Wycieczka rowerowa - zajęcie prowadzone Metodą Dobrego Startu M. Bogdanowicz

KONSPEKT ZAJĘCIA W GRUPIE
3-4 - LATKÓW

PROWADZĄCA: Mariola Pola

TEMAT: "Wycieczka rowerowa” – Wprowadzenie wzoru graficznego nr 16
(2 małe koła w układzie poziomym) Metodą Dobrego Startu
M. Bogdanowicz na podstawie wiersza

CELE OGÓLNE:
- Ćwiczenia koordynacji ruchowo-słuchowo-wzrokowej;
- Ćwiczenia utrwalające orientację w przestrzeni;
- Przygotowanie do nauki pisania i czytania;

CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
- rozróżnia i nazywa części ciała;
- odpowiada na pytania nauczycielki dotyczące treści wiersza;
- odtwarza rytm wiersza;
- rysuje wzór graficzny z jednoczesną recytacją wiersza;

FORMY PRACY:
Zajęcia zorganizowane z całą grupą i indywidualne

METODY:
słowna, czynna, oglądowa

POMOCE: Pudełko, koła wycięte z papieru (dla każdego dziecka jeden), rower
dziecięcy, rower do kolarstwa szybkiego, kolarz w stroju kolarskim,
woreczki z ryżem (po 3 dla każdego dziecka), wzory sensoryczne, tacki
z kaszą, płyty CD, magnetofon, ilustracja do wiersza, wzór nr 16,
z teczki ”Od wierszyka do rysunku”, karta pracy nr 16b , plastelina,
pastele, kartki z bloku, długi sznurek,

LITERATURA:
M. Bogdanowicz, M. Barańska, E. Jakacka: „Metoda Dobrego Startu:
Od wierszyka do rysunku” dla dzieci 3-4-letnich
M. Barańska : „Pokaż oko pokaż nos” – 102 wierszyki z gestami
kształtujące orientację w schemacie ciała (str. 15)

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

I. Zajęcia wprowadzające

1. Powitanie
Dzieci stoją w kole. Wybrane dziecko wita się z pozostałymi dziećmi przybijając
im prawą ręką „piątkę” i mówi: „Cześć Zuzia...”

2. Ćwiczenia orientacji w schemacie ciała
Dzieci stoją w kole. Wskazują części ciała wymienione w wierszu:

Tu mam brodę, tu policzki,
Tu mam nosek, a tu czoło.
Tu są oczy, a tu usta,
Które śmieją się wesoło! Cha, cha, cha!

3. Ćwiczenia orientacji w przestrzeni
Nauczycielka wyciąga pudełko i mówi:

W pudełeczku coś tu mam,
Nikt nie zgadnie, mówię Wam.
Okrąglutkie, kolorowe
Do zabawy już gotowe.

Każde dziecko wyciąga z pudełka wycięte z papieru kolorowe koło. Dzieci
na polecenie układają koło: przed sobą, za sobą, obok siebie, między nogami ...

4. Recytacja wiersza i ćwiczenia językowe.

Posłuchajcie uważnie wiersza, bo za chwilę zapytam Was, o czym była w nim mowa

Tu koło, tam koło, siodełko, pedały.
Mój rower jest duży, twój rower jest mały.

Omówienie tekstu wiersza:
„O czym była mowa w wierszu?” - o rowerach
„Jakie były rowery?” - duży i mały
„Ile było rowerów?” - dwa
„Z jakich części składa się rower?” - koła, siodełko, pedały
„A ile kół może mieć rower?” - 2, 3 lub 4

Zobaczcie co tutaj mam (nauczycielka odsłania 4-ro kołowy rower dziecięcy)
Dzieci wyszukują na nim wymienione wcześniej elementy i nazywają pozostałe.

A teraz posłuchajcie co mówię: ro–wer , ro–we–rek,
A teraz podzielimy słowa : koła, pedały, siodełko

„Powiedzcie mi, kto może jeździć na rowerze?” – dzieci, dorośli
„A wiecie co to są wyścigi kolarskie?” - nauczycielka wyjaśnia
„A jak nazywa się osoba biorąca udział w wyścigach?” - kolarz
„Czy widzieliście kiedyś prawdziwego kolarza?”
„Jak myślicie jak on wygląda?”

W tym momencie do sali wjeżdża kolarz.
Dzieci, oglądają strój i osprzęt kolarza – weryfikują ich wyobrażenia o kolarzu
z rzeczywistością,

II. Zajęcia właściwe

1. Ćwiczenia ruchowe :
Kolarz zaprasza dzieci na „wycieczkę rowerową”
Mówi: Przed wycieczką (tak jak prawdziwi kolarze) musimy najpierw przygotować
nasze ręce i nogi.
Dzieci wykonują ćwiczenia ramion (wymachy), dłoni i palców, jak również wymachy
nóg oraz rowerek w leżeniu tyłem.

„Teraz jesteśmy przygotowani do wycieczki”. Dzieci układają z długiego sznurka
ścieżkę rowerową. Następnie za kolarzem ustawiają się i najpierw powoli pokonuj?

drogę, a następnie truchtem.
„Widzę, że jesteście świetnymi kolarzami, za to zostawię dla Was prezent”
Gość żegna się z dziećmi i opuszcza salę.

2. Ćwiczenia ruchowo-słuchowe

Dzieci recytują wiersz z jednoczesnym wyklaskiwaniem rytmu
Następnie otrzymują po 3 woreczki (pierwszy z lewej odwracają na różową stronę).
Recytują wiersz z jednoczesnym wystukiwaniem rytmu (dłonią i pięścią) pamiętając,
że zaczynamy od woreczka różowego.

3. Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe

Prezentacja i omówienie wzoru: 16
„Z jakich elementów składa się ten wzór?”
„Ile jest tych kół?”
„Czy te koła są tej samej wielkości?”
„Czy stykają się z sobą, czy są daleko od siebie?”
„A co Wam przypomina ten wzór?’
„Kto wyszuka wzór na obrazku?’

Zobaczcie jak rysuję ten wzór. Zwróćcie uwagę, czy podczas rysowania mój palec
oderwie się od kartki, czy też nie. Nauczycielka w ciszy kreśli wzór.
„A teraz pokażę Wam jak kreślić wzór z wierszem”.
„Oooo, zapomnieliśmy o prezencie, który zostawił nam nasz gość’.
Dzieci otwierają pudełko, w którym są wzory sensoryczne
Każde dziecko bierze jeden wzór (dzieci kreślą wzory na szablonach z jednoczesn?

recytacją wiersza, a następnie przesuwają się o jedno miejsce w bok i znowu kreśl?

wzór)

„Zapraszam Was do stolików. Spróbujemy odtworzyć nasz wzór na tackach z kaszą”
Dzieci kreślą wzór na tackach z kaszą.

III. Zajęcia końcowe

Kto skończył kładzie się na dywanie – polance. Po wycieczce rowerowej każdy z nas
musi odpocząć. – nauczycielka włącza muzykę relaksacyjna z odgłosami ptaków,
szumu wiatru. Dzieci zamykają oczy i relaksują się.

Po południu

Dzieci przypominają sobie poznany na zajęciach wzór kreśląc go na karcie pracy.
Następnie wypełniają wzór rozcierając palcem plastelinę.
A następnie samodzielnie kreślą wzór pastelą.