Konspekt zajęć rewalidacyjno-wychowawczych indywidualnych
Osoba prowadząca: mgr Olga Strzałkowska – nauczyciel kontraktowy.
Temat zajęć: W marcu jak w garncu.
Czas trwania zajęć: 90 minut.
Cel ogólny:
• Utrwalenie informacji o zjawiskach pogodowych;
• Wprowadzenie do nowej pory roku;
• Rozumienie przysłowia „W marcu jak w garncu”.
Cele operacyjne (uczeń potrafi):
• Uczeń zna, utrwala znajomość zjawisk atmosferycznych, typuje zjawiska atmosferyczne (jedno z dwóch);
• Potrafi skupić uwagę na czytanym przez n-la opowiadaniu;
• Uczeń poznaje nazwę zbliżającej się pory roku i charakterystyczne jej oznaki;
• Dziecko rozumie znaczenie przysłowia ”W marcu jak w garncu”
• Potrafi, wspólnie z n-lem wklejać zjawiska atmosferyczne do marcowego garnka.
Środki dydaktyczne:
• Środki dydaktyczne niezbędne do przeprowadzenia zajęć: „Porannego kręgu”, obrazki ilustrujące zjawiska pogodowe, opowiadanie pt: „Marcowy spacer”, obrazek pt: „W marcu jak w garncu”, piosenka pt: „Marzec marzyciel”, klej.
Metody pracy:
• Metoda Porannego Kręgu, Metoda pozytywnych wzmocnień, Metoda Wintreberta, Metoda działania praktycznego, Metoda zabawy, Metoda
M. Ch. Knill, metoda działania praktycznego.
Przebieg zajęć:
I. Rozpoczęcie zajęć:
1. „Poranny krąg” – powitanie dziecka:
a) przywitanie ze światełkiem,
b) sprawdzenie pogody,
c) zapach, smak, dźwięk wiosny,
d) dni tygodnia.
II. Zajęcie właściwe:
1. Przedstawienie i omówienie tematu zajęć.
2. Wprowadzenie dziewczynki w nową porę roku: omówienie zmian
w przyrodzie, pogodzie,
3. Słuchanie opowiadania nauczycielki pt. „Marcowy spacer”, popieranie opowiadania symbolami pogody.
Pewnego dnia Ola wyjrzała przez okno. Pomyślała „jaka piękna pogoda, chyba wybiorę się na spacer”. Na dworze świeciło słońce, a niektóre dzieci zaczęły jeździć na rowerkach. Ubrała czapkę, kurtkę i postanowiła pójść do parku. Spacerując oglądała pąki na drzewach, zieleniącą się trawkę. Rozpięła kurtkę, zdjęła czapkę, bo było jej ciepło.
Nagle, w oddali zauważyła ciemną chmurę na niebie. Och, chyba będzie padało. Lepiej wrócę do domu. Poczuła jak zaczyna wiać coraz silniejszy wiatr. Chciała nałożyć czapkę, ale wiatr zerwał ją z głowy dziewczynki. Poczuła też mokre krople na twarzy. Postanowiła wracać, gdyż chmury były coraz ciemniejsze a wiatr coraz silniejszy. Po powrocie do domu, usiadła przy oknie i obserwowała. To padał deszcz, to śnieg, wiatr przeganiał chmury zza których zaglądało słoneczko. Tak na zmianę, raz to raz tamto. Tyle wydarzyło się w ciągu dzisiejszego dnia.
No cóż, w marcu jak w garncu, pomyślała Ola.
4. Omówienie opowiadania przez n-la, wyjaśnienie powiedzenia w „Marcu jak w garncu”, oglądanie marcowego garnka na obrazku.
5. Typowanie przez ucznia symboli pogodowych. N-l zachęca dziewczynkę do wskazania dłonią lub wzrokiem obrazka o który prosi.
6. Rysowanie symboli pogodowych dłonią w powietrzu.
7. Słuchanie piosenki pt: „Marzec marzyciel” – wymachy rękoma.
8. Marcowy garnek- doklejanie zjawisk pogodowych na marcowy garnek przygotowany przez n-la (chmurki, krople deszczu, płatki śniegu, słońce).
III. Program specjalny / wprowadzający M. Ch. Knill.
IV. Zakończenie:
1. Pochwała dziecka, nagroda.
2. Uporządkowanie miejsca pracy.
Nauczyciel prowadzący: