Godność podstawową wartością człowieka - scenariusz zajęć świetlicowych

Scenariusz zajęć

Temat zajęć: Godność podstawową wartością życia.

Cele:

uaktywnienie pozytywnego myślenia o innych
dostrzeganie pozytywnych cech u innych
przyswojenie nowych słów: godność, szacunek
kształtowanie nawyków pozytywnego zachowania się wobec innych osób
kształtowanie świadomości, że aby przebywać w społeczności należy przestrzega wspólnych norm, ustaleń oraz praw
rozwijanie postawy szacunku dla drugiej osoby, jako podstawy współżycia z innymi
wdrażanie do liczenia się z potrzebami innych osób
wzmocnienie poczucia wartości dziecka
integracja grupy
kształtowanie aktywnej postawy podczas zajęć
rozwijanie wrażliwości uczniów
kształtowanie świadomości, że każdy wymaga szacunku i na niego zasługuje

Środki dydaktyczne:

plansza z wyspą szczęścia, „fale” z wypisanymi prawami, arkusz papieru, magnetofon, płyta CD, mazak, plansza z definicją słowa godność i szacunek, piłeczka, buźki

Forma zajęć:

Grupowa

Metody pracy:

słowna, burza mózgów, praktyczna

Przebieg zajęć:

I Wstęp

1. Poproszenie wychowanków o zajęcia miejsc w kręgu.
2. Przywitanie się z wychowankami oraz przypomnienie imion- wychowankowie podają sobie piłeczkę i mówią swoje imiona oraz imiona osób je poprzedzających.
3. Ustalenie z wychowankami zasad, które mają obowiązywać w czasie zajęć- wychowankowie podają jakie zasady i reguły mają obowiązywać w trakcie zajęć, a prowadzący zapisuje na arkuszu papieru zaproponowane przez wychowanków zasady, po wcześniejszym omówieniu każdej z reguł.
4. Ułożenie i odczytanie przez wychowanków tematu zajęć- prowadzący zaznacza, że tematem zajęć jest trudne słowo, którego być może jeszcze nie słyszeli: godność. Prosi, by podnieśli rączki do góry osoby, które już kiedyś słyszały to słowo i prosi o podanie z czym kojarzy im się to słowo. Następnie prowadzący dokładnie wyjaśnia co oznacza to słowo. Pokazuje przygotowaną wcześniej planszę z wyjaśnieniem słowa: godność. Prowadzący nawiązuje także do innego słowa związanego z godnością- tym słowem jest szacunek.

II Część zasadnicza

1. Zabawa „Dwa kręgi”- Przed rozpoczęciem zabawy prowadzący zwraca uwagę wychowankom na to, że aby kogoś szanować, należy dostrzegać w nim pozytywne cechy. Prosi, aby wychowankowie podali propozycje, za co można kogoś lubić, co uczniom podoba się w innych, za co można kogoś podziwiać. Następnie prowadzący prosi wychowanków, aby odliczyli do dwóch. Jedynki wstają i tworzą krąg wewnętrzny, po chwili wstają dwójki i tworzą krąg zewnętrzny. Prowadzący tłumaczy wychowankom zasady zabawy. wychowankowie muszą poruszać się w rytm muzyki. Gdy muzyka zostanie wyłączona przez prowadzącego wychowankowie zatrzymują się. Osoby stojące naprzeciw siebie muszą powiedzieć sobie coś miłego. Zabawę powtarza się kilka razy. Po zabawie następuje krótkie omówienie. Pytania pomocnicze: czy trudno było powiedzieć koleżance/ koledze coś miłego?, co wychowankowie czuli, gdy słuchali pozytywnych informacji o sobie?. skąd brały się trudności w powiedzeniu drugiej osobie czegoś miłego?
2. Wyspa szczęścia- prowadzący rozkłada na środku „wyspę szczęścia” (arkusz z wykonaną z papieru wyspą). Prosi wychowanków, aby wyobrazili sobie, że ich grupa jest taką wyspą. Jednak, aby grupa była wyspą szczęścia, to wszyscy wychowankowie tej grupy muszą się dobrze czuć, być szczęśliwi. Aby wszyscy wychowankowie czuli się dobrze w grupie to muszą się wzajemnie szanować i przestrzegać pewnych zasad. W tym, momencie prowadzący zapowiada, że wychowankowie będą poznawali podstawowe zasady, które pomogą im we wzajemnym szanowaniu się i których przestrzeganie sprawi, że ich grupa będzie taką „wyspą szczęścia”. Prowadzący zadaje pytanie : czym otoczona jest każda wyspa?. ( Oczekiwana odpowiedź- wodą). Prowadzący mówi, że poszczególne zasady są napisane na falach, które otoczą wyspę. Zapowiada, że poszczególni uczniowie będą przyklejać fale i odczytywać zapisane na nich zasady postępowania.
pierwsza fala- mam prawo do imienia i nazwiska. Prowadzący zadaje pytanie po co człowiek ma imię i nazwisko? Czemu służy imię? Co by się działo, gdyby ludzie nie mieli imion?. Zwrócenie uwagi, że każdy człowiek ma imię po to, aby rozróżniać się od innych osób, aby być rozpoznawanym. Prowadzący podkreśla, że należy zwracać się do innych osób po imieniu oraz że nie wolno stosować przezwisk. Zwracanie się po imieniu do kolegi i koleżanki jest okazywaniem szacunku, którego każdy pragnie dla siebie. Wychowankowie zobowiązują się, że będą zwracać się do siebie po imieniu.
druga fala- mam prawo cieszyć się pełnym życiem nawet wtedy, gdy jestem niepełnosprawny oraz chory- prowadzący omawia z wychowankami kolejny zapis na fali. Pytania pomocnicze: kto to jest osoba niepełnosprawna? jak można pomóc osobom niepełnosprawnym, chorym? jak uczniowie pomagają koledze, koleżance, gdy są chorzy? w jaki jeszcze inny sposób można pomagać chorym, niepełnosprawnym?
Zwrócenie uwagi, że każdy chce być szanowany i dlatego okazuje szacunek innym. Jest otwarty i zawsze podaje pomocną dłoń.
trzecia fala- mam prawo być objętym opieką- Zwrócenie szczególnej uwagi na wzajemną pomoc wychowanków, w różnych sytuacjach. Pytania pomocnicze: jak opiekujesz się kolegą/ koleżanką gdy są chorzy, gdy potrzebują pomocy w nauce, gdy mają w czymś trudności? W jaki sposób wychowawca opiekuje się wychowankami?
Podkreślenie, że okazywanie drugiemu pomocnej dłoni też jest formą szacunku.
czwarta fala- każdy ma prawo do zabawy i wypoczynku- omówienie kolejnego prawa. Pytania pomocnicze: w jaki sposób odpoczywacie? czy lubicie bawić się ze swoimi koleżankami i kolegami z klasy? czy każdy ma prawo uczestniczyć w zabawie? co czują osoby, które są odtrącane w zabawie? jak każdy z nas czułby się na miejscu osoby odtrącanej? czy w czasie zabawy trzeba przestrzegać zasad?
Zwrócenie uwagi nauczyciela na to, że każdy ma prawo bawić się i odpoczywać. Nie należy nikogo odtrącać, ani wyśmiewać. Należy przestrzegać zasad nawet w trakcie zabawy. Zwrócenie uwagi na uczciwość względem siebie w czasie zabawy.
piąta fala- mam prawo być chronionym od przemocy fizycznej, upokorzeń. Prowadzący rozważa z wychowankami kolejne prawo. Pytania pomocnicze: z czym kojarzy się Wam przemoc? jak czuje się osoba, która doświadcza przemocy? czy potraficie panować nad swoją złością? czy potraficie powstrzymywać się od niemiłych uwag?
Prowadzący prosi wychowanków, aby chwilę, w ciszy zastanowili się nad swoim zachowaniem, czy przypadkiem kogoś nie rani. Prowadzący zwraca uwagę, że każdy wymaga szacunku, ale również powinien okazywać go innym.

Zakończenie

1. Podsumowanie zajęć- prowadzący podkreśla, że jeśli wychowankowie będą przestrzegali tych praw, które zostały dziś omówione, jeśli będą sobie wzajemnie pomagać, opiekować się sobą, jeśli nie będą się wzajemnie obrażać i ranić, jeśli będą się wspólnie bawić, to na pewno będą jak ta „wyspa szczęścia”, będą „szczęśliwą klasą”.
2. Podziękowanie wychowankom za udział w zajęciach.
3. Jak podobały Ci się zajęcia- dzieci otrzymują 3 buźki (jedna uśmiechnięta, druga wyrażająca obojętność, trzecia smutna). W zależności od tego, jak podobały się wychowankom zajęcia wybierają jedną z trzech buziek i przyklejają na wcześniej przygotowany arkusz papieru..
4. Iskierka przyjaźni- wychowankowie łapią się za ręce. Prowadzący puszcza „iskierkę” (uścisk dłoni) i wypowiada słowa: „puszczam iskierkę w krąg, niechaj wróci do mych rąk”. Wychowankowie ściskają sobie dłonie. Zabawa kończy się, gdy prowadzący zostanie uściśnięty przez osobę z prawej lub lewej strony, w zależności od tego, w którą stronę posłał „iskierkę”.