Smerfny świat - konspekt zajęcia z gimnastyki korekcyjnej dla dzieci 5-6 letnich

KONSPEKT ZAJĘCIA Z GIMNASTYKI KOREKCYJNEJ
Temat: „Smerfny świat”– przeciwdziałanie wadom postawy
Wada: plecy okrągłe
Wiek dzieci: 5-6 lat
Czas: 30-40 minut
Plecy okrągłe są wadą w płaszczyźnie strzałkowej. U dziecka
z tą wadą zaobserwować można:
• Głowę wysuniętą do przodu
• Barki wysunięte do przodu
• Klatka piersiowa spłaszczona, zapadnięta
• Łopatki odstające rozsunięte
• Kifoza piersiowa nadmiernie uwypuklona
Podczas badania bierzemy pod uwagę oględziny z przodu, oględziny z tyłu oraz z boku, gdzie możemy zaobserwować wyżej wymienione zmiany.
Cele :
• rozciąganie mięśni: -piersiowych
-zębatych
• wzmacnianie mięśni: - karku
- ściągających łopatek
- prostownika grzbietu
odcinka piersiowego
• zwiększenie wydolności układu oddechowego
• wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała

Przybory: magnetofon, płyta ze smerfnymi hitami, muzyka relaksacyjna, piłki duże i małe, szarfy, ławeczka, serso, woreczki, chusta Klanzy, ringo, peleryna Gargamela, smerfne czapki dla prowadzących, kapelusz czarownicy, obręcze, pachołki
Przebieg zajęć:
I. Część wstępna. Czynności organizacyjno- porządkowe:
Powitanie, podanie tematu zajęć, badanie postawy: oględziny z przodu, z tyłu, z boku.
1. Zaproszenie dzieci do „Świata Smerfów”.
Dzieci słuchając piosenki „ Smerfy” maszerują z woreczkiem na głowie, klaśnięcie oznacza wspięcie na palce i dalszy marsz we wspięciu, ponowne klaśnięcie oznacza marsz na całych stopach.
2.Zabawa orientacyjno-porządkowa „Uwaga Gargamel”
Smerfy ukrywają się pod liśćmi (woreczki trzymane na głowie) i spacerują po lesie w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie dzieci wykonują siad skrzyżny z woreczkiem na głowie. Kiedy muzyka znów zacznie rozbrzmiewać podnoszą się i spacerują dalej. Podczas wykonywania siadu skrzyżnego i podnoszenia się zwracają uwagę, aby liść (woreczek) nie spadł oraz na proste plecy.
3.Zabawa ożywiająca „Smerf- posąg”
Gargamel i jego kot Klakier gonią smerfy, kogo dotkną zamienia się w posąg (zasypia w pozycji niskiej Klappa). Ostatnie 2 smerfy zostają nowym Gargamelem i Klakierem.

II. Część główna
4.Zabawa „Pomóż Pracusiowi”
Dzieci stoją w 2 rzędach. Przed każdym rzędem leży piłka. Smerfy podają sobie cegły (piłkę) nad głową, trzymając je oburącz. Ostatni Smerf idzie na początek. Zabawa trwa do momentu wykonania ćwiczenia przez wszystkie dzieci.
5.Zabawa „Ćwicz z Osiłkiem”
Dzieci kładą woreczek na głowie, otrzymują szarfy i trzymają je za końce przed sobą. Na raz smerfy wspinają się na palce i podnoszą napiętą szarfę najwyżej w górę. Wykonują to na wdechu. Na dwa opuszczają szarfę na łopatki i stają na całych stopach, robiąc to na wydechu. Na trzy znów wspinają się na palce i podnoszą napiętą szarfę najwyżej w górę, wykonując wdech. Na cztery opuszczają szarfę na wysokość klatki piersiowej, stając na całych stopach i robiąc wydech. Wykonując te ćwiczenia zwracają uwagę, aby woreczek nie spadł z głowy.
6.Zadanie Łasucha „ Sztafeta cukierkowa”.
Dzieci ustawione jak wyżej w dwóch rzędach jedno za drugim. Na dany sygnał przenoszą na głowach tace (serso)z babeczką (woreczek) na drugą stronę i umieszczają je w obręczy, a tace obok. Następnie siadają za obręczą.
7. Zabawa „Żart Zgrywusa”
Dzieci dobierają się parami. Jedno siada na ławce, a drugie staje za nim i kładzie ręce na jego barkach. Smerf Zgrywus posmarował klejem ławkę. Smerfy siedzące na ławce próbują się podnieść do góry, a stojące za nimi dzieci stawiają opór.
8. Zabawa „ Smerfy i czarownica”
Smerfy skradają się do czarownicy, ale ta je zauważyła i goni je. Smerfy zatrzymują się wykonując czarodziejski ruch- odrzut ramion w tył i przyjmują postawę prawidłową,
dzięki temu czarownica ich nie widzi.

III. Część końcowa

9. Zabawa „Taniec z piłką”
Smerfetka zaprasza dzieci do tańca na kolorowa łąkę (chusta Klanzy). Dzieci kładą się na brzuchu na brzegu chusty głowami do środka koła. Piłka krąży po kolorowej łące w rytm muzyki. Smerfy toczą piłkę, trzymając głowę i ręce uniesione nad podłogę w pozycji skrzydełek, a nogi są wyprostowane i złączone. Osoby, które najładniej ( dokładnie) wykonują ćwiczenie zostają mistrzami tańca z piłką.
10.Zabawa „Droga do wioski”
Smerfy ustawiają się w dwóch rzędach jedno za drugim i otrzymują magiczną czapkę (ringo z piłeczką umieszczoną w jego środku trzymane na głowie), dzięki której trafią najszybciej do wioski (przejście od pachołka do pachołka). Podczas podróży odganiają pszczoły, wykonując krążenia ramion do tyłu. Kiedy już do niej dotrą kładą się na smerfnej polanie, aby odpocząć.
11. Zabawa relaksacyjna z ćwiczeniami oddechowymi – „Bajka Poety”
Dzieci kładą się na plecach i słuchają muzyki. Nauczyciel mówi: Posłuchajcie bajki Poety o pszczółce Słoduszce. Postarajcie się przeżyć to co ona.
„Było lato. Słońce mocno grzało. Pachniały lipy, kończyny i wiele innych. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki nektar. Musiała bardzo szybko poruszać skrzydełkami, żeby przefrunąć z jednego kwiatka na drugi. Poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę odwiedzić? Zaczęła liczyć: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć , siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, jedenaście, dwanaście.... Słoduszcze zaczął plątać się język. Położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła oczy. Jej brzuszek zaczął spokojnie oddychać. Jak mi dobrze, słyszę tylko piękną, cichą, muzykę pomyślała Słoduszka. Moja prawa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść. Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść. Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha. Prawa noga z przyczepionym woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa.. Lewa noga z woreczkiem miodu, staje się ciężka, coraz cięższa. Nie chce mi się jej podnieść. Głowa jest wygodnie ułożona. Jestem spokojna, słyszę piękną muzykę. Czuję jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki. Jest mi coraz cieplej. Ciepło z łapek i nóg przepływa do brzuszka. Całe ciało jest przyjemnie ogrzane letnim słońcem. Jestem spokojna, czuję się bezpiecznie. Ogarnia mnie senność. Zasypiam, zasypiam, zasypiam....”
Nauczyciel mówi: Teraz zacznę liczyć od 5-1 z każdą liczbą będziecie się stawać coraz bardziej i bardziej rozbudzeni. Kiedy powiem 1, będziecie zupełnie obudzeni, będziecie się czuli bardzo odprężeni: 5, 4, 3, 2, 1. A teraz otwieramy szeroko oczy i czujemy się obudzeni.
Wstańcie, przeciągnijcie się tak, jak ja to robię, przejdźcie pięć kroków robiąc wdech wydech i usiądźcie w siadzie skrzyżnym w kole.

12. Podsumowanie zajęć, podziękowanie za udział w zajęciach.