Wakacyjna przygoda z książką - scenariusz zajęć świetlicowych

Scenariusz zajęć do wykorzystania w świetlicy, na półkoloniach, na lekcjach w klasach 1-3 SP.
Opracowała scenariusz i przeprowadziła zajęcia na jego podstawie: mgr Katarzyna Urbaniak Zespół Szkół Sióstr Salezjanek w Ostrowie Wielkopolskim.

Temat: Wakacyjna przygoda z książką
Cele zajęć:
- budowanie więzi międzyludzkich
- budowanie poczucia własnej wartości
- zrozumienie co jest najważniejsze w życiu
Czas: 60-70 minut
Środki dydaktyczne:
tekst opowiadania, pisaki, kredki, szary papier lub kolorowy brystol, piłki, korona, kapsle, hula – hop, guma do skakania, sreberka po czekoladkach, kamyki, chusteczka lub serwetka, białe kartki ksero, patyczki płaskie, jakiś instrument np. trójkąt, tamburyn, marakasy
I Część wprowadzająca
1. Witamy się – rundka z piłeczką
- każde dziecko po kolei przedstawia się imieniem, trzymając w ręku małą kolorową piłeczkę,
- dzieci przekazują sobie piłeczkę i wypowiadają imię osoby, od której ją otrzymali i imię osoby, do której ją rzucają: „Dostałam piłeczkę od Janka, daję ją Jackowi”
- uczestnicy toczą piłeczkę do kogoś z grupy i wypowiadają jego imię
lub
- każde dziecko po kolei przedstawia się imieniem, a także mówi jakie jest jego hobby lub czym się interesuje, trzymając w ręku małą kolorową piłeczkę,
- uczestnicy toczą piłeczkę do kogoś z grupy i wypowiadają jego imię
2. Zabawa w malowanie
Dzielimy dzieci na dwie grupy. Uczestnicy rysują postać na szarym papierze. Opis jest podawany przez nauczyciela. Dzieci wykonują pracę, podając sobie ją kolejno, zaczynając od ucznia po prawej, po każdym zadaniu pracę przekazują dalej.
Opis postaci:
- okrągła głowa
- krótkie, czarne włosy
- niebieskie, okrągłe oczy
- krótkie, proste rzęsy
- krótka szyja
- usta wąskie, uśmiechnięte
- mały nosek
- małe, okrągłe uszka
- tułów chudy
- długie ręce
- pięć paluszków
- białe rajstopki (nóżki szczupłe)
- biała, koronkowa sukienka z falbanami
- białe pantofelki z niebieskimi kokardkami
- złota korona
- korona z diamentami
Prezentujemy powstałe prace, by każde dziecko mogło wypowiedzieć emocje z nimi związane. Zastanawiamy się kim może być ta postać, wypowiedzi – propozycje dzieci.
II Część zasadnicza
1. Można powiedzieć dzieciom, że teraz dowiedzą się, kim jest narysowana przez nie postać. Nauczycielka czyta opowiadanie pt. „Królewna” Roksany Jędrzejewskiej–Wróbel do momentu włącznie: „Nie pamiętał, żeby w którejś z bajek jakaś królewna sterczała pól dnia pod trzepakiem.”
2. Rozmowa o tekście wspomagana pytaniami nauczyciela
a) Co dzieci pomyślały o królewnie, gdy ją zauważyły?
b) Jak sądzicie, jak zachowały się dzieci, dobrze czy źle?
Nauczycielka kontynuuje czytanie do momentu: „Wszystkie dzieciaki z entuzjazmem pokiwały głowami”
a) Kto pierwszy się do niej odezwał?
b) Jak miała na imię królewna?
c) Czy dzieci słusznie oceniły dziewczynkę na początku?
d) Co wiemy o królewnie?
e) W jaki sposób królewna uciekła z domu?
Nauczycielka czyta do końca opowiadanie.
a)Czy Amelce podobały się zabawki dzieci? Jeżeli nie, to dlaczego?
b)Czym zachwycała się Amelka?
c) Dlaczego uważano, że jest dziwnym towarzyszem zabaw?
d) Co było skarbem poznanych dzieci?
e) Co tak naprawdę okazuje się w życiu prawdziwym skarbem?
3. Czas na zabawę.
Losujemy wśród dziewczynek królewnę. Sposób losowania pozostawiamy do wyboru nauczycielowi. Kiedy mamy już królewnę, zakładamy jej na głowę koronę. Następnie dzielimy znowu dzieci na grupy co najmniej cztery. Sposób losowania zależy od nauczyciela np. ciągnięcie patyczków z numerem grupy, odliczanie do czterech itp. Nie pozwalamy dzieciom, aby podzieliły się same na zespoły. Każdej grupie dajemy 10 minut na wymyślenie zabaw, gier (najwyżej dwie na grupę), w które mogliby się pobawić z królewną. Po tym czasie po kolei każda grupa zaprasza królewnę do zabawy (najwyżej 5 minut), w tym czasie pozostali się przypatrują. Na końcu królewna ogłasza, które zabawy jako skarb zabierze ze sobą do Tęczowego Królestwa.
4. Podsumowanie
Nauczycielka może podsumować rozmowę dotycząca opowiadania np. Amelka była samotna, rodzice nie mieli da niej czasu. Dla dziewczynki największym skarbem okazują się prawdziwe relacje z dziećmi z podwórka, proste zabawy, kłótnie i plamy na koronkowej sukience. Tylko Amelka wiedziała, że prawdziwe bogactwo jest wśród tych dzieci, bogactwo, którego nie kupi się za żadne pieniądze. Bardzo ważne jest by mieć przyjaciół, z którymi można przyjemnie spędzać czas na zabawie.
5. Zabawa na zakończenie „Lustra”
Dzieci dobierają się w pary, nauczyciel wybija rytm na danym instrumencie. Gdy dźwięk ustaje, pierwsza osoba w parze wykonuje pozę, druga (stojąc przed nią) powtarza ruch na zasadzie odbicia lustrzanego. Po wznowieniu wybijania rytmu, następuje zamiana ról. Ważne jest, jak najwierniejsze odwzorowanie pozy pokazującego. Powtarzamy 4 razy lub do momentu, kiedy zostaną 3 najlepsze pary, które najlepiej odwzorowywały pozy (mogą dostać drobne nagrody np. po cukierku).

Można także zaproponować pracę plastyczną pt. „Moje wymarzone Tęczowe Królestwo”, zależy od czasu jakim dysponujemy.
Można wybrać punkty do realizacji w zależności od potrzeb, skrócić lub wydłużyć czas zajęć.