Scenariusz Pikniku Rodzinnego

II Piknik rodzinny
scenariusz imprezy środowiskowej szkoły przy współpracy z parafią w ramach akcji „Postaw na rodzinę”
maj 2017 r.
ORGANIZATORZY:
• dyrektor szkoły
• parafia

Plan pracy z podziałem zadań

NAUCZYCIELE UCZNIOWIE RODZICE
1.Wyznaczenie miejsca pikniku (organizatorzy).
2.Podział ról podczas prowadzenia festynu.
3.Przygotowanie programu występów artystycznych.
4.Przygotowanie plakatów i dekoracji.
1.Ustalenie regulaminu festynu.
2.Pomoc przy tworzeniu plakatów i dekoracji.
3. Występy artystyczne.
1.Sprzedaż ciast, kiełbasek z grilla, duszonek, kawy, herbaty.
2.Pomoc przy organizacji imprezy (cegiełki, obsługa stanowisk itd.)

Przebieg imprezy:

Początek - godz.15.00

1.Powitanie wszystkich gości przez p. dyrektor oraz księdza proboszcza.

przecięcie wstęgi przez panią Dyrektor i Księdza

2. Powitanie i rozpoczęcie pikniku przez Prowadzących (dwoje nauczycieli – kobieta i mężczyzna).

Aleks*: Dzień dobry. Bardzo dziękujemy pani dyrektor (PODZIĘKOWANIE DLA PANI DYREKTOR) za oficjalne otwarcie dzisiejszego festynu, który w tym roku, (w jakże piękne?), majowe popołudnie będą mieli prawdziwą, nieukrywaną przyjemność i zaszczyt poprowadzić dla Państwa (wskazanie na Alę)

Ala*: Ala Iksińska oraz... (wskazanie na Aleksa)

Aleks: Aleks Igrekowski, czyli, jak się później zapewne okaże, duet idealny...

Ala: ... Albo... PRAWIE idealny. Jedno, co możemy powiedzieć na pewno i już teraz to to, że z pewnością będziemy się starali zadowolić Państwa gusta, nastroje i oczekiwania.

Aleks: Spróbujemy również nie dopuścić do nudy. Wręcz przeciwnie! Postaramy się, aby II Piknik Rodzinny pod hasłem „Postaw na rodzinę”, okazał się jeszcze lepszy, niż zeszłoroczny, który wówczas mieliśmy prawdziwą przyjemność organizować z Klubem Sportowym.

Ala: Chyba zgodzisz się ze mną, że tamten piknik do dzisiaj wywołuje w nas niezwykłe emocje i szczery uśmiech? Warto przypomnieć, że był on okazją do spotkania naprawdę wielu, wielu rodzin, przyjaciół, a także sympatyków, zarówno szkoły, jak i klubu sportowego.
Aleks: Naturalnie. Warto też podkreślić, że to wspólne przedsięwzięcie miało istotne cele - integrację lokalnego społeczeństwa (i myślę, że nikt tutaj nie zawiódł), a także prezentację występów artystycznych, które specjalnie na ten dzień zostały przygotowane przez uczniów naszej szkoły.

Ala: Ale tamten piknik stał się również próbą – myślę, że śmiało można powiedzieć – bardzo udaną - dla nas wszystkich! Dlatego i w tym roku postanowiliśmy iść za ciosem i zaprezentować Państwu, tym razem przy współpracy z naszą parafią wszystko to, czym możemy i chcemy się pochwalić w Kobiernicach.

Aleks: Przede wszystkim jednak bardzo cieszymy się, że z tej okazji znów możemy się spotkać; wspólnie, rodzinnie spędzić czas, który na co dzień tak często gdzieś przecieka nam przez palce...

Ala: Rodzinnie i w gronie przyjaciół; przy wspólnym stoliku i – chciałoby się rzec - na kraciastym kocyku; z rodzicami, dziećmi i dziadkami...

Aleks:... z sąsiadami i kolegami...

Ala: A zatem raz jeszcze serdecznie witamy na dzisiejszym II Pikniku Rodzinnym wszystkich - rodziców i dzieci, babcie i dziadków, ciocie i wujków, sąsiadów, a także...

Aleks: ...Nauczycieli i uczniów oraz wszystkich, którzy po prostu zechcieli spędzić z nami tę sobotnią majówkę, przekładając niejednokrotnie inne plany... Tym bardziej doceniamy i...

Aleks i Ala (wspólnie): Zapraszamy!

Ala: Drodzy Państwo! My otwieramy festyn, ale i wiosna w tym roku sprawiła nam nie lada festyn... atrakcji. Początkowo zaskoczyła wspaniałą pogodą i wysoką temperaturą, aby...
Aleks: ... zaraz potem jeszcze dłuuugo kazać na siebie poczekać. Myślę, że nie tylko my mieliśmy, uzasadnione zresztą, obawy, co do dzisiejszej aury. Na szczęście, i chyba nieprzypadkowo – prawda, proszę Księdza? (spojrzenie w stronę księdza), pogoda nas nie zawiodła i pozwoliła spotkać się na dzisiejszym festynie.

Ala: Oj tak, a jeszcze trochę i już niedługo nadejdzie... upragnione lato – czas wakacji; słońca, odpoczynku i radości. Chyba każdy z nas czeka na te chwile z utęsknieniem... A Ty nie masz przypadkiem wrażenia, że i wiosna, i lato niesie jednak z sobą jakąś nową energię, która pozwala spojrzeć na wiele spraw z zupełnie innej perspektywy?

Aleks: Tak, ale zgodzisz się chyba ze mną, że bez względu na rodzaj perspektywy, jedno pozostaje niezmienne – takie zwyczajne, niezwyczajne momenty, kiedy po prostu możemy być razem.

Ala: A kiedy do tych chwil dochodzą jeszcze niespodzianki, wtedy robi się naprawdę ciekawie...

Aleks: A my, dla naszych dzisiejszych, wyjątkowych gości, zaplanowaliśmy mnóstwo... równie wyjątkowych atrakcji.

Ala: Już za moment zaprosimy Państwa na pierwszą z 2 części programu artystycznego, który przygotowała dla Państwa nasza parafia oraz szkoła.

Aleks: Już za moment wystąpi i - zapewne przywita Państwa z prawdziwym przytupem – wspaniała i jedyna taka orkiestra dęta z /tu nazwa miejscowości/. A zatem już teraz przekazuję mikrofon i oczywiście scenę!

Ala i Aleks: Zapraszamy!

/występ ORKIESTRY DĘTEJ/

Ala: Bardzo dziękujemy za ten wspaniały i zarazem otwierający nasz dzisiejszy festyn, występ. A już za moment na naszej scenie wystąpi młodzież oazowa z /tu nazwa miejscowości/. A zatem... powitajmy ich bardzo serdecznie!

/występ MŁODZIEŻOWEJ OAZY/

Aleks: Dziękujemy Wam za piękny występ.

Ala: A my nadal pozostajemy wśród tych, którzy słowem i dźwiękiem potrafią zaczarować świat...

Aleks: Już za chwilę w swoją niepowtarzalną rzeczywistość przeniesie nas chór żeński pod dyrekcją pani Irminy Irmińskiej*.
Serdecznie zapraszamy!

/występ CHÓRU/

Ala: Dziękujemy naszemu wspaniałemu chórowi pod kierunkiem pani I. Irmińskiej. Myślę, że po tym występie ani nasz prowadzący, ani nikt inny nie ma już żadnych wątpliwości, kto... w rodzinie jest głową...

Aleks: Głową czy szyją... Zgodzisz się chyba ze mną, że żaden organizm nie będzie w pełni dobrze funkcjonował, jeśli nie będzie kompletny; jeśli któregoś elementu w nim zabraknie...

Ala: To fakt. Na szczęście dzisiaj w /tu nazwa miejscowości/ nie brakuje widoku ani wielu, wspaniałych rodzin ani... kolejnych talentów, które – po sąsiedzku z parafią, mają nam jeszcze sporo do zaprezentowania.
Ale po ostatnim występie wciąż się zastanawiam, czy do takiego chóru łatwo w ogóle trafić?

Aleks: Myślę, że mając piękny głos, ale również zapał do pracy i szczere chęci, można osiągnąć naprawdę wiele. Tak w muzyce, jak i w tańcu czy w sporcie... Najważniejsze, to chcieć... Czasem również, a może przede wszystkim, pokonać własne lęki i niepewność...

Ala: Nie obyło się bez prywaty, ale wiem, o czym mówisz... Zresztą nie tylko ja. Już za chwilę i nasi Goście będą mieli okazję przekonać się, że młodzi ludzie z naszej okolicy mają naprawdę wiele chęci i zapału... Czasem trzeba go tylko odkryć...;-)
Aleks: Przed Państwem Ci, którzy chwalą Boga śpiewanymi piosenkami, ale również świetnie się przy tym bawią. Pełne wiosennej energii...

Ala i Aleks: Anielskie Dzieci* !

/występ DZIECI/

Aleks: Kolejny, wyjątkowy występ, dzięki któremu znów mieliśmy okazję przenieść się do lat naszej młodości. Sprostowanie... Wczesnej młodości...

Ala: O, ale tu już proszę, aby każdy mówił sam za siebie! Ja, podobnie jak zapewne wielu z naszych dzisiejszych gości, czuję się jeszcze baaardzooo młodo...

Aleks: To fakt; nie brakuje Ci energii, a i przytupnąć nieraz potrafisz...

Ala: Bo my, kobiety, już tak mamy... Zresztą, co ja tu będę dłużej opowiadać, jeśli do występu już szykują się... tym razem nieco mniejsze kobietki...

Aleks: ... nie tylko kobietki! W tym zespole znalazło się również miejsce dla kilku rodzynków, którym również energii nie brakuje!
Nie przestajemy zatem tańczyć, śpiewać i cieszyć się wspólnymi chwilami również w II części naszego dzisiejszego pikniku.

Ala: Już teraz przed nami chór, pod kierunkiem pani Blanki Blankowskiej*, który wciąż niezmiennie wzrusza, zachwyca i dźwiękiem nasz słuch maluje...

/występ CHÓRU/

Aleks: No to pomalowali! Ale oni mają power, prawda?

Ala: Prawda. Bo w naszej szkole ani młodzieży, ani dzieciom, ani dorosłym poweru nie brakuje...

Aleks: Ale to dobrze. Wyobraź sobie, jak wyglądałyby ostatnie, wiosenne (?) dni, gdyby nam jeszcze poweru zabrakło?

Ala: Drodzy Państwo, prawdziwie wiosenne dni były już chyba wszystkich pobożnym życzeniem.
Na szczęście ani deszcz, ani wiatr, ani nawet pozostawiająca wiele do życzenia temperatura nie pozwoliła uczniom naszej szkoły zapomnieć, jak wygląda wiosna...

Aleks: Oni nie tylko nie zapomnieli. Oni naprawdę tę wiosnę poczuli!

Ala: Oj tak! Przed Państwem zespół Belf*, nad którym - nie tylko pod osłoną nocy – czuwała pani Amelia Amelik*. Panie i Panowie... powitajmy ich gorącymi brawami. Nowa odsłona /tu nazwa oryginalnego wykonawcy/, czyli klasa IV !!!

/występ KLASY IV SP/

Aleks: Dziękujemy klasie IV za to, że wprowadziła nas w taneczne klimaty. Muszę przyznać, że przez moment sam miałem ochotę się przyłączyć, ale...

Ala: ... ale na szczęście przypomniałeś sobie, że dzisiaj to nie my jesteśmy tutaj gwiazdami. Prawdziwe super – stary znajdują się całkiem niedaleko, a tych kolejnych wcale nie trzeba poszukiwać na niebie. Wystarczy tylko rozejrzeć się po łące...

Aleks: Panie i Panowie! Przed Państwem bardzo wiosenne, a na dodatek także roztańczone, wiosenne kwiaty!

Ala: Czyli... ładne kwiatki?

Aleks: Dosłownie! Oto najmłodsi szkolni uczestnicy naszego dzisiejszego festynu, podopieczni p. Marianny Marianowskiej*, klasa I, czyli...

Ala: Tupiące Roślinki*! Dodajmy im odwagi brawami!

/występ KLASY I SP/

Aleka: Bardzo dziękujemy naszym Pierwszakom. Myślę, że takie kwiaty byłyby w stanie przemienić nawet zwykły kawałek pola w najpiękniejszy ogród...

Ala: A już za moment kolejni roztańczeni i rozśpiewani Majówkowicze, którzy z kolei pod okiem p. Ingi Inkowskiej*, ćwiczyli i ćwiczyli, tańczyli i śpiewali, a na dzisiejszy festyn... nie lada gratkę zmontowali!

Aleks: Przed Państwem w niezwykłym tańcu z szarfami...klasa II a!

/występ KLASY II a SP/

Ala: Dziękujemy naszym uroczym drugoklasistom, którzy byli naprawdę fantastyczni, prawda? Podziękujmy im zatem raz jeszcze gorącymi brawami!

Aleks: Brawa, brawami, ale wiesz co, tak sobie przypomniałem niedawno, może przy okazji maja i matur, swoją - dawną już niestety - studniówkę.
To był wspaniały czas...

Ala: Faktycznie. Zabawa była przednia, choć obraz tej pięknej studniówki wciąż przesłania mi słynny polonez...

Aleks: Cóż, nie każdy z nas miał wtedy zadatki na mistrza parkietu (niektórzy wciąż go nie mają...) i wielu z nas spędzał on sen z powiek.

Ala: Wielu, ale nie wszystkim. Z całą pewnością nie należą i nie będą należeć do tej grupy uczniowie pani Adelajdy Adelik*, którzy – mam wrażenie – na niejednej studniówce już byli.

Aleks: Panie i Panowie! Przed Państwem...

Ala i Aleks: Klasa III a!

/występ KLASY III a SP/

Ala: Czy ma ktoś jeszcze wątpliwości, że słynnemu zespołowi pieśni i tańca rośnie prawdziwa konkurencja? Chyba zgodzą się również Państwo ze mną, że tegoroczne występy, nawet przy niepogodzie, byłyby w stanie rozchmurzyć niebo i największych ponuraków.

Aleks: Na szczęście takich u nas dzisiaj ze świecą szukać! Dzisiaj za to pod dostatkiem mamy Rodzin – tych związanych więzami krwi, ale także i innych...

Ala: No tak, jest przecież nasza rodzina szkolna i nasi przyjaciele...

Aleks: Jest, przede wszystkim, nasza wielka rodzina - lokalna. To właśnie dzięki Wam i dla Was tu dzisiaj jesteśmy. Dziękujemy, że i Wy jesteście dzisiaj z nami.

Ala: A wyrazem tej wdzięczności niech będzie kolejny występ uczniów naszej szkoły...

Ala: No tak, bo my tu gadu, gadu, a za kulisami niecierpliwią się podopieczni pani Ali Alik*. Nie wiem, komu teraz mocniej bije serce, ale pani Alik* puls ma na pewno podwyższony!

Ala: Nie tylko teraz, ale i niezmiennie od początku naszej dzisiejszej imprezy! Bo emocje towarzyszyły mi w życiu od zawsze. I powiem Tobie i Państwu, że cieszę się, że tak jest, bo przecież to one sprawiają, że nasze życie jest pełne barw i zapachów, niczym... nasz dzisiejszy piknik! /KRÓTKIE ZAPROSZENIE NA JEDZENIE/

Aleks: A zatem prosimy na scenę wielobarwnych, pełnych emocji i energii wychowanków naszej scenicznej Pani Wiosny, tzn. pani Alik*. Przed Państwem...

Ala i Aleks: Klasa III b!

/występ KLASY III B/

Ala: Dziękujemy Wam, Kochani za kolejny powiew wiosny i... naprawdę spory podmuch talentu, energii i dziecięcej, a właściwie greckiej radości! Dziękujemy również za to, że przybliżyliście nam wakacje, które przecież już wkrótce, prawda?

Aleks: Ale zanim wyjedziemy na wakacje, powiedzmy Państwu, żeby jeszcze nie uciekali; żeby zostali z nami dzisiaj do końca, bo... naprawdę warto!

Ala: Szanowni Państwo! Mieliśmy już dzisiaj tańczących i śpiewających; mieliśmy mniejszych i tych trochę większych; starszych i młodszych...

Aleks: Mieliśmy, jak sądzę, sporo powodów do dumy i radości, ale przede wszystkim, o czym już wspomnieliśmy, mieliśmy...

Ala: ... i wciąż mamy...

Aleks: okazję do bycia razem; do dzielenia się swoimi refleksjami i czasem...

Ala: Do dzielenia się również tym, co z pewnością każdemu z nas, jest bliskie – miłość, dom, rodzina...

Aleks: Pokój, tolerancja i DRUGI CZŁOWIEK...

Ala: A już za chwilę wystąpią przed Państwem uczniowie pani Mii Mijowskiej*, klasa II b, której również ww. wartości nie są obce. Myślicie, Państwo, że są na to jeszcze za młodzi? Nic bardziej mylnego. A zresztą... oceńcie, Państwo sami!

Aleks: Panie i Panowie, w muzycznym montażu z przesłaniem o pokoju i miłości grupa...

Ala i Aleks: Lamija*!!!

/występ KLASY II B (potem od razu dołącza KL. III B)/

Ala: I widzą Państwo jak to jest z naszymi dziećmi? Zawsze potrafią nas czymś zaskoczyć! Miała być tylko jedna klasa, a tu niespodziewanie wystąpiły dwie. Brawa dla klasy II i III.

Aleks: A ja mam nieodparte wrażenie (może Państwo zgodzą się ze mną), że nie tylko nasi ostatni już dzisiaj młodzi artyści, ale w ogóle wszyscy występujący na naszym festynie nie tylko wystąpili. Myślę, że dali nam o wiele więcej, czego nie można by zastąpić niczym innym.

Ala: Bo ludzi, drugiego człowieka w ogóle nie da się zastąpić. Ktoś mógłby powiedzieć, że można to zrobić chociażby za pomocą maszyny czy komputera, ale chyba nikt z nas nie wierzy w to tak do końca.

Aleks: Bo czy można zastąpić naszych dzisiejszych, wspaniałych artystów? Czy można zastąpić wspaniałych organizatorów; naszą parafię i szkołę, naszą panią dyrektor, księdza...

Ala: Naszych sponsorów, Rodziców, strażaków oraz wszystkich tych, którzy niestrudzenie pracowali nad tym, aby spotkać się na wspólnym pikniku?

Aleks: No oczywiście, że nie, bo hasło POSTAW NA RODZINĘ, to również słowa: POSTAW NA DRUGIEGO CZŁOWIEKA. POSTAW NA WARTOŚCI. Postaw na to, co się w życiu naprawdę liczy.

Ala: A liczy się czas spędzony razem, który dzisiaj mogą również Państwo spędzić na sportowo. Być może okaże się, że – dosłownie – będzie to prawdziwy gwóźdź programu... Już za moment serdecznie zapraszamy do udziału w rodzinnych konkurencjach, które poprowadzą dla Państwa p. Adelajda Adel* oraz sędzia główny, p. Abelard Abel*.

Aleks: : My już z Państwem powoli się żegnamy, ale – broń Boże – nikogo nie zniechęcamy do dalszego świętowania i... wspólnego biesiadowania. Dziękujemy raz jeszcze za spędzony z nami czas.

Ala: Dziękujemy wszystkim, dzięki którym dzisiejsza impreza po prostu by się nie odbyła, mając nadzieję, że będzie nam dane spotkać się znów za rok. Dziękujemy organizatorom – nauczycielom i rodzicom, opiekunom, wspomnianej już wcześniej Radzie Rodziców, za czas, pracę, wspaniałe wypieki, nieocenioną pomoc. Dziękujemy wszystkim, którzy ciężko pracowali przy poszczególnych stanowiskach w trakcie dzisiejszego festynu, a także naszym wspaniałym sponsorom, którzy pomogli zorganizować dzisiejszy piknik...

Aleks: Dziękujemy parafii, księdzu – za to, że – dosłownie – możemy dzisiaj stać w miejscu, w którym stoimy i cieszyć się piękną pogodą. Z całego serca dziękujemy pani dyrektor naszej szkoły – za to, że, jak zwykle, czuwała nad wszystkim i znów udowodniła, że nie ma dla niej rzeczy niemożliwych; bez której całe przedsięwzięcie z pewnością by się nie udało.

Ala: Dziękujemy i zapraszamy już za rok!

Aleks: A za dzisiejsze, wspólne, pełne wrażeń, zapachów, dźwięków i talentów spotkanie dziękują Państwu (wskazanie na Alę*) niezmiennie energiczna i słoneczna ... Ala Iksińska*

Ala: Ala Iksińska... oraz Ironman nie tylko w sporcie, ale – jak widać – również na scenie...

Aleks: Aleks Igrekowski*.

KONIEC