Księżniczka i herbatnik - scenariusz humorystycznego przedstawienia teatralnego

Scenariusz przedstawienia „Księżniczka i herbatnik”
na podstawie fragmentu „Bajek z ulicy Sezamkowej”
wyd. "Iskry"

Występują:
Narrator
Królowa
Król
Księżniczka
Trzej Książęta
Potwór
Cztery Damy Dworu

Narrator
Żył król z królową i córką
W bardzo dalekim kraju.
Mieli zamek i włości,
tak jak to jest w zwyczaju.
Na duszy królewskiej pary
legł jednak zgryzot ciężar:
księżniczka byle kogo
nie chciała mieć za męża!

Księżniczka (do rodziców)
Wybredna jestem nieco,
i honor swój mam w cenie!
Poślubię tylko tego,
co spełni me marzenie!
Któż wie, na co dniem i nocą
czuję apetyt dziki?
Wiecie, co to takiego?

Król i Królowa (chórem)
No pewnie! Herbatniki!

Księżniczka
Tak, lecz nie wszystkie:
malutkie i wytworne!
Wybaczcie- w waszym królestwie
są one wręcz POTWORNE!
Gdzież rycerz, co by upiekł
ciasteczka jak ja-tycie?!
Jeśli się taki zjawi
pokocham go nad życie!

Król
Miej litość drogie dziecię
Tuziny mych rycerzy
piekły ci już ciasteczka!
Wprost trudno w to uwierzyć!
I choć tak się starają,
że każdy by się skusił,
co wciąż od ciebie słyszą?!
Co słyszą? „Fe”, tatusiu!

Królowa
No właśnie moja panno,
Ich ciastka nie są złe,
ale ty wciąż nos zatykasz
i stale mówisz „Fe”
Czyż nikt na całym świecie
dogodzić ci nie może?!
Jeśli się nie poprawisz,
to skończysz wnet w klasztorze!

Księżniczka
O nie drodzy rodzice! Mój mąż
nie będzie głupiec!
Kto chce mnie wziąć za żonę,
ma tycie ciastko upiec

Pierwsza Dama Dworu
Książęta trzej przybyli
na dwór z dalekich krajów!
Upiekli już ciasteczka!
Na wybrankę swą czekają!
Przed tronem książę staje
i ukłon składa dworny

Książę
Przyjmij królewno w darze
Herbatnik mój wyborny!

Król
Spójrz córko, chyba śnię!
Co na to powiesz dziecko?

Księżniczka
Co powiem? Powiem „Fe”

Książę
Masz bzika!

Narrator
Woła książę
i gniewnie marszczy brwi.
Na stół herbatnik ciska
i idzie precz za drzwi.

Księżniczka
Słyszałeś tato? Skandal
Co to za gbur zuchwały!
Patrz ten herbatnik wstrętny
nie tyci jest, lecz mały!

Narrator
Drugi konkurent w zbroi,
oznajmia z miną rzewną

Książę 2
To ja najlepsze ciastko
upiekłem ci królewno!

Księżniczka
Skoro w to wierzysz, książę,
bardzo mi ciebie żal!
Postaw tu ten zakalec i ruszaj w siną dal!

Druga Dama Dworu
Trzeci z zamorskich książąt
uśmiechał się radośnie,
lecz również dostał kosza
i poszedł gdzie pieprz rośnie!

Król (łapiąc się za głowę)
Miarkuj się dziecię me!
Nigdy nie znajdziesz męża,
bez przerwy mówiąc „Fe!”

Trzecia Dama Dworu
Wtem przed obliczem króla
staje ktoś całkiem nowy!
Przybył nadworny piekarz,
sam Potwór Ciasteczkowy!
Niesie przed sobą tacę,
a na jej środku leży,
malutki herbatniczek,
pachnący, kruchy, świeży!

Potwór
Pyszny herbatnik
upiekłem dziś na miodzie!
Zgłodniałem nieco królu!
Idę go zjeść w ogrodzie!

Księżniczka (wzdycha)
Stój! Piękny,
O mój Boże!
Jeśli mi dasz to cudo,
poślubię cię, Potworze!

Potwór (kręci głową)
Nie! Sam przecież chcę go zjeść!

Król
Milcz sługo, nie przerywaj!
Poślubisz ją i cześć!

Królowa
Gdy dasz jej ten herbatnik,
zostaniesz moim zięciem!

Król
W nagrodę, na początek,
uczynię ciebie księciem!

Potwór
Tylko nie to! Litości!

Czwarta Dama Dworu
Potwór ze strachu drży,
gdy wtem na stół spogląda
i widzi ciastka trzy!

Potwór
Trzy herbatniki- świetnie,
Ach królu, w to mi graj!
Weź wszystkie, mój Potworze,
lecz swój królewnie daj!

Potwór (wzdycha)
No dobrze, niech już będzie
Nawet księżniczkę lubię,
niech zje, lecz proszę... Błagam,
nie mówmy już o ślubie.

Królowa (krzycząc)
Poślubisz ją i basta!

Król
Czy tego chcesz, czy nie!
Spójrz na jej cudne lico!

Wszyscy
A Potwór na to „Fe!”