GRUPA WIEKOWA: 4 – latki
CELE OGÓLNE:
– utrwalanie nazwy aktualnej pory roku
– rozpoznawanie oznak jesieni
– rozwój mowy i myślenia
– rozwijanie umiejętności plastycznych
CELE SZCZEGÓŁOWE:
– słucha treści wiersza
– nazywa aktualną porę roku
– wymienia charakterystyczne cechy jesieni
– odpowiada na pytania nauczyciela
– rozwiązuje zagadki słowne
– naśladuje ruchem treść wiersza
– wykonuje pracę plastyczną według instrukcji
FORMY PRACY: zbiorowa, indywidualna.
METODY PRACY: osobisty przykład nauczyciela, działań praktycznych, objaśnienia i instrukcje, samodzielnych doświadczeń.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: wiersz T. Kubiaka „Idzie jesień”, parasol, rekwizyt słońca, niebieskie kropelki, sztuczne liście, ilustracje z oznakami jesieni, liście z różnych drzew, teksty zagadek, kolorowa plastelina, karty pracy z konturami parasoli.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1.Zabawa ruchowa z piosenką „Liście” na melodię „Mało nas”.
„Liście z drzew, liście z drzew szybciutko spadają.
Jesień już, jesień już nam zapowiadają.”
2.Słuchanie wiersza T. Kubiaka „Idzie jesień” z wykorzystaniem parasola, rekwizytu słońca, niebieskich kropelek, sztucznych liści.
„Idzie łąką, idzie polem,
pod złocistym parasolem.
Gdy go zamknie, słońce świeci.
Gdy otworzy, pada deszcz.
Kto to taki? Czy już wiecie?
Tak! To właśnie jesień jest!”
3.Rozmowa z dziećmi na temat wiersza:
– co niesie ze sobą jesień?
– co dzieje się, gdy jesień zamyka parasol?
– co dzieje się, gdy otwiera parasol?
– po czym poznajemy, że nadeszła jesień?
4.Omówienie charakterystycznych oznak jesieni na podstawie spostrzeżeń dzieci i ilustracji.
5.Ilustracja ruchowa wiersza:
„Idzie łąką, idzie polem – marsz w miejscu
pod złocistym parasolem – gest trzymania parasola
Gdy go zamknie – złączone ręce nad głową w kształcie parasola
słońce świeci – rysowanie koła w powietrzu
Gdy otworzy – gest otwarcia
pada deszcz – naśladowanie padających kropel deszczu
Kto to taki? Czy już wiecie? – wyciągnięte ręce
Tak! To właśnie jesień jest!” – klaskanie w dłonie
6.Zabawa słowna „Jesienne zagadki”:
„Przynoszę deszcze, szarugi,
dzień krótki, a wieczór długi” – jesień
„Chociaż mam kolce, przyznam się szczerze,
nie jestem różą, ani też jeżem” – kasztan
„Jesienią z dębu spadają,
a dziki ze smakiem je zjadają” – żołędzie
„Gdy świeci słońce, stawiasz go w kącie.
Gdy na deszcz się zbiera, ze sobą go zabierasz” – parasol
„Co to za pani w złocie, czerwieni,
sady maluje, lasy przemieni?
A gdy odejdzie, gdzieś w obce kraje,
śnieżna zima po niej nastaje?” – jesień
7.Zabawa plastyczna „Parasol Pani Jesieni”.
Dzieci wyklejają kontury parasola kolorowymi kulkami z plasteliny.