Ratujemy i uczymy się ratować - konspekt zajęć

KONSPEKT ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH
TEMAT: Ratujemy i uczymy się ratować
Miejsce: Sala świetlicowa
Czas: 30 minut
Wiek: 7 – 9 lat
Cele:
- uczeń potrafi sprawdzić przytomność u poszkodowanego
- uczeń potrafi sprawdzić oddech
- uczeń potrafi ułożyć nieprzytomnego w pozycji bezpiecznej
- uczeń potrafi wymienić numery alarmowe
- uczeń zna zasady powiadomienia pogotowia ratunkowego
Metody:
- opowiadanie
- pokaz
- ćwiczenia
- rozmowa
- pogadanka
Formy:
- organizacyjna: zbiorowa, grupowa, indywidualna
Środki:
- opowiadanie pt. „Wypadek”
- fantom
- materace
- rękawiczki
- telefon
- sprzęt multimedialny: laptop, rzutnik, ekran

TOK ZAJĘĆ:
I. Wprowadzenie:
Wszyscy wiemy jak ważna i potrzebna w życiu jest umiejętność udzielania
pierwszej pomocy. Każdy człowiek może nauczyć się podstawowych zasad udzielania
pierwszej pomocy, gdyż w rzeczywistości są to bardzo proste czynności. Jednak od tego,
czy znajdzie się ktoś, kto je prawidłowo wykona, może zależeć czyjeś życie. Ważne jest
też, aby działać sprawnie, zachowując spokój i opanowanie. Dlatego też dziś nauczymy się od czego trzeba rozpocząć udzielenia pierwszej pomocy.
II. Rozwinięcie:
Wysłuchanie fragmentu opowiadania pt. „Wypadek”
„ Pewnego jesiennego popołudnia Asia z Zosią wybrały się na spacer do pobliskiego parku. Dzień był piękny, słoneczny, więc szkoda było spędzić go przed komputerem, czy telewizorem i w ogóle w domu. Dziewczynki rozmawiały, podziwiały barwy jesieni, zbierały kolorowe liście, kasztany, żołędzie. Co jakiś czas ktoś mijał je rowerem, ponieważ obok chodnika biegła ścieżka rowerowa Nagle usłyszały pisk opon, jakiś głuchy odgłos, a w końcu ciszę.
-Chyba coś się stało. Chodźmy w tamtym kierunku – powiedziała Zosia.
-Wydaje mi się, że słyszę jakiś cichy jęk, biegnijmy szybciej! – dodała Asia. Dziewczęta pobiegły szybko w stronę skąd dochodziły jęki.
-O Boże , ktoś leży na poboczu! Szybciej!-krzyknęła Zosia
- To jakiś chłopiec!
Dziewczynki pochyliły się nad nim.
-Chłopcze , czy coś ci się stało? - zapytała Zosia
Chłopiec nie odpowiadał, tylko słychać było jakieś jęki. Oddychał.
-Asiu, masz komórkę?
-Tak, co mam robić?
-Proszę , zadzwoń na pogotowie ratunkowe -numer 999 lub 112.Przedstaw się, powiedz co się stało, określ miejsce wypadku, podaj swój numer telefonu, nie odkładaj telefonu do momentu, aż dyspozytor potwierdzi zgłoszenie. Ja przystępuję do ratowania tego chłopca.
Zosia zdenerwowała się, bo nie słyszała wcześniejszych jęków chłopca, toteż pochyliła się nad nim, odchyliła głowę do tyłu przyłożyła ucho w okolicę twarzy i klatki piersiowe i licząc do 10 sprawdzała czy chłopiec oddycha.
Zosia uznała. Że należy obrócić chłopca na bok, w bezpieczną pozycję.
-Może ci pomóc?
- Nie trzeba. To bardzo proste, zobacz: klękam przy poszkodowanym. Rękę, która jest bliżej mnie kładę wzdłuż jego głowy, drugą rękę uginam w łokciu i kładę na jego klatce piersiowej. Zginam nogę poszkodowanego, która jest dalej ode mnie w kolanie, a następnie przyciągam chłopca za zgięte kolano i łokieć w moją stronę i kładę go na boku Jego głowa musi leżeć na jego ramieniu a dłoń opierać się na ziemi. Oddech muszę kontrolować co 2 minuty.
-O, słyszę już pogotowie.
-Całe szczęście!
Ekipa pogotowia ratunkowego zajęła się chłopcem natychmiast .Chłopiec szybko odzyskał przytomność, ale niestety musiał jechać do szpitala, aby lekarze mogli dokładnie zbadać, czy wszystko jest w porządku. Lekarze pogotowia podziękowali dziewczynkom za fachową pomoc i odjechali.
- uczniowie odpowiadają na pytania dotyczące wysłuchanego opowiadania:
Co wydarzyło się podczas spaceru dziewczynek?
Jakie zostały wymienione numery ratunkowe, czy znasz inne numery alarmowe?
Jakie obowiązują zasady powiadomienia pogotowia ratunkowego?
Jak czynności wykonała Zosia udzielając pomocy chłopcu?
W jakiej pozycji pozostawiła Zosia chłopca do momentu przyjazdu pogotowia?
- prezentacja multimedialna
- przygotowanie grup do ćwiczeń w udzielaniu pierwszej pomocy:
sprawdzania przytomności (fantom, współuczestnik)
wzywania pomocy
sprawdzania oddechu
układania poszkodowanego w pozycji bocznej, ( współuczestnik)

III. Zakończenie:
- uczniowie siedząc w kole wraz z nauczycielem, maja za zadanie dokończyć zdanie:
Na dzisiejszych zajęciach nauczyłem się...
Podziękowanie za wspólnie spędzony czas i przekazanie sobie iskierki radości (uścisk dłoni), zakończenie zajęć.