Projekt edukacyjny - Wierszowanki - Bajanki. Zabawy literackie dla dzieci 3-4 letnich

Podstawowym założeniem projektu jest rozwijanie kontaktu dzieci z literaturą w taki sposób, by był dla nich przygodą, która rozwija wyobraźnię i stanowi radość dzieciństwa.
Wczesny kontakt z literaturą dziecięcą ma ogromne znaczenie dla rozwoju małego dziecka. Wpływa na wzbogacenie zasobu pojęć i słów, doskonalenie funkcji mowy pod względem gramatycznym i dźwiękowym. Dla dzieci nadmiernie wrażliwych, zabawy z literaturą to doskonały sposób na odreagowanie napięć i redukcję nadmiernego nie-pokoju emocjonalnego.
Młodsze dzieci szybko tracą zainteresowanie przekazem słownym, cechuje ich duża emocjonalna oraz potrzeba ruchu i zabawy.

Celem projektu jest:
1. Rozwijanie wrażliwości dzieci na żywe słowo i tekst.
2. Wyzwalanie aktywności językowej i wzbogacanie słownictwa.
3. Rozwijanie emocjonalnego stosunku do literatury.
4. Poznawanie utworów literatury dziecięcej.

Dzieci:
- zapamiętują treść wierszy i spontaniczne je odtwarzają,
- potrafią ze sobą współpracować i razem bawić się,
- reagują na sytuacje humorystyczne,
- są bardziej odporne emocjonalnie,
- czerpią radość ze wspólnej zabawy.

1. ZABAWY PARATEATRALNE PRZY MUZYCZNEJ ARANŻACJI WIERSZY z filmu pt. "Akademia pana Kleksa".
Wyrażanie ruchem, gestem, mimiką, emocji jakie wywołuje zabawa z wierszem.
ZOO – J. Brzechwy- LIS,DZIK, NIEDŹWIEDŹ
„Okulary” Julian Tuwim
„Leń” Jan Brzechwa

2.WYKORZYSTANIE WIERSZA W CZĘŚCI RELAKSACYJNEJ ĆWICZEŃ GIMNASTYCZNYCH
Dzieci leżą na plecach. Podczas recytacji wiersza unoszą nogi i naśladują chodzenie po suficie.

1. Dowolny fragment wiersza BAJ - Kazimiery Iłłakowiczówny.
2. Dyzio marzyciel - Juliana Tuwima

3.WIERSZE HUMORYSTYCZNE
ZOO Jan Brzechw
Śnieg - Ludwik Jerzy Kern
"Co można robić nudząc się"-autor nieznany
Co można robić nudząc się?
hmm...
Można na przykład ziewać. aaa
Szurać nogami po podłodze.
szur,szur,szur
Leciutko klepać się po nodze
klep,klep,klep
Albo podrapać się po uchu drap,drap,drap
Czy też pogłaskać się po brzuchu o tak!
Można też kichać jak z armaty a psik!
Bądź puknąć się palcem w czoło
puk,puk,puk
I w powietrzu zrobić koło o,tak!
Lub - Połaskotać sąsiada
gili,gili I co?
I z pewnością od tej chwili nie będziemy się nudzili!

ILUSTRACJA RUCHOWA WIERSZA
Kotek J. Tuwima

Zabawy ruchowe nawiązujące do treści wiersza.

"Koty na płoty”
Dzieci mają za zadanie naśladować koty: skradać się bardzo cicho do myszki, wspinać się na drzewo i skakać z niego, bawić się kłębkiem włóczki, zasypiać, mruczeć, miauczeć. Na¬stępnie dzieci dobierają się w pary: jedno staje w rozkroku (tworząc ze swoich nóg płotek), a drugie przechodzi pomiędzy nogami.
„Co kot potrafi”
Nauczyciel prosi, by dzieci naśladowały jego ruchy na dywanie:
zrobiły koci grzbiet.
skradały się na czworakach.
pokazały jak kot pije mleko.
zwinęły się w kłębek i zasnęły.
„Kotki”
Dzieci leżą zwinięte w kłębek – kotki śpią, powoli budzą się, przeciągają, robią koci grzbiet. Kotki wyruszają na spacer – dzieci poruszają się na czworaka. Kotki zgłodniały, piją mleczko z miseczki, najedzone bawią się wesoło. Zmęczone zabawą kotki myją łapki i kładą się spać

ZABAWY LOGORYTMICZNE
Dzieci otrzymują kartki papieru. Podczas rytmizacji tekstu samodzielnie tworzą akustyczne dźwięki, naśladują ruchy nauczyciela.
Dziadzio mrok – E. Szelburd – Zarembina
Pada, pada deszcz. – uderzają wewnętrzną dłonią o kartkę.
Chlupu, chlupu, chlup. – powtarzają słowa
Idzie dziadzio Mrok. – „idą” paluszkami po kartce.
Tupu, tupu, tup. - powtarzają słowa
Idzie dziadzio Mrok. – dz. wstają i „chodzą” po kartce papieru.
A noc za nim brnie. – „biegną” w miejscu.
Chlupu, chlupu, chlup. - powtarzają słowa

„Idzie pani, wietrzyk wieje” - w oparciu o masażyk relaksacyjny wg M. Bogdanowicz

Idzie pani: idziemy; pokazujemy i powtarzamy tup, tup, tup.
Dziadek z laską: naśladujemy i stukamy jedną nogą: stuk, stuk, stuk.
Skacze dziecko: hop, hop, hop, – naśladujemy podskoki w miejscu.
Żaba robi długi skok – robimy duży skok przed siebie.
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu – dmuchamy
Kropi deszczyk: puk, puk, puk, – o dłoń delikatnie stukamy wszystkimi palcami.
Deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup – podskakujemy w miejscu obunóż.
Świeci słonko – dłonią robimy ruchy okrężne.
Wieje wietrzyk – dmuchamy.
Pada deszczyk. – stukamy palcami o dłoń.
Czujesz dreszczyk, gdy pada deszczyk?

BAJKI, BAŚNIE i WIERSZE NA DOBRY SEN
Nie wszystkie dzieci lubią leżakowanie, jednak w przedszkolu, w dużej grupie, taki odpoczynek jest maluchowi szczególnie potrzebny. Zwykle w ciągu dnia jest głośno, dzieci są stale aktywne, podekscytowane, wciąż mają nowe zajęcia.Dlatego proponuję czytać dzieciom lub opowiadać fragmenty.
"Idzie niebo"- E. Szelburg - Zarębina
"Moja mama czarodziejka"- J. Papuzińska
Baśnie J.H. Andersena
Baśnie rożnych narodów
proponuję