Zima - wiem, jak się ubrać. Scenariusz zajęć przeprowadzonych w grupie dzieci 3 - 4 letnich

Scenariusz zajęć przeprowadzonych w grupie dzieci 3 - 4 letnich
Temat zajęcia: „Zima – wiem jak się ubrać”

Cel główny:
Wyjaśnienie konieczności dostosowania ubioru do temperatury i pory roku.

Cele:
- dziecko zna charakterystyczne cechy Zimy;
- dziecko potrafi dobrać odpowiedni ubiór do pory roku;
- dziecko poszerza zasób słownictwa;
- dziecko prawidłowo koloruje kolorowankę;
- dziecko prawidłowo reaguje ruchem na polecenia nauczyciela;
- dziecko słucha i rozumie objaśnienia i polecenia nauczycielki;

Metody i formy pracy:
- słowna: rozmowa, słuchanie opowiadania z pacynką , instrukcje i objaśnienia nauczycielki;
- czynna: zadania stawiane dzieciom do wykonania, zabawy orientacyjno – porządkowe;
- oglądowe: wizualne środki dydaktyczne.

Forma pracy:
 z całą grupą, indywidualne.

Środki dydaktyczne:
- lalka pacynka
- ilustracje ubrań letnich i zimowych
- kolorowanki przedstawiające rękawiczki
- rękawiczki wycięte z papieru
- ilustracje zimowe;

Zadania z Podstawy Programowej
1p 1,1; 3p 1,2; 4p 2; 5p 3,4; 11p 1; 13p 1; 14p 3;

Przebieg zajęć:
1. Zabawa wstępna - "Kto mnie słyszy...?" - zabawa doskonaląca koncentrację uwagi
Nauczyciel wydaje różnorodne polecenia zaczynając zdanie: "Kto mnie słyszy, niech....np. klaśnie jeden raz, pogłaszcze się po brzuchu, dotknie nos, złapie się za uszy... itp."

2. Rozmowa na temat zbliżającej siej pory roku zimy – odwołanie się do doświadczeń dzieci i ich obserwacji oraz zawieszonych ilustracji
3. Jak lalka Zosia zachorowała – opowiadanie nauczycielki z użyciem pacynki. Przypomnienie o konieczności wkładania czapek, rękawiczek i szalików przed wyjściem na dwór
N:Dzien dobry Zosiu. Przywitajmy się dzieci.
N: Jak myślicie dzieci, czy Zosia jest wesoła, czy smutna, jak wygląda?
– ma czerwony nos, smutne oczka, ma katar i kicha.
M: Taka chora jestem dzisiaj
N: Co cię boli?
M: Gardło, brzuszek, od rana mam katar i kicham.
N: Co się stało, jak do tego doszło?
M: No właśnie! Zaraz o tym opowiem, ale najpierw muszę wytrzeć nos.
Obudziłam się dzisiaj dość wcześnie. W sali była tylko pani woźna, która zabierała się do sprzątania i otworzyła szeroko okno, żeby wywietrzyć. Zobaczyłam piękne słońce, więc pomyślałam, że wróciło lato, wdrapałam się na parapet i wygodnie na nim usiadłam. Słońce świeciło, ale było bardzo zimno. W tej chwili przyleciał wiatr. Zaśmiał się, i tak wiuuu... owinął się dookoła mnie, okręcił i tak dmuchnął, że aż spadłam z parapetu. Uciekłam do swojego kącika i trzęsłam się z zimna. I zaraz potem ten okropny katar...
N: Zosiu, a czy chociaż miałaś na sobie swój ciepły kubraczek ?
M: Nie! Nie miałam też czapki, ani rękawiczek. . Brr... Jak mi zimno!
N: Nie martw się Zosiu . Pomożemy ci i szybko wyzdrowiejesz.
Dostaniesz herbaty z sokiem malinowym, pomyślimy także o ciepłym ubraniu dla ciebie, abyś się więcej nie przeziębiała.

4.Rozmowa o tym jak trzeba chronić się przed przeziębieniem i dlaczego Zosia zachorowała. (w taką zimną pogodę łatwo o przeziębienie, dlatego należy się właściwie ubierać) , wskazywanie odpowiednich ubrań na zimę

5.Zabawa dydaktyczna ,,W co ubierzemy Zosię” – dzieci spośród ubrań zimowych i letnich wybieraj tę, która przydadzą się Zosi na zimowy spacer. Zadaniem dzieci jest także powiedzenie gdzie nosi się wskazane ubrania

6.Zabawa orientacyjno –porządkowa ,,Gdzie to się nosi” – dzieci podskakują w rytm tamburyna, na sygnał nauczyciela i podniesiony odpowiedni obrazek reagują wg poniższych zasad:
Czapka – dzieci głaszczą się po głowie
Rękawiczki – dzieci klaszcz?

Buty – dzieci tupi?

7. Kolorowe rękawiczki- zabawa - rozumienie pojęcia para, rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej)
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi kilka par rękawiczek z kartonu i układa je w szeregu, mówiąc, np.-
-Mam zieloną / czerwoną/ żółtą rękawiczkę, szukam do niej pary. Liczy, wskazując kolejne pary rękawiczek ,
Mówi :Mam 3 pary rękawiczek. Para to dwie takie same rękawiczki,
Na dywanie n-l rozkłada kilka wymieszanych rękawiczek w różne wzory i kolory. Dzieci dobierają w pary rękawiczki i układają je w pary. Liczą pary., np. 1 para żółtych, 2 pary czerwonych, 3 pary zielonych

9. Ewaluacja : Znajdź swoją parę- rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, sprawdzenie rozumienia pojęcia” para” przyklejanie rękawiczek na karton, kolorowanie ich.