Jak zwierzęta leśne wiosenne porządki czyniły? Scenariusz przedstawienia teatralnego

Scenariusz przedstawienia teatralnego, z okazji jubileuszu 40-lecia Przedszkola im Krasnala Hałabały w Buku.

SCENOGRAFIA: główna - LAS, poboczna – przedszkole.
Postacie:
narrator,
Krasnal Hałabała,
Dziecko,
Wiatr,
Słońce,
deszcz,
lisek,
jeżyk,
zajączek,
niedźwiadek,
biedronka,
pszczółka,
wiewiórka,
krasnal
HAŁABAŁA CHODZI PO SCENIE, ROZGLĄDA SIĘ, Z RĘKI ROBI DASZEK, PODSKAKUJE, JEST WESOŁY
Narrator:
- Dnia pewnego, słonecznego Krasnal Hałabała do okienka przedszkolnego zastukał i dzieci szukał. Gdy maluszki zobaczyły, bardzo się ucieszyły i Krasnala do swej sali szybko zaprosiły.
Dziecko: WYCHODZI Z WIDOWNI, BIERZE KRASNALA ZA RĘKĘ, SIADA KOŁO NIEGO NA ŚRODKU SCENY
- czy to na odwiedziny dzieci właściwa pora? Co chcesz nam powiedzieć? Czy w lesie macie jakieś kłopoty? Czy zwierzęta uciekły, czy nie mają roboty?
DZIECKO ODCHODZI NA WIDOWNIĘ
Krasnal H.:
WSTAJE I CHODZI PO SCENIE, GESTYKULUJE
Nic z tych rzeczy! Moi leśni przyjaciele: liski, jeżyki, zajączki, pszczółki, wiewiórki, niedźwiadki , biedronki i krasnale wiosenne porządki w lesie czyniły. Wiatr nagle mocno dmuchał, deszcz padał, a one się nie zniechęciły. PRZERWA...ODDECH
Drogie dzieci! czy Wy pamiętacie, kiedy Wasza Pani przygody o Krasnalu czytała? PODKAKUJE, CIESZY SIĘ Jak wśród czerwonych makóweczek czapkę moją widać było, wtedy autorce do uszka wszystkie przygody opowiedziałam, ale o tej, co dziś zobaczycie, ja po prostu zapomniałem.
ODGŁOSY SZUMU Drzewa: - szu, szu, szu, Szu, szu, szu, Szu, szu, szu,
Narrator:
- tak w lesie szumiało, drzewa chyba ze sobą rozmawiały, a może od wiatru listki się ruszały?
Krasnal H.:
- czy dzieci by powtórzyć chciały, jak drzewa szumiały?
szu, szu, szu, Szu, szu, szu, Szu, szu, szu
WCHODZI SŁONECZKO NA SCENĘ, KRĘCI SIĘ WOKÓŁ WŁASNEJ OSI I KRĘCI RĘKAMI
Narrator:
- słońce mocno świeciło, z radości się kręciło.
Krasnal H.:
- zapraszam dzieci do słonecznego kręcenia na początku przedstawienia. ODSUWA SIĘ NA BOK
Wiatr:
WLATUJE ROZPĘDZONY WIATR, LATA, SZUKA, HAOTYCZNIE, MODULUJE GŁOSEM
- a ja dzisiaj będę wiał i dmuchał, Krasnala Hałabałę będę w lesie szukał. Każdą trawkę poruszę, gałązkę powyginam. Mocno dmuchnę, stuknę i będę wiał jak szalony i nie wiadomo z której strony.
PODLATUJE DO SŁOŃCA - dlaczego tak się uśmiechasz do dzieci?
Słońce: SMIEJE SIĘ, KRĘCI
- bo jak widzisz jestem słoneczko i chcę mocno świecić!
Wiatr: NADYMA POLICZKI KILKA RAZY, PRZYKLEJA CHMURY NA OPASKĘ SŁOŃCA
- teraz dmuchnę na ciebie z góry i zasłonią cię chmury.
SŁOŃCE SCHODZI NA BOK, ZOSTAJE NA SCENIE
Narrator:
- słoneczko odejść musiało, bo świecić przestało.
Deszcz: SPOKOJNIE ALE ZDECYDOWANIE MÓWI, GESTYLULUJE
- kap, kap, kap, kropelki z chmury zrzucam i wszystkich tu zasmucam. I zwierzęta leśne, i dzieci tu zebrane nie lubią, jak deszcz pada i wiatr na dworze hula, bo wtedy nawet pszczółki nie mogą wylecieć z ula.
Krasnal H.: WYCHODZI NA ŚRODEK
- dzieci ! Pogoda nam figle płata. Piosenkę usłyszeć by chciała, Czy zaśpiewać piosenkę możemy, którą wszyscy umiemy?
PIOSENKA ........................................
Narrator: SŁONECZKO WYCHODZI NA ŚRODEK I KRĘCI, DESZCZ I WIATR WYCHODZĄ ZE SCENY
- słoneczko pięknie promyczki rzucało, by radości nie było mało. A deszcz i wiatr pod pachy się chwyciły i same scenę opuściły.
ODDECH...PRZERWA
ZWIERZĘTA LEŚNE PRACUJĄ: ZAMIATAJĄ, GRABIĄ, LISTKI ZBIERAJĄ, SADZĄ, WYTRZEPUJĄ PODUSZKI I INNE
Krasnal ze swoimi zwierzętami zajął się wiosennymi porządkami. Liski, jeżyki, niedźwiadki, zajączki, biedronki, pszczółki, wiewiórki i krasnale w lesie pracowały i tak ze sobą rozmawiały:
Krasnal H.: JEST NA SRODKU SCENY, POKAZUJE DZIECIOM, DZIECI POWTARZAJĄ
- dzieci, jeśli wy chcecie tej leśnej rozmowy posłuchać, to szybciutko wstańcie, przyłóżcie rączkę do ucha, a paluszek od nosa do brody i będziemy słyszeć wszystkie rozmowy! KRASNAL SIADA TAM, GDZIE SIEDZIAŁ Z DZIECKIEM, Z BOKU, BLISKO WIDOWNI – JAKBY OGLĄDAŁ...
WSZYSTKIE ZWIERZĘTA LEŚNE PRACUJĄ I ZAMIENIAJĄ SIĘ TYMI PRACAMI
Lisek: LISEK I JEŻYK WYCHODZĄ NA SRODEK
- na spacerze wczoraj byłem, czapki nie nosiłem, wiatr po lesie dmuchał i przeciąg mi wpadł do ucha, auuuuuu
Jeżyk: GROZI PALCEM - oj ty lisku, ty chytrusku! pewnie pusto w twoim brzuszku? Prawdę powiedz! Kurkę upolować z zagrody chciałeś i dlatego czapki nie miałeś?
Lisek: ZMARTWIONY, POKAZUJE NA ZAJĄCZKA
- nie jeżyku miły, nie masz racji w tej chwili, ja po lesie biegałem i zajączka spotkałem.
Zając: OPIERA SIĘ O MIOTŁĘ, WITAJĄC POKLEPUJE PO RAMIENIU LISKA I JEŻYKA
- witaj przyjacielu drogi, czy może bolą cię nogi? Dzisiaj leśne dróżki zamiatałem, a ty tylko po nich biegałeś.
Lisek: POKAZUJE GDZIE, OCIERA RĘKĘ JEDNĄ O DRUGĄ
- moja norka, o tam w dołku - błyszczy się od porządku. Już wcześniej myłem, odkurzałem i śmieci pozbierałem. Przed norą wiosenne kwiaty posadziłem na rabaty.
Pszczółka: ROZGLĄDA SIĘ, DOTYKA NOS
- bzz, bzz, bzz co tak pachnie tu wokoło?, co tak miło, kolorowo? Lećcie pszczółki tu pomału, nazbieramy nektaru.
Jeżyk: DO PSZCZÓŁKI ODPOWIADA. GESTEM POKAZUJE NA BIEDRONKI
- to nasz lisek pozasadzał piękne kwiaty przed swą norą na rabaty. Patrzcie i biedronki przyleciały, odpocząć sobie chciały.
Zając: WCHODZĄ WIWEIÓRKI, UGINAJĄ ŁAPKI
- wiewiórki zapomniały, gdzie orzechy zakopały.
Wiewiórki: - nasze łapki są malutkie, sił mają nie wiele, czy możemy prosić o pomoc niedźwiadki, one dobry węch mają i orzechów poszukają. NIEDZWIADKI ZIEWAJĄ W ODDALI, ROZCIĄGAJĄ SIĘ, BUDZĄ
BiedronkI: WSKAZUJĄ NA NIEDZWIADKI, LEKKO SIĘ ODSUWAJĄ
- niedźwiadki kilka dni temu z zimowego letargu się obudziły , bo my widziałyśmy, jak po lesie chodziły. O patrzcie! pomogą na pewno, tutaj się zbliżają, na dwóch łapkach stoją, jedną nam machają. MACHAJĄ
Niedźwiadki: POKAZJUJĄ NA LAS
- jak miło, ze w lesie się spotykamy, o nasz wspólny dom dbamy, może zrobimy koło i zatańczymy wesoło? ZACZYNAJĄ CHWYTAĆ RĘCE
Krasnale: ZDYSZANE WLATUJĄ NA SRODEK, Z PRZEJĘCIEM...
- a my też w tym lesie mieszkamy, choć mali jesteśmy, bardzo pracowici. Z wami: Liskami, jeżykami, niedźwiadkami, zajączkami, biedronkami, pszczółkami, i wiewiórkami czas spędzać chcemy, my za lat kilka duże też będziemy.
WSPÓLNY TANIEC........................................
Wiewiórka: DO WSZYSTKICH ZWIERZĄT
- a gdzie Krasnal Hałabała się dzisiaj podziewa?
Niedźwiadek:
- już od kilku dni go w lesie nie ma!

Biedronka: PRZEJĘTA
- jak to..., to wy niczego nie wiecie? Przecież to było dla niego najważniejsze na świecie!
Zajączek: ZDZIWIONY
- a co takiego, co ważnego?
Biedronka:
- Hałabała od kilku dni się szykował...
Pszczółka: NAGLE, WTRĄCA SIĘ, GESTYKULUJE
- buty nawet wypastował, włosy ładnie uczesał, spodnie i kubraczek odświeżył i daleko bieżył.
Krasnal: DELIKATNIE
- czy nasz Krasnal teraz w przedszkolu w Buku się gości?
Lisek: SZYBKO, OBLIZUJE SIĘ
- a może podjada same pyszności?
Wiewiórka: WYCHODZI PRED RESZTĘ
- Hałabała dzieciom, z okazji święta przedszkola bajkę opowiadał, jak zwierzęta leśne wiosenne porządki czyniły, bardzo się przy tym dobrze bawiły. Ta jedyna opowieść nie została zapisana.
Zajączek: POKIWA GŁOWĄ
- nie chciał by była zapomniana.
ZWIERZĘTA CHWYTAJĄ SIĘ ZA RĘCE I COFAJĄ DO TYŁU
Narrator: WYCHODZI NA ŚRODEK
- to przedstawienie już końca dochodzi, zapytać dzieci nie zaszkodzi: czy Hałabałkę kochają?, czy opowiadań o nim w przedszkolu słuchają?, czy rysują go i malują i przy tym się nie denerwują?
Odpowiedzcie dzieci drogie, czy Krasnal Hałabała jest przez was lubiany? WSKAZUJE NA KRASNALA I SCHODZI NA BOK
Krasnal H.: NA ŚRODKU SCENY, ZWIERZĘTA PODCHODZĄ DO NIEGO
- teraz ładnie wstańcie, rączki do góry podnieście i mi pomachajcie. Pożegnania nadeszła pora, uciekam już z waszego przedszkola. Pa, pa, pa, pa żegnam się z Wami i do lasu wracam z tymi zwierzakami. POKAZUJE
Na koniec przedszkolaki życzę wam tego, byście zawsze w zgodzie żyły i jak moi przyjaciele razem się bawiły!