Pożegnanie księży

Na tym świecie tylko miłość Boga Ojca wiecznie trwa,
Dzisiaj tutaj stoi człowiek, jutro już gdzie indziej gna...
A w kapłańskie piękne życie czas zmian mocno jest wpisany
I choć smutek w sercu gości – Bóg ma swoje, lepsze plany.

Gdy na morzu życia księdza wiatr zmian wieje nagle
Chrystusowy, wierny sługa, ma gotowe żagle.
Lecz zanim się dzisiaj z Księżmi rozstaniemy,
Za życia świadectwo podziękować chcemy.

Ojcze Mirosławie, „dziękuję” to mało,
Za to wszystko, co przez Ciebie wśród nas się zadziało.
Że nam dałeś miejsce przy najświętszym stole
I za każdy krzyżyk na dziecięcym czole.

Żeś nas zawsze dostrzegł, doceniał i chwalił,
Żeś Chrystusem serca najmniejsze rozpalił.
Za to, że zasiałeś w nas Boga pragnienie
Niech Ci towarzyszy modlitwy westchnienie.

Niech Cię nasze dobre słowa zawsze już prowadz?

A w chwilach prób wszelkich niech mocy dodadzą.
Ty na przekór burzom pozostawaj sob?

I ufaj, że jeszcze NAJLEPSZE PRZED TOBĄ.

Tobie, Księże Marku także wdzięczność ślemy,
Życie Twe Maryi dziś polecić chcemy.
Niech dobro, co było tutaj Twym udziałem,
Dobrem się odwdzięcza, żyj na Bożą chwałę.

Niech Was Duch prowadzi, nadzieję w Was budzi,
Na drodze niech stawia samych szczerych ludzi.
A jeśli Wam oczy od łez czasem zmokną,
Wiedzcie, że gdy Bóg drzwi zamknie, to otwiera okno.

Nasi Przyjaciele, Bogu zawierzamy
Waszą przyszłą pracę, to co cieszy, boli.
Stawajcie się ciągle, jak nas uczy Jezus,
Podobni do światła i do czystej soli.