Założenia programowe zajęć z cyklu "W strefie relaksu"

"Kto powiedział, że życie musi tylko męczyć?"
(Manfred Miethe)

Założenia programowe zajęć z cyklu ,,W strefie relaksu”

Pozytywne aspekty wyciszenia

Dzieci potrzebują odpoczynku. Tylko kto ma je tego nauczyć, skoro dorośli już też nie potrafią odpoczywać? ”Już”- bo świat pędzi naprzód. Pędzi, przyspiesza "dzięki" ludziom, którym wydaje się, że trzeba żyć szybko, głośno, na pełnych obrotach. Nie umieją zatrzymać się, odetchnąć, pobyć ze sobą w ciszy, zrelaksować się.
Nie dajemy dobrego przykładu swoim dzieciom. Dlatego nie dziwmy się, że często bywają zestresowane, szybko się męczą, trudniej przyswajają wiedzę, przejawiają zachowania agresywne. Chcemy, aby dzieci były zdrowe, szczęśliwe, radosne. Aby chętnie się uczyły, miały przyjaciół, nie sprawiały kłopotów. Aby w zgodzie żyły ze sobą i ze światem. Możemy je tego nauczyć. Powinniśmy je tego nauczyć. Tego, czyli - ogólnie mówiąc - radzenia sobie ze stresem, który wynika z trudności życiowych. W dzisiejszych czasach dzieci mają zbyt mało ruchu i za wiele czasu spędzają przed monitorem komputera, czy ekranem telewizora. Warto zadać sobie pytanie jak można zminimalizować i niwelować tak niekorzystne zachowania.
Świetlica szkolna jest bardzo dobrym miejscem do przeprowadzenia zajęć o podłożu prozdrowotnym. Wykorzystując ciekawość i naturalną potrzebę ruchu dziecka można zaszczepić w uczniach chęć świadomego, aktywnego i przede wszystkim zdrowego stylu życia oraz kształtowania pozytywnych zainteresowań, a także wyrabianiu nawyków racjonalnego spędzania wolnego czasu.
Dobrze przystosowane do życia dziecko to dziecko zdrowe, radosne, odporne, sprawne fizycznie i psychiczne. Zdrowie jest nieodłącznym warunkiem osiągnięć szkolnych. Zaplanowane zajęcia pomogą więc nauczyć dzieci jak kształtować pozytywny stosunek do świata i dbać o własne zdrowie. Im wcześniej człowiek zaczyna poznawać siebie, własne możliwości, im wcześniej uczy się lepszego porozumiewania się z innymi ludźmi, tym większe ma szanse na dobre, pełne życie.

Cele programu „W strefie relaksu”

• Pozbycie się całodziennego stresu;
• wyciszenie, odprężenie;
• rozwijanie wyobraźni dzieci;
• poznanie różnych technik relaksacji;
• zapoznanie z kinezjologią edukacyjną Dennisona;
• wykonanie kilku ćwiczeń na przekroczenie linii środka;
• tworzenie prac plastycznych , wytworów manualnych służących indywidualnemu dobru dziecka;
• równoważenie lateralne organizmu podczas manipulacji papierem i rysowania oburącz;
• zachęcanie do zgodnej współpracy w grupie, wzajemnej pomocy;
• rozwijanie wyobraźni;
• doskonalenie umiejętności pracy w skupieniu, koncentracji uwagi na wykonywanej czynności;
• wdrażanie do uważnego słuchania, wykonywaniu poleceń;

Celem nadrzędnym jest przekonanie i nauczenie dziecka, że może kontrolować rytm swojego życia, że jest w stanie odprężyć się oraz skupić się mimo wszelkich zewnętrznych i wewnętrznych obciążeń oraz odpocząć po lekcjach.

Metody i techniki:

Zajęcia relaksacyjne będą realizowane w ramach działalności świetlicy. W czasie spotkań w ramach programu „W strefie relaksu” uczniowie poznają proste ćwiczenia odprężające, rozluźniające, zapobiegające lub zmniejszające stres, zwiększające wydajność umysłową. Mogą one być stosowane w celu obniżenia nadmiernej pobudliwości i agresji wśród uczniów. Harmonizują ciało, umysł i ducha. Niektóre dzieci mają problemy z nauką, wynikające z mikrodefektów w mózgu. Można im pomóc poprzez ćwiczenia wspomagające proces uczenia się. Bardzo przydatna w tym przypadku jest kinezjologia edukacyjna ("Brain Gym") Paula Dennisona, która przywraca naturalną integrację umysłu. Służą temu ćwiczenia
z zakresu lateralności, doprowadzające do zrównoważenia działania prawej i lewej strony mózgu i ciała.

- Metoda Dennisona wykorzystywana jest głównie w leczeniu dysleksji, jednak warto ją polecić każdemu, ponieważ ćwiczenia: łagodzą stres, uruchamiają potencjał twórczy, odprężają (szczególnie wzrok), poprawiają nastrój, pozwalają na powrót do własnego naturalnego rytmu. Można je wykonywać zawsze wtedy, gdy czujemy napięcie w ciele, spłycenie oddechu, zmęczenie oczu lub "jałowość" umysłu.
Podczas uczenia małych podopiecznych zdrowego kontaktu ze sobą i innymi skorzystam również z opowieści zawartych w książce „Bajki terapeutyczne" Marii Molickiej. Skłaniają (one) dzieci do wyrobienia sobie własnej opinii, a także do wyrażenia jej
i omówienia z dorosłymi. Pomagają jednocześnie dzieciom w znalezieniu odpowiedzi na pytania nurtujące je na co dzień, uskrzydlają myśli i wyobraźnię oraz porządkują ich własne uczucia. Czasami w jakiejś historyjce ukazana jest droga, jaką dzieci mogą pójść, gdy zetkną się z podobnym problemem.
- technika relaksacji wg Jacobsona.
- wizualizacja.
Mam nadzieję, że nasze spotkania dadzą maluchom umiejętność skutecznego relaksu w chwilach napięć i niepokojów. Może też zapoczątkują gromadzenie sił - zasobów, które przydadzą się im w dorosłym, samodzielnym życiu.

Warunki realizacji

Istnieje ścisła zależność między stanem zrelaksowania , a funkcjonowaniem całego ciała. Zaproponowane metody terapeutyczne, relaksacja stanowić będą integralny element codziennych oddziaływań wychowawczo – dydaktycznych. Zajęcia powinny być przeprowadzane przy otwartym oknie, powoli i bez pośpiechu z wykorzystaniem podkładu muzycznego w postaci muzyki klasycznej lub relaksacyjnej.
Zajęcia przeznaczone są dla najmłodszych dzieci w szkole (z klas I-III).
Struktura i forma zajęć jest odpowiednio dostosowana do wieku i potrzeb uczestników.
Przygotowany program będzie realizowany przez 45 min do 1 godziny. Zajęcia będą odbywać się raz w tygodniu, przez cały rok szkolny 2016/17.
Zajęcia te przewidziane są dla niewielkiej 10 -15 osobowej grupy, udział w nich jest dobrowolny.