Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego

Wstęp

Niniejsze sprawozdanie powstało w związku z zakończeniem przeze mnie stażu na stopień nauczyciela mianowanego.
Jestem nauczycielem wychowania przedszkolnego z 12 letnim stażem pracy. Posiadam wykształcenie wyższe licencjackie w zakresie edukacji wczesnoszkolnej oraz magisterskie w zakresie edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej.
Staż na uzyskanie stopnia nauczyciela mianowanego rozpoczęłam z dniem 1 września 2014r., a zakończyłam 31 maja 1017r.
Czas stażu był dla mnie szczególnym czasem- czasem refleksji nad sobą, czasem poszukiwań, wzbogacania wiedzy i zdobywania doświadczenia, był to okres intensywnej pracy. Aby sprostać wymaganiom założonym sobie i zawartym w planie rozwoju zawodowego wprowadziłam wiele zmian w moim życiu – nie tylko w wymiarze zawodowym, lecz także osobistym. Przez 2 lata i 9 miesięcy pogłębiałam swoją wiedzę.
Przygotowane przeze mnie sprawozdanie odnosi się do poszczególnych obszarów i wymagań zawartych w moim planie rozwoju zawodowego.
W okresie stażu starałam się realizować wszystkie założone w planie rozwoju zawodowego cele . Starałam się pogłębiać swoją wiedzę i umiejętności wychowawczo – dydaktyczne oraz opiekuńcze, doskonaliłam znajomość prawa oświatowego oraz aktywnie uczestniczyłam w realizacji zadań naszego przedszkola. Celem moich działań wychowawczych, dydaktycznych i opiekuńczych od początku pracy zawodowej był i jest wszechstronny rozwój dzieci, przygotowanie ich do dalszej nauki i ukształtowanie właściwych postaw. Starałam się przy tym stosować takie metody, żeby jak najbardziej zainteresować dzieci i dać im dużo radości z codziennych zajęć. Chętnie uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego, starałam się na bieżąco wzbogacać swój warsztat pracy.
Jestem przekonana, że moja praca przyniosła owocne efekty na dalsza drogę zawodową.
§7 ust. 2 pkt. 1

Umiejętność organizacji i doskonalenia własnego warsztatu pracy, dokonywanie ewaluacji własnych działań, a także oceniania skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach.

Realizację tego wymagania rozpoczęłam od określenia kierunku rozwoju zawodowego. Przed złożeniem wniosku o awans na nauczyciela mianowanego zapoznałam się z procedurą awansu zawodowego. Analizowałam przepisy prawa oświatowego ze szczególnym uwzględnieniem awansu na stopień nauczyciela mianowanego.
Zapoznałam się z:
- Kartą Nauczyciela z dnia 26 stycznia 1982r. wraz z nowelizacjami;
- Rozporządzeniem MEN z dnia 3 sierpnia 2000r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
- Rozporządzeniem MEN i Sportu z dnia 29 maja 2002r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
- Rozporządzeniem MEN i Sportu z dnia 1 grudnia 2004r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;
- Rozporządzeniem MEN z dnia 14 listopada 2007r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli;

Szczególnej analizie poddałam Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 grudnia 2004r. z późniejszymi zmianami w sprawie rozwoju zawodowego nauczycieli oraz Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 listopada 2007r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli. Poszukiwania moje koncentrowały się przede wszystkim na wyszukiwaniu informacji o awansie zawodowym w Internecie na stronach MEN oraz portalach edukacyjnych. Dokonywałam analizy edukacyjnych stron internetowych w celu zbierania informacji nt. przepisów prawnych dotyczących awansu zawodowego. Korzystałam również ze wskazówek i przemyśleń opiekuna stażu i Dyrektora Przedszkola. Po analizie tekstów prawa oświatowego, oraz zanalizowaniu potrzeb placówki oświatowej, w której jestem zatrudniona, opracowałam plan rozwoju zawodowego zatwierdzony przez Panią Dyrektor Katarzynę Jelińską.
Z dniem 01.09.2014r. rozpoczęłam staż na nauczyciela mianowanego. Pani Dyrektor przydzieliła mi opiekuna stażu, Panią Jolantę Kujawę, która jest nauczycielem dyplomowanym z wieloletnim stażem.
We wrześniu 2014r. podpisałam kontrakt z opiekunem stażu w którym zawarłyśmy zasady naszej współpracy, a także ustaliłyśmy etapy wszelkich działań.
W celu doskonalenia własnego warsztatu pracy obserwowałam opiekuna stażu podczas prowadzenia przez niego zajęć oraz prowadziłam i analizowałam w jego obecności własne zajęcia. Szczególną uwagę zwracałam na rodzaj stosowanych metod pracy z przedszkolakami, na wykorzystanie czasu na zajęciach,
indywidualizację procesu nauczania z uwzględnieniem potrzeb dzieci słabszych i zdolniejszych, dobór metod, środków dydaktycznych, pomocy podczas prowadzonych zajęć. Dzięki tym obserwacjom mogłam doskonalić swój warsztat pracy, zyskałam nowe pomysły do realizacji zajęć. Cenne uwagi i spostrzeżenia opiekuna motywowały mnie do lepszej pracy i doskonalenia umiejętności pedagogicznych.
Realizując założone w planie rozwoju zawodowego cele 2 razy w roku prowadziłam zajęcia w obecności opiekuna stażu. Każde prowadzone przeze mnie zajęcia poprzedzałam przygotowaniem scenariusza z dokładnym określeniem celów szczegółowych oraz przebiegiem zajęć. Zajęcia te były następnie przez nas omawiane i dyskutowane, dokonywałam ich ewaluacji.
Podczas prowadzenia przeze mnie zajęć w obecności opiekuna stażu
skupiałyśmy się przede wszystkim na omawianiu mocnych i słabych stron warsztatu metodycznego, wyciąganiu wniosków oraz korygowaniu błędów, dzieleniu się wiedzą i doświadczeniem w zakresie stosowania metod aktywizujących,
opracowaniu scenariuszy zajęć, rozwiązywaniu problemów wychowawczych.

Systematycznie omawiałam przeprowadzone zajęcia z opiekunem stażu i sporządzałam z nich krótkie notatki.
Podczas całego stażu spotykałyśmy się i na bieżąco dokonywałyśmy analizy przebiegu planu rozwoju zawodowego. Omawiałyśmy i rozmawiałyśmy na tematy dotyczące napotykanych przeze mnie trudności, ale także i sukcesów.
Analiza przepisów prawnych związanych z procedurami uzyskiwania stopnia awansu zawodowego przez nauczycieli umożliwiła mi prawidłowe opracowanie dokumentów – wniosku o rozpoczęcie stażu i planu rozwoju zawodowego.
Nawiązanie współpracy z opiekunem stażu pozwoliło mi na pełniejsze sprostanie postawionym sobie celom. Dzięki opiekunowi stażu doskonaliłam umiejętności prowadzenia zajęć edukacyjnych.
Rozmowy z opiekunem stażu umożliwiły inne spojrzenie na moją pracę z dziećmi.
Nauczyłam się lepszej organizacji zajęć.
Na przestrzeni ostatnich lat poszukiwałam i nieustannie poszerzałam swoją wiedzę i umiejętności poprzez udział w różnego typu szkoleniach, kursach, warsztatach.
Podnosiłam kompetencję, uczestnicząc w posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Przygotowałam Radę Szkoleniową na temat: „Sposoby wspomagania odporności emocjonalnej dzieci w wieku przedszkolnym” oraz „ Integracja sensoryczna”. Brałam udział w Radach szkoleniowych przeprowadzonych przez koleżanki: „Wykorzystanie innowacyjnych technik informatycznych w pracy z dziećmi”, „Dziecko aspołeczne w środowisku przedszkolnym”. Zdobyta wiedz była inspiracją do działania, wzbogaciła moje własne doświadczenia, przyczyniła się do podniesienia jakości pracy dydaktyczno-wychowawczej.

Ponad to uczestniczyłam w następujących formach doskonalenia zawodowego:

Tematykę szkoleń, warsztatów, kursów dobierałam zgodnie z obranym na początku stażu kierunkiem rozwoju.

Wyszukiwałam ciekawe metody prowadzenia zajęć poprzez studiowanie dostępnej literatury oraz korzystanie z zasobów portali internetowych dla nauczycieli, jak również wymianę doświadczeń z innymi nauczycielami .
Starania o stopień nauczyciela mianowanego motywowały mnie do ustawicznego samokształcenia się i doskonalenia swoich kompetencji. Wzbogacając swój warsztat pracy samodzielnie wykonywałam pomoce dydaktyczne do codziennych zajęć (karty dydaktyczne, napisy do globalnego czytania, rebusy, historyjki obrazkowe, puzzle, zdjęcia, karty pracy, krzyżówki). Wzbogaciłam również własną bazę audystyczną o płyty CD z bajkami i piosenkami dla dzieci w wieku przedszkolnym a także płyty CD z różnymi rodzajami muzyki (poważna, taneczna, relaksacyjna).
Bieżące czerpanie pomysłów zainspirowanych opracowaniami i materiałami zawartymi w miesięczniku „Nauczycielka Przedszkola”, kwartalniku „Hobby” i „Mały artysta” pozwoliło mi na ustawiczne poszerzanie własnego warsztatu pracy.
W celu podniesienia jakości swojej pracy często odwiedzałam strony internetowe w poszukiwaniu różnych szkoleń, pomocy dydaktycznych, ciekawych scenariuszy zajęć. Szczególnie interesowały mnie artykuły dotyczące pracy z dziećmi zdrowymi, jaki i z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. W trakcie trwania stażu korzystałam z publikacji pedagogicznych takich jak: „Doradca nauczyciela przedszkola”, „Bliżej przedszkola”, „Wychowanie w przedszkolu”, gdzie wyszukałam wiele propozycji literatury pedagogicznej jak i wiele przydatnych publikacji na temat sposobów rozwijania indywidualnych potrzeb i możliwości przedszkolaków. Na bieżąco śledziłam i studiowałam wybrane pozycje literatury metodycznej. W celu poszerzenia swojej wiedzy na temat pracy z dziećmi przedszkolnymi brałam aktywny udział w różnych formach doskonalenia zawodowego, które nie tylko wzbogaciły moją wiedzę i doświadczenie, ale także rozwinęły umiejętności oraz poszerzyły możliwości zawodowe i interpersonalne. Zdobytą wiedzę wdrażałam i wykorzystywałam biorąc pod uwagę potrzeby i możliwości dzieci. Uważam, że zarówno wewnątrzprzedszkolne jak i pozaprzedszkolne formy doskonalenia nauczycieli za bardzo cenne pod względem treści merytorycznych oraz wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.
Stosując różnorodne metody pracy zdaję sobie sprawę, że każde dziecko jest niepowtarzalną indywidualnością z własnymi poglądami, zainteresowaniami, możliwościami i umiejętnościami. Dlatego w trakcie organizowania zajęć i zabaw z dziećmi daje im możliwość takich zachowań jak stawianie pytań, dziwienie się, proponowanie, samodzielne rozwiązywanie problemów.
Wykorzystując swoje zdolności plastyczne dbałam o estetyczny wygląd sali. Wykonując dekorację dbałam, aby była ona zgodna z tematyką kącików zainteresowań dzieci oraz aktualną porą roku. Takie działania przyczyniły się do podniesienia estetyki całego przedszkola i wpłynęło na jego zewnętrzny wizerunek.
W celu planowania pracy dydaktyczno – wychowawczo – opiekuńczej opracowywałam Roczny Plan Pracy Przedszkola, opracowywałam plany miesięczne w oparciu o Podstawę Programową Wychowania Przedszkolnego.
Samodzielnie zbierałam oraz wykonywałam narzędzia do pracy dydaktycznej, które wykorzystywałam w trakcie pracy z dziećmi, co w dużej mierze przyczyniło się do ich uatrakcyjnienia oraz do podniesienia jakości mojej pracy.
Prowadziłam wymaganą dokumentację przedszkolną. Starałam się dbać o salę przedszkolną, jej estetyczny i przyjazny dzieciom wygląd.
Różnorodne formy doskonalenia zawodowego, w których uczestniczyłam, oprócz podbudowy teoretycznej, pomogły również w rozwiązywaniu problemów, z którymi przychodzi zmierzyć mi się na co dzień. Uczestnictwo w/w formach doskonalenia pozwoliło mi na zgłębienie wiedzy merytorycznej i praktycznych umiejętności potrzebnych w pracy nauczyciela przedszkola z dziećmi z różnymi potrzebami.
Wzbogaciłam swoją wiedzę i doświadczenie, rozwinęłam umiejętności oraz poszerzyłam możliwości zawodowe.
Zdobytą wiedzą dzieliłam się z innymi nauczycielami

§7 ust.2, pkt. 2

Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.

Przedszkole jest miejscem dobrych relacji międzyludzkich, w którym dziecko czerpie radość z zabawy i nauki. Dwa najbliższe dziecku środowiska wychowawcze (rodzina i przedszkole) mają decydujący wpływ na wielostronny rozwój młodego człowieka. Wpływ ten jest tym korzystniejszy, im częściej nauczyciele i rodzice nawiązują ze sobą bliskie kontakty i skłonni są do wzajemnej współpracy.
Poznawanie możliwości rozwojowych dzieci, zbieranie informacji według przygotowanych narzędzi: arkusze obserwacji, jest ważnym elementem mojej pracy.
Istotne jest dla mnie, jako wychowawcy grupy przedszkolnej jak najlepsze poznanie swojej grupy. Służyła temu analiza kart zgłoszeniowych dzieci, indywidualne rozmowy z rodzicami, które przybliżały mi sytuację rodzinną dziecka, relacje panujące w jego najbliższym otoczeniu. W dużym stopniu opierałam się w swojej pracy na bieżącej obserwacji dzieci będących w grupie pod moją opieką, ich funkcjnowania w grupie, postępów w rozwoju i stopniu przyswajania wiedzy i umiejętności. Analizowałam prace wykonane przez dzieci, obserwując ewentualne postępy.
Przez cały okres stażu współpracowałam z rodzicami przedszkolaków. Chętnie służyłam pomocą i poradą rodzicom w sytuacjach problemowych dotyczących dzieci. W ramach integracji rodziców ze środowiskiem przedszkolnym zapraszałam ich do uczestnictwa w wycieczkach, wspólnych uroczystościach, akcjach organizowanych przez nasze przedszkole. We wszystkie podejmowane działania rodzice chętnie się angażowali pomagając w wykonywaniu potrzebnych dekoracji, strojów, rekwizytów potrzebnych do występów, chętnie piekli ciasta i przygotowwli potrawy na coroczny piknik rodzinny. Swoją postawą zawsze starałam się zachęcać rodziców do współpracy, rozmawiać z nimi indywidualnie, składać podziękowania za współpracę. Dzięki zaangażowaniu rodziców udało się przygotować i przeprowadzić wiele imprez przedszkolnych.
Zawsze starałam się być dla rodziców źródłem solidnej wiedzy teoretycznej i praktycznej. Aby to osiągnąć byłam zawsze do dyspozycji rodziców – rozmowy indywidualne, konsultacje, kontakt telefoniczny. Prowadziłam zebrania, warsztaty. Dzieliłam się z rodzicami ciekawymi artykułami z zakresu pedagogiki i psychologii, które zamieszczałam w prowadzonej przeze mnie gazetce DLA RODZICÓW oraz podczas zebrań z rodzicami w ramach pedagogizacji.
Wszelkie rozmowy indywidualne z rodzicami dokumentowałam w dzienniku zajęć oraz w specjalnym zeszycie rozmów z rodzicami. Z przeprowadzonych zebrań grupowych rodzice sporządzali protokoły a także podpisywali listę obecności.
Na spotkaniach informacyjnych z rodzicami omawiałyśmy sprawy dotyczące grupy, poruszałyśmy sferę organizacyjną, wychowawczą, dydaktyczną i opiekuńczą. Spotkania dla wszystkich rodziców odbywają się 2 razy w roku – na początek roku oraz po pierwszym semestrze. Rodzice mają możliwość obejrzenia prac i kart pracy wykonanych przez swoje dzieci.
Jeśli chodzi o udział dzieci w konkursach przedszkolnych i pozaprzedszkolnych, zawsze starałam się brać czynny udział w przygotowaniach mając na uwadze rozwijanie twórczych uzdolnień dzieci. Dzieci pod moim kierunkiem brały udział w licznych konkursach plastycznych, w występach i prezentacjach muzycznych.
Spotkania typu, Piknik Rodzinny, w którym biorę aktywny udział, organizowany rokrocznie w naszym przedszkolu, integrują dzieci, rodziców oraz pracowników, dają wiele radości i zadowolenia. Zasadniczym celem tych spotkań jest integracja grupy, rodziców, wspólna zabawa na powietrzu, oraz promowanie przedszkola w środowisku lokalnym. Rodzice, bliżsi i dalsi krewni dziecka bardzo chętnie biorą udział w proponowanych zabawach, wszelkiego rodzaju konkursach grach ruchowych, zabawach przy muzyce.
W ramach programu Cała Polska Czyta Dzieciom, w którym uczestniczy także nasze przedszkole wdrażałam dzieci do codziennego czytania, zapraszałam także rodziców by zabrali nasze pociechy do magicznego świata książek.
Przez cały okres stażu starałam się być w stałym kontakcie z rodzicami. Swoje spostrzeżenia o dzieciach, o ich mocnych i słabych stronach przekazywałam podczas rozmów indywidualnych, a także w czasie konsultacji dla rodziców.
Nawiązałam współpracę z rodzicami.
Uzyskałam informacje o zachowaniach moich podopiecznych poza środowiskiem przedszkolnym, co pozwoliło lepiej poznać ich problemy, charakter.
W związku ze współpracą z rodzicami mogłam szybciej rozwiązać problemy wychowawcze.
Nasze przedszkole od wielu lat współpracuje z różnymi instytucjami.
W celu prawidłowego oddziaływania na dzieci niezbędne jest stworzenie im takich sytuacji w których będą mogły poznawać nowe środowiska społeczne, ludzi-pasjonatów, zdobywać wiedzę na temat otaczającej ich rzeczywistości. Na bieżąco starałam się współpracować z różnymi instytucjami. Współpraca ta dawała zawsze obopólne korzyści.
Podejmowanie działań rozbudzających zainteresowania czytelnicze wychowanków, przy współpracy z Biblioteką Publiczną.
W ramach współpracy z Biblioteką dzieci uczestniczyły w organizowanych przez bibliotekę zajęciach, w trakcie których poznały bohaterów literackich, uzyskały wiadomości dotyczące swojego regionu.
Inną formą współpracy była możliwość prezentowania w bibliotece prac plastycznych wykonanych przez dzieci. Dzieci brały również w konkursach plastycznych organizowanych przez Bibliotekę Publiczną w Ciążeniu.

Współpraca z Komendą Powiatową Policji w Zagórowie i Komendą Powiatowej Straży Pożarnej w Słupcy i Ciążeniu.
Współpraca z tymi instytucjami polegała na zapraszaniu przedstawicieli policji do przedszkola oraz na odwiedzaniu jednostek straży pożarnej. Dzieci miały wówczas możliwość uczestniczenia w pogadankach, które mają na celu kształtowanie u nich właściwych postaw w różnych sytuacjach zagrożenia. Podczas tych spotkań dzieci mogą oglądać mundury, zarówno robocze jak i galowe. Przedstawiciele policji i straży pożarnej opowiadają o swojej codziennej pracy, nietypowych zdarzeniach. Prezentują sprzęty służące im do pracy. Przedszkolaki mają możliwość obejrzenia wozu strażackiego i policyjnego.

W swojej pracy pedagogicznej podczas prowadzonej pracy wyrównawczej stosowałam różne formy pracy a także metody: wspierające i stymulujące rozwój dziecka, aktywizujące, kompensacyjno – korygujące, usprawniające.
Organizowałam dla dzieci liczne dodatkowe zajęcia, dzięki którym mogły one nabyć potrzebne im umiejętności lub udoskonalić te wcześniej nabyte:
ćwiczenia doskonalące sprawności manualne prawej lub lewej dłoni, przygotowujące do nauki pisania,np.: cięcie nożyczkami, przewlekanie sznurka przez dziurki, układanie puzzli, lepienie z plasteliny, kolorowanie obrazka, ćwiczenia graficzne, wyklejanie; ćwiczenia doskonalące prawidłową wymowę oraz budowanie zdań, np. opowiadanie o tym, co znajduje się na ilustracji, wyszukiwanie i nazywanie przedmiotów, rozwiązywanie rebusów;ćwiczenia relaksujące, np. ćwiczenia oddechowe;ćwiczenia doskonalące koncentrację, np. układanie ilustracji z dużych i małych elementów, przelewanie wody z naczynia do naczynia, łączenie w pary elementów, układanie historyjek obrazkowych;ćwiczenia wspomagające koordynację wzrokowo – słuchowo – ruchową, np. uzupełnianie brakujących elementów w rysunkach i obrazkach, naśladowanie obserwowanego ruchu, wyszukiwanie różnic między obrazkami i omawianie ich, gra w memory, odtwarzanie układów rytmów przez wyklaskiwanie, wystukiwanie na instrumentach, o blat stołu, wychwytywanie określonego dźwięku spośród wielu innych słyszanych, np. śpiewu ptaków, odgłosów ulicy;ćwiczenia doskonalące orientację przestrzenną, np. wykonywanie określonych ruchów na polecenie.
Podczas pracy wyrównawczej prowadzonej indywidualnie i grupowo zastosowane przeze mnie ćwiczenia i zabawy ułożone zostały zgodnie z zasadą stopniowania trudności, które dało możliwość odczuwania satysfakcji dziecku podczas wykonywanych zadań.

W mojej pracy starałam się uwzględniać nie tylko dzieci słabsze i o specjalnych potrzebach edukacyjnych ale także dzieci zdolne. Na zajęciach dydaktyczno – wychowawczych proponowałam różnorodne działania zaciekawiające dziecko, podtrzymujące jego zapał poznawczy. Starałam się wychodzić naprzeciw zainteresowaniom dziecka m.in. poprzez wyszukiwanie różnorodnych konkursów plastycznych organizowanych przez różne instytucje, prowadzenie zajęć muzycznych, ruchowych, uatrakcyjnianie swoich działań ciekawymi pomocami dydaktycznymi (grami, pokazami doświadczeń, rebusami, zabawami) a także wykorzystując szereg nowatorskich metod pracy, które pobudzają dzieci do aktywności twórczej. Dlatego uczestniczyłam w wielu formach doskonalenia zawodowego. Skupiałam się również na samodzielnym wyszukiwaniu nowatorskich form pracy z dziećmi na stronach internetowych.
W swojej pracy wykorzystuję metody, które umożliwiają dzieciom naturalny i wszechstronny rozwój: metoda K.Orffa i R. Labana, metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, metoda Pedagogiki Zabawy, elementy metody Dobrego Startu, elementy metody dziecięcej matematyki E. Gruszczyk – Kolczyńskiej i E. Zielińskiej, metoda pytań, techniki relaksacyjne, elementy metody Batti Sthraus.
- Metoda gimnastki twórczej (ekspresyjnej) Rudolfa Labana - metodę gimnastki ekspresyjnej, która rozwija zdolności twórcze i odkrywcze w pracy z dziećmi stosowałam w formie krótkich wstawek uatrakcyjniających zajęcia. Dzieci miały wówczas możliwość wykazać się własną inwencją twórczą, pomysłowością i fantazją. Podczas pracy z dziećmi tą metodą operowałam ruchem zabawowo – naśladowczym, improwizacją ruchową, opowieścią ruchową, pantomimą, ćwiczeniami muzyczno – ruchowymi przy użyciu instrumentów perkusyjnych, zabawami rytmiczno – tanecznymi.
- Metoda Carla Orffa – głównym celem i zadaniem metody jest wyzwolenie u dzieci tendencji do samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej (zwłaszcza powiązanie muzyki z ruchem). Zarówno muzyka jak i ruch oraz żywe słowo przenikają się wzajemnie, przy czym w konkretnych ćwiczeniach dominuje zwykle jeden z wymienionych elementów. Szeroko rozbudowany repertuar zabaw i ćwiczeń dawał możliwość rozwijania inwencji zarówno dzieciom wysoko uzdolnionym jak i zaniedbanym, które miały okazję wyrównać swoje braki.
- Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – udział w tych ćwiczeniach stworzył dzieciom okazję do poznawania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu. Niektóre dzieci dzięki tym ćwiczeniom stały się bardziej aktywne, twórcze, przejawiały większą inicjatywę. Metoda ta okazała się bardzo przydatna w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz dzieci z głębszymi zaburzeniami rozwojowymi.
- Pedagogika Zabawy – stosując zabawy związane z pedagogiką zabawy (gry dydaktyczne. pantomima, drama, teatrzyk kukiełkowy, pacynkowy, zabawy chustą animacyjną klanza) włączałam do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocję i wyobraźnię dzieci. Metoda ta pobudza do aktywności, przeżyć, interakcji w grupie posługując się różnymi środkami – słowo, ruch, gest, taniec, malowanie, dotyk, dźwięk. Dzieci przeżywając różne sytuacje nabywały własne doświadczenia, a dodatkowo poznawały lepiej siebie. Pracując tą metodą proponowałam moim wychowankom takie gry i zabawy, w których mogły rozwijać swoje najlepsze strony. Metoda ta sprzyjała integracji dzieci w grupie poprzez zabawę, która jest najbliższa dziecku. Dzięki pozytywnemu oddziaływaniu grupy dzieci czuły się bardziej dowartościowane, co wyzwalało w nich chęć do działania.
- elementy metody Dobrego Startu M. Bogdanowicz – ćwiczenia tą metodą prowadziłam z dziećmi 5 letnimi. Wybór wzorów uzależniałam od poziomu rozwoju psychomotorycznego dzieci objętych ćwiczeniami. Elementem uatrakcyjniającym zajęcia były odpowiednio dobrane do ćwiczeń piosenki.
- Metoda aktywności M. Ch. Knillów – programy aktywności M. Ch. Knillów rozwijają percepcję słuchowo – wzrokowo – ruchową. Celem nadrzędnym zajęć było rozwijanie świadomości i wrażliwości dzieci na wzajemne kontakty, sygnały i reakcje. Metoda ta jest wyjątkowo pomocna w pracy z dziećmi autystycznymi, wycofanymi, jak również agresywnymi. Na zajęciach stosowałam tą metodę jaką wspomagającą zarówno do pracy indywidualnej z dzieckiem jak i grupowej. Dzieci czerpały radość ze wspólnego, równoczesnego wykonywania zadań.
- Elementy Dziecięcej Matematyki E. Gruszczyk – Kolczyńskiej i E. Zielińskiej – wykorzystując elementy tej metody w swojej pracy starałam się rozwijać u dzieci możliwości umysłowe i uzdolnienia do uczenia się matematyki poprzez wypełnienie zajęć ciekawymi zadaniami, zabawami i grami matematycznymi z uwzględnieniem stopniowania trudności, ale także prawidłowości rozwoju dziecka.
- Metoda pytań – stosując tę metodę starałam się tak organizować zajęcia, aby każdego dnia pojawiły się zadania z 4 podstawowych przestrzeni (zmysłów, wiedzy i rozumienia świata, przestrzeni języka, porozumiewania się oraz przestrzeni działania). Dzięki tej metodzie dzieci dowiadują się tego co uważają za najważniejsze i najciekawsze poprzez działanie i doświadczenie.
- Metoda aktywnego słuchania muzyki wg Batti Strauss – opierając się na tej metodzie uczyłam dzieci aktywnego słuchania muzyki klasycznej. Dzieci aktywnie słuchały utworów różnych kompozytorów tzn. słuchając wykonywały proste ruchy rytmiczne siedząc lub proste ruchy taneczne. W przypadku dzieci młodszych były to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym. Zabawy opierające się na niezwykłej prostocie nauczyły dzieci harmonii, wyćwiczyły w nich rytm i wrażliwość na melodię oraz pozwoliły poznać sposoby wykorzystywania w zabawie muzycznej instrumentów perkusyjnych i innych przedmiotów.
- Techniki relaksacyjne:
* Masaż relaksacyjny – podczas tego typu zabaw używany jest spowolniony ruch i gesty: głaskania, kołysania, drapania itp. Są to spontaniczne ruchy, pomagające w odpędzaniu zmartwień, napięć, zwiększaniu pewności siebie. Masaż relaksacyjny wymaga od dzieci osobistego zaangażowania, wspomaga i ćwiczy koncentrację.
* Muzyka relaksacyjna – dzieci słuchały krótkich utworów i fragmentów muzyki artystycznej i poważnej, której celem było kształtowanie pozytywnych emocji wśród dzieci
Podczas tych zabaw dzieci rozwijały własną wyobraźnię twórczą.

Podczas trwania stażu aktywnie współpracowałam z innymi nauczycielami udostępniając własne pomysły, scenariusze zajęć oraz pomoce dydaktyczne. Współpraca z członkami grona pedagogicznego miała również formę wymiany doświadczeń, konsultacji w sprawach indywidualnych dzieci, wspólnej pracy w posiedzeniach Rady Pedagogicznej. W każdej chwili mogłam zwrócić się o pomoc do swojego opiekuna, a także innych nauczycieli współpracujących ze mną. Współpraca z opiekunem stażu i innymi nauczycielami była dla mnie bardzo pouczająca.

Zajęcia wychowawczo-dydaktyczne realizowałam zgodnie z podstawą programową, współpracując ze środowiskiem rodzinnym dzieci, pozostałymi nauczycielami, pracującymi w przedszkolu, a także środowiskiem lokalnym.

W swojej pracy respektuję prawa dziecka, szanuję odmienność innych. Staram się zwrócić uwagę dzieci na to, że obok nas żyją dzieci chore, które potrzebują naszej pomocy.
Nauczyciel nie pozostaje sam w swoich działaniach. Bardzo ważna jest współpraca na wielu poziomach.
Aby zadbać o wszystkie potrzeby moich wychowanków, współpracowałam ze specjalistami pracującymi w Poradni Psychologiczno-pedagogicznej oraz z logopedą .
Ważne jest także rozpoznanie potrzeb edukacyjnych naszych podopiecznych, jakie mają predyspozycje, uzdolnienia. Wiedzę na temat rozwoju moich wychowanków czerpałam z obserwacji, rozmów z nimi czy też z analizy ich wytworów plastycznych. Ważnym aspektem były także rozmowy z rodzicami. Wnioski zapisywałam w arkuszach obserwacji oraz w stworzonym na własne potrzeby zeszycie ze spostrzeżeniami na temat grupy.

Nasze przedszkole od dawna realizuje treści z zakresu edukacji ekologicznej kształtując u dzieci prawidłowe postawy wobec środowiska. Jednak przekazywanie treści przyrodniczych tylko za pomocą „suchej” wiedzy książkowej, obrazków i ilustracji jest dla nich mało ciekawe, a wiedza zdobyta tą drogą – ulotna i nietrwała.
O wiele bardziej atrakcyjne i interesujące dla dzieci są zajęcia w plenerze, które posiadają większe walory edukacyjne. Dzieci najlepiej poznają przyrodę poprzez własne działania i eksperymentowanie, a samodzielnie odkrywając tajniki przyrody gromadzą nowe doświadczenia. Wiedza zdobyta w ten sposób jest pełniejsza i trwalsza.
Dlatego, aby urozmaicić dzieciom poznawanie przyrody stworzyłam autorski program edukacyjny: „Ogród w czterech porach roku” oraz spotkanie z leśniczymi podczas wycieczki do Wiaty edukacyjnej w Gnieźnie.

Podczas realizacji stażu kształtowałam proekologiczne i prozdrowotne formy zachowań wśród dzieci poprzez udział w programie: „Bądźmy zdrowi wiemy,więc działamy” oraz : „Czyste powietrze wokół nas”.

Dzieci uczestniczyły również w różnych formach spotkań umożliwiających spotkania z kulturą: wyjazd do filharmonii, zabawy z Panem Bemolem oraz koncert skrzypcowy.
Pełniąc dodatkowe funkcje związane z pracą w przedszkolu prowadziłam zajęcia rytmiczne, protokołowałam zebrania Rady Pedagogicznej oraz byłam członkiem zespołu ds. edukacji.

§7 ust.2, pkt. 3
Umiejętność wykorzystania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Komputer jest stałym elementem mojej pracy jako nauczyciela. Systematycznie wykorzystuję technologię komputerową i informacyjną, która jest bogatym sposobem wspierania procesów oddziaływań edukacyjno – wychowawczych.
Wykorzystując technologię komputerową opracowałam następujące dokumenty i pomoce:
- roczny plan pracy przedszkola,
- protokoły z posiedzeń Rady Pedagogicznej,
- arkusze obserwacji dziecka,
- miesięczne plany pracy dydaktyczno – wychowawczo – opiekuńczej,
- scenariusze zajęć i uroczystości,
- karty pracy o zróżnicowanym stopniu trudności do indywidualnych zajęć pracy z dzieckiem,
- sprawozdania przebiegu pracy dydaktyczno – wychowawczo – opiekuńczej,
- informacje opisowe o dziecku,
- przygotowanie materiałów w ramach pedagogizacji rodziców ( referaty, artykuły) – gazetka dla rodziców,
- zaproszenia, dyplomy, podziękowania.

Przy użyciu komputera prowadziłam dokumentację dotyczącą awansu zawodowego. Dzięki możliwości korzystania z internetu mogłam w szybkim tempie uzyskać potrzebne mi materiały. Efektem mojej pracy był plan rozwoju zawodowego, który opublikowałam na portalu www.edukacja.edux.pl. Na portalu edukacyjnym opublikowałam również sprawozdanie z realizacji planu zawodowego oraz autorski program edukacyjny.
Korzystałam z portali internetowych poprzez:
- wyszukiwanie nowości wydawniczych,
- śledzenie zmian w Prawie Oświatowym,
- korzystanie z ciekawych propozycji nauczycieli w zakresie innowacyjnych metod pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym,
- korzystałam ze stron poświęconych edukacji i integracji przedszkolnej oraz serwisów dla nauczycieli, tj:
www.menis.gov.pl,
www.pedagogika.com,
www.interklasa,pl,
www.edukacja.edux.pl,
www.eklasa.pl,
www.niepełnosprawni.info,
www.profesor.pl,
www.blizejprzedszkola.pl,
www.przedszkolak.pl,
www.literka.pl
Interesującymi materiałami znalezionymi w internecie dzieliłam się z innymi nauczycielami.
Posiadam własne konto e-mail, dzięki któremu mogę prowadzić korespondencję z innymi nauczycielami a także z placówkami naukowo – dydaktycznymi. Na swój e-mail otrzymuję informację na temat szkoleń.
Technologia informatyczna jest bardzo przydatna w pracy dydaktyczno – wychowawczej. Cały czas staram się korzystać z dobrobytu technologii informatycznej, wzbogacać swoją wiedzę, uatrakcyjniać prowadzone przeze mnie zajęcia, szukać ciekawych pomysłów na udział w różnych konkursach i akcjach edukacyjnych.
Technologia informacyjna to również kontakt telefoniczny. Często drogą telefoniczną uzyskuje różne informacje od rodziców swoich wychowanków.
Technologia komputerowa niewątpliwie pozwala na:
- ułatwienie i wzbogacenie warsztatu pracy,
- promowanie przedszkola,
- estetyczne opracowanie dokumentów potrzebnych do funkcjonowania przedszkola a także pracy nauczyciela,
- usprawnienie warsztatu i podnoszenie jakości poziomu pracy,
- jakościowe i rzeczowe wykorzystanie wielu informacji, ciekawych rozwiązań, interesujących pomysłów innych nauczycieli.
Biorąc pod uwagę potrzeby dziecka, jego wiek, predyspozycje fizyczne i psychiczne, wiedzę i umiejętności, starałam się rozwijać, odkrywać i stymulować różne obszary umysłu małego dziecka. W tym celu opracowałam techniką komputerową karty pracy o zróżnicowanym stopniu trudności, które wykorzystywałam nie tylko podczas obowiązkowych zajęć z grupą, ale również podczas indywidualnych zajęć z dziećmi. Karty pracy służyły mi jako materiały pomocnicze wspierające rozwój, ale również służące do samodzielnej pracy dziecka – pozwalając mi w ten sposób ocenić poziom wiedzy jak również utrwalać i poszerzać umiejętności dzieci oraz uzupełniać ewentualne braki. Opracowane przeze mnie karty pracy zawierały zadania o zróżnicowanym stopniu trudności i były inspiracją do tworzenia, odtwarzania i dokańczania podanej sekwencji. Karty pracy opracowane były zgodnie z aktualną tematyką zajęć w postaci:
- gier planszowych,
- puzzli,
- domina,
- historyjek obrazkowych,
- lotto obrazkowe,
- karty dydaktyczne,
- rebusy,
- krzyżówki.
W ramach urozmaicenia prowadzonych zajęć wykorzystywałam programy multimedialne w postaci gier, encyklopedii przyrodniczych, atlasów zoologicznych, atlasów botanicznych i przyrodniczych.

Komputer jest ważnym elementem pracy nauczyciela. Systematyczne wykorzystywanie technologii komputerowej i informacyjnej jest także sposobem wspierania procesów edukacyjnych.
Interesującymi materiałami znalezionymi w Internecie dzieliłam się z innymi nauczycielami.
Wyszukane materiały i informacje były pomocne w prowadzeniu zajęć dydaktycznych, korzystałam z portali internetowych poszukując różnych rozwiązań niezbędnych w pracy.
Internet i komputer pomógł mi w zdobywaniu wiedzy i był niezastąpionym narzędziem komunikacji. Technologia komputerowa ułatwiła mi pracę, a opublikowane przeze mnie materiały mogą okazać się pomocne innym nauczycielom. W swojej pracy pedagogicznej wykorzystywałam programy komputerowe do przygotowywania dokumentacji przedszkolnej oraz wzbogacenia pracy pedagogicznej np.: OpenOffice - wykorzystywałam do tworzenia i opracowywania: Planu Rozwoju Zawodowego i sprawozdania z Planu, sprawozdań, scenariuszy zajęć i imprez; zaproszeń, podziękowań itp. PowerPoint OpenOffice – program do tworzenia prezentacji multimedialnej- w celu urozmaicenia zajęć sięgałam do nagrań dźwiękowych różnego typu, jak również do bajek i filmów edukacyjnych;
Doskonaliłam umiejętności wykorzystywania technologii informacyjnej w pracy nauczyciela podczas szkoleń ukończonych w formie e-learningu.

Wykorzystanie Internetu na zajęciach zdecydowanie podniosło atrakcyjność zajęć, zajęcia z wykorzystaniem komputera stały się dla dzieci bardziej ciekawe i inspirujące.
Poznawałam przepisy i akty prawa oświatowego poprzez strony internetowe związane z tą tematyką
Zgłębiłam wiedzę na temat awansu zawodowego nauczycieli
Podczas samodzielnego odwiedzania stron internetowych związanych z moją pracą poznawałam nowe metody i formy pracy
Poszerzałam swoją wiedzę z zakresu pracy z dziećmi i kontaktów z rodzicami
Pozyskiwałam wiedzę o szkoleniach

§7 ust. 2 pkt. 4

Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań

Pracując z dziećmi starałam się podejmować wiele działań zmierzających do usprawniania ich rozwoju intelektualnego. Wzbogacałam moją wiedzę o nowe formy i metody pracy z dziećmi co pozwoliło mi na lepsze poruszanie się w temacie swojej pracy.
Przez cały okres stażu studiowałam literaturę z dziedziny psychologii, pedagogiki i dydaktyki, a zaczerpnięte z nich wiadomości wdrażałam do swojej pracy. Szczególnie pomocne okazały się czasopisma: „Doradca nauczyciela przedszkola”, „Bliżej przedszkola”, „Wychowanie w przedszkolu”, gdzie wyszukałam wiele przydatnych publikacji na temat sposobów rozwijania indywidualnych potrzeb i możliwości przedszkolaków. Bardzo pomocne okazały się również scenariusze zajęć zamieszczone w czasopismach, z których mogłam czerpać inspirację do własnych pomysłów. Czytałam też na bieżąco literaturę zawodową, której rejestr prowadziłam na bieżąco.
Przestudiowałam następujące pozycje:
- Maria Piszczek „TERAPIA ZABAWĄ, TERAPIA PRZEZ SZTUKĘ” - CMPP – P Warszawa 2002r.
Książka ta jest swoistego rodzaju pomocą metodyczną w postaci konkretnych wskazań, jak nawiązać z dziećmi kontakt terapeutyczny. Jest ona przeznaczona nie tylko dla pedagogów praktyków i psychologów. Uważam, że jest to bardzo wartościowa pozycja szczególnie dla nauczyciela pracującego z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Publikacja ta składa się z dwóch części; w pierwszej z nich omówione są zagadnienia „Terapia zabawą, w drugiej natomiast - „Terapia przez sztukę”.
W „Terapii zabawą” znajdują się propozycje dwóch koncepji terapeutycznych zaproponowanych przez H. Olechnowicz i A. M. Jernberg. Podobieństwem obu tych podejść jest to, iż są one oparte na niedyrektywnej terapii zabawą V. M. Axline i psychoanalitycznej koncepcji zabawy D. W. Winnicotta. W „Terapii przez sztukę” przedstawione są różne propozycje arteterapii, które można wykorzystać w pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych i zaburzonymi emocjonalnie.
- M. - L. Winninger „ZABAWY MATEMATYCZNE I LOGICZNE W PRZEDSZKOLU” - wydawnictwo Cyklady, Warszawa 1999r.
Książka zawiera zestaw propozycji gier i zabaw dla nauczycieli dzieci różnych grup wiekowych. Proponowane przez autorkę ćwiczenia mają na celu rozwijanie zdolności obserwacyjnych, naukę logicznego rozumowania i stopniowe wprowadzanie podstawowych pojęć i działań ,atematycznych. Zajęcia te są ułożone według rosnącego stopnia trudności: dzieci zaczynają od klasyfikacji i prostego zestawienia elementów. Następnie porównują zbiory i wykonują proste działania liczbowe, biorą udział w grach strategicznych, które łączą różnorodne elementy takich ćwiczeń i rozwijają zdolność przewidywania dalszego rozwoju sytuacji. Każda gra jest przedstawiona w formie krótkiego, jasno zilustrowanego konspektu.

- Elżbieta Maria Minczakiewcz „JAK KROK PO KROKU WPROWADZAĆ DZIECI O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH W ŚWIAT ZABAWY I NAUKI?” - Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006r.
W niniejszym opracowaniu zwrócono uwagę na potrzeby dzieci, którym los poplątał drogi prawidłowego rozwoju, rzucając pod nogi mniejsze lub większe kłody. Ukazane są tu godne uwagi przykłady rozwiązań praktycznych związanych z diagnozą stanu i potrzeb dziecka z deficytami rozwoju, ze szczególnym zwróceniem uwagi na przyczyny, których należy poszukiwać we wcześniejszych etapach życia i rozwoju dziecka. Autorka zamieściła wiele przykładów, propozycji zadań, które dziecko może rozwiązywać, wesoło i efektywnie się bawiąc, a przy tym przyjemnie spędzając czas z dorosłymi.

- D. Chauvel, U. Michel „GRY I ZABAWY W PRZEDSZKOLU” (rozwijanie spostrzegawczości, kreatywności i inteligencji) – wydawnictwo Cyklady, Warszawa 1999r.
Książka ta zawiera propozycje gier i zabaw dla nauczycieli dzieci wszystkich grup wiekowych. Podzielona jest na cztery części: gry tradycyjne, ułożone według stopnia trudności; gry tematyczne, inspirowane innymi zajęciami lub przeżyciami grupy; gry wymyślone i sporządzone przez dzieci, z zastosowaniem nowych reguł; gry edukacyjne, przygotowane i prowadzone przez wychowawców i nauczycieli. W każdej części znajdują się konspekty, w których można znaleźć wyszczególnienie niezbędnych materiałów, opis przygotowania, cel i reguły gry, przebieg i ewentualne warianty zabawy oraz wskazanie celów edukacyjnych realizowanych podczas zajęć.
Poprzez korzystanie z tych gier i zabaw podczas zajęć prowadzonych w grupie wpływamy na rozwój intelektualny dziecka (ćwiczenie pamięci, nauka logicznego myślenia), wychowanie społeczne (rozumienie innych, umiejętność przegrywania) oraz rozwój fizyczny (sprawność ruchowa, prezyzja i szybkość wykonywania zadań).

-Małgorzata Karwowska – Struczyk, Wanda Hajnicz „OBSERWACJA W POZNAWANIU DZIECKA” - Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998r.
W opracowaniu tym autorki omawiają metodę obserwacji, jej rodzaje oraz możliwości stosowania w pracy z dziećmi w przedszkolu. 
Autorki przedstawiły różne techniki obserwacji, a także opisały w jaki sposób dokonywać wyboru wskaźników pozwalających na obserwację zachowań dziecka. W niniejszej książce autorki udzielają wskazówek jak można obserwowć niektóre zachowania dziecka np.: kontakty społeczne, myślenie, mowę, emocje i jak otrzymane wyniki obserwacji analizować i interpretować oraz wykorzystywać w interakcjach z dzieckiem. W swojej książce przedstawiły również technikę przeprowadzania autoobserwacji, czyli obserwacji zachowań nauczyciela i ich związku z zachowaniami dzieci. Omówiły również sposoby kontaktowania się z dzieckiem, rodzajach komunikatów kierowanych do dziecka w różnych sytuacjach. Autorki przekonują, że dzięki obserwacji można lepiej poznać dziecko i skutecznie pomagać mu w jego rozwoju. Zwróciły uwagę na to, jak może zmieniać się nauczyciel, aby wykonywanie tego zawodu dawało mu satysfakcję, radość i sprzyjało samodoskonaleniu.

- Anette Kast – Zahn przełożyła: Katarzyna Kledzik – Balicka „KAŻDE DZIECKO MOŻE NAUCZYĆ SIĘ REGUŁ” - Jak ustanowić granice i wytyczyć zasady postępowania od niemowlaka do dziecka w wieku szkolnym. Media Rodzina, Poznań 1998r.
W książce tej autorka udzieliła wskazówek, porad rodzicom, nauczycielom i opiekunom na temat jak zmienić złe zachowanie dziecka i wytyczyć wyraźne granice jego postępowania, czyli jak nauczyć dziecko niezbędnych reguł, szanując przy tym jego osobowość. Autorka przedstawia sposoby radzenia sobie z dzieckiem (od niemowlaka do dziecka kilkuletniego) by respektował podstawowe zasady, takie jak jedzenie i spanie o stałych porach, sprzątanie po sobie czy odrabianie lekcji. Książka zawiera cenne wskazówki, jak bez gróźb i kar pohamować dziecięce wybuchy agresji i przyzwyczaić do regulaminu, nie tłumiąc jednocześnie wyobraźni dziecka i dodając mu odwagi potrzebnej w dorosłym życiu. Autorka cz esto przytacza sposoby sprawdzone przez siebie, gdyż jest matką trojga dzieci.

- Marta Bogdanowicz, Bożena Kisiel, Maria Przasnyska „METODA WERONIKI SHERBORNE W TERAPII I WSPOMAGANIU ROZWOJU DZIECKA” - Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997r.
Terapia ruchowa W. Sherborne oferuje pomoc w rozwoju świadomości swojego ciała i obrazu samego siebie. Dzieciom, którym brak wiary i zaufania do siebie i do otoczenia terapia ta stwarza waruki do zmniejszania lub pozbycia się swoich zahamowań. Matoda W. Sherborne pozwala pobudzić dzieci zahamowane emocjonalnie i społecznie poprzez budowanie pozytywnych związków w sposób, który nie jest przymusowy lub zagrażający. Wszystkim dzieciom stwarza sposobność dojścia do porozumiewania się z samym sobą i otoczeniem.

- Irena Majchrzak „WPROWADZANIE DZIECKA E W ŚWIAT PISMA” - Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1995r.
Autorka tej propozycji podreśla fakt, że dziecko od samego początku wchodzi w świat pisma jako w świat znaczeń, anie izolowanych liter. Wprowadzenie dziecka w świat pisma to metoda dotycząca elementarnej nauki czytania oraz przygptowania do nauki pisania opracowana przez autorkę. Jej zdaniem rozumienie słowa może i powinno wyprzedzać umiejętność jego odczytania. I. Majchrzak w niniejszej książce wyróżnia kilka etapów początkowej nauki czytania. Rozpoczęcie proponuje od zapoznania dziecka z obrazem graficznym własnego imienia napisanego na wizytówce. Etap ten autorka nazywa „aktem inicjacji””ściana pełna liter. Kolejny etap nosi nazwę „ściana pełna liter”, w którym autorka proponuje takie ćwiczenia, które ułatwią dzieciom obserwację, porównywanie, liczenie, wyciąganie wniosków, zwrócenie uwagi na litery, które posiadają w swoim imeniu, a których mu brak oraz na to, że każdą literę – głoskę wymawia się w sposób szczególny, ale nie we wszystkich sytuacjach tak samo. Następną fazą jest „prezentacja alfabetu, która polega na poznawaniu wszystkich liter małych i wielkich. Ostatnim etapem jest „nazywanie świata”. Zabawa polega na przyporządkowaniu odpowiedniej nazwy do wszystkiego co znajduje się wokół nas. Autorka w swojej książce zaleca, aby wszystkie ćwiczenia miały charakter zabawy, której wynik nie będzie podlegał ocenie ze strony nauczyciela.

Swoją wiedzę i umiejętności z tego zakresu doskonaliłam poprzez czytanie literatury fachowej, udział w szkoleniach Rady Pedagogicznej, szkoleniach. Dużo wskazówek, rad i ciekawych sugestii na temat, jak ciekawie prowadzić zajęcia, zdobyłam, śledząc publikacje nauczycieli w Internecie. Systematycznie gromadziłam materiały służące własnemu rozwojowi. Czytając literaturę starałam się szukać w niej podpowiedzi do prowadzenia ciekawszych, bardziej urozmaiconych zajęć, uroczystości, innych spotkań, które odbywały się w przedszkolu. W czytanej literaturze i czasopismach szukałam pomocy w rozwiązywaniu bieżących problemów. Istotnym elementem pracy nauczyciela jest stały kontakt z opiekunami dzieci. Indywidualne spotkania pozwalają na systematyczny monitoring zachowania i postępów dziecka oraz na wyjaśnienie i pomoc w przypadku jakichkolwiek problemów. W czasie indywidualnych spotkań z rodzicami oprócz bieżących spraw opiekuńczo – wychowawczych znajduję czas na podnoszenie kultury pedagogicznej rodziców. Chcę w ten sposób ułatwić im zrozumienie niektórych problemów z dzieckiem, wyjaśnić relacje: rodzic-dziecko-nauczyciel, czy uświadomić problem zagrożeń, jakie czyhają na ich dzieci.
§7 ust. 2 pkt. 5

Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły w której nauczyciel odbywał staż

Rozpoczęcie stażu na nauczyciela mianowanego zobligowało mnie do podjęcia czynności związanych z dokładnym poznaniem prawa oświatowego. Na bieżąco poznawałam i analizowałam akty prawne, rozporządzenia, oraz śledziłam zachodzące w nich zmiany, takie jak:
- Ustawa – Karta Nauczyciela z dnia 26 stycznia 1982r. (rozdział 3a)
- Ustawa z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty z późniejszymi zmianami,
- Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004r. w sprawie uzyskania stopnia awansu zawodowego przez nauczycielami wraz z późniejszymi zmianami,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013r. w sprawie uzyskania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 maja 2014r, zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013r, zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach,
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach.

Przez cały okres stażu śledziłam zmiany zachodzące w prawie oświatowym co pozwoliło mi stosować się do aktualne obowiązujących procedur. Zapoznałam się również, z podstawowymi dokumentami dotyczącymi funkcjonowania, organizacji i zadań przedszkola. Analizując różnorodne przepisy zapoznałam się także z Konwencją Praw Dziecka, opracowałam Kodeks Praw i Obowiązków Przedszkolaka, a także przeprowadziłam zajęcia nt: „Prawa dziecka – małego człowieka ”.
Często przeglądałam strony internetowe poświęcone tym aktom m.in. strona MEN i Kuratorium Oświaty.

Poznawałam zasady organizacji , zadania i zasady funkcjonowania przedszkola poprzez analizę dokumentacji organizującej pracę przedszkola:
- Podstawa programowa wychowania przedszkolnego,
- Statut Przedszkola,
- Plan Nadzoru Pedagogicznego,
- Program Wychowawczy Przedszkola,
- Program Profilaktyki w Przedszkolu,
- Regulamin Rady Pedagogicznej Przedszkola Gminnego w Dolanach,
- Regulamin Spacerów i Wycieczek w Przedszkolu,
- Regulamin BHP,
- Regulamin HACCP.
- Roczny Plan Pracy Przedszkola
Wszelkie moje działania oparte były na przestrzeganiu wymienionych przepisów.

PODSUMOWANIE

Uważam, że założone cele Planu Rozwoju Zawodowego zostały przeze mnie zrealizowane. Podejmowałam szereg działań mających na celu wzbogacenie, unowocześnienie warsztatu i metod pracy. Potrafię planować i organizować własny warsztat pracy oraz dokumentować prowadzone przez siebie działania. Analizuję i oceniam ich skuteczność, a jeśli zachodzi potrzeba, modyfikuję je.
Uwzględniam w swojej pracy problematykę środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych. Korzystam z różnych ofert doskonalenia zawodowego, jak kursy, szkolenia, warsztaty, podwyższając własne kompetencje zawodowe. Na bieżąco pogłębiam wiedzę studiując literaturę fachową z zakresu psychologii i pedagogiki. Stosuję przepisy prawa oświatowego w zakresie potrzeb naszej placówki. Aktywnie i sumiennie uczestniczę w realizacji zadań wychowawczych, opiekuńczych i edukacyjnych wynikających ze statutu. W swojej pracy na bieżąco wykorzystuję technologię komputerową i informacyjną.
Dużą satysfakcję sprawia mi praca jako nauczyciel. Podczas pełnienia funkcji wychowawcy nabyłam wiele przydatnych doświadczeń, które pozwoliły mi się rozwinąć. Wykorzystywałam je w codziennej pracy wg potrzeb, konsekwentnie z zaangażowaniem i cierpliwością.
Zadowolenie dała mi także aktywność w różnych obszarach działań, chętnie podejmowałam zadania wynikłe z potrzeb przedszkola. Mocną stroną mojej działalności jest zaangażowanie w życie przedszkolne, chęć i radość z organizowania i przygotowania uroczystości, udział w konkursach, wyjazdach, a także wzbogacanie własnego warsztatu pracy o nowe metody i formy oraz umiejętność angażowania całej grupy dzieci do skupienia uwagi na zajęciach, wdrażanie dzieci do przestrzegania przyjętych zasad.
Wszystko czego nauczyłam się przez dotychczasowy okres pracy tworzy bazę mojego dalszego rozwoju zawodowego. Po zakończeniu stażu zamierzam w dalszym ciągu doskonalić swój warsztat pracy i podnosić kwalifikację, aby jak najlepiej wykonywać swoje obowiązki. Rola nauczyciela wymaga nie tylko wiedzy z zakresu metod i form pracy, ale przede wszystkim zrozumienia, empatii i elastyczności w codziennej pracy. Codzienny uśmiech i postępy moich wychowanków, a także zadowoleni rodzice utwierdzają mnie w słuszności moich działań i dają motywację do dalszej pracy.

Chciałabym, aby moje zajęcia i wszelkie działania z roku na rok stawały się coraz bardziej doskonałe i atrakcyjne. Praca ta jest dla mnie wyzwaniem i realizacją moich marzeń.