"Ważny zawód w moim mieście" - przybliżenie postaci górnika. Scenariusz zajęć z zakresu edukacji regionalnej

SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z ZAKRESU EDUKACJI REGIONALNEJ
Temat zajęć: „ Ważny zawód w moim mieście”- przybliżenie postaci górnika.
Opracowanie i prowadzenie: Nauczyciel Miejskiego Przedszkola nr 99 w Katowicach
mgr Lidia Badura.
Grupa: 4/5 latki
Data obserwacji: 24.11.2016 r.
Obszar podstawy programowej:
Wspomaganie aktywności społecznej (1)
Wspomaganie aktywności artystycznej (8)
Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej ( 5)
Wspomaganie rozwoju mowy ( 3)
Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia (4)
Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych (6)
Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne (15)
Cele zajęć zgodne z dopuszczonym do realizacji
programem wychowania przedszkolnego:
Cele ogólne:
- Zapoznanie z wyglądem śląskiego stroju górnika: munduru, jego wyposażenia oraz specyfiką zawodu.
- Kształtowanie przywiązania do rodzinnego miasta.
- Poznawanie czynności jakie wykonują osoby z najbliższego otoczenia.
- Rozwijanie wiedzy o historii i kulturze własnego regionu w powiązaniu z tradycjami.
Cele szczegółowe:( dziecko...)
- jest aktywnym uczestnikiem zajęć;
- odpowiada prostymi zdaniami na pytania;
- wykonuje pracę plastyczną zgodnie ze słowną instrukcją nauczyciela;
- przejawia twórczą postawę;
- wie jak ważna jest praca górnika;
- wie jak wygląda śląski strój górnika: roboczy i odświętny;
- zna narzędzia wykorzystywane do pracy w kopalni;
- zna i przestrzega ustalonych umów i zasad regulujących współżycie w grupie;
- jest skoncentrowane w toku zorganizowanych działań edukacyjnych;
- zna zasady bezpieczeństwa, przestrzega ich;
Metody:
Słowna: rozmowa, objaśnienia, polecenia
Oglądowa: pokaz, obserwacja
Czynna- zadań stawianych do wykonania, kierowanie własną aktywnością
Elementy zajęć muzyczno- ruchowych
Zabawowe formy z piosenką
Formy pracy:
- praca z całą grupą.
- praca indywidualna.
Pomoce i materiały edukacyjne: nagranie dźwięków pochodzących z kopalni (młot uderzający o skałę, kapiąca woda, wybuchający dynamit itd.); zdjęcia z kopalni węgla, soli i miedzi; ilustracje górnika w mundurze roboczym z narzędziami; karty pracy z labiryntem (po jednej dla każdego dziecka); mundur górnika, ilustracja w mundurze odświętnym oraz wizerunek św. Barbary; materiały do wykonania pracy plastycznej (opisane w treści scenariusza).

Przebieg zajęć:
Powitanie. Nauczyciel wita się: Witam was, odkrywcy mali, swoje miasto dziś będziemy poznawali.
● Tajemnicze dźwięki. Nauczyciel prosi dzieci, by zamknęły oczy i włącza płytę z dźwiękami dochodzącymi z kopalni (nie mówi, skąd pochodzą). Prosi dzieci, aby uważnie wysłuchały nagrania i zapamiętały jak najwięcej szczegółów. Po odtworzeniu nagrania prowadzący pyta dzieci, jakie dźwięki słyszały i skąd mogą pochodzić te odgłosy. Następnie wyjaśnia dzieciom, że dźwięki pochodzą z kopalni, w której wydobywa się różne surowce.
● W kopalni. Nauczyciel prezentuje dzieciom zdjęcia z kopalni węgla, soli i miedzi, na których widoczne są m.in. maszyny wykorzystywane w kopalniach w czasach współczesnych.
● Ważny zawód w moim mieście- Strój górnika. Nauczyciel prezentuje dzieciom strój górnika w roboczym i galowym mundurze. Prosi o nazwanie charakterystycznych elementów stroju oraz narzędzi potrzebnych górnikowi do pracy (roboczy mundur, kask z latarką, torba z prowiantem,robocze rękawice, kilof).
● Górnik idzie do kopalni – ćwiczenie grafomotoryczne. Każde dziecko otrzymuje kartę
pracy z labiryntem, przez który musi przeprowadzić górnika do kopalni.
● Wycieczka do kopalni węgla – zabawa w formie opowieści ruchowej. Nauczyciel proponuje dzieciom wycieczkę do kopalni węgla, aby lepiej poznać zawód górnika. Prowadzący obrazuje ruchem poszczególne czynności.
Nasza wyobraźnia nie ma granic, dlatego – fiku-miku – znajdujemy się
właśnie w szatni górniczej. Musimy się ubrać w górniczy strój, by pod
ziemią było bezpiecznie. Na początek spodnie z szelkami (szczegółowy
pokaz wkładania skafandra). Zakładamy wysokie buty (pokaz). Teraz ściągamy
z wieszaka kurtkę, naciągamy i zapinamy na zamek aż pod szyję, żeby
tam na dole nie zmarznąć. Ściągamy z szafki kask i zakładamy na głowę.
Jeszcze rękawice. Też leżą wysoko na półce. Rozłóżcie paluszki.
Teraz przekręcamy żaróweczkę na kasku. Musi świecić, by oświetlać nam
drogę. I jesteśmy gotowi! Zapraszam was do windy. Musimy stanąć jeden
obok drugiego, bardzo ciasno. (Nauczyciel ustawia się razem z dziećmi
w kąciku). Czy wszyscy się zmieścili? (Poprawia wszystkich, tak by tylko on
stał z przodu, a dzieci za nim, po czym zamyka drzwi windy, ściągając najpierw
prawe, później lewe skrzydło. Wciska przycisk). Uwaga, kochani! Teraz
musimy zachować ostrożność. Zjeżdżamy trzydzieści pięter w dół. Trzeba
łapać równowagę, bo może trząść. I bum, bum, bum, bum (Nauczyciel
rusza się rytmicznie w górę i w dół). Dojechaliśmy na miejsce. Otworzę
windę i sprawdzę, czy jest bezpiecznie, dopiero wtedy wy wyjdziecie.
(Prowadzący otwiera drzwi, sprawdza, czy wszystko jest w porządku i zaprasza
dzieci). Uwaga, moi drodzy: ustawiamy się jeden za drugim. Tu pod
murkiem są młotki. Każdy może dźwignąć jeden i spróbować sobie coś
wydobyć. Są bardzo ciężkie. (Nauczyciel obrazowo pokazuje, jak ciężki jest
młot – ugina nogi). Teraz, kochani, wszystkie skarby przynieście mi tu do
woreczka, odłóżcie młoty i zapraszam was do windy. (Powrót windą taki
sam jak przyjazd, następnie odłożenie worka ze skarbami, wyłączenie lampki
z kasku, rozebranie się po kolei z odzieży górniczej i podziękowanie dzieciom
za wspólną wycieczkę).
● Barbórka. Nauczyciel opowiada krótko dzieciom, że w dniu święta górników, przypadającego
na 4 grudnia, odbywają się parady z orkiestrami górniczymi. Górnicy noszą
wtedy przepiękne czapki z pióropuszem. Nauczyciel prezentuje dzieciom strój górnika
w odświętnym mundurze, opisując po kolei jego elementy (czako – czapka górnicza;
kupla – godło górnicze w kształcie młota i kilofa skrzyżowanych ze sobą; pióropusze:
biały przeznaczony dla dyrektorów, inżynierów i techników; zielony – dla generalnych
dyrektorów; czarny – dla górników; czerwony – dla członków orkiestry; biało-czerwony
– dla kapelmistrza; mundur – spodnie i kurtka górnicza zapinana na dziewięć guzików).
W katowickiej kopalni – praca plastyczna. Dzieci rysują węglem ilustracje przedstawiające ich wspomnienia z „wycieczki do kopalni węgla” lub wykonują górnicze czapki z czarnego brystolu i piór (pióra można również wyciąć z papieru lub z bibuły); godło dzieci mogą narysować pastelami olejnymi w kolorze żółtym.
● Zakończenie. Prowadzący dziękuje dzieciom za udział: Dziękuję wam, odkrywcy mali, żeście ze mną ważny zawód w swoim mieście poznawali.
EWALUACJA ZAJĘĆ
Rozmowa z dziećmi na temat tego co było łatwe- trudne, atrakcyjne, co im się najbardziej podobało, a co najmniej? Nauczyciel rozdaje dzieciom piórka- komu podobały się zajęcia podnosi piórko do góry.

mgr Lidia Badura