskanie kolejnego stopnia awansu zawodowego. W tym celu zapoznałam się z aktualnymi przepisami prawa oświatowego dotyczącymi awansu zawodowego, a w szczególności z:
• Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 marca 2013 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
• Kartą Nauczyciela ze zmianami z 31 sierpnia 2004 r.;
Starałam się również na bieżąco analizować przepisy prawa oświatowego i śledzić zmiany w przepisach dotyczących awansu zawodowego.
2.Śledzenie i analizowanie zadań i potrzeb przedszkola
Wnikliwie przeanalizowałam statut przedszkola oraz regulaminy i procedury w nim obowiązujące. Zapoznałam się z planem rozwoju przedszkola, jego misją i wizją. Co roku również analizowałam i starałam się realizować w swojej pracy zadania zawarte w rocznym planie pracy przedszkola.
3.Doskonalenie własnego warsztatu pracy, podwyższanie własnych kwalifikacji i jakości pracy przedszkola
Realizacja tego zadania to obowiązek każdego nauczyciela. Moim celem był i jest ustawiczny rozwój doskonalący moje pedagogiczne umiejętności, ponieważ jestem nauczycielem kreatywnym i otwartym na wszelkie nowości, które pozwalają mi nabywać nowe umiejętności i udoskonalać mój warsztat pracy. W miarę możliwości starałam się korzystać z różnych form doskonalenia, co dawało mi satysfakcję zawodową, podnosiło jakość mojej pracy, a tym samym pracy przedszkola.
Celem doskonalenia jest podnoszenie własnych kompetencji , wymiana doświadczeń. Dlatego też aktywnie uczestniczyłam w szkoleniach wewnątrzszkolnych oraz innych formach doskonalenia poza placówką.. Były to studia podyplomowe, kursy, warsztaty, szkolenia.
a)Studia podyplomowe – trzy semestralne - Oligofrenopedagogika i kształcenie integracyjne w Szczecińskiej Szkole Wyższej Collegium Baticum .
Studia podjęłam w celu poznania procedur oraz zdobycia umiejętności i wiadomości mających na celu niesienie pomocy dzieciom z niepełnosprawnością intelektualną w różnym stopniu upośledzenia. Pracuję w grupie integracyjnej i dzięki uzyskaniu nowych kwalifikacji mogłam lepiej zrozumieć potrzeby dzieci z dysfunkcjami rozwoju oraz efektywniej z nimi pracować dostosowując zajęcia do możliwości psychofizycznych każdego dziecka.
b) Wewnętrzne formy doskonalenia:
- udział w radach pedagogicznych i szkoleniowych
W trakcie odbywania stażu przeprowadziłam Radę Szkoleniową nt. „Agresywne zachowania dziecka przedszkolnego – jak sobie z nimi radzić”
Uczestnictwo w tego typu radach pozwoliło mi być na bieżąco ze wszystkimi nowościami oraz dzielić się zdobytą wiedzą z innymi. Zaspokoiły one potrzebę stałego zdobywania wiedzy i osiągania coraz większych umiejętności. Pomagało mi to dobrze planować zadania dydaktyczne i wychowawcze
- zespołach ds. ewaluacji
- uczestniczyłam w pracach zespołu do spraw pomocy psychologiczno- pedagogicznej
- udział w pracach komisji rekrutacyjnej
c) Zewnętrzne formy doskonalenia zawodowego:
- konsultacje grupowe: „Diagnozowanie potrzeb przedszkola, planowanie jego rozwoju”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 22 kwietnia 2014 r.
- konsultacje grupowe: „Tworzenie projektu ewaluacji”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 22 kwietnia 2014 r.
- konsultacje grupowe: „Opracowanie raportu z ewaluacji”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 28 kwietnia 2014 r.
- konsultacje grupowe: „Wdrażanie wniosków z ewaluacji do planu rozwoju przedszkola”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 28 kwietnia 2014 r.
- konsultacje grupowe: „Omówienie narzędzi do ewaluacji – analiza ich opracowania”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 2 maja 2014 r.
- warsztaty: „Jak i po co prowadzić ewaluację wewnętrzną?” zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 27 czerwca 2014 r.
- warsztaty „Praca z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 26 czerwca 2015 r.
- warsztaty: „Emisja głosu”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 16 maja 2015 r.
- uzyskałam Certyfikat Szkolenia Zawodowego przeprowadzonego na zlecenie Agencji Rozwoju Mazowsza S.A. przez „Instytut Badawczo – Szkoleniowy” w ramach projektu „Mazowiecka Akademia Nauczyciela” w terminie 01.02 – 08.03.2015 r.
- sieci współpracy i samokształcenia: „Kreatywność na zajęciach lekcyjnych i godzinach wychowawczych”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach w latach 2013/2014 oraz 2014/2015
- warsztaty: „Wielokierunkowa percepcja muzyki w przedszkolu i szkole”, zorganizowane przez Samorządowe Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach 15 stycznia 2017 r.
- projekt „Bajkowy Maraton Artystyczny”, zorganizowany przez Centrum Edukacji Artystycznej „Muzylek Moni” grudzień 2016 r.
- konferencja nt.: „Wsparcie całościowego rozwoju dziecka. Cel, zadanie i wyzwanie współczesnej edukacji”, zorganizowana przez Wydawnictwo Nowa Era
Ukończone warsztaty i szkolenia pozwoliły mi na poszerzenie wiedzy, wzbogacenie doświadczenia, prowadzenie ciekawych zajęć. Dzięki nim mogłam opracowywać ciekawe scenariusze zajęć, planować działania mające na celu jak największe i aktywne włączanie dzieci do zajęć, rozwijanie ich wyobraźni i ciekawości w poznawaniu otaczającego świata.
Uzyskane efekty:
Ukończone przeze mnie różne formy doskonalenia zawodowego, nie tylko wzbogaciły moją wiedzę i doświadczenie, ale także rozwinęły umiejętności oraz poszerzyły możliwości zawodowe i interpersonalne.
Zdobytą wiedzę wdrażałam i wykorzystywałam biorąc pod uwagę potrzeby i możliwości dzieci.
Uważam zarówno wewnętrzne jak i wewnętrzne formy doskonalenia nauczycieli za bardzo cenne pod względem treści merytorycznych oraz wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.
Wymienione formy doskonalenia zawodowego, w których brałam udział, wpływały na wzbogacenie mojej wiedzy, podnoszenie efektywności mojej pracy dydaktycznej i wychowawczej
Wnioski:
Dzięki podjętym kursom, szkoleniom i konferencjom naukowym wzbogaciłam znacznie swój warsztat pracy nauczyciela – wychowawcy – oligofrenopedagoga, poznałam nowości z zakresu literatury psychologicznej i pedagogicznej, poznałam nowe metody pracy z dzieckiem niepełnosprawnym. Uzyskana wiedza pozwoliła mi na udoskonalenie pracy własnej , a przez to podniesienie jakości pracy szkoły.

Uzyskane efekty:
a) dla mnie:
- Udział w wyżej wymienionych formach doskonalenia zawodowego wpłynął na poszerzenie kompetencji zawodowych, wzbogacił warsztat pracy o nowe doświadczenia wychowawcze, opiekuńcze i dydaktyczne
- Wiedza merytoryczna oraz umiejętności praktyczne, które zdobyłam podczas rad szkoleniowych wielokrotnie były przyczyną analizy własnej pracy. Częste rozważania na temat własnej samooceny motywowały mnie do podejmowania coraz trudniejszych zadań.
- Zdobyta wiedza niejednokrotnie ułatwiała mi analizę zachowań dzieci
- Wiadomości uzyskane podczas szkoleń wpłynęły na udoskonalenie planowania mojej pracy
b) dla dzieci:
- uczestnictwo w zajęciach prowadzonych aktywnymi metodami pracy,
- stymulowanie rozwoju dziecka poprzez różnorodne metody edukacyjne
c) dla przedszkola i środowiska:
- podniesienie poziomu nauczania
- poszerzenie oferty przedszkola np. poprzez wprowadzenie nowych form i metod pracy edukacyjno-terapeutycznej

Samodzielne studiowanie literatury i czasopism pedagogicznych.
Inną formą mojego samodoskonalenia zawodowego w trakcie stażu było samodzielne, refleksyjne studiowanie fachowej literatury i czasopism pedagogicznych, gromadzenie ciekawych pomocy dydaktycznych w formie płyt CD, scenariuszy zajęć, plansz edukacyjnych itp. Doskonaląc warsztat i metody pracy pedagogicznej, dokonywałam ewaluacji własnych działań i wprowadzałam stosowne korekty. Gromadziłam interesujące materiały z zakresu literatury pedagogicznej i psychologicznej, w tym również udostępnione w Internecie.

Przez cały okres stażu starałam się w miarę potrzeb i możliwości pogłębiać swoją wiedzę i umiejętności pedagogiczne poprzez studiowanie literatury pedagogicznej i psychologicznej.
Zakupiłam wiele pozycji podsuwających pomysły na ciekawe zajęcia i zabawy na dzieci:
• „Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat” K. Vopel
• „Pomysły na zabawy w Przedszkolu” M. Zeller
• „Poczuj ciepłe promienie słońca. Podróże w wyobraźni i zabawy na każdy dzień” S. Kalwitzki
• „Teatrzyki i bajeczki na radości smuteczki. Bajki psychoedukacyjne” B. B. Jadach
• „Wchodzi, wchodzi Stach na dach” M. Barańska
• „Rymowane przygody z mandalami” R. Urbańska
• „Witajcie w krainie zabawy” M. Malkiewicz
• „Świat przedszkolaka” M. Sobótka
• „Gry i zabawy matematyczne w przedszkolu” K. Wojciechowska
• „Zabawy logopedyczne na cztery pory roku” D. Krupa
• „Pokaż oko pokaż nos wierszyki kształtujące orientację w schemacie ciała” M. Barańska
Na bieżąco śledziłam publikacje ukazujące się w czasopismach pedagogicznych: „Bliżej Przedszkola”, „Nauczycielka Przedszkola”.
W swojej pracy korzystałam również z czasopism: „Mały Artysta”, „Hobby”, „Hobby Extra”. Czerpałam z nich inspiracje na ciekawe pomysły plastyczne zarówno do pracy z dziećmi, jak i do dekoracji przedszkola.

Bardzo często w pogłębianiu swojej wiedzy korzystałam z zasobów Biblioteki Pedagogicznej oraz z bogato wyposażonego kącika pomocy dydaktycznych w przedszkolu.
Dzięki korzystaniu z różnorodnej literatury wzbogaciłam własną pracę i mogłam organizować dla dzieci różnorodne i ciekawe zajęcia.

W swojej pracy starałam się stosować jak najwięcej metod aktywizujących:
• Elementy Metody Dobrego Startu
• Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
• Pedagogikę Zabawy
• Dziecięca Matematyka Edyty Gruszczyk- Kolczyńskiej
• Kinezjologię Edukacyjną
• Zabawy w kręgu (stymulacja integracyjna)
• Metody rozwijające świadomość ciała
• Zabawy paluszkowe i wierszyki-masażyki
Dzięki stosowaniu takich form i metody pracy, dzieci stawały się aktywne, dociekliwe, kreatywne , przygotowane do odnoszenia sukcesów i radzenia sobie z trudnościami, rozwijały swoje zainteresowania. Moi wychowankowie są twórczy, mają bogatą wyobraźnię, nie boją się nowości i zmian. Metody te pozwalają mi lepiej pracować i ułatwiają komunikację z dziećmi.
Dzięki moim staraniom w przedszkolu były realizowane ogólnopolskie programy i kampanie edukacyjne. Wymienić tu należy:
- Akcja pod patronatem Ministra Edukacji Narodowej „Góra Grosza”
- Kampania „Cała Polska Czyta Dzieciom”
- Program „Akademia Małego Ogrodnika”
- Akcja „Bezpiecznie z Adasiem”
4. Aktywny udział w tworzeniu dokumentów przedszkola
W okresie odbywania stażu pełniłam dodatkową funkcję protokolanta z posiedzeń Rad pedagogicznych, pisałam również protokoły z ogólnych zebrań z rodzicami.
Należałam do zespołu opracowującego Roczny Plan Pracy Przedszkola na rok szkolny 2013/2014 pod nazwą „Można inaczej – przeciwdziałanie nieodpowiednim wzorcom zachowań dzieci w wieku przedszkolnym”. Główne cele tego planu to:
1. Integracja dzieci w grupach oraz przeciwdziałanie agresji
2. Zaszczepienie w dzieciach pozytywnych wzorców zachowań
3. Uświadomienie potrzeby akceptacji i szacunku dla innych

W trakcie odbywania stażu uczestniczyłam w wielu Radach Szkoleniowych. Byłam też autorką jednej z nich – przeprowadziłam szkolenie nt. „Agresywne zachowania dziecka przedszkolnego – jak sobie z nimi radzić”. Podczas niej zapoznałam z pojęciem „agresji”, przedstawiłam jaką może przybierać formę, jakie mogą być jej źródła. Udzieliłam też
wielu praktycznych rad dla wychowawców jak eliminować agresywne zachowania dziecka
przedszkolnego oraz przedstawiłam metody wyciszania agresji do zastosowania w grupie przedszkolnej.
Przygotowany referat zamieściłam na stronie internetowej przedszkola, aby mógł służyć również rodzicom jako wsparcie w trudnych sytuacjach wychowawczych w domu.

Rady szkoleniowe to aktywne formy dokształcania nauczycieli. Po części teoretycznej następuje omówienie tematu, dyskusja. Wszystkie te spotkania dają okazję do wymiany doświadczeń i spostrzeżeń z innymi nauczycielami, są źródłem nowych pomysłów i wzbogacają doświadczenie.
Uzyskane efekty:
- zdobyte wiadomości i umiejętności stanowią zasadniczy element mojej pracy, wykorzystuje je na co dzień. Dostrzegam także zalety wspólnego analizowania i rozwiązywania problemów organizacyjnych, dydaktycznych i wychowawczych występujących w placówce,
- lepsza współpraca nauczycieli i wychowawców, będących dla siebie wsparciem, pomocą
- wymiana doświadczeń i obserwacji uczestników oraz ciągłe nabywanie wiedzy i nowych umiejętności,
- podkreślona odpowiedzialność każdego nauczyciela za sytuację w przedszkolu
- ciągłe dostosowywanie rozwiązań do potrzeb dzieci,
- wypracowane określone zasady postępowania wychowawczego
Od roku 2013 jestem członkiem zespołu ds. Ewaluacji wewnętrznej. Corocznie uczestniczę w tworzeniu Projektu ewaluacyjnego, zbieraniu danych przy użyciu różnych metod badawczych oraz opracowywaniu Raportu z przebiegu ewaluacji.
5. Dbanie o wystrój i zagospodarowanie sali zajęć.
W czasie odbywania stażu wykonywałam dekoracje w sali na każdą porę roku i na różne uroczystości. Wystrój sal miał duże znaczenie, ponieważ wprowadzał dzieci w tematykę pór roku, wpływał na ich dobre samopoczucie w przedszkolu i był bardzo dobrze oceniany przez rodziców. Organizacja kącików tematycznych przyczyniła się do zwiększenia różnorodności zabaw tematycznych, w które dzieci się bawią, pogłębiania wiedzy tak jak ma to miejsce w kąciku przyrody, matematycznym, a także rozwijania indywidualnych zainteresowań dzieci (kącik fryzjerski, lalek, książki). W efekcie dzięki temu przedszkole zyskało na swej atrakcyjności.
Organizowałam regularne wystawy prac dzieci wykonanych w trakcie zajęć. Dzięki czemu rodzice mogli na bieżąco analizować prace i obserwować rozwój umiejętności manualnych swoich dzieci.
6. Organizowanie wycieczek
W ciągu trwania stażu współuczestniczyłam w organizowaniu wycieczek krajoznawczo – turystycznych ( Lublin, Warszawa), oraz wyjść do kina i na teatrzyki.
Przekazywanie dzieciom podstawowych wiadomości na temat świata przyrody i świata społecznego powinno odbywać się przede wszystkim poprzez bezpośredni ich kontakt ze środowiskiem, podczas konkretnych obserwacji i działań w bliższym i dalszym otoczeniu. Wycieczki turystyczno-edukacyjne to stały i ważny element mojej pracy wychowawczo - dydaktycznej. Głównym celem wycieczek jest wprowadzanie dzieci w naturalne środowisko przyrodniczo-społeczne. Pomagają one zrozumieć wiele zjawisk i zależności zachodzących w przyrodzie i życiu społecznym. Wyjścia i wycieczki pełnią także walory wychowawcze. Pomagają moim wychowankom w kształtowaniu nawyków właściwego zachowania się w środkach masowej komunikacji, miejscach użyteczności publicznej, w różnych grupach społecznych. Dzieci uczą się kulturalnego sposobu porozumiewania się między sobą, samodzielności i zaradności w nowych sytuacjach społecznych. Wycieczki stanowią także doskonałą okazję do integracji grupy. W czasie trwania stażu systematycznie organizowałam wycieczki poza teren naszego miasta ale również po okolicy, umożliwiając wychowankom poznanie dalszego i najbliższego środowiska społeczno-przyrodniczego.

7. Doskonalenie umiejętności współpracy z rodzicami
W każdym roku szkolnym opracowywałam roczne plany współpracy z rodzicami oraz harmonogramy spotkań grupowych. Prowadziłam systematyczną pedagogizację rodziców w ramach spotkań grupowych poprzez referaty:
• „Adaptacja dzieci 3-letnich do przedszkola”
• „Dlaczego warto czytać dzieciom?”
• „Kiedy i jak mówić dziecku nie”
Dzięki referatom które wygłosiłam na spotkaniach grupowych przestrzegałam rodziców przed konsekwencjami zbyt długiego przesiadywania dzieci przed telewizorem, korzystania z gier komputerowych i oglądania niewłaściwych bajek. Przedstawiłam rodzicom informację na temat tego, jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola.
Podczas zebrań rodzice byli także zapoznawani z rolą i celami programów autorskich i ogólnopolskich projektów edukacyjnych realizowanych w grupie, pozytywnie oceniali w/w programy i wyrażali zgodę na ich realizację.
Ponadto prowadziłam indywidualne spotkania i konsultacje w rodzicami dzieci w sytuacjach, gdy wymagało tego dobro dziecka bądź też na życzenie rodziców. Uwagi rodziców są cenną wskazówką do stałej poprawy jakości swojej pracy.
Przeprowadziłam także zajęcia otwarte dla rodziców, które dały im możliwość obserwacji zachowań własnego dziecka na tle grupy. Ich organizacja służyła większej integracji , poznaniu pracy dzieci w przedszkolu oraz jej efektów. Udział rodziców w takich zajęciach budzi większe zaufanie do nauczyciela i jest doskonałą prezentacją umiejętności dzieci. Po zakończeniu zajęć rodzice zawsze mieli okazję do rozmów indywidualnych ze mną, wymiany spostrzeżeń i uwag na temat zajęć.
Ważnym elementem współpracy z rodzicami było zaangażowanie rodziców w życie przedszkola. Wymienić tu należy pomoc rodziców przy organizacji uroczystości przedszkolnych, m. in. organizowali poczęstunek dla gości, np. dla babci i dziadków z okazji ich święta, służyli pomocą przy wykonywaniu strojów na różne przedszkolne uroczystości, teatrzyki, konkursy taneczne.
Włączyłam także rodziców w kampanię „Cała Polska Czyta Dzieciom” – chętnie przyjmowali zaproszenia i przychodzili czytać dzieciom bajki w przedszkolu. Specjalnie na tą okazję stworzyłam Dyplom – podziękowanie, które dzieci wręczały rodzicom lub dziadkom uczestniczącym w akcji.
W ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom” propagowałam głośne czytanie dzieciom wśród rodziców a w grupie przedszkolnej wprowadziłam zwyczaj codziennego słuchania bajek w porze popołudniowej pod nazwą „Chwila z książeczką”. Dzięki moim działaniom zarówno dzieci jak i rodzice wiedzą, że czytanie stanowi wartość, której nie można zastąpić niczym innym.
Regularna współpraca z rodzicami pozwoliła mi nawiązać z nimi dobry kontakt i wspólnie działać na rzecz dobra i rozwoju dzieci.
8. Prowadzenie obserwacji pedagogicznych
W swojej pracy opiekuńczo- wychowawczo- kształcącej w przedszkolu systematycznie prowadziłam obserwacje umiejętności, możliwości i zdolności dzieci będących w grupie pod moją opieką. W tym celu wykorzystywałam arkusze obserwacji dzieci ( Arkusz obserwacji rozwoju dziecka trzyletniego, Arkusz obserwacji rozwoju dziecka czteroletniego, Diagnozę gotowości szkolnej ). Stały się one podstawą opracowywania dodatkowych ćwiczeń dla dzieci, kierowania dzieci na badania do specjalistów (logopeda, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna), planowania własnej pracy tak, aby odpowiednio wspierać te dzieci, które wymagały szczególnej uwagi, pomocy i wsparcia. Na bieżąco prowadziłam także rozmowy z rodzicami , w celu rozwiązywania problemów dydaktycznych i wychowawczych.

9. Opracowanie i wdrożenie programu profilaktyczno – wychowawczego „Można inaczej – przeciwdziałanie agresji dzieci w wieku przedszkolnym”
Agresywne zachowania są częścią codzienności w przedszkolu : w trakcie zabawy, zajęć, śpiewu, ponieważ agresja jest wpisana w ludzkie zachowanie. Przedszkole ma być miejscem dającym poczucie bezpieczeństwa, ma uzupełnić rodzinę jako miejsce zdobywania ważnych doświadczeń oraz być szansą znalezienia nowych, zaufanych osób pierwszego kontaktu i nowych kolegów. Ale nie jest to miejsce gwarantujące brak konfliktów. Zauważyłam, że wśród moich wychowanków coraz częściej dochodzi do eskalacji zachowań agresywnych; w różnych sytuacjach dzieci nie potrafią sobie poradzić w inny sposób jak tylko przemocą. Wobec powyższego uznałam, że istnieje ogromna potrzeba wprowadzenia dodatkowych, systematycznych działań, które pomogą dzieciom w rozpoznawaniu i rozumieniu uczuć własnych i innych, w nabywaniu doświadczeń w radzeniu sobie z własną frustracją, złością, reagowania w sytuacjach konfliktowych w sposób społecznie akceptowany.
We współpracy z koleżanką napisałam program profilaktyczno – wychowawczy „Można inaczej – przeciwdziałanie agresji” dla dzieci w wieku przedszkolnym.
Program został pozytywnie zaopiniowany w kwietniu 2017 r. i dopuszczony do realizacji. Zamierzone cele edukacyjne programu realizowałam w grupie dzieci 5- letnich w roku szkolnym 2016/2017
Głównym założeniem programu było wspomaganie emocjonalnego funkcjonowania dzieci, zmniejszenie napięć i zachowań agresywnych oraz nabycie umiejętności pokojowego rozwiązywania konfliktów (poznanie zachowań akceptowanych społecznie).
Opracowanie i wdrożenie programu miało duże znaczenie w mojej praktyce zawodowej. Po raz pierwszy byłam autorką tak dużego przedsięwzięcia edukacyjnego. Realizując własny program pogłębiłam wiedzę z zakresu psychologii, zorganizowałam wiele ciekawych działań dydaktyczno – wychowawczych, które przyniosły mi dużo zadowolenia i satysfakcji, a także nowych doświadczeń. Bardzo ważne było dla mnie właściwe przygotowanie do zajęć, aby każde polecenie było zrozumiałe dla dzieci a jednocześnie mobilizowało i motywowało do dalszej pracy.
Większość zadań opierała się na aktywnych metodach poznawania siebie i grupy, co było bardzo istotne w nabywaniu przez dzieci umiejętności pracy w zespole i komunikowania się. Podczas zajęć wykorzystywałam różnorodne metody, które pozwalały wszystkim przyswajać wiedzę, umiejętności, rozwijać twórczość, wyrażać ekspresję ( w różnych jej formach). Poprzez udział w różnych zabawach relaksacyjnych, pantomimicznych, quizach moi wychowankowie mogli zrozumieć uczucia swoje i innych oraz poznać w jaki sposób można poradzić sobie z rozładowaniem negatywnych emocji nie krzywdząc przy tym innych.
§ 8 ust.2 pkt.2
Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
Współczesna edukacja nie może obyć się bez korzystania z nowoczesnej technologii komputerowej, a tym samym bez nauczycieli znających podstawy obsługi komputera i korzystających z programów komputerowych. Również i w moim życiu technologia komputerowa odgrywa bardzo ważną rolę. Komputer stał się powszechnie stosowanym przeze mnie narzędziem pracy. Codziennie używam go zarówno do celów zawodowych jak i osobistych, jest narzędziem znacznie ułatwiającym mi pracę oraz źródłem dostępu do najnowszych informacji. Często korzystam ze stron internetowych o tematyce oświatowej. Śledzę nowości i zmiany w przepisach prawa oświatowego umieszczonych na stronach kuratoryjnych (www.kuratorium.waw.pl) oraz ministerialnych (www.men.gov.pl).
Technologię komputerową i informacyjną wykorzystuję w swojej pracy zarówno na zajęciach zorganizowanych jak i do przygotowywania pomocy dydaktycznych, wyszukiwania informacji, samokształcenia, opracowywania graficznego wszelkich materiałów potrzebnych do pracy pedagogicznej.
Komputer jest środkiem, który stanowi nową jakość w grupie tzw. pomocy dydaktycznych. Niewątpliwym walorem komputera jest jego atrakcyjność dla dziecka, która wywołuje pozytywną motywację do przyswajania nowych informacji, pobudza jego aktywność własną.
Wobec powyższego w swoich działaniach wykorzystywałam komputer jako narzędzie pomocy:
- w przygotowywaniu zajęć – do wykonywania materiałów potrzebnych na prowadzonych przeze mnie zajęciach. Były to karty pracy, testy, kolorowanki, ankiety ewaluacyjne, zadania dodatkowe do wykorzystania dla wychowanków, a także przygotowywanie dyplomów (np. Dyplom – podziękowanie z udział w akcji „Cała Polska czyta dzieciom”),podziękowań, zaproszeń, scenariuszy zajęć oraz uroczystości grupowych
– poprzez opublikowanie planu rozwoju zawodowego i scenariuszy zajęć na stronie internetowej przedszkola oraz na stronie www.edux.pl
- umieszczanie zdjęć z uroczystości przedszkolnych, konkursów, przeglądów, spotkań z ciekawymi ludźmi i instytucjami na stronie internetowej przedszkola
Dzięki technologii komputerowej moja dokumentacja nauczyciela- wychowawcy prowadzona jest przejrzyście, estetycznie i czytelnie, warsztat pracy jest uporządkowany i na bieżąco udoskonalany.
Korespondencja elektroniczna z nauczycielami pozwoliła mi na wymianę doświadczeń, materiałów metodycznych oraz otrzymanie cennych rad w sprawie awansu zawodowego, co ułatwiło mi realizację zadań w okresie stażu nauczyciela dyplomowanego. Systematycznie odwiedzam strony poświęcone Oświacie. Zaznajamiam się z informacjami od innych nauczycieli wychowania przedszkolnego . Korzystając z zasobów Internetu pogłębiałam swoją wiedzę i udoskonalałam swój warsztat pracy. Zajęcia prowadzone przeze mnie były urozmaicone i atrakcyjniejsze. Strony internetowe służyły mi do wyszukiwania ofert szkoleń czy innych form doskonalenia zawodowego. W Internecie korzystałam z portali edukacyjnych, forum internetowych, poszukiwałam ciekawych scenariuszy zajęć, opracowań metodycznych, propozycji wydawniczych, ogłoszeń o konkursach i szkoleniach. Szczególnie przydatne w mojej pracy okazały się strony www.men.gov.pl, www.wsip.com.pl, www.gow.pl. Zawierają one poradniki metodyczne dla nauczyciela i propozycje konkretnych rozwiązań edukacyjnych. Na stronach tych działa również forum dyskusyjne, które pozwala na wymianę doświadczeń i refleksji. Często odwiedzałam również strony Samorządowego Centrum Doradztwa i Doskonalenia Nauczycieli w Siedlcach, Mazowieckiego Samorządowego Centrum Doskonalenia Nauczycieli oraz Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Siedlcach. Znajdowałam tam wiele potrzebnych informacji np. o prowadzonych kursach i szkoleniach. Korzystając z poczty elektronicznej, zamawiałam pomoce dydaktyczne, prowadziłam korespondencję z innymi nauczycielami.
W swojej pracy wspieram się wykorzystując aparat cyfrowy, przy pomocy którego utrwalam najważniejsze chwile z życia przedszkolnego mojej grupy. Samodzielnie zgrywam i obrabiam zdjęcia. Opracowane materiały multimedialne zamieszczam na stronie internetowej przedszkola oraz przedstawiam rodzicom i koleżankom z pracy. W bieżącym roku szkolnym przy współpracy jednego z rodziców przygotowałam płytę z nagraniem ważnych wydarzeń z życia grupy i przekazałam je rodzicom w formie pamiątki z okazji Dnia Rodziny.
W trakcie trwania stażu wykorzystywałam technologię informacyjną i komunikacyjną jako narzędzie i źródło informacji. W tym zakresie podjęłam następujące działania:
• Systematycznie korzystałam z linków do stron związanych z edukacją i oświatą w celu dostępu do najnowszych informacji na temat szkolnictwa oraz procesu nauczania i wychowania. Najczęściej wykorzystywane przez mnie strony to: www.edukacj.pl, www.menis.pl, www.profesor.pl, www.literka.pl, www.edux.pl, www.kuratorium.waw.pl
• Śledziłam publikacje nauczycieli na stronach www poświęconych edukacji i wychowaniu;
• Zapoznawałam się z nowościami wydawniczymi i publikacjami wydawnictw oświatowych;
• Wykorzystywałam prywatny adres e-mail do korespondencji z innymi nauczycielami, wychowawcami w celu wymiany doświadczeń, polegającej na wymianie materiałów, informacji pomocniczych w pracy nauczyciela przedszkola oraz w realizacji stażu.
Technologie informacyjne i komunikacyjne to nie tylko komputer czy Internet, należy również pamiętać o telefonii komórkowej. Podczas stażu korzystałam z prywatnego telefonu komórkowego, jako łącza bezpośredniego z rodzicami moich wychowanków, za pomocą którego przekazywałam im na bieżąco informacje dotyczące ich dzieci – postępów, sukcesów oraz porażek, a także o zaistniałych sytuacjach wychowawczych.
Umiejętności korzystania z telefonii komórkowej oraz Internetu dała mi również możliwość nawiązywania współpracy z nauczycielami pracującymi w innych placówkach.
Wnioski:
Możliwość korzystania z technologii informacyjnej i komunikacyjnej stała się nieodzownym narzędziem, pomocnym nie tylko w pracy, ale i w życiu. Dało mi to możliwość wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami; wpłynęła w znaczący sposób na wzbogacenie mojego warsztatu pracy oraz poszerzenie wiedzy metodycznej i merytorycznej; ułatwiła prowadzenie dokumentacji przedszkolnej i dotyczącej awansu zawodowego; ułatwiła komunikację z rodzicami; wspomogła w znaczny sposób proces wychowania i nauczania dzieci.

Uzyskane efekty:
- przygotowanie niezbędnej do pracy dokumentacji i pomocy dydaktycznych co ułatwiło mi pracę z dziećmi. Korzyścią dla mnie jest umiejętność surfowania po sieci internetowej, dzięki której mam łatwy dostęp do najnowszych wiadomości ułatwiających mi wypełnianie codziennych obowiązków,
- wykorzystywanie technologii komputerowej w codziennej pracy doskonaliło moją wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia dokumentacji, planowania, organizowania właściwego procesu opiekuńczo – wychowawczego,
- ciągła komunikacja organizowana w różnych formach rozwijała moje umiejętności interpersonalne, pozwalała właściwie organizować pracę w przedszkolu,

Dzięki stałemu pogłębianiu umiejętności posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną moja praca wychowawczo – dydaktyczna przyczyniła się do wzrostu jakości pracy placówki. Szerokie wykorzystanie usług internetowych usprawniło znacząco moją pracę. Zyskałam możliwość sprawnego zbierania i analizy danych, pogłębiłam swoją wiedzę i umiejętności w dziedzinie technologii informacyjnej. Miałam możliwość wygodnego i estetycznego opracowywania materiałów informacyjnych (gazetki tematyczne, zaproszenia, programy, regulaminy, wyniki, dyplomy) i ich drukowania, przygotowania trwałych materiałów dydaktycznych. Dzięki poczcie elektronicznej i grupom dyskusyjnym miałam możliwość wygłaszania swoich opinii, bądź polemizowania z poglądami innych nauczycieli. Ponadto korzystam ze stron internetowych wydawnictw edukacyjnych, co pozwalało mi na pozyskiwanie nowych materiałów edukacyjnych. Wykorzystanie nowoczesnych mediów w procesie edukacyjnym ma niezwykle pozytywny wpływ na wychowanków i pozwala im na rozwijanie wyobraźni, kreatywności, znacząco przyczynia się do urozmaicenia i uatrakcyjnienia zajęć.

§ 8 ust.2 pkt.3
Umiejętność dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi pracownikami przedszkola to doskonały sposób na doskonalenie swojego warsztatu pracy i metod pracy z dziećmi. Wymiana doświadczeń jest niezwykle korzystna dla obu stron, jest niezbędnym elementem pracy nauczyciela. Jest to jeden z lepszych sposobów uczenia się i samokształcenia nauczyciela, znajdowania nowych rozwiązań dydaktyczno-wychowawczych.

1. Pełnienie funkcji opiekuna stażu
Wraz z początkiem roku szkolnego 2015/2016 powierzono mi funkcję opiekuna stażu nauczyciela kontraktowego. Moją podopieczną została nauczycielka pani Marta Zacharczuk - Kucharek. Nasza współpraca rozpoczęła się we wrześniu zawarciem wspólnie zredagowanego kontraktu, który zawierał warunki naszej współpracy. Ustaliliśmy terminy spotkań, w czasie których omawiałyśmy bieżące sprawy i planowałyśmy dalsze działania. Pierwszym zadaniem moim jako opiekuna stażu była pomoc w napisaniu planu rozwoju zawodowego. Pomogłam w jego zredagowaniu. Zapoznałam moją podopieczną również z dokumentami przedszkola.
Nasza współpraca układała się dobrze, moja podopieczna chętnie korzystała z mojej pomocy, a ja również chętnie dzieliłam się z nią moim doświadczeniem.

2.Wymiana doświadczeń na Radach Pedagogicznych
W trakcie trwania stażu przeprowadziłam Radę Szkoleniową, podczas której przedstawiłam referat pt. „Agresywne zachowania dziecka przedszkolnego – jak sobie z nimi radzić”.
Analizując to zagadnienie wyjaśniłam pojęcie „agresja”, przedstawiłam jaką może przybierać formę, jakie mogą być jej źródła. Udzieliłam też wielu praktycznych rad dla wychowawców jak eliminować agresywne zachowania dziecka przedszkolnego oraz przedstawiłam metody wyciszania agresji do zastosowania w grupie przedszkolnej.
Przygotowany referat zamieściłam na stronie internetowej przedszkola, aby mógł służyć również rodzicom jako wsparcie w trudnych sytuacjach wychowawczych w domu.

3. Opracowanie publikacji i udostępnienie ich na stronie internetowej
Przygotowanie odpowiednio atrakcyjnych zajęć wymaga od nauczyciela poświęcenia czasu na zgromadzenie różnych środków dydaktycznych i materiałów wykorzystywanych na zajęciach. Chcąc pomóc innym nauczycielom i ułatwić im pracę postanowiłam udostępnić materiały, prace i narzędzia przygotowane i wykorzystywane przeze mnie na co dzień.
W czasie stażu na stronach internetowych oraz stronie naszego przedszkola
opublikowałam następujące artykuły:
• „Agresywne zachowania dziecka przedszkolnego – jak sobie z nimi radzić”
• ,,Scenariusz pasowania na przedszkolaka”
• Scenariusz zajęć otwartych – muzycznych w grupie 3 – latków ”Rozwijanie słuchu i poczucia rytmu podczas zabaw przy piosence „Uciekaj zimo”
• Scenariusz zajęć – plastycznych w grupie 4 – latków „Mikołaj z gwiazdki”- wylepianie plasteliną
• Scenariusz zajęć otwartych – matematycznych w grupie 5 – latków „”Kotek na schodach – porównywanie wielkości przedmiotów i układanie ich w serie rosnące i malejące

4. Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami podczas zajęć koleżeńskich i publikacji
Działając na korzyść pracy opiekuńczej, wychowawczej i dydaktycznej przedszkola, chętnie służyłam swoja pomocą i radą innym nauczycielom oraz młodym koleżankom, które dopiero rozpoczęły pracę z dziećmi.
• Zachęcałam do uczestnictwa w organizowanych przeze mnie uroczystościach (Bal karnawałowy, Dzień Rodziny), spotkaniach z ciekawymi ludźmi i instytucjami (Spotkanie z policjantem, wizyta na Komendzie Miejskiej Policji w Siedlcach, wizyta żołnierzy z Jednostki Wojskowej w Siedlcach, udział w „Akademii Małego Ogrodnika” zorganizowanych przy pomocy firmy W. Legutko i Bricomarche ) oraz zajęciach koleżeńskich („Rozwijanie słuchu i poczucia rytmu podczas zabaw przy piosence „Uciekaj zimo”, „Mikołaj z gwiazdki”- wylepianie plasteliną, „Mikołaj z gwiazdki”- wylepianie plasteliną)

• Udostępniałam koleżankom opracowane przeze mnie scenariusze imprez, przedstawień, uroczystości i konkursów, które przygotowywałam;
• Pomagałam nauczycielom służąc posiadanymi pomocami, materiałami do pracy, podkładami muzycznymi itp.;
• Udzielałam wskazówek dotyczących prowadzenia dokumentacji grupowej, pisania miesięcznych planów i prowadzenia obserwacji i diagnozy dzieci.
Opieka nad młodymi nauczycielami pozwoliła mi na inne spojrzenie na pracę własną, stała się przyczyną do wprowadzenia pozytywnych zmian dla dobra dziecka, a tym samym i przedszkola. Pozwoliła mi odświeżyć wiedzę z zakresu dydaktyki i wychowania, mobilizowała mnie na przykład do śledzenia nowości na rynku wydawniczym. Myślę, że moje młode koleżanki skorzystały na współpracy ze mną, nabyły doświadczenia w pracy dydaktycznej i wychowawczej, a to stanie się zalążkiem do poszukiwania przez nie nowych rozwiązań na rzecz współczesnej edukacji.

§ 8 ust.2 pkt. 4a
Opracowywanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich

1. Opracowanie i wdrożenie programu profilaktyczno – wychowawczego ,,Można inaczej – przeciwdziałanie agresji dla dzieci w wieku przedszkolnym”
Dzieci bezustannie zbierają doświadczenia związane z agresją. Widzą agresywne zachowania u innych osób, zarówno w realnym życiu, jak i w filmie, albo są ofiarami agresji dorosłych, często najbliższych. Są to modele sytuacji wyzwalających agresję, warunków jej powstawania, reakcji łańcuchowych, eskalacji oraz odpowiednich konsekwencji. W ten sposób dowiadują się one, kiedy agresja najwyraźniej się „ opłaca’, przyswajają sobie własne wzorce reakcji oraz zbierają doświadczenia.
Obrona i buntowanie się mogą być jak najbardziej słuszne, ale przemoc i agresywne onieśmielenie nigdy nie mogą być modelami godnymi naśladowania, akceptowanymi, nagradzanymi. A właśnie to bardzo często zdarza się każdego dnia i pozostaje niezauważone.
Agresywne zachowania są częścią codzienności w przedszkolu : w trakcie zabawy, zajęć, pobytu na placu przedszkolnym, ponieważ agresja jest wpisana w ludzkie zachowanie. Przedszkole ma być miejscem dającym poczucie bezpieczeństwa, ma uzupełnić rodzinę jako miejsce zdobywania ważnych doświadczeń oraz być szansą znalezienia nowych, zaufanych osób pierwszego kontaktu i nowych kolegów. Ale nie jest to miejsce gwarantujące brak konfliktów. I to jest dobre, gdyż tylko wtedy można nauczyć się, że konflikty, ich przezwyciężanie należą do międzyludzkich kontaktów, że nie muszą oznaczać katastrof, lecz po przezwiskach, obrazach, kiedy opadną emocje z pomocą rozumiejących uczucia innych osób możliwe jest ponowne funkcjonowanie w grupie. Oznacza to również poznawanie i naukę kompromisu jako cudownego środka na dobre stosunki w grupie.
Zwykle uważa się, że praca nad konfliktami, radzenie sobie ze złością oraz z zachowaniami agresywnymi to cele wychowawcze, które realizuje rodzina. Przedszkole zaś stanowi tylko uzupełnienie działań i wysiłków rodzinnych, ponieważ funkcjonuje ono jako miejsce nauki i socjalizacji dla dziecka oraz kompetentny partner dla rodziców. Tymczasem obserwujemy w ostatnich latach dążenie rodziców do przekazywania tego problemu wychowawczego do przedszkola. Brak czasu, umiejętności, bezradność w trudnych sytuacjach (agresywne zachowania własnego dziecka) prowadzi do pomijania tego aspektu wychowania.
Skutkuje to tym, iż bardzo często dochodzi wśród naszych wychowanków do eskalacji zachowań agresywnych; w różnych sytuacjach dzieci nie potrafią sobie poradzić w inny sposób jak tylko przemocą.
Wobec powyższego uznałam, że istnieje ogromna potrzeba wprowadzenia dodatkowych, systematycznych działań, które pomogą dzieciom w rozpoznawaniu i rozumieniu uczuć własnych i innych, w nabywaniu doświadczeń w radzeniu sobie z własną frustracją, złością, reagowania w sytuacjach konfliktowych w sposób społecznie akceptowany.
Jako nauczyciel przygotowujący dzieci do nauki szkolnej mam poczucie odpowiedzialności i ogromnej roli wychowania przedszkolnego, które powinno jak najwcześniej uczyć dzieci prawidłowych relacji z innymi, ćwiczyć umiejętności społeczne.
Agresywne zachowanie dzieci w wieku przedszkolnym to sygnał , aby właśnie temu dziecku poświęcić więcej uwagi, udowodnić mu, że chcemy być jego partnerem. Agresja dziecka to znak, że to właśnie dziecko ma problem i wymaga od nas pomocy. Oddziaływania wychowawcze względem dzieci powinny prowadzić do kształtowania osobowości w taki sposób, aby młody człowiek świadomie umiał hamować swoją agresję
Wiem, jak ważne jest wychowanie w atmosferze akceptacji, współpracy, tolerancji, uśmiechu.
Od pierwszych chwil w przedszkolu zwracana jest uwaga na respektowanie wzajemnych praw i obowiązków. W każdej grupie funkcjonuje Kodeks Przedszkolaka, który przypomina o wspólnie przyjętych zasadach zachowania.
Wszystkie obowiązujące w przedszkolu dokumenty mają zapewnić takie warunki organizacji pracy, aby przestrzegane były Prawa Dziecka.
Program, który napisałam został pozytywnie zaopiniowany w kwietniu 2017 r. i dopuszczony do realizacji. Zamierzone cele edukacyjne programu realizowałam w grupie dzieci 5- letnich w roku szkolnym 2016/2017
Głównym założeniem programu było wspomaganie emocjonalnego funkcjonowania dzieci, zmniejszenie napięć i zachowań agresywnych oraz nabycie umiejętności pokojowego rozwiązywania konfliktów (poznanie zachowań akceptowanych społecznie).
Opracowanie i wdrożenie programu miało duże znaczenie w mojej praktyce zawodowej. Po raz pierwszy byłam autorką tak dużego przedsięwzięcia edukacyjnego. Realizując własny program pogłębiłam wiedzę z zakresu psychologii, zorganizowałam wiele ciekawych działań dydaktyczno – wychowawczych, które przyniosły mi dużo zadowolenia i satysfakcji, a także nowych doświadczeń. Bardzo ważne było dla mnie właściwe przygotowanie do zajęć, aby każde polecenie było zrozumiałe dla dzieci a jednocześnie mobilizowało i motywowało do dalszej pracy.
Większość zadań opierała się na aktywnych metodach poznawania siebie i grupy, co było bardzo istotne w nabywaniu przez dzieci umiejętności pracy w zespole i komunikowania się. Podczas zajęć wykorzystywałam różnorodne metody, które pozwalały wszystkim przyswajać wiedzę, umiejętności, rozwijać twórczość, wyrażać ekspresję ( w różnych jej formach). Poprzez udział w różnych zabawach relaksacyjnych, pantomimicznych, quizach moi wychowankowie mogli zrozumieć uczucia swoje i innych oraz poznać w jaki sposób można poradzić sobie z rozładowaniem negatywnych emocji nie krzywdząc przy tym innych.
Myślę, że konkretne działania podczas realizacji programu nauczyły dzieci dostrzegania i szanowania uczuć innych, tolerancji i opiekuńczości, złagodziły agresję, rozwinęły umiejętności harmonijnego współistnienia i współdziałania w grupie.
Uzyskane efekty:
Była to dla mnie motywacja do samodoskonalenia się oraz szukania i wprowadzania nowatorskich rozwiązań.
Natomiast dla dzieci:
 korekta niewłaściwego zachowania (widoczna jest poprawa zachowania );
 nawzajem pomagają sobie i opiekują się sobą
- mają świadomość swoich praw i obowiązków
- mają świadomość, że w ich otoczeniu jest dużo przyjaznych osób, do których można zwrócić się o pomoc
- wiedzą, że nie wszystkie zachowania są aprobowane społecznie, a niektóre z nich mogą sprawić drugiemu przykrość
- wiedzą, że uczucia innych trzeba szanować
- wiedzą, które zachowania są właściwe, a których należy unikać
- potrafią dostrzec pozytywne cechy kolegów
- wiedzą, jakie zachowania określamy mianem agresji
- potrafią odreagowywać napięcia w sposób akceptowany społecznie
- rozpoznają i nazywają uczucia swoje i innych
- znają pokojowe sposoby rozwiązywania konfliktów
- szanują uczucia innych
- wiedzą, że jest miło, gdy ktoś nam pomaga ale również, gdy my pomagamy innym

Dzięki moim zajęciom wzbogaciła się oferta edukacyjna przedszkola oraz nastąpiło podniesienie jakości jego pracy . Opracowanie i wdrożenie autorskiego programu pozwoliło mi empirycznie sprawdzić planowane efekty. Na bieżąco ewaluowałam swój program, który przyniósł zarówno dzieciom, jak i mi niezwykle dużo radości.

2. Współpraca z miejską Biblioteką Publiczną
Od 2012r. współpracuję z Miejska Biblioteką Publiczną przy ulicy J. Piłsudskiego w Siedlcach. W celu rozbudzania zainteresowań czytelniczych organizowałam dzieciom wycieczki do biblioteki na poranki czytelnicze w ramach kampanii ,,Cała Polska czyta dzieciom”; na zajęcia biblioteczne nawiązujące do twórczości różnych autorów. Dzieci bardzo chętnie uczestniczyły w interesujących spotkaniach z książką, organizowanych przez pracowników biblioteki. Były to spotkania związane z twórczością J.CH. Andersena, oraz J.Brzechwy i J.Tuwima. Na każdym z tych spotkań pani bibliotekarka czytała fragmenty wierszy, opowiadań czy bajek. Dzieci poznawały bohaterów literackich, odtwarzały scenki dramowe przygotowane przez panią bibliotekarkę, uczyły się wypożyczania książek oraz sposobu prawidłowego obchodzenia się z nimi, a także same mogły wcielić się w wybraną postać z bajki, ucząc się przy tym poprawnej wymowy i modulacji głosu.
4.Organizowanie spotkań z rodzicami i dziadkami w ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”
Przez cały okres trwania stażu systematycznie włączałam rodziców i dziadków do współpracy na rzecz kampanii „Cała polska czyta dzieciom”. Specjalnie na tą okazję stworzyłam Dyplom – podziękowanie, które dzieci wręczały rodzicom lub dziadkom uczestniczącym w akcji.
W ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom” propagowałam głośne czytanie dzieciom wśród rodziców a w grupie przedszkolnej wprowadziłam zwyczaj codziennego słuchania bajek w porze popołudniowej pod nazwą „Chwila z książeczką”. Dzięki moim działaniom zarówno dzieci jak i rodzice wiedzą, że czytanie stanowi wartość, której nie można zastąpić niczym innym.
Regularna współpraca z rodzicami pozwoliła mi nawiązać z nimi dobry kontakt i wspólnie działać na rzecz dobra i rozwoju dzieci.
W ramach rozwijania kompetencji czytelniczych dzieci zorganizowałam wizytę do księgarni „Jaś i Małgosia” w Siedlcach. Podczas wizyty przedszkolaki dowiedziały się, że każda książka w księgarni ma swoje miejsce na poszczególnych półkach. Wszystkie książki mają swoje działy tematyczne dzięki czemu łatwo możemy znaleźć tę książkę, której szukamy. Okazało się, że dzieci doskonale się orientują i nie raz z rodzicami kupowały kolorowanki czy książeczki z bajkami. Na zakończenie wizyty jedna z Pań pracujących w księgarni przeczytała dzieciom fragmenty kilku ciekawych książek dla dzieci – nowości wydawniczych. Przedszkolaki otrzymały na pamiątkę kolorowe zakładki do książek, aby przypominały one rodzicom o codziennym czytaniu swoim dzieciom w domu.
§ 8 ust.2 pkt 4 c
Poszerzenie zakresu działań szkoły w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych
1. Aktywna realizacja zadań wychowawczych poprzez systematyczną współpracę z rodzicami wychowanków
W trakcie trwania stażu na bieżąco prowadziłam szeroko zakrojoną współpracę z rodzicami:
Prowadziłam spotkania oraz rozmowy indywidualne, w trakcie których rodzice mogli:
- omówić oraz konsultować sposób postępowania w sytuacjach konfliktowych oraz problemowych, mających miejsce w przedszkolu jak i w domu
- uzyskać informacje na temat pracy w grupie, do której uczęszcza ich dziecko,
- przeprowadzić rozmowę o trudnościach, z jakimi borykają się ich dzieci oraz o mocnych i słabych ich stronach,
- zadać nurtujące pytania i uzyskać wyczerpujące odpowiedzi
Współpraca z rodzicami jest ważnym elementem procesu wychowania dzieci. Odbywała się ona podczas zebrań ogólnych, rozmów indywidualnych, telefoniczne, prowadzenia zajęć otwartych, zamieszczania na stronie internetowej przedszkola ciekawych referatów i artykułów. Informowałam rodziców o rozwoju dzieci, ich postępach w nauce, osiągnięciach, uzdolnieniach i zainteresowaniach a także trudnościach. Starałam się wspólnie z nimi rozwiązywać problemy wychowawcze udzielając im odpowiednich rad i ukazując sposoby ich rozwiązania.
Współpraca z rodzicami opiera się na wspieraniu ich w pełnieniu funkcji wychowawczej i edukacyjnej, w tym rozpoznawaniu, wspomaganiu i rozwijaniu potencjalnych możliwości dzieci oraz systematycznym przekazywaniu bieżących informacji na temat ich zachowania. Współpraca polega na podejmowaniu wspólnych decyzji dotyczących dalszego kierunku oddziaływań wychowawczych, wzmocnieniu rodziców w zachowaniu konsekwencji ustalonego kierunku postępowania.
Regularna współpraca z rodzicami, pozwoliła mi utrzymywać z nimi bardzo dobry i życzliwy kontakt, co jednocześnie rzutowało na opinię o mnie i placówce, w której pracuję. Rodzice widząc moje zaangażowanie, chęć pomocy i współpracy w wychowaniu ich dzieci, uzupełniali moje wysiłki w sferze opiekuńczej i wychowawczej, dobrze mówili o grupie wychowawczej, chcieli przyprowadzać swoje dzieci i sami czuli się tu dobrze.
Wnioski:
Poprzez swoje działania w zakresie współpracy z rodzicami pozyskałam zaufanie i sympatię rodziców. Wspomagałam ich poprzez pokazywanie sukcesów dziecka, a tym samym wyzwoliłam u wielu rodziców pozytywne emocje w stosunku do dziecka i do siebie nawzajem. Kształtowałam umiejętności rozmawiania o wychowankach, stawiania jasnych granic i wymagań, zachęcania dzieci do współpracy, wspierania samodzielności dzieci, wspólnego rozwiązywania konfliktów, poszukiwania lepszych niż kara sposobów uczenia dziecka. Uważam, że moja współpraca z rodzicami w dużym stopniu wpłynęła na wzmocnienie więzi emocjonalnych rodziców z przedszkolem, co w konsekwencji efekty mojej pracy wychowawczo - dydaktycznej uczyniło bardzo owocnymi.
Uzyskane efekty:
- nawiązanie bliższych relacji z wychowankami, rodzicami,
- pozyskanie zaufania rodziców,
- możliwość współpracy z rodzicami w procesie edukacji i wychowania dzieci,
- zapewnienie wychowankom atmosfery akceptacji i tolerancji,
- satysfakcja własna,
- nabywanie umiejętności nawiązywania poprawnych kontaktów społecznych przez dzieci
- wyzwolenie spontanicznej aktywności dziecięcej,
- wzbogacenie i poszerzenie oferty wychowawczo - edukacyjnej przedszkola,
- pozyskiwanie rodzica, jako współpartnera w procesie wychowawczo - edukacyjnym,
- kształtowanie pozytywnego wizerunku przedszkola wśród lokalnej społeczności,

2. Promowanie młodych talentów poprzez przygotowanie dzieci do udziału w konkursach
Każde dziecko rodzi się z zakodowanymi już pewnymi uzdolnieniami. Są one rozwinięte w mniejszym lub większym stopniu. Praca z dziećmi w przedszkolu daje od podstaw możliwość ich wszechstronnego rozwoju, pozwala szybko odkryć takie talenty i indywidualnie je pielęgnować. W przedszkolu stwarzamy wiele sytuacji do rozwijania tych uzdolnień, które niejednokrotnie są dla dziecka swego rodzaju hobby. Szanując indywidualność każdego wychowanka pragniemy przygotować go w serdecznej i twórczej atmosferze do dalszej drogi edukacji, która pozwoli mu rozwijać swoje zainteresowania, horyzonty i talenty.
Aby pokazać talenty dzieci na zewnątrz przygotowywałam je do różnych konkursów, przeglądów recytatorskich, wokalnych i tanecznych, organizowanych na terenie mojej placówki oraz poza nią:
- co roku w okresie Bożego Narodzenia byłam współorganizatorką konkursów: na „Najpiękniejszą ozdobę choinkową” , „Kartkę świąteczną” oraz „Najpiękniejszą bombkę” , organizowanych na terenie naszego przedszkola
- w marcu 2017 r. uczestniczyłam w zorganizowaniu konkursu wewnątrz przedszkolnego pod hasłem „Pisanka Wielkanocna”
- w grudniu 2014 r. przygotowałam z dziećmi Szopkę Bożonarodzeniową na konkurs plastyczny pod tą samą nazwą zorganizowany przez Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach
- w kwietniu 2015 r. moja wychowanka Julia Krajewska zajęła I miejsce w V Konkursie Recytatorskim pt. „Przedszkolaki recytują” organizowanym przez Przedszkole Muzyczne „Nutka” w Siedlcach
- w lutym 2016 r. przygotowałam z dziećmi prace na konkurs plastyczny „Kolorowy świat emocji” organizowanym przez Miejskie Przedszkole Nr 27 z Oddziałami Integracyjnymi w Siedlcach – moja wychowanka Julia Krajewska zajęła I miejsce
- w czerwcu 2016 r. przygotowałam z dziećmi prace na konkurs plastyczny „Ptaki” organizowany przez Nadleśnictwo Siedlce
-w czerwcu 2016 r. skonstruowałam wspólnie z dziećmi z mojej grupy, latawiec na konkurs „Latawce na błękitnym niebie” organizowanym przez Fundację Żółty Latawiec
- w czerwcu 2016 r. wychowanek mojej grupy Kamil Grzyb zdobył I miejsce (praca pt. „Paw” z butelek plastikowych) w konkursie „Zielona zabawa z Adasiem” współorganizowanym przez firmę Jastrzębski S.A Autoryzowanego dealera marki Opel oraz Zakład Utylizacji Odpadów Sp. z o. o w Siedlcach. Celem konkursu było propagowanie zasad recyklingu i ekologicznego podejścia do naszego otoczenia.
- w czerwcu 2016 r. wychowanek mojej grupy Wojtek Zacharczuk zdobył wyróżnienie w konkursie „Pomoc rozwojowa wg. założeń pedagogiki M. Monessori” zorganizowanym przez Niepubliczne Przedszkole „Zameczek”
- w listopadzie 2016 r. dzieci z mojej grupy: śpiew – Wojtek Zelent, Krystian Guzek i Fabian Kosieradzki z zespołem: Ala Zelent, Gabrysia Celińska – Jakubowicz, Julia Krajewska oraz Wojtek Zacharczuk i Konrad Ługowski; zakwalifikowały się do Koncertu Luareatów biorąc udział w Przedszkolnym Festiwalu Piosenki Patriotycznej i Żołnierskiej „Hej, Idą Strzelcy”
- w grudniu 2016 r. przygotowałam z dziećmi prace na konkurs plastyczny „Kartka Bożonarodzeniowa” zorganizowanym przez Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach
- w styczniu 2017 r. przygotowałam dzieci do udziału w XI Przedszkolnym Festiwalu Kolęd, Pastorałek i Piosenek Świąteczno – Noworocznych „Szła kolęda 2017” zorganizowanym przez Miejskie Przedszkole Nr 15 w Siedlcach oraz Miejski Ośrodek Kultury
- w marcu 2017 r. dzieci z mojej grupy wzięły udział w V Miejskim Przeglądzie Teatrów Przedszkolnych pod hasłem „Dziecięca Wiosna Teatralna - kochamy lasy i burze, zwierzęta małe i duże” zorganizowanym przez Miejskie Przedszkole Nr 27 z Oddziałami Integracyjnymi w Siedlcach. Dzieci zaprezentowały teatrzyk pt. „Wilczek i zatrute jagody”
- w marcu 2017 r. przygotowałam z dziećmi prace na konkurs „Pisanka Wielkanocna” organizowany przez Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach
- w maju 2017r. wychowanka mojej grupy Ala Zelent zajęła II miejsce biorąc udział w II Siedleckim Konkursie Matematycznym „Żyrafka 2017”
- w kwietniu 2017 r. dzieci z mojej grupy wzięły udział w XXII Miejskim Festiwalu Twórczości Dziecięcej i Młodzieżowej Siedlce 2017”, gdzie w kategorii Zespoły Teatralne zdobyły wyróżnienie. Dzieci zaprezentowały teatrzyk pt. „Wilczek i zatrute jagody”
- w maju 2017 r. dzieci z mojej grupy wzięły udział w XXII Miejskim Festiwalu Twórczości Dziecięcej i Młodzieżowej Siedlce 2017”, gdzie w kategorii Zespoły taneczne - Taniec Ludowy zdobyły wyróżnienie. Dzieci zaprezentowały taniec „Krakowiak”
- w maju 2017 r. moi wychowankowie wzięli udział w IV Integracyjnym Przeglądzie Twórczości Artystycznej „Wiosenne Inspiracje”, zorganizowanym przez Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowaczy w Stoku Lackim. Dzieci wystąpiły z teatrzykiem pt. „Wilczek i zatrute jagody”
- w maju 2017 r. przygotowałam wychowanków mojej grupy: Wojtka Zelenta i Krystiana Guzka do występu na konkursie „Piosenka Moich Rodziców”, zorganizowanym przez Siedleckie Towarzystwo Samorządowe oraz Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach. Chłopcy zaprezentowali piosenkę Anny Jantar „Za każdy uśmiech”
- w maju 2017 r. przygotowałam z dziećmi prace na konkurs plastyczny „Kwiaty” organizowany przez Nadleśnictwo Siedlce
- w maju 2017 r. byłam współorganizatorką miedzy przedszkolnego konkursu plastycznego organizowanego na terenie przedszkola pt. „Kocham Cię Polsko”. Celem tego konkursu było kształtowanie świadomości i postaw patriotycznych poprzez działalność plastyczną oraz integracja placówek przedszkolnych i promocja w środowisku lokalnym. Organizując to przedsięwzięcie udało mi się pozyskać kilku sponsorów wśród rodziców oraz siedleckich firm. Uzyskałam również patronat medialny Tygodnika Siedleckiego, gdzie zamieszczony został napisany przeze mnie artykuł na temat konkursu.
3. Organizacja imprez, akcji, uroczystości na terenie przedszkola
Uważam, że niezmiernie ważnym elementem pracy w przedszkolu jest umiejętność organizowania i prowadzenia różnego rodzaju uroczystości na różne okazje oraz integracyjnych .W tym celu aktywnie brałam udział w imprezach na terenie placówki i poza nią. Obserwacje dają możliwości samodzielnego inicjowania i przeprowadzania takich uroczystości, by wychowankowie mogli brać w nich udział, pokonując nieśmiałość, rozwijając swoje uzdolnienia oraz integrując się.
Aby poszerzyć zakres działań przedszkola wykonałam szereg zadań na terenie placówki i poza nią, co pozytywnie wpłynęło na jakość i promocję przedszkola, a przede wszystkim na wzmocnienie procesu wychowawczo - dydaktycznego. W związku z powyższym oprócz uroczystości wewnątrz przedszkolnych ( Pasowanie na Przedszkolaka, Spotkania przy choince, Dzień Babci i Dziadka, Dzień Rodziny, Bal Karnawałowy, Pożegnanie Starszaków, Powitanie Wiosny), zorganizowałam i przeprowadziłam akcje:

- ,,Góra Grosza” – akcję tę prowadziłam w roku 2015. Jest to ogólnopolska akcja organizowana przez Towarzystwo Nasz Dom w Warszawie pod patronatem Ministra Edukacji Narodowej, do której każdego roku przyłączają się chętne instytucje, placówki oświatowe, zakłady pracy i inne. Celem akcji jest pomoc dzieciom i młodzieży z Domów Dziecka. Trwa ona dwa tygodnie i polega na zebraniu , jak największej ilości monet o wartości 1gr. do 5zł . Aby zachęcić do wzięcia udziału w tej akcji za każdym razem wywieszałam w holu przedszkola plakat, mówiący o kolejnej edycji akcji i zapraszający do wrzucania drobnych monet do wystawionej przeze mnie skarbonki. Za przeprowadzenie akcji przedszkole otrzymywało dyplomy i podziękowania.
- w maju i czerwcu 2016 r. przeprowadziłam Akcję zbiórki pieniędzy na obrączkowanie bocianów dla Grupy Ekologicznej z Siedlec
- w czerwcu 2016 r. razem z dziećmi gościłam w Katolickim Radiu Podlasie. Dzieci uczestniczyły w nagraniu audycji prezentując program z okazji dnia Mamy i Taty. Była to również okazja do poznania tajników pracy dziennikarza radiowego. Dzieci mogły na własnej skórze spróbować rzemiosła. Wizyta przedszkolaków w radio to nowe doświadczenie i świetna zabawa.
- w czerwcu2017 r. dzieci wzięły udział w ogólnopolskiej akcji - zajęcia ogrodnicze pod hasłem „Akademia Małego Ogrodnika” zorganizowanej dzięki pomocy firmy Bricomarche oraz Przedsiębiorstwa Hodowlano – Nasiennego Sp. z o.o W. Legutko. W przedsięwzięciu tym brały udział trzy grupy przedszkolne
- w styczniu 2017 r. dzieci z mojej grupy wybrały się z wizytą do Domu pomocy społecznej „Dom nad Stawami”, aby zaprezentować jego mieszkańcom program z okazji Dnia Babci i Dziadka
- w listopadzie 2016 r. z okazji Święta Niepodległości zaprosiłam do przedszkola żołnierzy z Jednostki Wojskowej w Siedlcach. Dzieci z wszystkich grup miały okazję poznać bliżej pracę żołnierzy, obejrzeć wykorzystywany przez nich sprzęt, zobaczyć kilka wersji umundurowania w zależności od pełnionej funkcji, strój codzienny i uroczysty
- w czerwcu 2016 r. przy okazji realizacji tematyki o zdrowiu zorganizowałam wyjście do Centrum Zdrowia „Fonte di Vitae” przychodni oferującej szeroki zakres usług medycznych i rehabilitacyjnych oraz programy naturalnej odnowy zdrowia. Dzięki uprzejmości pracowników medycznych, dzieci miały okazję zapoznać się z pracą lekarza i pielęgniarek, a także zobaczyć jak wyglądają gabinety lekarskie i jakich narzędzi używa lekarz w trakcie swojej pracy. Dzieci zobaczyły też salę i specjalistyczny sprzęt do rehabilitacji, mogły skorzystać z masażu relaksacyjnego. Gościły w laboratorium, gdzie mogły obejrzeć m.in. jak wygląda krew pod mikroskopem. Pogadanka przeprowadzona przez panią pielęgniarkę uświadomiła przedszkolakom, jak ważna jest profilaktyka zdrowotna i konieczność szczepień ochronnych, dbałość o higienę osobistą oraz aktywność ruchowa. Dzieci z uwagą słuchały rad i wskazówek, a także dzieliły się własnymi doświadczeniami i wiadomościami. W podziękowaniu za przybliżenie tak trudnej i odpowiedzialnej pracy dzieci wręczyły pani Dyplom - podziękowanie, a same otrzymały kolorowe naklejki „Dzielnego pacjenta”.

Wszystkie zaplanowane spotkania i uroczystości w przedszkolu przebiegały zgodnie ze scenariuszami. Podczas spotkań dzieci wykazywały aktywność i duże zainteresowanie. Większość wychowanków biorących udział we wszelkich uroczystościach i spotkaniach miała możliwość wykazania się, przełamania nieśmiałości . Wychowankowie dzięki swoim występom otrzymują wiele pochwał, co bardzo lubią. Celem wszystkich prowadzonych przeze mnie spotkań jest zawsze wytworzenie przyjaznej atmosfery wśród dzieci, kształtowanie postaw patriotycznych oraz działanie profilaktyczne. Uważam, że założone przeze mnie cele zostały zrealizowane co potwierdzają opinie rodziców oraz pracowników placówki.
Wnioski:
Poprzez współorganizowanie imprez i uroczystości artystycznych dla społeczności przedszkolnej pokazałam osiągnięcia naszej placówki, włączałam się w jej promocję na terenie miasta. Kształtowałam pozytywny wizerunek placówki w oczach rodziców i dzieci. Dzięki podjętym działaniom ukazałam, iż nasza placówka jest instytucją otwartą i przyjazną, aktywnie uczestniczącą w środowisku lokalnym.
Uzyskane efekty:
- możliwość współpracy z osobami z różnych środowisk i wymiany doświadczeń,
- rozwijanie umiejętności organizatorskich,
- wszystkie uroczystości, akcje i spotkania były dla mnie inspiracją do działań na rzecz przedszkola i środowiska lokalnego, przyczyniły się do rozwijania zainteresowań dzieci. Uczyły tolerancji, potrzeby pomocy innym i zgodnego współdziałania w zespole,

Natomiast uczniom udział w imprezach i uroczystościach artystycznych dawał możliwość:
- przełamania barier nieśmiałości i braku wiary we własne możliwości,
- aktywne uczestnictwo w życiu środowiska lokalnego,
- przeżywanie sukcesu i satysfakcji,
- kontakt z dziećmi z innych przedszkoli,
- zaistnienie we własnym środowisku i szerszej społeczności,
- poszerzanie kontaktów społecznych,
- zaangażowanie w działalność na rzecz przedszkola
Niewątpliwie współorganizowanie uroczystości artystycznych, spotkań czy akcji dla przedszkola i środowiska to:
- promocja placówki na terenie miasta,
- integracja uczniów niepełnosprawnych ze środowiskiem lokalnym, z uczniami pełnosprawnymi,
- kształtowanie pozytywnego wizerunku przedszkola wśród lokalnej społeczności,
- promowanie aktywnego spędzania czasu wolnego

§ 8 ust.2 pkt 4 e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami
Wykonywanie zadań w trosce o wychowanie, pomoc wychowankom i ich rodzicom, byłoby niepełne bez współpracy z innymi instytucjami i podmiotami. Wspólnota celów i zadań łączy i wspiera proces wychowawczy oraz dydaktyczny dzieci w przedszkolu, a także wpływa na nieustanny rozwój pedagogów, którzy szukają coraz ciekawszych sposobów docierania do dziecka z przekazem wiedzy i wartości. To dzięki instytucjom, osobom i innym podmiotom, stawiającym sobie za cel troskę o rozwój człowieka i podmiotowe podejście do jego problemów, moje oddziaływania mogły być bardziej skuteczne.
W mojej pracy konieczna jest szeroka wiedza z zakresu psychologii, pedagogiki i ogólnych problemów oświatowych. W związku z tym w całym okresie mojej pracy zawodowej starałam się aktywnie współpracować z różnymi podmiotami działającymi na rzecz edukacji i pomocy społecznej. Oto poniższe formy współpracy:
1. Współpraca z pedagogiem i psychologiem szkolnym
Rozpoznając bieżące potrzeby i problemy uczniów, jako wychowawca wielokrotnie konsultowałam różne przypadki z pedagogiem szkolnym, a także zachęcałam rodziców do korzystania z pomocy specjalistów z dziedziny psychologii i pedagogiki.
Organizując proces wychowawczo - dydaktyczny w grupie, zawsze opierałam się na zaleceniach poradni psychologiczno – pedagogicznej. W ramach współpracy z Poradnią konsultując się z psychologiem zapoznawałam się z opiniami i wskazówkami do pracy z wychowankami przebadanymi przez Poradnię Psychologiczno- Pedagogiczną, uwzględniałam zalecenia poradni podczas pracy z dzieckiem. Dostosowałam formy i metody pracy z uczniem według indywidualnych zaleceń. Uwrażliwiałam rodziców na konieczność pomocy uczniom z trudnościami w nauce i w zachowaniu, współpracowałam z nimi w tym zakresie.
Aby udoskonalić niezbędne efekty pracy wychowawczo - dydaktycznej systematycznie współpracowałam z pedagogiem i psychologiem szkolnym. Wspólnie rozwiązywaliśmy na bieżąco problemy edukacyjno-wychowawcze moich wychowanków, wypracowywałyśmy optymalne sposoby rozwiązywania problemów wychowawczych, wypracowywałyśmy jednolity front oddziaływań wychowawczych oraz ustalałyśmy indywidualne wskazówki do pracy z dzieckiem. Dzięki tym konsultacjom mogłam skorzystać z fachowych porad, wymienić spostrzeżenia odnośnie danego wychowanka, uzyskać pomoc i podjąć konkretne działania W okresie stażu pani psycholog uczestniczyła w kilku zajęciach profilaktycznych w mojej grupie.

Pozytywne efekty:
a) dla mnie:
- dzięki współpracy z organizacjami i instytucjami zajmującymi się profilaktyką i pomocą, a także specjalistami pracującymi w naszej placówce właściwie rozpoznaję bieżące potrzeby i problemy dzieci
- mam możliwość współpracy z osobami z różnych specjalizacji,
b) dla dzieci:
- możliwość bardziej skutecznego oddziaływania wychowawcy w grupie,
- zintensyfikowanie pomocy i wsparcia dzieciom i ich rodzicom znajdującym się w trudnej sytuacji wychowawczej
c) dla placówki i środowiska:
- rozwijanie współpracy ze specjalistami różnych instytucji

2. Współpraca z instytucjami
Realizując zagadnienia dydaktyczne, wychowawcze oraz opiekuńcze pracowałam na rzecz przedszkola i jego wychowanków. Aby uatrakcyjnić dzieciom edukację w przedszkolu i podnieść jego jakość od początku mojej pracy pedagogicznej współpracowałam z wieloma osobami, organizacjami, instytucjami oraz różnymi podmiotami działającymi na korzyść środowiska lokalnego i edukacji. Wykonywałam zadania na rzecz oświaty i pomocy społecznej, co przynosiło obopólne korzyści zainteresowanym stronom. Z roku na rok krąg tych instytucji poszerzał się. W niektórych przypadkach nawet jednorazowy kontakt wpływał korzystnie na tworzenie coraz lepszych warunków do rozwoju dzieci, do sposobu przekazywania im treści edukacyjnych i wychowawczych. Instytucje, z którymi współpracowałam w okresie stażu to:
• Muzeum Regionalne w Siedlcach
Co roku Muzeum przy ul. J. Piłsudskiego posiada bogatą ofertę zajęć, wystaw i spotkań dla dzieci. W listopadzie 2016 r. roku dzieci z mojej grupy uczestniczyły w lekcji muzealnej pt. ,, Co to jest muzeum” oraz „Portret damy”. Poznały zasoby muzeum oraz obejrzały film edukacyjny pt. „Jak ubierano się w czasach Aleksandry Ogińskiej”
• Miejska Biblioteka Publiczna w Siedlcach
Od 2012r. współpracuję z Miejska Biblioteką Publiczną przy ulicy J. Piłsudskiego w Siedlcach. W celu rozbudzania zainteresowań czytelniczych organizowałam dzieciom wycieczki do biblioteki na poranki czytelnicze w ramach kampanii ,,Cała Polska czyta dzieciom”; na zajęcia biblioteczne nawiązujące do twórczości różnych autorów. Dzieci bardzo chętnie uczestniczyły w interesujących spotkaniach z książką, organizowanych przez pracowników biblioteki. Były to spotkania związane z twórczością J.CH. Andersena, oraz J.Brzechwy i J.Tuwima. Na każdym z tych spotkań pani bibliotekarka czytała fragmenty wierszy, opowiadań czy bajek. Dzieci poznawały bohaterów literackich, odtwarzały scenki dramowe przygotowane przez panią bibliotekarkę, uczyły się wypożyczania książek oraz sposobu prawidłowego obchodzenia się z nimi, a także same mogły wcielić się w wybraną postać z bajki, ucząc się przy tym poprawnej wymowy i modulacji głosu.
• Komenda Miejska Policji w Siedlcach
Celem podjęcia współpracy z siedlecką policją było wyposażenie dzieci w niezbędną wiedzę i umiejętności dotyczące podstawowych zasad bezpiecznego zachowania się pieszych na drogach. Niejednokrotnie w naszym przedszkolu gościliśmy policjantów, którzy w interesujący sposób przekazywali wiedzę o przepisach ruchu drogowego. Byli policjanci z psami specjalistycznie szkolonymi. Prezentowali oni umiejętności psów oraz pokazywali, jak ma zachować się dziecko czy osoba dorosła, gdy zaatakuje go groźny pies. We wrześniu 2015r. zaprosiłam funkcjonariuszy policji na spotkanie edukacyjne w ramach realizacji ogólnopolskiego programu ,,Mamo, tato już wiem, jak być bezpiecznym” . Natomiast w czerwcu 2016 r. zorganizowałam wizytę całego przedszkola do Komendy Miejskiej Policji przy ul. Starowiejskiej. Zdjęcia z tej wycieczki zostały zamieszczone na Regionalnym Portalu informacyjnym Podlasie 24.pl
• Straż Pożarna w Siedlcach
Organizowałam spotkania z przedstawicielami Straży Pożarnej, mające na celu uświadomić dzieciom jak ważna i odpowiedzialna jest praca strażaków. Ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo tej instytucji z przedszkolem, dzieci często mają okazję oglądać zawody i pokazy strażackie, które cieszą się wśród nich dużym zainteresowaniem
• Współpraca z Nadleśnictwem Siedlce
W przedszkolu kilkakrotnie gościliśmy leśniczych z siedleckiego Nadleśnictwa, którzy dzielili się z dziećmi wiedzą na temat życia zwierząt i roślin w lesie , a także ochrony środowiska .Podczas spotkań nadleśnictwo przekazywało na rzecz przedszkola drobne upominki dla dzieci.
• Dom Pomocy społecznej w Siedlcach ”Dom nad Stawami”
Z Domem nad Stawami współpracuję już od dłuższego czasu. W styczniu 2017 r. dzieci z mojej grupy wybrały się tam z wizytą, aby zaprezentować jego mieszkańcom program z okazji Dnia Babci i Dziadka
• Katolickie Radio Podlasie
W czerwcu 2016 r. razem z dziećmi gościłam w Katolickim Radiu Podlasie. Dzieci uczestniczyły w nagraniu audycji prezentując program z okazji dnia Mamy i Taty. Była to również okazja do poznania tajników pracy dziennikarza radiowego. Dzieci mogły na własnej skórze spróbować rzemiosła. Wizyta przedszkolaków w radio to nowe doświadczenie i świetna zabawa
• Restauracja Brofaktura w Siedlcach
W październiku 2017 r. zorganizowałam dzieciom wyjście do pizzerii , gdzie miały okazję samodzielnie przygotować pizzę dodając ulubione przez siebie składniki. Były to zajęcia, które przyniosły dzieciom dużo radości i satysfakcji z samodzielnie przygotowanego posiłku
• Tygodnik Siedlecki
W maju 2017 r. udało mi się uzyskać patronat medialny Tygodnika Siedleckiego organizowanego w mojej placówce między przedszkolnego plastycznego konkursu patriotycznego „Kocham Cię Polsko”, którego byłam współorganizatorką. Z tej też okazji ukazał się artykuł mojego autorstwa dotyczący przebiegu tego przedsięwzięcia.

• Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach
Wielokrotnie korzystałam i nadal korzystam z oferty przedstawień teatralnych i koncertów organizowanych przez Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach. Dzieci z mojej grupy kilkakrotnie w ciągu roku szkolnego biorą udział w konkursach, festiwalach i przeglądach organizowanych przez ten Ośrodek. Moi wychowankowie często zdobywali nagrody i wyróżnienia w tych konkursach a ich prace prezentowane były na wystawach organizowanych przez MOK.

• Jednostka Wojskowa w Siedlcach
Przedszkolaki z naszego przedszkola co roku korzystają z zaproszenia Jednostki Wojskowej, biorąc udział w Pikniku z okazji Dnia Dziecka. Uczestniczą tam w wielu ciekawych zabawach i konkursach odbywających się przy dźwiękach Orkiestry Wojskowej. Oglądają pokaz broni i sprzętu wojskowego. Na zakończenie otrzymują mnóstwo gadżetów z logo Jednostki Wojskowej.jsprz14 maja 2010 roku 4-, 5- i 6-latki wraz z. W listopadzie 2016 r. z okazji Święta Niepodległości zaprosiłam do przedszkola żołnierzy z Jednostki Wojskowej w Siedlcach. Dzieci z wszystkich grup miały okazję poznać bliżej pracę żołnierzy, obejrzeć wykorzystywany przez nich sprzęt, zobaczyć kilka wersji umundurowania w zależności od pełnionej funkcji, strój codzienny i uroczysty.
Współpraca z różnymi instytucjami wspomaga moją pracę, poszerza możliwości i zakres moich działań na rzecz wychowanków i przedszkola. Ponadto zwiększa skuteczność oddziaływań wychowawczo - dydaktycznych na terenie placówki.
Uzyskane efekty:
Wszystkie podejmowane działania poszerzające zakres działań przedszkola bezpośrednio wpływają, na jakość jej pracy. Efekty moich działań:
a) dla przedszkola:
• promowanie placówki w środowisku lokalnym
• integracja z różnymi instytucjami i podmiotami
• efektywna współpraca grona pedagogicznego w celu realizowania wymienionych zadań
b) dla mnie:
• podnoszenie zdolności organizacyjnych
• poszerzanie współpracy z instytucjami
• pogłębianie wiedzy na temat dzieci i metod pracy
• usprawnienie pracy wychowawcy
c) dla dzieci:
• uczenie dzielenia się z innymi,
• aktywizacja w procesie wychowawczo- dydaktycznym
• kształcenie postaw prospołecznych
• integracja ze środowiskiem lokalnym

§ 8 ust.2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony
1 .Diagnoza wybranych przypadków rozpoznania i rozwiązania problemów edukacyjnych lub wychowawczych

Pracuję w przedszkolu jako nauczyciel – wychowawca wiele lat i z każdym rokiem nabywam wiedzę i doświadczenie dotyczące różnorodnych problemów dzieci. Każdy kolejny rok pracy niesie za sobą nowe sytuacje, które wymagają ode mnie podejmowania nowych wyzwań i poszukiwania efektywnych rozwiązań. Jestem przekonana, że nauczyciel - wychowawca, który towarzyszy dzieciom przez pierwsze lata ich edukacji, kształtuje w dużej mierze ich zachowanie, osobowość, potrafi dokonać właściwej analizy oraz wyciągnąć trafne wnioski dotyczące istotnego problemu wychowanka
W trakcie trwania stażu dokonałam diagnozy dwóch przypadków rozpoznania i rozwiązania problemu wychowawczego:
1. Dziecko mające zaburzenia zachowania oraz trudności w funkcjonowaniu w grupie
2. Dziecko z niepełnosprawnością w zakresie narządu słuchu – słabo słyszące
Dziecko mające zaburzenia zachowania oraz trudności w funkcjonowaniu w grupie
1. Identyfikacja problemu
Postanowiłam opisać jednego z moich wychowanków, którego jestem wychowawczynią od 2014r. Chłopiec obecnie ma 6 lat i chodzi do grupy 5 – latków. Łukasz od początku edukacji przedszkolnej zwracał na siebie uwagę nieumiejętnością dostosowania się do zasad panujących w grupie a w związku z tym miał ogromne trudności w funkcjonowaniu w niej. Codziennie wdawał się w konflikty z rówieśnikami, była niegrzeczny i nieposłuszny w domu i w przedszkolu, żył w swoim wymyślonym świecie. Łukasz nie spożywał posiłków przygotowanych przez kuchnię przedszkolną, przynosił kanapki z domu. Nie uczestniczył w zajęciach i zabawach grupowych, siedział z boku lub wchodził pod stolik przeszkadzając mi w prowadzeniu zajęć. Cechowały go ponadto: labilność nastrojów i zachowań, nadmierna drażliwość, nadpobudliwość, wzmożona ruchliwość lub apatia, lękliwość, w nowych, nieznanych mu sytuacjach stres – agresja, krzyk, itp. Łukasz nie potrafił nawiązać kontaktów z rówieśnikami, najczęściej bawił się sam. Każda próba włączenia chłopca do zabawy kończyła się obrażaniem się lub oskarżaniem innych dzieci, krzykiem a nawet agresją. Zauważyłam, że dzieci z grupy obserwując jego zachowanie zaczęły się go bać.
Konsekwencją takiej postawy było odrzucenie chłopca przez rówieśników w grupie oraz objęcie go wzmożona opieką wychowawczą i pedagogiczną na terenie przedszkola.
W celu poznania sytuacji domowej chłopca utrzymywałam częste kontakty z tatą. Mama rzadko pojawiała się w przedszkolu, nawet jeśli go odbierała nie pytała o zachowanie chłopca.
2. Geneza i dynamika zjawiska
Chłopiec posiada Opinię Rehabilitacyjną oraz Opinię Rozwoju Procesów Integracji Sensorycznej. Ma zaburzenia motoryczne oraz zaburzenia modulacji bodźców sensorycznych. Powoduje to trudności z regulowaniem procesów pobudzania i hamowania w centralnym układzie nerwowym. U chłopca występują nadmierne reakcje na wrażenia związane z bodźcami węchowymi.
Zalecono udział w indywidualnych zajęciach rehabilitacji ruchowej oraz w terapii integracji sensorycznej. Ze względu na wzmożoną męczliwość dziecka oraz trudności w zakresie wykonywania zadań lub ćwiczeń ruchowych zalecono wydłużanie czasu przeznaczonego na ich wykonanie.
Obserwowałam zachowanie Łukasza, zachęcałam do udziału w zajęciach i zabawach z rówieśnikami, udzielałam wsparcia podczas zajęć. Postanowiłam zebrać jak najwięcej informacji, które pomogą mi określić kolejne działania zmierzające do zmiany tej sytuacji. Często rozmawiałam z tatą chłopca, informując go o istniejących problemach. Z wywiadu przeprowadzonego z rodzicami dowiedziałam się, że chłopiec pochodzi z ciąży zagrożonej, mama była leczona farmakologicznie. Łukasz ma dużo starszego brata, od którego czerpie wiele zachowań oraz słownictwo. Dziecko było wychowywane głównie przez babcię, z którą jest związany emocjonalnie. Kanapki, które przynosi do przedszkola robi mu tylko babcia, jeżeli są zrobione przez kogoś innego z rodziny, nie zjada ich lub bardzo marudzi podczas posiłku. W domu zjada „słoneczną zupę” czyli rosół ale przyrządzony tylko przez babcię. Rosół przedszkolny mu nie smakuje, ponieważ nie zrobiła go babcia.
Problemy z izolacją i lękiem przed nowymi sytuacjami były od dawna. Chłopiec najbezpieczniej czuje się w domu, poza nim jest lękliwy i nerwowy.
Przyczyn problemów Łukasza można wyróżnić wiele:
• niewłaściwe metody wychowawcze,
• odrzucenie przez rówieśników,
• nieumiejętność wyrażania własnych myśli i uczuć,
• trudności w akceptowaniu zmian,
• zaburzenia sensoryczne
Zalecenia do pracy z poradni oraz rozmowy z tatą chłopca były dla mnie wskazówką, co należy doskonalić i na jakie ćwiczenia należy zwrócić szczególną uwagę, a także utwierdziły mnie w przekonaniu, iż moje metody pracy i dobór ćwiczeń do potrzeb dziecka stosowane do tej pory są właściwe.
3. Znaczenie problemu
Zachowanie mojego wychowanka stanowiło poważny problem, wymagający interwencji i pomocy. Łukasz codziennie wdawał się w konflikty z rówieśnikami, nie chciał uczestniczyć w zajęciach, przeszkadzał mi i innym dzieciom w ich prowadzeniu. Miał kłopot z podporządkowaniem się zasadom panującym w grupie. Nie stosował się do moich poleceń, często wdawał się w dyskusje na tematy, które dla innych dzieci były oczywiste. Zdarzały się niegrzeczne odpowiedzi do nauczyciela oraz rówieśników , pojawiały się też krzyki i zastraszanie. Chłopiec myślami był w stworzonym przez siebie świecie gier komputerowych, w które często grał w domu. Były one dla niego formą nagrody stosowaną przez rodziców za dobre zachowanie w przedszkolu. Na zwrócenie uwagi Łukasz reagował krzykiem, agresją słowną lub fizyczną, a nawet próbą ucieczki z grupy. Takie zachowania wywierały negatywny wpływ na pozostałe dzieci, dezorganizowały zajęcia i uniemożliwiały efektywną pracę z całą grupą. Rodzice pozostałych dzieci skarżył się niemal codziennie na zachowanie chłopca (popychanie, kopanie, uderzanie w twarz)
Wraz z pedagogiem wspierającym, psychologiem i terapeutą Integracji Sensorycznej, często wymieniałyśmy informacje i konsultowałyśmy się. Objęłam chłopca szczególną opieką wychowawczą i wsparciem.
4. Prognoza
Negatywna: .
- trudności w funkcjonowaniu w grupie nasilą się i będą stanowiła dla chłopca przeszkodę nie do pokonania
- dziecko może mieć znaczne problemy w szkole,
- izolując się od grupy będzie coraz bardziej wyobcowany
- jeżeli nauczyciele nie będą indywidualizować pracy z dziewczynką, nie będzie ona podejmowała i wykonywała swoich zadań,
- ze względu na chęć zwrócenia na siebie uwagi mogą pogłębiać się niewłaściwe zachowania ,
- z powodu frustracji i niezadowolenia mogą nasilić się zachowania agresywne
Pozytywna:
Otoczenie Łukasza wsparciem emocjonalnym, zrozumieniem, atmosferą bezpieczeństwa i akceptacji oraz zajęcia terapeutyczne i stała opieka pedagoga przedszkolnego oraz psychologa, jak również współpraca ze strony rodziców oraz konsekwencja w wychowaniu mogą w znacznym stopniu pomóc chłopcu lepiej funkcjonować w społeczeństwie, ograniczyć napady lęku, buntu i agresji.

5. Propozycje rozwiązania
Moim głównym celem w pracy z Łukaszem było udzielanie mu wsparcia i pomocy w prawidłowym komunikowaniu się z rówieśnikami oraz przestrzeganiu podstawowych norm i zasad społecznych. W razie potrzeby byłam do dyspozycji chłopca, nawiązałam z nim ciepłe i życzliwe więzi emocjonalne. Starałam się mu pomóc poprzez:
• utrzymywanie stałego kontaktu z psychologiem szkolnym, omawianie na bieżąco jego zachowania i ustalanie wspólnego frontu działań,
• ciągła współpraca z rodzicami
• rozmowy z dzieckiem o problemach i trudnościach,
• wspólne analizowanie przyczyn konfliktów oraz omawianie prawidłowych sposobów ich rozwiązywania,
• stałe prowadzenie treningu społecznych umiejętności w grupie, podczas spacerów, uroczystości grupowych oraz wyjazdów na teatrzyki, przedstawienia
• w razie napadu złości, agresji– natychmiastowe udzielanie wsparcia pomocy
6. Wdrażanie oddziaływań
Moim zadaniem było pomóc Łukaszowi , szukałam więc odpowiednich rozwiązań i właściwego działania. Sformułowałam sobie następujące cele:
• uświadomić rodzicom , że ich dziecko ma problemy emocjonalne, a oni problem z konsekwentnymi działaniami wychowawczymi
• często prowadzić rozmowy nie tylko z chłopcem ale również z jego rodzicami,
• ukierunkować energię dziecka na zachowania akceptowane społecznie i pomoc słabszym rówieśnikom
• indywidualizować pracę na zajęciach grupowych
• ukazać pozytywne strony zachowania chłopca oraz dostrzegać drobne osiągnięcia, doceniać wysiłek włożony np. podczas uczestniczenia w zajęciach i zabawach
• zwrócić uwagę chłopca na unikanie konfliktów z kolegami i koleżankami,
• nauczyć chłopca umiejętności kulturalnego zwracania się do rówieśników i osób dorosłych,
7. Efekty oddziaływań
Realizacja w/w rozwiązań i działań w pracy z Łukaszem nie zlikwidowała w pełni istniejących problemów, ale pomogła chłopcu w znacznym stopniu lepiej i sprawniej dopasować się do zasad obowiązujących w społeczności przedszkolnej, nawiązywać przyjacielskie kontakty koleżeńskie, zredukować lęki, napięcia oraz nabyć podstawowe umiejętności społeczne.
Dziecko zdaje sobie sprawę ze swoich napadów złości, nieadekwatnego zachowania się do zaistniałej sytuacji. Stara się zapanować nad negatywnym zachowaniem, przeprasza, podejmuje próby zastępowania działań agresywnych lub napadów lęku konstruktywnym działaniem i pomocą słabszym rówieśnikom. Łukasz stara się zachowywać odpowiednio i kulturalnie w stosunku do rówieśników, pracowników przedszkola. Potrafi przyjść i przeprosić za swoje zachowanie. Stara się utrzymywać dobre relacje z kolegami z grupy, a jego słownictwo jest bardziej wyważone, rzadziej pojawiają się wulgaryzmy.
Rodzice zrozumieli , iż wszelkie podejmowane przeze mnie i specjalistów pracujących w przedszkolu działania miały na celu pomóc dziecku ( ale trwało to niestety długo). A najważniejszą sprawą w działaniach wychowawczych jest konsekwencja, ujednolicenie postaw wychowawczych u rodziców oraz nie wyręczanie chłopca w codziennych czynnościach i zachęcanie do samodzielności.

Dziecko z niepełnosprawnością w zakresie narządu słuchu – słabo słyszące
1. Identyfikacja problemu
Człowiek pełnosprawny nie może w pełni zrozumieć sytuacji w jakiej znajduje się dziecko z upośledzeniem słuchu. Jest ono pozbawione bardzo ważnej sfery dopływu informacji o swoim otoczeniu, a co ważniejsze, jeśli poważny ubytek słuchu utrzymuje się od najwcześniejszych lat życia, mowa nie rozwija się u dziecka w sposób naturalny. Nieprawidłowy rozwój mowy upośledza wiele procesów myślowych, zaburza rozwój emocjonalny i społeczny.
Problemem tym zainteresowałam się, kiedy zauważyłam, że jedna z moich podopiecznych ma trudności związane z niedosłuchem.
Głównymi objawami zaobserwowanymi już od pierwszych dni pobytu Wiktorii w przedszkolu, wskazującymi na istnienie problemu i niewątpliwie mającymi wpływ na jej funkcjonowanie w grupie były:
- duże trudności z adaptacją (płaczliwość podczas rozstania z rodzicami)
- wyraźne kłopoty z usłyszeniem i zrozumieniem poleceń
- niechętne wypowiedzi dziewczynki
- duża nieśmiałość i lękliwość
- powolne tempo pracy oraz częste „zamyślanie się” i nie reagowanie na polecenia nauczyciela
Na początku dziewczynka była bardzo zagubiona, nieśmiała, jeśli tylko miała taką możliwość, to wycofywała się z kontaktów zarówno z dorosłymi jak i rówieśnikami. Rzadko posługiwała się mową w sposób spontaniczny. Na zajęciach nigdy nie zgłaszała się sama do odpowiedzi, a zapytana odpowiadała zazwyczaj jednym słowem lub wycofywała się. Niechętnie występowała na uroczystościach przedszkolnych.
Dziewczynka pomimo wysokiej inteligencji i dużego zasobu wiedzy nadal rzadko odzywa się na zajęciach. Często sprawia wrażenie nieobecnej, wyłączonej wręcz sennej. Wymaga częstego zachęcania i chwalenia za udzieloną odpowiedź lub wykonaną pracę. Jest leworęczna. Jej mowa jest komunikatywna ale zaburzona i bardzo cicha. Bardzo długo je posiłki w przedszkolu, zwykle kończy jako ostatnia z grupy tracąc przez to wiele zabaw i zajęć. Dużo lepiej pracuje i chętniej rozmawia w godzinach popołudniowych kiedy jest mniej dzieci lub zostaje sama z nauczycielem.
2. Geneza i dynamika zjawiska
Dziewczynka posiada Orzeczenie o Niepełnosprawności – w zakresie narządu słuchu oraz Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Ma również Opinię Logopedyczną. Dziewczynka ma niedosłuch przewodzeniowy obustronny, współwystępują nieprawidłowości w zakresie przetwarzania wrażeń sensorycznych. Potencjał umysłowy dziewczynki w zakresie zdolności niewerbalnych kształtuje się na wysokim poziomie. Wiktoria wykazuje trudności w zakresie sprawności językowej i komunikacyjnej, spontanicznie rzadko posługuje się mową czynną, zapytana odpowiada najczęściej jednym słowem. Mowa dziecka jest zniekształcona artykulacyjnie, występują też nieprawidłowości gramatyczno – składniowe. Sprawność narządów artykulacyjnych jest obniżona, nieprawidłowy jest tor oddechowy.
Dziewczynka jest nieśmiała, lękliwa, w relacjach z rówieśnikami zdystansowana, niechętnie uczestniczy we wspólnych zajęciach, zabawach, uroczystościach przedszkolnych. Wykazuje trudności w zakresie koncentracji uwagi, szybko się męczy, pracuje w wolnym tempie.
Zalecono oddziaływania rewalidacyjne, terapeutyczne obejmujące:
- terapię logopedyczną, doskonalenie komunikacji
-terapię psychologiczną, stymulowanie rozwoju poznawczego i emocjonalno - społecznego
- terapię pedagogiczną, doskonalenie funkcji słuchowych, kształtowanie koncentracji uwagi
- terapię procesów integracji sensorycznej
Wiktoria wymaga również indywidualizowania organizacji zajęć oraz dostosowania form, metod, tempa i warunków pracy:
- zapewnienia optymalnego miejsca do pracy i funkcjonowania w przedszkolu (eliminowania zbędnego hałasu, wyraźne i głośne przekazywanie komunikatów słownych, mówienie w pobliżu dziecka z twarzą zwróconą w jego stronę, stosowanie przerw w pracy).
Dziewczynka wymaga uwzględniania deficytów słuchowych także w zakresie garfomotoryki – wydłużanie jej czasu przeznaczonego na wykonywanie prac samodzielnych.
Należy bazować na mocnych stronach dziewczynki , rozwijać jej ciekawość poznawczą, integrować z rówieśnikami, wzmacniać samoocenę, wspierać w doświadczaniu sukcesów, p Zalecenia do pracy z poradni oraz rozmowy z mamą dziewczynki były dla mnie wskazówką, co należy doskonalić i na jakie ćwiczenia należy zwrócić szczególną uwagę. Zależało mi na tym, aby Wiktoria miała możliwość prawidłowego rozwoju pomimo swoich deficytów.
3. Znaczenie problemu
Niedosłuch jest problemem, który pociąga za sobą nie tylko problemy z wymową i prawidłowym odbieraniem świata ale ma również inne konsekwencje w dalszym rozwoju dziecka. Nieprawidłowy rozwój mowy upośledza wiele procesów myślowych, zaburza rozwój emocjonalny i społeczny. Ważna rola przypada nauczycielowi jako koordynatorowi odpowiednich oddziaływań na dziecko z problemami. Ważna rolę w odniesieniu sukcesu odgrywają także rodzice, którzy powinni podjąć systematyczną pracę w domu i współpracować z nauczycielami i specjalistami.
Badania uczniów z niedosłuchem wykazały, że trudności w prawidłowym słyszeniu utrudniają naukę ale nie dyskwalifikują osiągania sukcesów.
4. Prognoza
Negatywna:
- trudności w funkcjonowaniu w grupie nasilą się i będą stanowiła dla dziewczynki przeszkodę nie do pokonania
- w przypadku zaniechania oddziaływań dziewczynka straci motywację do przezwyciężanie trudności
- w konsekwencji takie postępowanie negatywnie wpłynie na dalszą naukę w szkole
- dziewczynka szybko będzie się do wszystkiego zniechęcać i problemy nasilą się
- straci zaufanie do nauczycieli i przestanie wierzyć we własne możliwości
- z powodu frustracji i niezadowolenia mogą pojawić się zachowania agresywne
Pozytywna:
- zastosowanie odpowiednich oddziaływań, dostosowanie wymagań do potrzeb dziewczynki pomoże jej przezwyciężyć trudności i zachęci do podejmowania systematycznej pracy oraz nowych wyzwań
- wzmocniona zostanie motywacja i wiara we własne możliwości
- poprawią się jej relacje z rówieśnikami w grupie
- chętniej będzie się wypowiadać, co przyczyni się do rozwoju mowy
- w efekcie Wiktoria zmniejszy ilość błędów popełnianych w wymowie co ułatwi jej start w szkole

5. Propozycje rozwiązania
Moim głównym celem w pracy z Wiktorią było udzielanie jej wsparcia i pomocy w prawidłowym komunikowaniu się z rówieśnikami, zachęcanie do częstszego i dłuższego wypowiadania się podczas zajęć. W razie potrzeby byłam do dyspozycji dziewczynki, nawiązałam z nią ciepłe i życzliwe więzi emocjonalne. Starałam się jej pomóc poprzez:
• utrzymywanie stałego kontaktu z psychologiem szkolnym, omawianie na bieżąco zachowania dziewczynki i ustalanie wspólnego frontu działań,
• częste rozmowy z mamą dziewczynki
• rozmowy z dzieckiem o problemach i trudnościach,
• stwarzanie sytuacji wychowawczych umożliwiających dziewczynce osiąganie sukcesów wzywających w niej pozytywne emocje
- zachęcanie do pokonywania lęków i onieśmielenia w sytuacjach dla niej nowych i nieznanych
6. Wdrażanie oddziaływań
Powyższe cele zrealizowałam poprzez następujące oddziaływania:
- opracowałam wymagania dostosowane do indywidualnych możliwości i potrzeb dziewczynki,
- podczas zajęć umieszczałam Wiktorię blisko siebie lub pedagoga wspierającego w celu polepszenia jakości słyszenia oraz związanej z tym lepszej koncentracji uwagi,
- udzielałam wskazówek rodzicom do pracy w domu,
- dostrzegałam każde, nawet najdrobniejsze postępy w pracy, zwłaszcza w redagowaniu wypowiedzi ustnych,
- zachęcałam do częstszych wypowiedzi na forum grupy,
- angażowałam dziewczynkę do wykonywania różnych zadań podczas pobytu w przedszkolu, w których mogła się wykazać i poczuć, że jest potrzebna, że są obszary, w których radzi sobie tak samo dobrze jak inni, czasami nawet lepiej (pomagała w przygotowywaniu pomocy do zajęć, często uczestniczyła w uroczystościach, czasem z własnej woli zastępując nieobecne dzieci). Uważam, że w ten sposób zapewniłam dziecku wsparcie emocjonalne poprzez wytworzenie klimatu zaufania i bezpieczeństwa,

7. Efekty oddziaływań
Praca z dziewczynką przyniosła zamierzone efekty.
Zachęcanie do częstszych wypowiedzi oraz codzienne czytanie książek po obiedzie w przedszkolu zaowocowało tym, iż dziewczynka wzbogaciła wypowiedzi ustne, jej mowa stała się wyraźniejsza i głośniejsza, ułatwiło jej to kontakty z rówieśnikami w grupie . Dodało jej to pewności siebie, uwierzyła we własne siły, chętniej zgłasza się do odpowiedzi.
Podjęte przeze mnie działania sprawiły zmiany w sytuacji wychowawczej i dydaktycznej, dziewczynka uwierzyła, iż niedosłuch nie jest przeszkodą w osiągnięciu sukcesu.
Na dalsze efekty trzeba będzie jeszcze poczekać, gdyż wyrównywanie niepowodzeń u dziecka z niedosłuchem jest procesem długotrwałym. Jednak to, co Wiktoria do tej pory osiągnęła, jej wysiłek i motywacja w pokonywaniu tych trudności jest już ogromnym sukcesem. Jako nauczyciel i wychowawca cieszę się, że miałam w nim swój udział.
Praca nie była łatwa. Wymagała od wielu osób zaangażowania, systematyczności, cierpliwości. Właściwe motywowanie dziecka, działania nakierowane na przezwyciężanie trudności przyniosły efekty.
Podsumowując, uważam, że podjęłam właściwe kroki i użyłam odpowiednich środków dydaktycznych i wychowawczych w celu eliminowania niepowodzeń oraz ich ujemnych skutków. Mam nadzieję, że kontynuowanie przyjętego kierunku działań doprowadzi z czasem do funkcjonowania dziewczynki na właściwym poziomie.