Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego na stopień nauczyciela dyplomowanego

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU
ZAWODOWEGO NA STOPIEŃ
NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO
mgr Doroty Jolanty Nowakowskiej

Dorota Jolanta Nowakowska
nauczyciel mianowany
Szkoły Podstawowej im. Józefa Wiktora Janika w Koszutach
Nauczany przedmiot: religia
Czas trwania stażu: 01.09.2014 r. do 31.05.2017 r.

Przyjęte przeze mnie kierunki w planie rozwoju zawodowego wynikały z potrzeby zdobywania, doskonalenia i poszerzania moich umiejętności zawodowych po to, by efektywniej przyczynić się do pełnego rozwoju osobowości uczniów jak i też podnieść jakość pracy szkoły, w której pracuję. Tworząc plan rozwoju zawodowego, opierałam się głównie na wytycznych Planu Wychowawczego, Profilaktycznego i Koncepcji Pracy Szkoły, uwzględniając również potrzeby, oczekiwania uczniów. Jednocześnie zapoznałam się z procedurą tego awansu, oraz dokonałam analizy prawa oświatowego na podstawie: ustawy Karty Nauczyciela z dnia 26.01.1982 roku (rozdział 3a), Rozporządzenia MEN z dnia 03.08.2000 roku i 01.12.2004 roku dotyczące uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, porozumienia pomiędzy Komisją Episkopatu Polski oraz Ministrem Edukacji Narodowej z dnia 6 września 2000 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od nauczycieli religii, innymi przepisami, materiałami zamieszczonymi na internetowej stronie MENiS dotyczącymi pracy nauczyciela i awansu zawodowego – zmianami wprowadzonymi i aktualnymi z 01.03.2013 r. w sprawie awansu zawodowego.
Przystępując do realizacji planu rozwoju zwróciłam uwagę na postawione sobie cele, które dotyczyły między innymi: wykorzystaniu czasu stażu do szeroko rozumianych działań na rzecz szkoły, środowiska i parafii, w której pracuję, doskonaleniu mojej pracy jako nauczyciela, wychowawcy i opiekuna powierzonych mi dzieci, działalności na rzecz społeczności lokalnej oraz organizacji charytatywnych wspierających rozwój młodzieży i rodziców.
Przez cały okres stażu realizowałam plan zgodnie z założeniami i wykonywałam zadania wynikające z potrzeb bieżących szkoły. Pomocą służyli mi dyrektor, nauczyciele poprzez wymianę poglądów, wspólne rozwiązywanie problemów, uwagi i opinie, które były przydatne do poszukiwania nowych rozwiązań i doskonalenia samej siebie.
Zakończenie stażu jest okazją do podsumowania moich dokonań. Realizacja zadań wytyczonych w Planie Rozwoju Zawodowego przyniosła mi satysfakcję, zmieniła moje spojrzenie na własną pracę i ucznia, któremu należy poświęcić maksimum uwagi i czasu. W pracy z dziećmi i młodzieżą staram się nieustannie i wnikliwie ich obserwować, poznawać ich aktualne dążenia i potrzeby, zwracać uwagę na prawidłowe relacje między nimi, na przestrzeganie zasad kultury osobistej, poszanowanie dla osób o odmiennych poglądach. Sporządzając sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego chciałbym odnieść się do kolejnych zadań, które zawarłem w tym planie, a które są zgodne z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 01. 12. 2004 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.
§8 ust.2 pkt. 1
Uzyskiwanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrażania działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły:
1. Poznawania procedur awansu zawodowego i przygotowanie planu rozwoju.
Prace nad poznawaniem procedur rozpoczęłam od analizy przepisów prawa oświatowego awansu zawodowego nauczycieli w celu przygotowania wniosku o rozpoczęcie stażu, przygotowanie planu rozwoju zawodowego. Skorzystałam również z opracowań i publikacji zamieszczonych w internecie. Doczytałam uregulowania wewnątrzszkolne naszej szkoły. Napisany przeze mnie Plan Rozwoju Zawodowego uwzględniał specyfikę i potrzeby szkoły oraz wyznaczył cele i kierunki mojej aktywności zawodowej w okresie stażu.
Tworząc plan opierałam się na założeniach programu wychowawczego i profilaktycznego szkoły, Statutu Szkoły oraz planu pracy szkoły. Uwzględniłam również potrzeby i oczekiwania uczniów, rodziców oraz nauczycieli, czyli środowiska lokalnego.
Od 9 października do 5 listopada 2015 r. uczestniczyłam w kursie doskonalącym „Od nauczyciela mianowanego do nauczyciela dyplomowanego: etap mistrzostwa zawodowego w rozwoju zawodowym pracowników oświaty (w świetle aktualnych uregulowań prawnych).” organizowany przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie.

2. Przeprowadzenie analizy własnej pracy.

Zanim podejmiesz się dalszej drogi zweryfikuj i przeanalizuj dotychczasową pracę i dokonania. Starałam się nie pomijać moich zainteresowań i dotychczasowych osiągnięć. W trakcie trwania stażu realizowane zadania, nakreślone w Planie Rozwoju Zawodowego, ulegały mniejszym lub większym modyfikacjom oraz zostały poszerzone o nowe zadania wynikające z potrzeb i sytuacji. Realizacja tych zadań wymagała współpracy i współdziałania z wieloma osobami, nauczycielami wymiany poglądów i wspólnego rozwiązywania problemów. Zaangażowanie wielu osób, ich uwagi i opinie często były bodźcem do wprowadzania zmian oraz doskonalenia samej siebie. Wielkie znaczenie w tym odgrywały spostrzeżenia i zawsze ceniłam uwagi, które wskazywała Pani Dyrektor mgr Aldona Dranikowska. Zarówno w bieżących sytuacjach życia szkolnego, uwag na posiedzeniach rad pedagogicznych jak i podczas zajęć obserwowanych i hospitacji.
Dużym przeżyciem i doświadczeniem dla mnie była wizytacja i hospitacja katechezy przez Panią Dyrektor i wizytatora ks. Mariana Skibińskiego, która pomogła mi utwierdzić się w przekonaniu, że katechizuję właściwie i dobre wyznaczam kierunki swoim uczniom. Nieustanna weryfikacja i analiza towarzyszy nauczycielowi w codziennej pracy. Co zrobiłam dobrze?. Co zmienić? np. metodę pracy. Co można zrobić inaczej? Te i inne pytania towarzyszą nam w zwykłej codziennej pracy.

3. Poszerzanie wiedzy i umiejętności w celu doskonalenia warsztatu i metod pracy.
1. Udział w zewnętrznych formach doskonalenia zawodowego.
Ukończone studia wyższe dają uprawnienia do pracy nauczycielskiej, ale w pracy nauczycielskiej ważne jest doskonalenie, nieustanne doskonalenie swoich możliwości. Dla każdego nauczyciela bez względu na staż pracy i doświadczenie, szkolenia, warsztaty, kursy są bezcennym źródłem informacji. Poszerzają wiedzę, doskonalą i bogacą warsztat pracy. Pomogły mi w podniesieniu poziomu pracy, jak również w podwyższeniu jakości pracy szkoły.
W okresie stażu doskonaliłam własne umiejętności biorąc udział w następujących szkoleniach i kursach:

1. „Jak pomóc dziecku w nauce?” szkolenie 17.09.2014r. Organizowane przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie.
2. „Światowe Dni Młodzieży w wydarzeniu katechetycznym” , warsztaty 23.10. 2014r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
3. „Niecodzienne rytuały na dobry start i radosny finał całkiem codziennej lekcji religii” warsztaty 04.11.2014 r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
4. „Ochrona danych osobowych” szkolenie 07.11.2014 r. zorganizowane przez BM Format s.c. Halina Ryszkowska, Marcin Skotnicki.
5. „Scenariusze lekcji z wykorzystaniem filmów dydaktycznych” warsztaty 24.02.2015 r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
6. „Znane symbole i obrazy biblijne, do których warto powracać na lekcji religii. Nowe impulsy – twórcze inspiracje – praktyczne zastosowania” 05.03.2015 r. warsztaty organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
7. „Metody i formy pracy zespołowej” 22.04.2015 r. szkolenie organizowane przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie.
8. „Tworzenie bezpiecznego i przyjaznego środowiska wychowawczego dla dzieci i młodzieży” szkolenie w Lądzie 13.10.2015r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
9. „Chrzest jako dar i wezwanie” szkolenie z racji włączenia się obchody 1050 rocznicy Chrztu Polski październik 2015 r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
10. „Miłosierny jak Ojciec” O czternastu dobrych uczynkach na lekcji religii w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia warsztaty 24.09.2015 r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
11. „Na drodze do źródła ...” Wczesnochrześcijańskie inspiracje katechetyczne – nie tylko na 1050-lecie Chrztu Polski warsztaty organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
12. „Rola podręczników do religii i jego wykorzystanie w pracy dydaktycznej” 01.12.2015 r. warsztaty organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
13. „Kompleksowe wspomaganie szkół – Jak indywidualizować pracę z uczniami na lekcjach różnych przedmiotów” 25.02.2016 r. organizowane szkolenie przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie.
14. „Przeciwdziałanie przemocy domowej oraz procedura Niebieskiej Karty dla nauczycieli szkół podstawowych” luty 2016 r. organizowane przez Stowarzyszenie Profilaktyki Edukacji Promocji Zdrowia i Rehabilitacji i Niepubliczny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Koninie.
15. „Empatia i asertywność na lekcjach religii – inspiracje wychowawcze” 19.10.2016 r. konferencja metodyczna organizowana przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
16. „Emocje w Biblii”. Prezentacja wydarzeń biblijnych „figurkami z serca” 08.11.2016 r. warsztaty metodyczne organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
17. „Przyjaciele Pana Boga” - tworzenie scenariuszy zajęć w oparciu o wybrane teksty biblijne 23.11.2016 r. organizowane przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitarnej w Gnieźnie.
18. „Wolontariat w szkole i poza nią” kurs doskonalący, który odbywał się w dwuetapowo: grudzień 2016 r. i marzec/kwiecień 2017 r. organizowany przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Pile.

2. Udział w wewnętrznych formach doskonalenia zawodowego
i samokształcenie.
„Twórczość jest jakby filarem bycia katechetą (...) Aby być wiernym, aby być kreatywnym, trzeba umieć się zmienić”. (Papież Franciszek)
Słowa te skierowane do katechetów przyświecają mi nieustannie w pracy, trzeba się zmieniać i doskonalić swój warsztat pracy. Brałam systematycznie udział w posiedzeniach rad pedagogicznych szkoleniowych organizowanych przez Panią Dyrektor mgr inż Aldonę Dranikowską – prowadzone przez pracowników CDN i ODN w Koninie, firmy zewnętrzne. Samokształceniowe rady, które pomagały mi w szczegółowym poznaniu nowych metod nauczania w oparciu o doświadczenie koleżanek i kolegów ze szkoły. Jedną z takich rad szkoleniowych też przygotowałam i przeprowadziłam.
1. Praca metodami aktywizującymi.
2. Dyskusyjne – dylemat moralny, metaplan.
3. Twórczego myślenia – alternatywne tytuły, burza mózgów, giełda definicji, mapa myśli, niedokończone historie, okienko informacyjne, parafraza, recepta, szczepionka.
4. Dramowe – ilustracja pantomimiczna, list, nauczyciel w roli, scenka dramowa.
5. Plastyczne – plakat i kolaż.
6. Pracy z formularzem – formularz z pytaniem do tekstu źródłowego.
7. Metody utrwalania wiadomości – quiz milionerzy.
8. Metody informacji zwrotnej – zdania podsumowujące.
Dzięki wnikliwej lekturze książki pt. Vademecum katechety - metody aktywizujące, (pr. zb. pod red. Zbigniewa Barcińskiego, Lublin 2006) poznałam wiele ciekawych metod i wykorzystuję je w pracy katechetycznej.

4. Formacja duchowa katechety.
Szczególnie ważną rolę w rozwoju osobowym katechety powinna pełnić formacja duchowa. Duchowość katechety wymaga permanentnego doskonalenia wewnętrznego, opartego na osobowej relacji z Chrystusem we wspólnocie Kościoła. Chcąc poszerzać swoją wiedzę i kształtować duchowość brałam systematyczny udział w skupieniach katechetycznych organizowanych przez Wydział Katechetyczny Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie:
1. 1-2 lipca 2014 r. XIII Sympozjum Nauczycieli Katolickich w Częstochowie oraz 77 Ogólnopolska Pielgrzymka Nauczycieli i Wychowawców na Jasną Górę „Moc nawrócenia”.
2. 22.11.2014 r. w Lądzie nad Wartą.
3. 14.04.2015 r. Lądzie nad Wartą – spotkanie rejonowe dla katechetów „Edukacyjna karuzela, czyli inspiracje katechetyczne na rok szkolny 2015/2016”.
4. 29.08.2015 r. w Gnieźnie Archidiecezjalny Dzień Katechetyczny.
5. 13.10.2015 r. w Lądzie nad Wartą- konferencje dla katechetów „Tworzenie bezpiecznego i przyjaznego środowiska wychowawczego dla dzieci i młodzieży. Chrzest jako dar i wezwanie”.
6. 19.12.2015 r. w Lądzie nad Wartą – skupienie adwentowe dla katechetów.
7. 25.04.2016 r. w Lądzie nad Wartą – spotkanie rejonowe dla katechetów.
8. 27.08.2016 r. XV Archidiecezjalny Dzień Katechetyczny w Gnieźnie.
9. 24.09.2016 r. Narodowa Pielgrzymka Katechetów w Gnieźnie z okazji 1050 rocznicy Chrztu Polski.
10. 15.10.2016 r. IX Archidiecezjalny Dzień Biblijny w Gnieźnie.
11. 26.11.2016 r. w Lądzie nad Wartą – Adwentowy Dzień Skupienia „Idźcie i głoście (Mk16,15)”.
12. 25.04.2017 r. Ląd nad Wartą – rejonowe spotkanie formacyjno -metodyczne dla katechetów.
oraz uczestniczyłam w Rekolekcjach w drodze – pielgrzymka katechetów do Sanktuarium Maryjnego w Gietrzwałdzie w dniach od 18-19 czerwca 2016r.. Dzięki stałej formacji religijnej mogłam twórczo pracować z młodzieżą, dzieląc się podczas zajęć świadectwem wiary.

5. Samodzielne studiowanie literatury i czasopism, wymiana doświadczeń.
Warsztat pracy doskonaliłam, nie tylko przez udział w różnych formach kształcenia, ale także przez systematyczne poszerzanie wiedzy i metod nauczania. Chcąc realizować ten cel studiowałam literaturę z zakresu: teologii, pedagogiki i psychologii. Do ważniejszych pozycji, które przeczytałam i wykorzystałam w pracy katechetycznej należą:
1. Papież Franciszek, Potrzebujemy dobrych katechetów. Przemówienie Papieża Franciszka do uczestników Międzynarodowego Kongresu Katechetycznego, Katecheta nr 11/2013.
2. Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio. Watykan 1998.
3. Bałutowski D., Jak oglądać filmy z młodzieżą. Film fabularny w psychoedukacji, terapii, profilaktyce, Warszawa 2010.
4. Baranowska A., Tutoring jako metoda pracy z uczniem na zajęciach pozalekcyjnych z religii, Katecheta nr 2/2015.
5 Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, Konferencja Episkopatu Polski 2001.
6. Ewangelizować czy katechizować?, pr. zb. pod red. Stanisława Dziekońskiego, Warszawa 2002.
7 . Fortuna P., Pedagog wobec wyzwań wirtualności, Katecheta nr 11/2015.
8. Góralczyk E., Umowa z klasą. Poradnik nauczyciela, wychowawcy, pedagoga, Warszawa 2006.
9. Jędrzejewski W., Katecheta w ringu, Poznań 2007.
11. Biblioteka Katechety Rok liturgiczny Klanza.
12. Zellma A., Ocenianie kształtujące w nauczaniu religii – od teorii do praktyki, Katecheta nr 2/2014.
13. Evangelium Gaudium Adhortacja Apostolska Papieża Franciszka – fragmenty.
14. Ks. Józef Stala Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie „Umiejętność działania nauczyciela katechety”.
15. Ks. Radosław Chałupniak „Asertywność i komunikacja katechety”.
16. ks. W. Pokora „Drogi wiary według św. Łukasza”.
17. A. Bałoniak „Lekcje z Youcatem”.
18. „Ekspresem do nieba” praca zbiorowa pod redakcją T. Panusia.

6. Podejmowanie dodatkowych zadań w celu rozwijania zainteresowań i twórczej działalności uczniów:
A. Przygotowanie dzieci do konkursów.
Przygotowanie do konkursów gminnych:
W roku szkolnym 2014/2015 przygotowywałam i brałam udział w Konkursie śpiewania kolęd w Cieninie Kościelnym. Organizatorem konkursu była Szkoła Podstawowa w Cieninie Kościelnym i Urząd Gminy Słupca.
W tym samym roku szkolnym dn. 24.03.2015 r. uczestniczyliśmy wraz z uczniami w VIII Gminnym Konkursie Biblijnym.
29.04.2016 r. braliśmy udział w IX Gminnym Konkursie Biblijnym o Janie Pawle II.
Organizowanie konkursów szkolnych:
W związku z dniem patrona szkoły 19.03.2015 r. w kategorii wiedzy o patronie klas starszych sama opracowałam test. Został on przeprowadzony przy pomocy polonistki. Uczniowie popisali się dużą wiedzą na temat życia, pracy i działalności patrona. Wszyscy laureaci zostali nagrodzeni podczas uroczystości szkolnej Dnia Patrona.
1050 rocznica Chrztu Polski w kwietniu 2016 r. przeprowadzony został Szkolny Konkurs Historyczny. Wzięli w nim udział uczniowie klas IV-VI zainteresowani dziejami naszego państwa.
17.03.2017 r. podczas uroczystości Dnia Patrona pomoc w konkursach sportowych i rywalizacji rodziców i dzieci.

B. Przygotowanie imprez i uroczystości klasowych i szkolnych:
1. Okres Bożego Narodzenia – wspólne kolędowanie 26.01.2015 r. byłam inicjatorką Wieczoru z Kolędą dla szkoły, rodziców dzieci, znajomych i wszystkich, którzy lubią śpiewać kolędy.
2. Święto Patrona – Józefa Janika 19.03.2015 r. i każdego roku Msza święta w Kościele św. Bartłomieja w Koszutach – przygotowanie oprawy liturgicznej, liturgia słowa i pieśni.
3. 19.03.2015 r. Święto Patrona – „Spełniamy marzenia” w szkole, przygotowanie scenariusza apelu, apel, przedstawienie pt. „Czerwony Kapturek”.
4. W dniu 17.03.2017r. obchodziliśmy Święto Patrona w naszej Szkole pod hasłem: „Nasz Patron wzorem dobra”. Scenariusz uroczystości, rekwizyty, dekoracja, zadania i przydział odpowiedzialnych.
5. 03.05.2017 r. byłam odpowiedzialna za przygotowanie uroczystej akademii z okazji 3 Maja.
Jako pomoc włączałam się również w następujące piękne uroczystości szkolne:
1. 50 -lecie Szkoły 01.09.2014 r. - głównie część w Kościele św. Bartłomieja w Koszutach.
2. 06.11.2014 r. odbyła się w naszej szkole wieczornica patriotyczna z okazji 96 rocznicy odzyskania niepodległości – pomoc w scenografii.
3. 19.12.2014 r. w świątecznym nastroju, stroje Mikołajów, śpiew kolęd
4. Rocznica Powstania Wielkopolskiego – w grudniu wraz z polonistką przygotowałyśmy gazetkę na holu szkoły.
5. Polacy, z których jesteśmy dumni maj 2015 r.– wystawa albumów przygotowanych przez uczniów klas starszych wspólnie z polonistką przygotowaliśmy wystawę prac na holu szkoły.
6. Uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku – głównie moja odpowiedzialność spoczywa na przygotowaniu Mszy świętej i włączenie w czynny udział dzieci.
7. 2 października 2016 r. to dzień bez przemocy. Jego celem jest promocja idei szkoły wolnej od przemocy oraz budowanie pozytywnych relacji pomiędzy uczniami, nauczycielami i rodzicami „Bliżej szczęścia - przemoc precz”.

C. Wykorzystanie innych form pracy dla uatrakcyjnienia zajęć.
Organizowałam zajęć z udziałem zaproszonych gości:
07.04.2017 r. Światowy Dzień Zdrowia – Depresja porozmawiajmy o niej. Zaproszona została higienistka szkolna pani Danuta Hyk, która wygłosiła prelekcję dotyczącą depresji.
24.05.2017 r. - zainicjowanie i organizowanie spotkania uczniów kl. III z koleżanką - Karoliną, która mieszka w Szkocji, ale jej korzenie sięgają Koszut Małych. Tutaj też 21.05.2017 r. przyjęła pierwszy raz Pana Jezusa do swojego serca.
Organizowałam i współorganizowałam zajęcia poza terenem szkoły – wycieczki.
W ramach obchodów 1050 rocznicy Chrztu Polski zorganizowałam wycieczkę krajoznawczo-turystyczną do Gniezna i okolic w dniu 03.06.2016 r..
Człowiek doświadcza spotkania z Bogiem również przez kontakt z przyrodą. "Misja Przyroda-zielone szkoły w parkach narodowych" to projekt edukacyjny zawierający cykl zajęć przyrodniczych, w którym wzięli udział uczniowie Szkoły Podstawowej im. J. Janika w Koszutach w dniach 11.05.-15.05.2015 r. .
Maj 2016 r. wspólnie z kol. U. Nowak zorganizowałyśmy biwak dla najmłodszych dzieci naszej szkoły.
26-27 maja 2017 r. „Noc wolontariuszy” zorganizowanie biwaku i nocy w szkole.

7. Prowadzenie zajęć pozalekcyjnych
1. Prowadzenie Koła religijnego, poszerzanie wiedzy religijnej dzieci i młodzieży.
2. Prowadzenie Zajęć świetlicowych podczas, których czytaliśmy Pismo Święte, oglądaliśmy filmy i bajki o treściach religijnych, poznawaliśmy nowych bohaterów, redagowaliśmy gazetkę ścienną na korytarzu o tematyce religijnej.
3. Angażowanie dzieci i młodzież do czytań podczas Mszy Św. W parafii śe. Bartłomieja w Koszutach i św. Mikołaja w Młodojewie.
4. Przygotowanie dzieci do przeprowadzenia przez Drogę Krzyżową wraz z Jezusem: czytania stacji, niesienie krzyża.

§ 8 ust. 2 pkt 2
Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Na początku mojej drogi zawodowej nie wyobrażałam sobie pracy w szkole bez telewizora i dvd. Dziś powoli to już melodia przeszłości. Podstawowym narzędziem edukacji staje się komputer. Na szczęście wyposażenie naszej placówki sprzyja swobodnemu wykorzystywaniu w pracy technologii ICT. Nie ukrywam, że jestem dumna z rozwoju moich kompetencji cyfrowych. Mogę śmiało powiedzieć, że zrobiłam w tej dziedzinie ogromny postęp i ciągle towarzyszy mi pragnienie doskonalenia.
Komputer i Internet wykorzystywałam między innymi do doskonalenia warsztatu pracy dydaktycznej. Posługując się programem PowerPoint tworzyłem autorskie prezentacje multimedialne, które wykorzystuję w trakcie zajęć lekcyjnych. Są one szczególnie przydatne przy realizacji trudnych tematów związanych z tajemnicą Kościoła, życia wiecznego. Podczas takich zajęć obraz zdecydowanie wzmacnia przekaz słowny. Bez stosowania technik multimedialnych trudno wyobrazić sobie współczesną lekcję religii.
Prowadziłam zajęcia lekcyjne i pozalekcyjne z wykorzystaniem tablicy interaktywnej. Samodzielnie tworzyłam aplikacje interaktywne na stronie https://learningapps.org/ oraz korzystałam z aplikacji udostępnionych przez innych użytkowników. Tablica interaktywna sprzyja łączeniu nauki z zabawą, tym samym bardziej angażuje uczniów i pozwala dłużej skupić ich uwagę na lekcji.
Korzystałam także z innych środków audiowizualnych. Dużą pomoc w prowadzeniu zajęć znajdowałem w serwisie internetowym YouTube. Szczególnie wykorzystanie krótkich filmów i piosenek stanowiło ubogacenie lekcji. Taki sposób prezentowania pewnych treści był bliski uczniom, przybliżałam trudne zagadnienia i dawałam przyczynek do dyskusji lub osobistej refleksji.

Wykorzystywane przeze mnie na zajęciach strony internetowe to m. in.:
https://www.katechizmy.com.pl/materialy-dydaktyczne
http://www.mateusz.pl/
http://www.opoka.org.pl/
http://portalkatechetyczny.pl
http://www.natan.pl
http://www.biblioteka.natan.pl
https://www.youtube.com/
Sporo filmów mam również na płytach dvd i cd, które są uzupełnieniem podczas katechizacji i uatrakcyjnieniem lekcji.

Doskonałą pomocą technologiczną jest dla mnie też aparat fotograficzny. Wykorzystuję zdjęcia do prowadzenia Kroniki szkolnej. Podczas każdej uroczystości fotografia jest doskonałym utrwaleniem jej przebiegu i wspaniałym wspomnieniem podczas oglądania po latach.

W obecnej sytuacji demograficznej bardzo ważne zadanie stanowi budowanie pozytywnego wizerunku szkoły w środowisku lokalnym. Bez wątpienia w naszej szkole dzieje się dużo ciekawych inicjatyw i należy się nimi dzielić z innymi. W tym celu wykorzystywałam technologię informacyjną: zdjęcia, przesyłanie informacji drogą elektroniczną. Promujemy szkołę w środowisku lokalnym zamieszczając na stronie internetowej - krótkie informacje na temat różnych pozytywnych wydarzeń związanych z działalnością naszych szkoły w życiu codziennym. Aparat fotograficzny to w obecnych czasach sprzęt podstawowy komunikacji. Zdjęcia są przedłużeniem i utrwaleniem wydarzeń podczas różnych uroczystości i imprez szkolnych. Większość z nich, które staram się utrwalać podczas uroczystości wraz krótkim opisem umieszczane zostają przez informatyka stronie.
www. spkoszuty.superszkolna.pl/
Część zdjęć jest wywoływana i umieszczane przeze mnie w Kronice Szkolnej, którą prowadzę od czterech lat. Wszystkie ważniejsze wydarzenia są utrwalane i tam umieszczane. Materiały do Kroniki przygotowuję często na komputerze i wklejam do księgi.
Nie da się promować szkoły bez współpracy z lokalnymi gazetami: Gazetą Słupecką i Kurierem Słupeckim.

Adresy emilowe szkoły i mój:
spkoszuty_pokojnauczycielski@onet.pl
spkoszuty.sekretariat@o2.pl
mój: dorotanowakowska12@wp.pl
są szybkim i sprawnym narzędziem komunikacji i przekazu informacji. W swej pracy zawodowej nie wyobrażam sobie, aby nie korzystać z tej formy.
Oczywiście w pracy zawodowej najszybciej dostępnym narzędziem komunikacji jest telefon, bez którego w obecnych czasach nie wyobrażamy sobie, aby go nie było. Telefon komórkowy ułatwia nam w szybki sposób załatwienie różnych spraw związanych z organizacją wycieczek i imprez. Szybki kontakt z rodzicami w miarę potrzeb np. powiadomienie o zachorowaniu ucznia, o ewentualnych opóźnieniach czy innych niezgodnych z harmonogramem wycieczki/imprezy zdarzeniach, szybki kontakt z rodzicem, opiekunem, dyrektorem.
W swej pracy wielokrotnie z tej formy informacji komunikacji korzystałam i będę korzystać.

§ 8 ust.2 pkt 3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami i w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.
1. Praca na rzecz rady pedagogicznej i szkoły.
Jednym z elementów warunkujących prawidłowe funkcjonowanie współczesnej szkoły jest współpraca pomiędzy nauczycielami rozumiana również jako korzystanie z doświadczeń i dzielenie się własną wiedzą i umiejętnościami. Systematycznie uczestniczę w posiedzeniach Rady Pedagogicznej Szkoły Podstawowej im. Józefa Janika w Koszutach. Biorę czynny udział w dyskusjach na forum rady pedagogicznej, dzielę się swoimi spostrzeżeniami i uwagami w pracy z dziećmi i młodzieżą.
Jako członek Rady Pedagogicznej:
współtworzyłam raporty z wewnętrznej ewaluacji w oddziale przedszkolnym, opracowywałam dokumentację związaną z tym zagadnieniem: projekt, harmonogram, raport, potrzebne ankiety;
współpracowałam w zespole wychowawczym w przygotowywaniu rocznych planów pracy oddziałów przedszkolnych i w ewaluacji;
aktywnie uczestniczyłam w zespole programu wychowawczego szkoły;
aktywnie brałam udział w pracach zespołu ds. wprowadzania zmian w statucie szkoły.
Systematycznie uczestniczyłam w szkoleniowych radach pedagogicznych, których tematyka wynikała z bieżących potrzeb oraz uwzględniała zmiany w systemie oświatowym. Pogłębiłam na nich swoją wiedzę i umiejętności z zagadnień dydaktycznych, opiekuńczo – wychowawczych, a także zaprezentowałam swoje wiadomości z tych dziedzin. Wymiana poglądów i doświadczeń oraz śledzenie najnowszych trendów w dydaktyce dają szkole lepszą możliwość organizacji pracy oraz poszerzają zakres jej działań
Ponadto wygłosiłam referat „Skuteczność metod nauczania i formy pracy” na posiedzeniu rady 23.10.2014 r. Omówiłam i przedstawiłam różne metody pracy na różnym poziomie nauczania na katechezie.
W dniu 23.11.2016 r. wraz z koleżanką Joanną Tomczak przeprowadziłyśmy Radę Pedagogiczną szkoleniową na temat „Wartości w życiu człowieka”, które to szkolenie przeprowadziłyśmy również dla rodziców.
07.03.2017 r. podczas wspólnego posiedzenia rady pedagogicznej i klasowych rad szkoły oraz zainteresowanych rodziców wspólnie z kol. Urszulą Nowak przedstawiłyśmy Program Wychowawczy Szkoły Podstawowej im. Józefa Janika w Koszutach, który to Program został poddany pod dyskusję z rodzica i dokonanie ewentualnych zmian.
Podczas przygotowań bezpośrednich do I Komunii Świętej w parafii św. Bartłomieja w Koszutach uczniowie naszej szkoły mieli przyjemność poznać dziewczynkę o imieniu Karolina, która ma rodziców pochodzących z Polski, natomiast ona urodziła się w Szkocji. Przedstawiłam Pani Dyrektor mgr Aldony Dranikowskiej, że dziewczynka podczas „Białego tygodnia” zostaje u nas w Koszutach. Zapytałam Pani Dyrektor czy nie moglibyśmy dłużej porozmawiać z Karolinką. Pani Dyrektor zaproponowała, że możemy ją zaprosić do szkoły i pokazać jak u nas się uczą dzieci. Zredagowałam zaproszenie dla Karolinki i jej rodziców, aby przyjechali do nas i mogli zobaczyć Polską szkołę.
24.05.2017 r. Karolinka wraz z mamą wzięły udział w wielu lekcjach otwartych: religii, języka angielskiego, zajęciach polonistycznych, matematycznych, wychowania fizycznego, które prowadzili nauczyciele z naszej szkoły tj. Pani Joanna Tomczak, Andrzej Rydzewski, Jerzy Szymczak Dzięki udziałowi Karoliny w tych zajęciach dzieci uczęszczające do szkoły w Koszutach miały możliwość zapoznania się z systemem nauczania panującym w Szkocji, kulturą i zwyczajami, metodami nauczania, ale mogła zobaczyć jak to wygląda u nas. W tym czasie świetnie dzieci się dogadywały, bawiły i nawiązywały fajne relacje, które nie zakończą się tylko w tym dniu. Postanowiły z sobą pisać i wymieniać się zdjęciami. Na języku angielskim z p. Joanna Tomczak nasi uczniowie posłuchały jak Karolinka wspaniale mówi, zarówno po polsku jak i po angielsku.
Dziewczynka na stałe mieszka z rodzicami w Szkocji, przedstawiła zatem uczniom namiastkę swojego życia, nauczania właśnie w tym kraju. Uczniowie szkoły w Koszutach mieli okazję zapoznać się z wyglądem zajęć prowadzonych w innym kraju, z wymaganiami stawianymi im przez pedagogów. Ten sposób nauki, poprzez zapoznanie się z doświadczeniami dziewczynki w ich wieku wpływa pozytywnie na rozwijanie wiedzy u dzieci, dotyczących nie tylko kraju w którym żyją ale i innych, oddalonych o kilkaset kilometrów kultur. W ramach udziału Karoliny w zajęciach niewątpliwie dzieci mogły poznać różnice kulturowe, które warunkują zachowania, ale również podstawy i wartości panujące w Szkocji.
W tym czasie jak Karolinka uczestniczyła w lekcjach mamę Karolinki wzięła pod swe skrzydła Pani Dyrektor mgr Aldona Dranikowska. Pani Dyrektor pokazała jej szkołę, omówiła i przedstawiła jaki system nauczania obowiązuje we współczesnej polskiej szkole. Pani mogła porównać jak było, a jak jest obecnie.
Mama Karolinki była bardzo mile zaskoczona tymi zmianami, Karolinka na koniec powiedziała, że chce uczęszczać do naszej szkoły.
2. Współpraca z katechetami w parafii i dekanacie.
Pracy katechety nie można uważać za zwykłą pracę zawodową. Jest ona powołaniem i zarazem misją. Katecheta jest jednocześnie nauczycielem, wychowawcą i świadkiem wiary. Ta potrójna funkcja katechety realizowana jest zarówno w środowisku szkolnym, jak i parafialnym i dekanalnym.
Szkoła Podstawowa im. Józefa Janika w Koszutach podlega parafii Św. Bartłomieja w Koszutach. Wśród uczniów mamy także dzieci, które zamieszkują w parafii Św. Mikołaja w Młodojewie. W związku z powyższym oprócz współpracy z ks. proboszczem Ksawerym Wilczyńskim, czynnie współpracuję z ks. Tadeuszem Stasiakiem – proboszczem w Młodojewie. W ramach tej współpracy wymieniamy się naprzemiennie obstawianiem niedzielnych i świątecznych Mszach świętych z udziałem dzieci i młodzieży. Bardzo cenię sobie tutaj współpracę z katechetką kol. Agnieszką Wójkowską. Nasza współpraca odbywa się również przy:
uroczystościach związanych z udzieleniem dzieciom i młodzieży sakramentów świętych (chodzi o I Komunię świętą, każdego roku w naszych parafiach ta sama data Komunii, dzieci z dwóch różnych parafii i sakrament bierzmowania), a także spotkaniach bezpośrednio przygotowujących dzieci i młodzież do przyjęcia tych sakramentów;
rekolekcjach wielkopostnych z udziałem dzieci i młodzieży;
okresowych i okolicznościowych nabożeństwach z udziałem dzieci i młodzieży (m.in. nabożeństwach różańcowych i Drodze Krzyżowej, z procesją Bożego Ciała z udziałem dzieci
spotkaniach z rodzicami (chodzi m. in. o spotkania w związku z bezpośrednim przygotowaniem do celebracji Mszy św. pierwszokomunijnej czy rocznicowej i do celebracji sakramentu bierzmowania) ;
spotkaniach, których celem jest koordynacja działań pastoralnych wspólnoty parafialnej i omawianie bieżących potrzeb i problemów związanych z posługą Słowa Bożego;
tworzenie i realizację zarówno programu wychowawczego szkoły, jak i programu duszpasterskiego parafii;
założenie i prowadzenie kół zainteresowań wiedzą religijną (biblijnych, historycznych, liturgicznych, misyjnych);
organizowanie dla dzieci i młodzieży konkursów i olimpiad o tematyce religijnej;
przygotowywanie dzieci i młodzieży do udziału w – wymienionych wcześniej - liturgicznych celebracjach i nabożeństwach .
przygotowywanie gazetek i innych prezentacji o tematyce religijnej w ramach troski o wystrój sal i o obecność religijnych symboli w środowisku szkolnym i parafialnym.
3. Udostępnianie innym nauczycielom swoich opracowań, scenariuszy, konspektów.
Wymiana doświadczeń jest niezwykle korzystna dla obu stron i jest niezbędnym elementem pracy nauczyciela. To jeden z lepszych sposobów uczenia się i samokształcenia nauczyciela, znajdowania nowych rozwiązań dydaktyczno-wychowawczych. Działając na korzyść pracy opiekuńczej, wychowawczej i dydaktycznej chętnie służę swoją pomocą i radą z koleżankami i kolegami.
4. Udział w radach szkoleniowych, zespołach przedmiotowych. Wewnątrzszkolne doskonalenie nauczycieli jest równie istotnym elementem, stałego poszerzania wiedzy nauczyciela, jak wzbogacanie swych umiejętności czy podnoszenie kwalifikacji podczas dodatkowych szkoleń czy kursów. Udział w szkoleniowych radach pedagogicznych uzupełnił moją wiedzę, wzbogacił umiejętności.

§ 8 ust. 2 pkt 4a
Opracowanie i wdrażanie programu dotyczącego działań edukacyjnych i wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.
Podczas całego okresu stażu wdrażałam w program W poszukiwaniu wartości i szczęścia w życiu. Celem tego programu było uwrażliwianie dzieci i młodzież na życie i świat wartości. Uzmysłowienie dzieciom jak ważne są wartości w życiu każdego człowieka. Dzieci najmłodsze, przedszkolaki odkrywają świat wartości poprzez naśladownictwo i wskazówki dorosłych co jest dobre, czego unikać. Należy pamiętać, że młodzież między 12. a 15. rokiem życia przeżywa często kryzys wartości. Dlatego niezwykle ważne jest umiejętne inspirowanie uczniów do poszukiwania prawdy. Na każdym etapie rozwoju religijnego u dziecka najmłodszego i młodzieży bardzo ważne jest pogłębianie wiary osobowej.
Cele programu:
- uwrażliwianie uczniów na wartości chrześcijańskie,
- pogłębianie wiary i wiedzy religijnej,
- promowanie pozytywnych wzorców zachowań,
- kształtowanie postawy gotowości do uczestnictwa w kulturze,
- przygotowanie do życia w społeczeństwie medialnym,
- rozwijanie umiejętności świadomego i krytycznego odbioru w postrzeganiu świata,
- kształtowanie umiejętności odczytywania przesłania filmu, książki, czasopisma itp.
- rozwijanie zainteresowań uczniów,
- rozwijanie twórczej wyobraźni uczniów,
- kształtowanie umiejętności kulturalnej dyskusji.
- umiejętność wyboru „prawdziwych” wartości.
- rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania wartości moralnych.
- postrzeganie wartości jako drogowskazów w życiu.
Powyższy program wprowadzany został przez cały okres stażu i odbywała się etapowo. Na zajęciach koła i zajęciach świetlicowych wspólnie z dziećmi i młodzieżą przygotowywaliśmy scenki i odgrywaliśmy różne scenki sytuacyjne. Scenki te były również wykorzystywane podczas uroczystości szkolnych, w których chcieliśmy przedstawić je i pokazać dobre cechy zachowań np. bajki Brzechwy i krytykowaliśmy złe cechy postępowania np. „Samochwała”, „Kwoka”, „Mały Książę”, „Szewczyk Dratewka”. Bajki, baśnie i opowiadania kształtują uczucia społeczno -moralne dziecka nie tylko dzięki postępkom bohaterów ludzkich, lecz również dzięki związkom, które łączą ich z przyrodą. Równie duże znaczenie mają utwory bo kształtują patriotyzm u dziecka („O Wandzie, co nie chciała Niemca”, „O hejnale mariackim”, „Mały Książę”).
We współczesnym świecie obraz dla dziecka, czy młodzieńca stanowi podstawę lepszego zrozumienia świata. Dlatego też oglądanie filmów jest jedną z ulubionych form spędzania wolnego czasu przez dzieci i młodzież. Badania socjologiczne dowodzą, że współczesny człowiek należy do „pokolenia obrazu”. Obraz stanowi dziś najpowszechniejszą formę przekazu. Narasta zjawisko zalewu produkcji filmowych, do których jest łatwa dostępność przez Internet. W takich okolicznościach oglądanie filmów staje się często czynnością mechaniczną i bezrefleksyjną. Rodzice, a także nauczyciele powinni uczyć dzieci i młodzież świadomego odbioru filmów.
Tematyka zajęć:
- Różne formy manipulacji medialnych. Krytycyzm wobec mediów.
- Dlaczego warto oglądać wartościowe filmy?
- W pogoni za szczęściem – Czym jest prawdziwe szczęście, wytrwałość w poszukiwaniu szczęścia.
- Największy z cudów – istnienie świata niewidzialnego, Msza Święta cudem miłości.
- Most do Terabithii – wartość przyjaźni w życiu człowieka, obraz Boga w przeżywaniu wiary.
Ewaluacja programu:
Celem ewaluacji programu było poddanie weryfikacji czy zostały zrealizowane jego główne założenia. Informacja zwrotna, na ile program spełnia oczekiwania uczniów, była uzyskiwana podczas bieżących spotkań. Na zakończenie została także przeprowadzona moja autorefleksja i podzielenie się z innym, z której wniosków wykorzystałam do modyfikacji i ulepszenia podczas wyboru gatunków filmów, bajek, scenek, utworów muzycznych i prezentacji ich. Uczniowie wyrazili zadowolenie z udziału w zajęciach. Podczas odgrywani scenek, oglądania siebie i innych w filmie znajdowali odniesienie do własnych zainteresowań i przeżyć. Chętnie angażowali się w zajęcia, wyrażali własne opinie i dyskutowali ze zdaniem innych, a także wyjaśniali powiązanie obrazu ze światem wartości chrześcijańskich. Na przyszłość sugerowali wprowadzenie jeszcze większej ilości scen, podpowiadali również sami propozycje filmu czy bajki dotyczących kwestii etycznych, niezwiązanych wprost z doświadczeniem religijnym.

Realizacja programu W poszukiwaniu wartości i szczęścia w życiu dla dorosłych
Równocześnie z edukacją dzieci i młodzieży program obejmował nauczycieli i rodziców. We współczesnym świecie, w którym istnieje mnóstwo sprzecznych ze sobą idei i światopoglądów, młodzi ludzie szczególnie potrzebują wartości, aby życie ich i innych ludzi nie straciło ludzkiego charakteru. Młodzież potrzebuje wartości dla swojego rozwoju, prawidłowego funkcjonowania w życiu dorosłym, także dla radzenia sobie z problemami dnia codziennego. Przekazywanie młodzieży wartości, wynikających z godności człowieka, jest nieodzowne do prawidłowego współżycia w społeczeństwie, do kształtowania szacunku dla samego siebie. Brak odpowiedniego systemu wartości uniemożliwia życie zgodne z aspiracjami i możliwościami. Postawy dzieci i młodzieży i ich świat wartości kształtuje dom rodzinny, szkoła, Kościół, grupa rówieśnicza, środki społecznego przekazu. Te środowiska wychowawcze o dużym znaczeniu winne wychowywać do wartości w sposób komplementarny. Wychowujmy więc tak młode pokolenie, aby poszukiwało prawdy, ukochało ją i konsekwentnie tą prawdą żyło, aby czyniło dobro, by szukało piękna w sobie i wokół siebie, by dbało o otaczającą nas przyrodę, aby żyło w zgodzie z Bogiem, samym sobą i drugim człowiekiem. W świecie, w którym więcej znaczy „mieć” niż „być”, w którym podstawową wartością staje się pieniądz i dobra materialne, nie łatwo jest wychowywać do wartości. Realizacja treści edukacji rozwojowej daje szansę realizacji zadań wychowawczych ukierunkowanych na kształtowanie systemu wartości, w tym wartości uznawanych za uniwersalne.
W dniu 23.11.2016 r. wraz z koleżanką Joanną Tomczak przeprowadziłyśmy Radę Pedagogiczną szkoleniową na temat „Wartości w życiu człowieka”. To samo szkolenie przeprowadziłyśmy dla rodziców na spotkaniu z rodzicami w dniu 24.11.2016 r.
Moim zadaniem było wprowadzenie nauczycieli w podstawową tematykę i zagadnienia związane z życiem wartościami. Posługując się prezentacją multimedialną przedstawiłam wprowadzenie w podstawowe pojęcia aksjologiczne, omówiłam hierarchię wartości według Maxsa Szchelera, podzieliłam wartości podstawowe na materialne (konsumpcyjne) i moralne wyznaczające stosunek do drugiego człowieka i siebie samego. Nieocenionym nauczycielem był Jan Paweł, którego nauka wciąż pomaga nam w dokonywaniu wyborów w życiu tego co najważniejsze. Najważniejszym jest określić siebie w jakim momencie jesteśmy wspólnie my i rodzice w programie wychowania młodego pokolenia.
Koleżanka Joanna przedstawiła wartości, którymi kierujemy się w wychowaniu naszych dzieci i młodzieży, to: mądrość, odpowiedzialność, uczciwość, samodzielność, aktywność, kultura osobista i społeczna, szacunek do Ojczyzny i jej kultury i języka.
Następnie podczas wspólnej Rady Pedagogicznej i klasowych Rad Rodziców oraz zainteresowanych rodziców w dniu 07.03.2017 r. wspólnie z koleżanką Urszulą Nowak przedstawiłyśmy Program Wychowawczy Szkoły. Omówiłyśmy jego główne kierunki. Przedstawiłyśmy i przypomnieliśmy wartości, którymi kierujemy się w wychowaniu dzieci i młodzieży po to, aby wspólnie zastanowić się i dokonać ewentualnych zmian w tym Programie. Podczas dyskusji rodzice potwierdzili, że te wartości są najważniejsze, zgłosili aby poszerzyć Program Wychowawczy o następujące wartości: sprawiedliwość, tolerancja, wrażliwość.

§ 8 ust. 2 pkt 4c
Poszerzanie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących
zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych.

Jako katecheta starałam się zawsze, wychowywać do życia w modlitwie. W szeregu różnych zajęć nauczyciel religii nie może zapominać o swoim podstawowym powołaniu dawania świadectwa wiary w Chrystusa. Poprzez różnorodne działania inspirowałem uczniów do rozwoju życia religijnego.
Poprzez rozmowy, udział w wywiadówkach szkolnych i spotkaniach z rodzicami zwłaszcza przed uroczystością I Komunii Świętej to możliwość lepszego poznania środowiska i rodziny uczniów.
Rozwijanie działalności wolontariatu.
W działalność wolontariatu angażuję się od początku mojej pracy katechetycznej. Wspólnie z Samorządem na terenie szkoły przeprowadzamy różne akcje charytatywne. Celem działalności Koła Wolontariatu jest uwrażliwianie dzieci i młodzieży na potrzeby innych i angażowanie w pracę społeczną. W ramach wolontariatu przeprowadziłam szereg zajęć teoretycznych poświęconych problematyce społecznej oraz wraz z Samorządem Uczniowskim i opiekunkami:Panią Joanną Tomczak i Anną Filipiec i uczniami wzięliśmy udział w następujących akcjach charytatywnych:
„Pomóż i TY”
Promowanie działalności charytatywnej w szkole. Sprzedano cegiełki na rzecz Fundacji „Pomóż i Ty”. Zebrano kwotę 147,50 zł (październik 2016) r.
*Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom
Sprzedano kartki świąteczne na rzecz artystów malujących ustami i nogami przekazano
kwotę 46,90 zł (grudzień 2016 r.).
* Szlachetna paczka
Zorganizowanie szkolnej zbiórki pieniędzy w ramach projektu „Szlachetna Paczka” - „Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego” przekazano kwotę 148,51 zł (grudzień 2016 r.).

*Tak, Pomagam – pomoc wzajemna
Pomagaliśmy sobie wzajemnie przy trudnych zadaniach, pracach domowych podczas zajęć świetlicowych – przez cały czas.
Pomoc przy sporządzaniu dekoracji podczas imprez: kolędowanie, Dzień Babci i Dziadka, choinka., Święto Patrona. 3 Maja

* Międzynarodowy Dzień Wolontariatu
Podczas zajęć świetlicowych przeprowadzałam pogadanki w ciekawy sposób przekazanie uczniom szereg wiadomości na temat działań charytatywnych Koła oraz przedstawili argumenty dlaczego warto być wolontariuszem. Omówiliśmy tez działania i akcje na najbliższy czas. Zorganizowanie kolejnych akcji, przygotowanie gazetki szkolnej.
* Zbiórka żywności w ramach Banku Żywności
Przedświąteczna zbiórka produktów spożywczych w ramach akcji Banku żywności w Koninie .

* Karma dla zwierząt
Zbiórka karmy, koców, zabawek dla psów do schroniska w Katarzynowie.

*„Koszucka Wiara”
Projekt integracyjny społeczności Koszuty – napisanie projektu, który jednak nie otrzymał wymagalnej ilości punktów do realizacji przez oferenta Fundusz Inicjatyw Obywatelskich „Wielkopolska Wiara”. Została jednak podjęta próba napisania takiego projektu, przy kolejnych edycjach poprawimy i włączymy się nadal w te akcję.

*Noc Wolontariuszy
W ramach pomocy wzajemnej uczniowie starsi pomagają, aby przetrwać noc poza domem, w szkole- grupa przedszkolna najmłodsi oczekują pomocy od grupy najstarszych kolegów i koleżanek. Ta forma jest nagrodą dla wolontariuszy, którzy czynnie włączyli się w akcje prowadzone w ciągu roku szkolnego.

Pomoc zakresu działań szkoły w obszarze profilaktyki.
Wspólnie z koordynatorem zdrowia, nauczycielami, higienistką szkolną i uczniami włączałam się w następujące akcje:
"Moje dziecko idzie do szkoły" - program edukacyjny dla rodziców i dzieci oddziału "0""Czyste powietrze wokół nas" - program przedszkolnej edukacji antytytoniowej dla uczniów kl. "0"
Projekt "Bądźmy zdrowi - wiemy więc działamy" - uczniowie kl. "0"
"Nie pal przy mnie, proszę" - program edukacji antytytoniowej dla uczniów kl. I - III
Program "Trzymaj formę" - uczniowie kl. V i VI
Program profilaktyki palenia tytoniu "Znajdź właściwe rozwiązanie" dla uczniów klas IV-VI
Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce - "Światowy dzień bez tytoniu"-akcja antynikotynowa - cała społeczność szkolna
"Światowy Dzień Zdrowia" - pod hasłem „Depresja -porozmawiajmy o niej” 07.04.2017 r. w cała społeczność szkolna była zaangażowana i brała czynny udział poprzez: ćwiczenia w grupach na fantomach, wykonywanie plakatów, scenki tematyczne.
Profilaktyka chorób zakaźnych (grypa, meningokoki).

Inspirowanie uczniów do rozwoju życia religijnego.
Pamiętając o wszechstronnym rozwoju uczniów, nie mogłem pominąć dbałości o kształtowanie ich sfery duchowej. Zgodnie z programem wychowawczym naszej szkoły: „nauczyciele wspomagają rozwój osobowy ucznia we wszystkich wymiarach: intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, kulturalnym, moralnym, duchowym”. Jako katechetka starałam się zawsze, wychowywać do życia w modlitwie. W szeregu różnych zajęć nauczyciel religii nie może zapominać o swoim podstawowym powołaniu dawania świadectwa wiary w Chrystusa. Poprzez różnorodne działania inspirowałem uczniów do rozwoju życia religijnego.
*Filmy i bajki z Krzyżykiem
na zajęciach świetlicowych, Noc wolontariuszy organizowałam dzieciom pokazów filmów, bajek opartych na wartościach chrześcijańskich. Filmy, bajki niosą ze sobą dobre przesłanie, budują wewnętrznie człowieka.
W roku szkolnym 2014/2015, 2015/2016 i 2016/2017 uczniowie mogli uczestniczyć w Ogólnopolskiej Akcji Społecznej Nie wstydzę się Jezusa, która polega na spełnianiu duchowych uczynków miłosierdzia. Akcję wspierają znane osoby, między innymi piłkarze Robert Lewandowski i Jakub Błaszczykowski.

*Rekolekcje wielkopostne w parafii
Przez cały okres stażu w sposób czynny wspólnie z ks. Ksawerym Wilczyńskim włączałam się w organizację rekolekcji wielkopostnych w Parafii św. Bartłomieja w Koszutach. Wspólnie z księżmi rekolekcjonistami (księża z Lądu i Strzelna) przygotowywałam wraz z uczniami drogę krzyżową. Podczas rekolekcji wspólnie przygotowywaliśmy scenki, konkursy i zajęcia, które uatrakcyjniały przeżycie rekolekcji. Były wspólne rozmowy, modlitwa, śpiew i zabawa.
Wszystkie moje inicjatywy motywujące uczniów do rozwoju życia religijnego wpłynęły na poszerzenie działań szkoły. Stwarzanie młodzieży warunków do pogłębiania duchowości ubogaciło ofertę dydaktyczno - wychowawczą szkoły.

§ 8 ust.2 pkt 4e
Wykonywanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.

1. Współpraca z parafią w Koszutach i Młodojewie, rodzicami.

Współpraca z parafią na terenie której znajduje się szkoła jest ważnym zadaniem w pracy katechety. Starałam się jak najczęściej motywować uczniów do udziału w życiu parafii. Angażowałem uczniów w oprawę liturgiczną niedzielnych Mszy Świętych. Wspólnie z uczniami przygotowywaliśmy czytania i modlitwę wiernych.
Włączałem się również w organizację liturgicznej służby ołtarza w trakcie przeprowadzania rekolekcji wielkopostnych oraz innych uroczystości religijnych.
Z racji I Komunii Świętej, czy bierzmowania również i rodzice chętnie i w sposób czynny podejmują się włączać w różne czynności tj. np. bardzo chętnie obmyślamy i wykonujemy dekorację.
2. Współpraca z instytucjami i lokalną prasą
Kronikę szkolną prowadzę już od wielu lat. Zawsze dbam podczas różnych uroczystości, aby były wykonane zdjęcia, które oddają obraz w połączeniu z krótką treścią zachowują w pamięci wydarzenia szkolne. Wiele rzeczy drukuję, wywołuję zdjęcia. W związku z powyższym ponoszę koszty. Znalazłam na ten cel sponsora Firma Trasko z Ostrzeszowa, która partycypuje w kosztach prowadzenia Kroniki.
Wielokrotnie też współpracowałam z redaktorami lokalnych gazet: „Kurier słupecki” - Panią Joanną Przybylską. „Gazetą słupecką” z Panem Robertem Rusikiem. Współpraca ta dotyczyła wskazania np. kiedy jest termin I Komunii św., imprezy i uroczystości szkolnych, na których redaktorzy chcieli uczestniczyć. Wielokrotnie też dzwonili do szkoły, do mnie i dopytywali o bliższe informacje. Byli obecni na tych uroczystościach robili zdjęcia i krótkie felietony zamieszczali w swoich gazetach.
3.Współpraca z biblioteką szkolną, higienistką i nauczycielami
Podczas pracy we współczesnej szkole nie można pracować indywidualnie bez współpracy i współdziałania z innymi nauczycielami. Na bieżąco współpracuję z nauczycielami: „O”, kl. I-III i IV-VI, bibliotekarzem i higienistką szkolną.

§ 8 ust.2 pkt 4f
Uzyskiwanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej.

1. Znaczącym sukcesem mogę pochwalić się zapoczątkowaniem śpiewania kolęd i pastorałek w naszej szkole i następnie kontynuacja w latach następnych.
2. Popularność śpiewania kolęd w naszej szkole bardzo dobrze się przyjęła, co pozwoliło wydać płytę z kolędami w wykonaniu wielu osób, gdzieś tam też był mój mały wkład wykonawczy.
3. Cieszą również z nagrody dyrektora, które otrzymała od Pani Dyrektor Aldony Dranikowskiej w 2015 roku.
4. Noc w szkole, która cieszy się ogromną popularnością wśród uczniów i młodzieży, każdy chętnie chce brać udział i angażuje się do pomocy, pokonuje niewygody i odrywa się od wygód, do których jest przyzwyczajony. U niektórych jest to pierwsze doświadczenie spania bez rodziców i poza domem.
5. Doprowadzenie do spotkania się z koleżanką ze Szkocji i zapoczątkowanie temu spotkaniu.
6. Doprowadzenie do I Komunii Świętej Martynki 2017 r. po wielu kłopotach, przeciwnościach i niestałości mamy przy ogromnym wsparciu i motywacji Pani Dyrektor mgr Aldony Dranikowskiej,

§ 8 ust.2 pkt 5
Umiejętność rozpoznania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych, z uwzględnieniem specyfiki typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.
1. Poszerzanie wiedzy w zakresie diagnozowania trudności ucznia.
Nasz praca wymaga od nas ciągłego szukania rozwiązań, terapii i podjęcia prób wyjścia z wielu trudnych sytuacji pedagogicznych czy edukacyjnych. Z tego względu musimy poszerzać i uzupełniać na bieżąco swoją wiedzę, każde dziecko jest inne i wymaga od nas pomocy na swój sposób.
Ukończyła też kurs kwalifikacyjny z zakresu terapii pedagogicznej.
2. Współpraca z rodzicami i wychowawcami.
Słowa świętego Jana Pawła II stanowią motto mojej ścieżki życiowej i zawodowej: aby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał, aby umiał bardziej być z drugimi i dla drugich. Kształtowanie człowieczeństwa jest wpisane w naturę pracy pedagogiczno-katechetycznej. Katecheta przekazuje nie tylko wiadomości, ale powinien również kształtować postawy, wzbudzać potrzebę życia według wartości ewangelicznych, wzmacniać wolę w dążeniu ku dobru. Jest to zadanie niezwykle ważne, ale jednocześnie bardzo trudne. Sam nic nie osiągnie w każdym przypadku musi to działać przy współpracy i współdziałaniu z rodzicami i nauczycielami uczącymi. Poznawanie sytuacji rodzinnej i domowej.
Pozytywne podejście do uczniów, zainteresowanie się ich przeżyciami, docenianie nawet drobnych osiągnięć dzieci i młodzieży stanowi mój fundament pracy wychowawczej.
3. Opis i analiza co najmniej dwóch przypadków rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych.

I. Martyna, dziecka przygotowującego się do I Komunii Świętej.
Maryna była katechizowana od „0”. Od początku edukacji miała problem z koncentrowaniem się na zadaniu. Koncentracja uwagi i motywacja do ich wykonania były zmienne. Tempo pracy dziewczynki niejednorodne. Bardzo podatna na rozproszenie uwagi. Czasami pracowała nieuważnie, w rozkojarzeniu, zadawała wiele pytań, które nie były na temat i nie dotyczyły omawianych sytuacji. Wiele razy wykonując zadania odkładała to, które właśnie miała do zrobienia a wybierała własne, które jej się akurat spodobało. Gdy napotkał trudność, nie chciał kończyć pracy. Uczęszczając do kl. II ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu matka Martynki chciała ją posłać do I Komunii Św. Nawet zapisała ją u ks. proboszcza. Jednak szybko zrezygnowała z tego pomysłu. Problem z Martynką, może bardziej z jej matką pojawił się w drugim semestrze kl. III, gdy rozpoczęły się przygotowania bezpośrednie do I Komunii Św.
Oczekiwane efekty.
Względem matki:
1. Uświadomienie matce jej mocnych stron i ważności problemu, przed którym staje.
2. Motywowanie do przemyślenia swojego postępowania w stosunku do córki, nie można jej fundować takiej huśtawki.
3. Poznanie i zrozumienie, że córka jest w tym momencie najważniejsza, nie pieniądze.
4. Pozytywne nastawienie do zbliżającej się uroczystości i świadomość jej powagi w życiu jej córki.
Względem Martynki:
1. Uzgodnienie planu działania – indywidualny program pracy.
2. Przygotowanie tematów, które należy dodatkowo z uczennicą przerobić.
Dekalog, Główne Prawdy Wiary, 7 Sakramentów Świętych,7 Grzechów Głównych
3. Przygotowanie pomocy dydaktycznych i dostosowanie katechezy do
możliwości uczennicy. Ustalenie sposobu sprawdzenia zdobytych wiadomości.
Rozmowa z ks. proboszczem o indywidualnej sytuacji Martyny i omówienie planu działania, jeżeli się da to wszystko nadrobić.
Prognoza
- Negatywna
Nie podejmując żadnych działań można spodziewać się, że dziecko nie będzie się rozwijać na poziomie odpowiednim do wieku,
• Nastąpi stopniowe obniżenie motywacji do nauki,
• Mogą wystąpić zaburzenia w sferze emocjonalno-uczuciowej i kształtować się negatywna postawa do katechezy i nauki.
- Pozytywna
Podjęcie działań wspierających naukę i opanowanie materiału katechetycznego oraz oddziaływania motywującego do pracy, a także trening nawyku skupiania uwagi, spowodują:
• Pokonanie barier i doprowadzenie do przyjęcia I Komunii Św. przez Martynkę.
• Nawiązanie bliższych relacji między katechetą, rodzicem, proboszczem, szkołą.
• Harmonijny rozwój dziecka odpowiedni do wieku.

1. Wsparcie w przygotowaniu dziecka do I Komunii św. przez : Panią Dyrektor mgr inż. Aldonę Dranikowską, ks. proboszcza Ksawerego Wilczyńskiego i katechetę.
2. Matka odciążona w kosztach i czasie, aby mogła przygotować spotkanie w domu rodzinnym.
3. Dziecko w odpowiednim czasie przygotowana i zmotywowana do działania przystąpiła w sobotę 20.05.2017 r. do spowiedzi i 21.05.2017 r. przyjęła Pana Jezusa pierwszy raz do swojego serca.
II. Filip z wyjątkową nadruchliwością, przeszkadza na katechezie sobie i innym.
Nadpobudliwość ruchowa w znacznym stopniu wpływa na procesy percepcyjno – motoryczne. Zachowanie chłopców charakteryzuje nadmierną – w porównaniu z rówieśnikami – ruchliwością, wzmożoną wrażliwością emocjonalną, impulsywnością, zmiennością działań i zainteresowań wynikających z trudności w skupieniu uwagi.
Taka liczba uczniów, którzy znaleźli się w jednej klasie od początku dało się zauważyć, że mają duże problemy z koncentracją i podporządkowaniem się zasadom. Jednak najbardziej tę nadruchliwość, brak koncentracji daje się zauważyć u Filipa.
Chłopiec ma trudności w wykonywaniu zadań wymagających planowania oraz trudności w wykonywaniu czynności angażujących funkcje wzrokowo-ruchowe. Zaburzenia te są przyczyną trudności w nauce i kłopotów wychowawczych. Zaburzenia zachowania pozostają przeważnie w związkach przyczynowo skutkowych z trudnościami w nauce. Wspólnie z wychowawcą klasy podjęłyśmy wiele działań zmierzających do udzielenia dziecku pomocy. Obejmowały one:
*Częste rozmowy na temat zachowania chłopca.
*Wprowadzenie kart obserwacji zachowań wszystkich uczniów na lekcjach i odnotowywanie ich z nastawieniem na pochwały.
*Wychodzenie na świeże powietrze i umożliwienie mu wybiegania na boisku podczas przerwy śródlekcyjnej.
* Przedstawienie problemu na radzie pedagogicznej celem zainteresowania nim wszystkich nauczycieli.
* Zapoznanie z opinią psychologiczno-pedagogiczną.
*Dostosowanie wymagań edukacyjnych na miarę jego możliwości.
*Powierzanie uczniowi takich zadań, które będzie w stanie wykonywać z przerwą, do rozdawania książek i zeszytów ćwiczeń.
*Motywowanie chłopca do kończenia rozpoczętego zadania.
Poprzez wspólne działania wychowawcy, nauczycieli uczących zauważamy pewne pozytywne zmiany w zachowaniu Filipa.