Z św. Janem Pawłem II w drodze do nieba - scenariusz przedstawienia

Scenariusz przedstawienia ,, Z św. Janem Pawłem II w drodze do nieba”

SCENA I - W KRĘGU ŚWIĘTOŚCI
Piosenka ,, Zabierzesz mnie na drugi brzeg”- 1 zwrotka z refrenem (Arka Noego)
Na słowa refrenu wchodzi gęsiego czwórka dzieci na scenę, w trakcie refrenu odbijają piłkę i też śpiewają, stają w kole. Dziewczyna z piłką wypowiada zagadkę, kto odgadnie podnosi rękę, dostaje piłkę i mówi kolejną zagadkę, tak 4 razy:
( E. Stadtmüller, Korowód Świętych, Zagadki dla dzieci. Częstochowa 2003)
1. ,,Nędzarzy Kalkuty z ziemi podnosiła, porzuconym dzieciom czułą matka była.- bł. Matka Teresa
2. Święty nastolatek pochodził z Rostkowa. By zostać zakonnikiem do Rzymu wędrował. –św. Stanisław Kostka
3. Jej gest miłosierny Pan Jezus rozsławił, gdy odbicie swej twarzy na chuście zostawił.- św. Weronika
4. Chwałę Niepokalanej głosił wciąż w zachwycie. W obozie za bliźniego oddał własne życie.- św. Maksymilian

Później jedno z nich, patrzy na zegarek i mówi:

- Basia- Ojej już tak późno, muszę lecieć, obiecałam, że szybko wrócę,
- Milena- W takim razie ja też będę się zbierać,
-Patrycja- Do jutra Janek, na razie.
Wszyscy się rozchodzą zostaje Janek, kozłuje, po chwili siada na krześle i mówi zrezygnowany.
Janek/ recytuje wiersz Beaty Kołodziej/
Z tą świętością trudna sprawa-
To doprawdy nie zabawa,
bo właśnie o to chodzi,
że mi świętość nie wychodzi...
To się złoszczę, to się gniewam,
a w kościele zwykle ziewam,
Nie myje się należycie,
robię kleksy wciąż w zeszycie.
Gdy wymówki słyszę taty,
chciałbym w uszy napchać waty,
kiedy muszę słuchać mamy,
Robie minę chorej lamy.
Gdy mi siostra wchodzi w drogę,
mam chęć jej podstawić nogę...
Jestem próżny i nadęty...
Czy ja będę kiedyś święty?
Przecież święci zawsze byli
tacy dobrzy, mądrzy, mili..
Przyznaj, Stróżu mój aniele,
że to dla mnie jest zbyt wiele.
Na scenę wchodzi Anioł, podchodzi do Janka i mówi:
Anioł: Wiedz, mój drogi, że i Świeci
nie od razu byli święci,
a zdarzały się wypadki,
że i oni mieli wpadki!
Jednak mimo pokus wszelkich,
mimo trudów życia wielkich
nigdy się nie zniechęcali
i poprawić się starali.
Świętych w niebie jest dziś wiele
to są nasi Przyjaciele.
Więc o pomoc ich prosimy
byśmy kiedyś w niebie byli.
Anioł śpiewa piosenkę Magdy Anioł ,, Niech się święci”.
1. Święta Panna nad pannami / G / h /
Czuwa dniami i nocami / C / D /
Już niejedno rozgrzeszenie
Dzięki Marii Magdalenie
Święty Krzysztof cały blady
Dziś otwarcie
Autostrady
A Tadeusz, zresztą Juda
Zawsze mówi, że się uda

Ref: To dla mnie i dla ciebie / G / C / D / D /
Święci orędują w niebie
To dla mnie i dla ciebie
Święci orędują w niebie / C / C / G / D /

2. Święty Błażej ma sposoby
By gardłowe zmóc choroby
A gdy zgubisz coś cennego
Zaraz wal do Antoniego
Jak bez grosza być bogatym
Święty Józef zna się na tym
Hej Cecylio wielkie dzięki
Za te wszystkie Boże dźwięki

3. Młodzi są przyszłością świata
Bosco Jan się z nimi zbratał
Ojciec Pio o pokorze
Wiele nam powiedzieć może
Wszyscy święci bez wyjątku
Od soboty aż do piątku
Wypatrują mnie i ciebie
By się z nami spotkać w niebie
SCENA II - JAN PAWEŁ II - ŚWIADEK ŚWIĘTOŚCI
Po piosence Anioł schodzi ze sceny, a w tym czasie wchodzi Narrator i odczytuje uroczyście informacje
o osobie Jana Pawła II i zbliżającej się jego beatyfikacji. Janek stoi po drugiej stronie sceny.
Narrator: Każdy człowiek jest powołany do świętości. Owo zadanie wynika z wezwania, jakie Bóg stawia przed nami: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty. Kościół nieustannie wskazuje na przykłady tych, którzy w imię miłości Boga i człowieka ,, szli i owoc przynosili”. Taką osobą jest Sługa Boży Jan Paweł II. Karol Wojtyła uczył nas jak kochać Boga i ludzi, całe Jego życie to droga z Jezusem i dla Jezusa. W swoim życiu będąc dzieckiem, młodzieńcem, kapłanem, potem biskupem i papieżem, pokazał innym jak żyje prawdziwy chrześcijanin, jak służyć Bogu. (Tu może być krótka prezentacja multimedialna o życiu Jana Pawła II- zdjęcia z podkładem Pater noster).
Zapraszamy teraz do wspólnej wędrówki śladami Jana Pawła II- Świadka świętości. Niech przykład jego życia i głoszonej nauki poruszy nasze serca i zainspiruje do pracy nad sobą, do zdobywania szczytów świętości w codziennym życiu.
Janek podchodzi w stronę obrazu Jana Pawła II i mówi.
Janek: Ojcze Święty Janie Pawle II, chcę być podobnym do Ciebie, naucz mnie iść drogą świętości. Schodzi ze sceny.
SCENA III - WYTRWAŁOŚĆ
Piosenka ,,Lolek” z układem choreograficznym w czasie refrenu
Wchodzi chłopiec, siada przy stoliku i powtarza na głos słówka z niemieckiego.
Adam: das Fernzeien, der Kugelsreiber, fahren, fuhr, gefaren, sehen... Kto wymyślił te dziwne słowa? Mam dość! Rzuca książką, lepiej zagram na kompie. Otwiera laptop. I czyta: 0!,,Totus Tuus!?” To zawołanie Jana Pawła II? Ciekawe, jak On radził sobie z nauką? Zobaczmy!Czyta:
,,Karol Wojtyła był zdolnym uczniem. Koledzy mówili często: Cenzurki Lolka były nudne, same piątki i szóstki. Poznawał już w gimnazjum język grecki, łaciński, niemiecki. Później władał biegle jeszcze włoskim, francuskim, angielskim, hiszpańskim, portugalskim. Każde zajęcia miały swoją porę”. No nieźle, może jednak parę nowych słówek nie zaszkodzi..
Chłopiec podchodzi do obrazu Jana Pawła II i mówi: Ojcze Św. poproś Pana Boga o wytrwałość i cierpliwość dla mnie w nauce.
Wchodzi chłopiec w stroju papieża-Głos Jana Pawła II, staje przy obrazie i mówi(podkład muzyczny): Na drodze do świętości trzeba ograniczyć bagaż do rzeczy istotnych, by nie ciążył podczas podróży. Musicie od siebie wymagać, choćby nawet inni od was nie wymagali. Trzeba być gotowym stawić czoło wszystkim trudnościom i pokonać wszystkie przeszkody, by osiągnąć zamierzony cel. Aby stać się prawdziwym uczniem Chrystusa, trzeba się zaprzeć samego siebie , brać co dnia swój krzyż i naśladować go. Jest to wyboista droga do świętości, i każdy ochrzczony jest wezwany, by nią iść. (Św. Jan Paweł II)
Narrator : Dziękujemy Ci Ojcze Św. za przykład pracowitości i wytrwałości, pragniemy uczyć się tego od Ciebie. Uczeń przypina przy obrazie kwiat z hasłem wytrwałość.
Adam: Powtórzę jeszcze raz te słówka, na pewno coś zapamiętam. Powtarza po cichu, bierze książkę
i wychodzi. Melodia : Zabierzesz mnie- chwilę na zejście i wejście.
SCENA IV- MIŁOŚĆ Boga i bliźniego
Na scenę wchodzi zdenerwowana Ula:
Ula: Znów pokłóciłam się z Gabrysią, ona zawsze musi mieć racje! Nie będę już dla niej taka miła, niech wszyscy się od niej odwrócą , niech ma nauczkę.
Gabrysia: Cześć Ula! Nadal się na mnie gniewasz? Daj spokój! Przecież i tak miałam rację, nie potrafisz zatańczyć z grupą, twoje ruchy mają wiele do życzenia.
Ula: Wiesz co, jesteś taka....
Gabrysia: Wiem, wiem, znowu nagadasz na mnie kłamstw, aby się zemścić. Już ja cię dobrze znam. (wchodzi Zosia.)
Zosia: Dziewczyny, co macie takie obrażone miny? Spójrzcie na to.(pokazuje obraz z papieżem, który przebacza zamachowcy.)Jak wielkie serce miał Papież przebaczając swemu zamachowcy. A wiecie, że ten Ali Agca do końca nie mógł zrozumieć, jak to się stało, ze papież przeżył.
Ula: Przepraszam cię Gabrysiu, ciągle się obrażam.
Gabrysia: Ja też przepraszam, nie powinnam ci dokuczać.
Podchodzą do obrazu dochodzi uczeń: Razem : Ojcze święty naucz nas kochać. Dziewczynki i uczeń przypinają kwiatek z hasłem miłość Boga i bliźniego.
Głos JPII- Człowiek jest wielki, nie przez to , co posiada, lecz przez to kim jest. Nie przez to , co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, bez tej miłości, która przebacza, choć nie zapomina, która jest wrażliwa na niedolę innych, która nie szuka swego, ale pragnie dobra dla innych. Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć... Musicie być mocni miłością, która cierpliwa jest, łaskawa jest... (Św. Jan Paweł II)

SCENA V- MODLITWA
Narrator: Papież był człowiekiem nieustannej modlitwy. Całe swoje życie zawierzył Matce Bożej w swoim zawołaniu Totus Tuus. Podczas każdej pielgrzymki nawiedzał Sanktuaria Maryjne, a jego ulubioną modlitwą był różaniec. Sam mówił:
Głos JPII- Jeśli naprawdę chcecie podążać za Chrystusem, jeśli chcecie, aby wasza miłość do Niego wzrastała i nabierała powagi, to musicie być wierni modlitwie. Modlitwa jest kluczem do życia w Chrystusie. Bez niej wasza miłość i wiara będą zamierać. (Św. Jan Paweł II)
Na scenę wchodzi Michał z listem w ręce i czyta spacerując.
Drogi Ojcze Św.
Dlaczego piszę? Mam już dość! Chyba nikt mnie nie rozumie? Wszyscy się o coś czepiają.. i już nie chce mi się żyć... Jesteś z tych, którzy traktowali życie na serio i zwyciężyli, ja tak nie umiem. Trochę Ci zazdroszczę, jesteś już po drugiej stronie, w niebie. Słyszałem, że możesz wiele.. Rodzice w domu często się kłócą, mama choruje, a mi do tego ciężko idzie nauka. Chwilami myślę, że jestem do niczego, a gdy nikt nie widzi po prostu płaczę. Czy można coś zmienić? Ja też lubię sport, góry i marzę, by podróżować. W pielgrzymowaniu Ty okazałeś się rekordzistą! Nie jestem dobry z matematyki, ale podobno w podróżach spędziłeś 586 dni, odwiedziłeś 132 kraje, wygłosiłeś ponad 2400 homilii i przemówień w czasie 104 podróży zagranicznych. Polskę odwiedziłeś 9 razy. Kanonizowałeś 478 świętych, a beatyfikowałeś 1318. Ogłosiłeś 14 encyklik i adhortacji oraz napisałeś wiele innych dokumentów i dzieł. Jak to robiłeś, że dla każdego miałeś czas? Skąd czerpałeś na to siłę? Nawet kiedy bardzo cierpiałeś potrafiłeś się uśmiechnąć i tak przez 85 lat życia. Ojcze Św. chciałbym jak Ty robić wszystko z pasją... Co mam czynić, aby naprawdę żyć? PS. Jeszcze jedno: Szepnij słowo, tam na górze za mną i moją rodziną, dzięki. Michał Składa kartkę i kładzie przy obrazie, siada zamyślony i modli się w ciszy.
Narrator: Lata dziecięce i młodości nie były dla Karola sielanką. W wieku 9 lat zmarła mu mama, która nie doczekała dnia jego I Komunii św., za trzy lata zmarł jego brat Edmund, zaraziwszy się jako młody lekarz szkarlatyną. W czasie wojny umiera mu Ojciec i zostaje sam. Karol w trudnych chwilach nauczył się szukać nadziei. Znalazł ja na kolanach, w Jezusie. Również dzisiaj Jan Paweł II spoglądając z okna domu Niebieskiego Ojca kieruje do nas słowa:
Głos JPII:
Zaproście Jezusa, zaproście Go do waszych serc, do waszych rodzin, niech będzie pierwszym Gościem waszych radości i trosk. Co dnia Go zapraszajcie razem z Maryją pod dach waszego domu. Gdzie gości Jezus, tam jest pokój, prawdziwe wesele, zawierzcie Mu swoją przyszłość i bądźcie pewni, On was nie opuści! I jeszcze jedno zdanie, które musicie zapamiętać, są to słowa Matki Bożej, która tak mówi do sług weselnych: ,, Cokolwiek wam rzecze, to czyńcie”. Ja to dzisiaj powtarzam do was. Cokolwiek wam rzecze On, Chrystus, to czyńcie. Niech zawsze będzie On z wami, i wy zostańcie Mu wierni. Kocham was wszystkich i czekam na was u naszego Ojca. (Św. Jan Paweł II)
Chłopiec: Ojcze Św. módl się razem z nami. Uczeń przypina kwiat z hasłem : modlitwa
Pieśń: Barka. Wszyscy aktorzy wychodzą na scenę i wspólnie śpiewamy.
Można odmówić modlitwę za wstawiennictwem św. Jana Pawła II.