X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 33304
Przesłano:

Opinia nauczyciela o dziecku

........................................ ........................................ Pieczęć przedszkola Miejscowość ,data

Opinia nauczyciela o dziecku
Imię i nazwisko dziecka: .................................
Data i miejsce urodzenia: .................................
Adres zamieszkania: ........................................
Cel wydania opinii:
W związku z zaobserwowanymi trudnościami w zakresie rozwoju Adriana zaproponowano rodzicom, konsultację ze specjalistami z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w.............................. celem zdiagnozowania dziecka.
Opinię opracowano na prośbę rodziców dziecka.
Adrian wychowuje się w rodzinie wielodzietnej, jako trzecie z kolei dziecko. Ma dwóch starszych braci i młodszą siostrę, która również uczęszcza do przedszkola wraz z Adrianem. Chłopiec jest zawsze zadbany, czysty i schludnie ubrany. Z wywiadu z mamą wiadomo, że w wieku niemowlęcym miał kłopoty z sercem, które ostatecznie zakończyły się pomyślnie.
Chłopiec uczęszcza do oddziału przedszkolnego od września 2016 r. Pierwszy dzień pobytu dziecka w przedszkolu okazał się bardzo trudny dla niego , ponieważ rozstanie z mamą wywołało w nim silne napięcie emocjonalne przejawiające się wybuchem krzyku, płaczu a nawet atakami agresji. Chłopiec nieustannie wołał mamę i próbował wybiec z sali. Ten stan trwał dość długo a każda próba zbliżenia się nauczyciela do chłopca celem uspokojenia go, wyciszenia czy przytulenia, powodowała odwrotny skutek- chłopiec jeszcze bardziej biegał i rzucał wszystkim co miał w zasięgu rąk. Kiedy dziecko wyraźnie opadło z sił, biernie leżało na podłodze nie reagując na otoczenie. W związku z trudnościami adaptacyjnymi a także sytuacjami zagrażającymi bezpieczeństwu Adriana i innych dzieci ustalono, że mama będzie przebywać razem z dzieckiem w przedszkolu do czasu zakończenia procesu adaptacyjnego. Na podstawie rozmowy z mamą chłopca wiadomo, że podobne sytuacje miały miejsce w poprzednim przedszkolu pod koniec roku szkolnego, po przerwie spowodowanej infekcją gardła.
Adrian jest chłopcem wesołym, bardzo ruchliwym. Nawiązywanie kontaktów z dziećmi sprawiało mu trudność. Obecnie ten stan się powoli zmienia, jednak zdarza się, że na skutek podejmowania szybkich decyzji, co do tego w co i jak się bawić, popada w konflikty, ponieważ burzy wcześniej wybudowane przez dzieci budowle i zabiera im klocki do tworzenia czegoś innego lub rozrzuca je po sali traktując to jako formę zabawy. Zdarzają się sytuacje kiedy wybucha gwałtowną odmową na coś czego nie chce robić (głośny krzyk „nie” i odsuwanie się). Da się zauważyć jego niepewność oraz to, że jest bardzo wrażliwy na jakiekolwiek zmiany. Bardzo często wszelkie niepowodzenia wiążą się z reakcją złości i przechodzą w głęboką frustrację. Te emocje wywołane są najczęściej wtedy, kiedy osoba dorosła chce porozmawiać z mamą na temat chłopca lub nieustannej jej obecności przy nim. Chłopiec najwyraźniej nie akceptuje takiej sytuacji- zaczyna odciągać mamę od rozmówcy , szarpać , popychać a nawet uderzać pięściami, krzyczy do utraty głosu, rzuca przedmiotami będącymi w zasięgu jego ręki, odpycha osoby chcące porozmawiać z mamą. Takie zachowanie trwa dłuższy czas aż do utraty sił dziecka. Przytula się wtedy i wycisza na kilka minut a każda próba nawiązania rozmowy z chłopcem, uspokojenia go wywołuje jeszcze większy atak złości. Wraz z zakończeniem rozmowy i wyjściem rozmówcy Adrian uspakaja się. Obecnie nastąpiła lekka poprawa relacji , głównie w stosunku do nauczyciela wychowawcy. Do innych osób podchodzi z dystansem, choć zdarza się, że odpowie na zadane pytanie ,poda rękę na powitanie.
Od początku roku chłopiec raczej niechętnie uczestniczył w zajęciach pomimo zachęty ze strony nauczyciela. Wolał przyglądać się z boku zachowując bliskość mamy. Czasami na krótko podchodził do grupy dzieci, chcąc wykonać jakieś zadanie, które było dla niego atrakcyjne a po skończeniu szybko wracał do mamy. Obecnie , Adrian stara się brać udział w większości zajęć proponowanych przez nauczyciela jednak zainteresowanie trwa krótko , szybko się rozprasza , niektóre zadania wykonuje zbyt szybko i mało staranie. Chce je jak najszybciej wykonać by móc pobiegać, lub zająć się czymś innym. Ma problemy z pokonywaniem trudności nawet tych najmniejszych i łatwo z nich rezygnuje.
Diagnoza wstępna Adriana nie została w pełni ukończona , ponieważ chłopiec zdecydowanie odmawiał wykonywania niektórych zadań. Z obserwacji wynika, że chłopiec lubi biegać - jest cały czas w ruchu. Lubi zabawy ruchowe i sportowe choć nie zawsze uczestniczy w nich do końca. Dość dobrze utrzymuje równowagę. Ma trudności w mieszczeniu się w liniaturze, szlaczki są często zniekształcone, ma trudności z wycinaniem. Koloruje zbyt szybko i niedokładnie, ręka szybko się męczy. Wykonuje proste prace plastyczne –nie zawsze doprowadza je do końca. Dość sprawnie układa puzzle, ma dobrą pamięć wzrokową. Przelicza liczmany ,dodaje i odejmuje do dziesięciu , jednak często popełnia błędy, ponieważ nie przyporządkowuje gestu wskazywania i wypowiadania liczebnika kolejnym liczonym przedmiotom. Rozumie pojęcia: mniej ,więcej, tyle samo. Potrafi dokonać prostej klasyfikacji elementów. Wyodrębnia wyrazy w zdaniu, dzieli wyrazy na sylaby. Nie potrafi podzielić wyrazu na głoski . Myli poznane litery i cyfry. Ma trudności w rozumieniu zależności przestrzennych, myli strony prawo-lewo. Zna i wymienia w kolejności dni tygodnia. Chłopiec ma problemy z poprawnym artykułowaniem niektórych głosek, buduje proste zdania. Opisując obrazek wymienia jego elementy. Biorąc pod uwagę jego udział w zajęciach z języka angielskiego można stwierdzić ,że jest on bierny. Chłopiec nie kończy prac plastycznych, szybko się męczy, jest zamknięty w sobie. Uczestniczy w grach i zabawach tylko wtedy ,gdy obok siedzi mama. Na każdą próbę opuszczenia przez nią sali, chłopiec wybiega za nią, nie uprzedzając nauczyciela. Ma duże trudności z opanowaniem swoich emocji.
Od początku objęto Adriana szczególną troską i serdecznością ze strony nauczycieli. Okazywano mu swoje zainteresowanie i stosowano pozytywne wzmocnienia - chwalono dziecko nie tyle za efekt, co za jego starania i wysiłek, a także za każde nowe osiągnięcie. Dziecko zachęcane jest do udziału we wszystkich zajęciach. Współpraca z mamą przebiega bez zastrzeżeń Mama jest świadoma problemu, odpowiedzialnie i z troską podchodzi do sytuacji. Po skierowaniu na badania do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej podjęła się konsultacji nie tylko z psychologiem, ale również z psychiatrą dziecięcymi i neurologiem pod opieką którego jest obecnie Adrian.
Wychowawca:

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.