Jestem wyjątkowy i niepowtarzalny jak płatek śniegu. Zajęcia rozwijające twórczosć oraz kompetencje społeczno - emocjonalne

Konspekt zajęć pt: "Jestem wyjątkowy i niepowtarzalny jak płatek śniegu".

Klasa: II-III

Tytuł zajęć: Jestem wyjątkowy i niepowtarzalny jak płatek śniegu.

Cel główny: uświadomienie sobie własnej wyjątowości

Cele szczegółowe:

- rozpoznawanie indywidualnych zainteresowań i umiejętności
- określanie indywidualnych cech swojego charakteru,
- ustalenie zasad obowiązujących w czasie spotkań,
definiowanie indywidualnych różnic, które przyczyniają się do unikalności danej osoby ( aspekt pozytywny i negatywny)

Wprowadzenie:

1.Pokaz padającego śniegu, a potem deszczu (rzutnik) w tle słychać muzykę relaksacyjną. Rozmowa o tym, że choć na pierwszy rzut oka każdy płatek śniegu wydaje się być identyczny, to pod mikroskopem okazuje się, że każda z nich jest inny, unikalny, niepowtarzalny.

2. Nawiązanie do niepowtarzalności każdego człowieka. Patrząc na klasę może nam się wydawać, że jesteście podobni - jesteście w takim samym wieku, jesteście uczniami, chodzicie do tej samej klasy i choć już na pierwszy rzut oka widać, że każdy z was inaczej wygląda i nie potrzeba mikroskopu by się tym przekonać, to największe różnice nie dotyczą wyglądu, ale tego jakimi jesteście osobami, co lubicie, a czego nie lubicie, wystarczy poznać się lepiej i okazuje się, że każdy z nas jest zupełnie inny, niepowtarzalny jak płatek śniegu ( uczniowie wymieniają czym się różnią).

3. Nawiązanie do wymienionych różnic, kiedy to, że się różnimy jest dla nas czymś miłym, ciekawym, kiedy nam to przeszkadza ( jest miłe, gdy jest docenione, ale przeszkadza, gdy inni nie dostrzegają tego, krytykują, bo nie rozumieją, że każdy z nas może inaczej reagować na ten sam film dla dzieci, albo ktoś może interesować się pająkami itp.) Kiedy inni mają trudności z dostrzeżeniem naszej wyjątkowości ( kiedy nas porównują z innymi, np. że ktoś pięknie pisze, bo ma talent, ale każdy ma inne uzdolnienia). Kiedy wyjątkowość jest trudna? ( kiedy inni nie znają nas i oceniają jako dziwnych, wyśmiewają nasze pomysły, hobby, opinie, wygląd, ubiór, który jest w naszym guście, ale niekoniecznie może się podobać innym).

4. Rozdanie i omówienie kart pracy.
Temat zadania: Rysowanie swojego autoportretu połączone z uzupełnianiem zdań o sobie, dotyczących cech charakteru i upodobań. Odczytanie zdań przez kilkoro dzieci ze szczególnym zwróceniem uwagi nauczyciela na różnice i podobieństwa międzyosobowe ( bogactwo osobowe każdej osoby).

5. Burza mózgów:

-Co mamy wspólne? Co nas łączy?
- Czym się różnimy? Co decyduje o naszej wyjątkowości?

6. Podsumowanie:

Czy bycie wyjątkowym to dobra cecha i czy zawsze bycie wyjątkowym jest łatwe? (Podkreślenie, że choć wyjątkowość każdej osoby jest czymś dobrym i ciekawym, to jednak nie zawsze jest właściwie rozumiana przez innych - odmienność gustów, upodobań, zainteresowań, poglądów może powodować różne reakcje - niezrozumienie, wyśmianie, zdziwienie).

Podkreślenie znaczenia pozostania wyjątkowym, nawet jeśli niektórzy tej wyjątkowości nie rozumieją ( dzięki temu ubogacamy świat swoimi pomysłami, nie jest nudno, bo każdy jest wyjątkowy na swój sposób, a choć bycie wyjątkowym bywa trudne, bo dorośli chcieliby nieraz żebyśmy mieli inne cechy, zainteresowania, to nie należy z tej wyjątkowości rezygnować.) Wiele wynalazków, ciekawych książek i filmów nigdy by nie powstało, gdyby te osoby nie uwierzyły, że to co tworzą jest ciekawe nawet jeśli inni mają odmienne zdanie. Jeśli pozostaniemy wierni sobie, inni kiedyś na pewno tę wyjątkowość zrozumieją, a nawet jeśli nie, to nie znaczy, że mamy z tego zrezygnować i być tacy sami jak inni, możemy nadal się z tego cieszyć.

7. Zadanie domowe - karta pracy : „ Na tropie wyjątkowości.”

Wielką sztuką jest dostrzeżenie wyjątkowości nie tylko w sobie, ale w innych rzeczach, osobach i sytuacjach. Pokaz zdjęcia ziemniaka, który dla większości z nas nie ma w sobie niczego wyjątkowego. Pewien fotograf potrafił tę wyjątkowość w ziemniaku uchwycić i zrobił zdjęcie warte milion dolarów ( można znaleźć to wyjątkowe zdjęcie w internecie i pokazać uczniom na rzutniku). Dostrzeganie wyjątkowości to niezwykle cenna umiejętność, bo pozwala nam dostrzegać piękno naokoło
i odczuwać wdzięczność, zachwyt otaczającym światem.
Uczniowie w domu uzupełniają zdania dotyczące ich samych ( Jestem wyjątkowy, bo...), innych ( kogo uważają za osobę wyjątkową), wyjątkowych rzeczy i sytuacji, które im się niedawno przytrafiły ( nauczyciel podaje własne przykłady, zachęcając uczniów do podjęcia takiej twórczej obserwacji w ciągu kolejnych dni).

Na następne zajęcia uczniowie przynoszą swoje skarby, czyli rzeczy, które wydały im się z jakiegoś powodu niezwykle wyjątkowe.