Ferie zimowe - scenariusz zajęć sportowych z rodzicami

Imię i nazwisko prowadzącego: Paulina Tadych
Temat dnia: Bezpieczne ferie na sportowo.

Cele główne:
- wdrażanie do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych;
- kształtowanie sprawności fizycznej dzieci.

Cele operacyjne:

Dziecko:

- umie wykonać ćwiczenia ruchowe;
- potrafi zaśpiewać piosenkę;
- zna części swojego ciała oraz potrafi je wskazać;
- potrafi wskazać ilustracje przedstawiające bezpieczne zabawy na śniegu;
- zna podstawowe zasady bezpieczeństwa podczas zabaw na śniegu;
- potrafi odczytać hasło przewodnie zajęć;
- zna numery alarmowe;
- wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia i do kogo zwrócić się o pomoc;
- zna zagrożenia płynące ze świata ludzi, zwierząt i roślin i unika ich;
- wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych;
- wie jak rozmawiać z dyspozytorem, wzywając pomocy;
- umie słuchać uważnie opowiadania i poprawnie wypowiedzieć się na jego temat;
- potrafi zgodnie bawić się z innymi dziećmi.

Metody:
- słowna
- czynna
- oglądowa

Formy organizacyjne:
- zbiorowa

Środki dydaktyczne:

- płyta CD – piosenki;
- instrumenty muzyczne;
- opowiadania „Niebezpieczne zabawy Oli zimą”; „Nowe łyżwy Adama”;
- pytania do treści opowiadań na karteczkach;
- pachołki;
- woreczki gimnastyczne;
- biała cerata większego formatu;
- gałąź;
- kosze wiklinowe;
- gazety;
- bibuła;
- tekst masażyka;
- ilustracje zabaw na śniegu;
- napis: bezpieczne zabawy;
- buźki smutne i wesołe;
- piłki owinięte białym papierem – śniegowe kule;
- dekoracje:

- dwie choinki namalowane farbami na szarym papierze ozdobione watą;
- transparenty wykonane przez rodziców
- płatki śniegu
- paski wycięte z białego kartonu jako górki
- szalik, czapka i rękawiczki dla wszystkich uczestników zabawy
- sanki
- ławeczki
- materiał jako tło
- tablica z punktacją (szary papier z konkurencjami i białe koła jako punkty)

Przebieg zajęć:
I .

1. Sprawdzenie obecności.

2. Przywitanie się z rodzicami i dziećmi.
● Piosenka powitanka – wytwarzanie miłej i życzliwej atmosfery podczas zabawy z powitanką.
I. Część wstępna:
● „Gimnastyka” – Nauczyciel wraz z dziećmi i rodzicami prowadzi gimnastykę.
1. Siad skrzyżny po obwodzie koła w porządku: dorosły, dziecko, dorosły, itd. Powitanie wszystkich uczestników.
● Zabawa na powitanie. Nauczycielka wypowiada różne określenia, a dzieci które poczują się powitane są proszone o pomachanie ręką:
„Witam wszystkich, którzy lubią zimę”;
„Witam wszystkich, którzy lubią zabawy na śniegu”,
„Witam wszystkich, którzy lubią robić bałwana”;
„ Witam wszystkich, którzy lubią niespodzianki”;
„Witam wszystkich, którzy nie czują się jeszcze powitani” itp.
● Zabawa „Iskierka”.
- Zabawa naśladowcza – dzieci stojąc w kole naśladują ruchy pokazane przez nauczycielkę:
* pada śnieg – rękami naśladują opadanie płatków śniegu;
* wieje wiatr – podniesienie rąk do góry, kołysanie nimi;
* błyskawica, grzmot – klaśnięcie, tupnięcie;
* słońce – rozchylamy ręce nad głową.
- „Śnieżynki na wietrze” – zabawa orientacyjno – porządkowa. Przy dźwiękach tamburynu dzieci – śnieżynki – leciutko biegają po sali, co pewien czas obracając się wokół własnej osi – wirują na wietrze. Kiedy tamburyn milknie – wiatr przestał wiać, dzieci wykonują przysiad podparty – śnieżynki spadają na ziemię.
- „Rzucamy śnieżnymi kulami” – dzieci naśladują podnoszenie śniegu, lepienie z niego śnieżnych kul i rzucanie jak najdalej śnieżkami. Rzuty wykonują na zmianę raz prawą, raz lewą ręką.
- „Oczyszczamy buty ze śniegu” – zabawa z elementem równowagi. Dzieci naśladują oczyszczanie butów ze śniegu – w staniu jednonóż próbują zdjąć prawy but, opuszczają nogi, otrzepują but ze śniegu i w staniu na lewej nodze próbują go założyć. Potem wykonują ćwiczenia drugą nogą.
- „Ogrzewamy zmarznięte stopy” – podskoki. Dzieci wykonują różne podskoki w miejscu – rozgrzewają zmarznięte stopy.
- „ Zima biała” – dzieci maszerują po obwodzie koła w rytm tamburynu. Podczas przerw rytmicznie wyklaskują słowa: „Zima, zima biała śniegu nasypała”;
- „Płatki śniegu” – zabawa oddechowa. Dzieci otrzymują kawałki białej bibuły. Dmuchają na nie i starają się, aby jak najdłużej utrzymały się w powietrzu.

2.„Kołyska”- uczestnicy siedzą na podłodze, dziecko między nogami rodzica, który delikatnie buja się z boku na bok, kołysząc je i podpierając kolanami, udami i ramionami. Śpiew piosenki na powitanie (Piosenkę śpiewamy do melodii „Panie Janie”):
Witaj mamo, witaj tato! Jak się masz, jak się masz? Bardzo ciebie kocham, bardzo ciebie kocham, Bądź wśród nas, bądź wśród nas.
3. Rodzice i dzieci stoją w kręgu – śpiew do pląsu:
„Ach, gimnastyka dobra sprawa, dla nas wszystkich to zabawa Ręce w górę, w przód i bok, skłon do przodu, przysiad, skok. Głowa, ramiona, kolana, pięty, kolana, pięty, kolana, pięty Głowa, ramiona, kolana, pięty, oczy, uszy, usta, nos.

4. Siad po obwodzie koła:
„Moje ciało”. - czy mamy rączki? – klaszczemy w dłonie
- czy mamy głowę? – kręcimy głow?

- czy mamy brzuszek? – głaszczemy się po brzuchu
- czy mamy kolana? – masujemy kolana
- czy mamy stopy? – stukamy stopami o podłogę.
5. „Wałkujemy ciasto”- rodzic leży płasko, ręce ma złączone nad głową. Dziecko turla rodzica pchając go do przodu za biodra. Rodzic może pomóc dziecku w taki sposób, aby nie było tego świadome. Jego ciało ma sprawiać dziecku opór. Następnie rodzic turla dziecko.
6. Idzie pani, wietrzyk wieje - masażyk

Idzie pani: tup, tup, tup, [Dziecko zwrócone do nas plecami. Na przemian z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami palców wskazujących]
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk, [delikatnie stukamy zgiętym palcem]
skacze dziecko: hop, hop, hop, [naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach]
żaba robi długi skok. [z wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę]
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu, [dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka]
kropi deszczyk: puk, puk, puk, [delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami]
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup, [Klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi w „miseczki”]
a grad w szyby łup, łup, łup. [lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści]
Świeci słonko, [gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym]
wieje wietrzyk, [Dmuchamy we włosy dziecka]
pada deszczyk. [z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy]
Czujesz dreszczyk? [leciutko szczypiemy w kark]
● „Tańczymy labada” – wspólny taniec.

II. Część główna:
● Odkrycie tematu zajęć. Na tablicy przyczepione są ilustracje przedstawiające zabawy na śniegu oraz symbole uśmiechniętej i smutnej buzi. Zadaniem dzieci jest dopasowanie właściwego symbolu do obrazka i podanie uzasadnienia wyboru. Na odwrocie każdej ilustracji znajdują się litery, które po odwróceniu wszystkich obrazków stworzą hasło: „Bezpieczne ferie”.
● Rozmowa na temat podstawowych zasad bezpieczeństwa podczas zabaw na śniegu:
- Co to są ferie zimowe?
- Co można robić podczas ferii zimowych?
- O czym powinniśmy pamiętać podczas ferii zimowych?
- Jakie są niebezpieczeństwa podczas zabaw zimowych?
- Jakie są numery alarmowe?
- Jak powinna wyglądać rozmowa z dyspozytorem?
- Czy lubicie zimę?
- A zimowe zabawy?
- O czym należy pamiętać zanim wyjdziemy na dwór bawić się?
- Dlaczego należy ubierać się odpowiednio do pogody?
- O czym powinniśmy pamiętać podczas zabaw zimowych?
- Czego nie wolno nam robić?
- Jak zachować się w sytuacji niebezpiecznej?
- Kogo należy wezwać?
- Jakie są numery telefonów alarmowych?
- Jak powinna wyglądać rozmowa z dyspozytorem? (scenka rodziców i ratownika medycznego).
● Słuchanie opowiadania przez jednego z rodziców „Niebezpieczne zabawy Oli zimą”.
1. Rozmowa z dziećmi na temat bezpieczeństwa podczas zabaw zimowych poparta
opowiadaniem „Niebezpieczne zabawy Oli zimą”.
Pewnego razu Ola wybrała się na dwór. Był to piękny, zimowy dzień. Właśnie napadał świeży śnieg, więc Ola wzięła sanki, które dostała od rodziców i weszła na górkę. Wybrała zjazd, wskoczyła na sanki i wioo! z górki na pazurki! Nie pomyślała i wjechała sankami na pobliską ulicę wprost pod samochód... swojego taty. Tata wysiadł z auta „Co ty wyprawiasz?! Chcesz, żeby Cię przejechał samochód?” – krzyknął. „Ale...” – próbowała się tłumaczyć Ola, ale po chwili rozpłakała się. Spuściła głowę: „Tatusiu, ja, ja nie chciałam, ja już nie będę” – łkała dziewczynka. Tatuś przytulił Olę i powiedział: „ Już dobrze, dobrze...Pójdziemy zaraz razem na sanki, będziesz mogła jeździć do woli, ale z daleka od ulicy!”.
● Po wysłuchaniu opowiadania rodzice zadają dzieciom pytania do tekstu:
(rodzice otrzymują pytania na karteczkach)
- Czy Ola bawiła się bezpiecznie? Dlaczego?
- Co powinna zrobić, aby zabawa była bezpieczna?
- Co mogło przydarzyć się Oli podczas takiej zabawy?
- Jakie są numery alarmowe?
- Jak powinna wyglądać rozmowa z dyspozytorem? (scenka)
- Jakie znacie sporty zimowe?
- Czy wiecie jak korzystać z nich, aby były dla nas bezpieczne?
Nauczyciel opowiada dzieciom o sportach zimowych:
- Narty – dobrze zapięte narty, jeździmy w wyznaczonych miejscach;
- Łyżwy – tylko w wyznaczonych miejscach, zawsze z osobą dorosłą, uważamy na kolegów;
- Sanki – nigdy nie jeździmy obok ulicy, sprawdzamy sanki przed jazdą, nie wjeżdżamy na kolegów, nie robimy sami kuligów;
- Śnieżki – nie mogą być za twarde, nie wrzucamy śniegu za ubrania i nie „nacieramy” kolegów;
- Ubieramy się ciepło!!!
PAMIĘTAJ!!! Zabawa jest zabawą tylko wtedy, gdy wszyscy bawią się dobrze.

2. Słuchanie wiersza J. Wasilewskiej „Nowe łyżwy Adama”.
Rodzic prezentuje treść opowiadania:
Adam ,Marek i Grześ to trzej przyjaciele. Chodzą razem do szkoły i zawsze się bawią. Niedawno Adam miał urodziny i dostał w prezencie nowe łyżwy. O takich właśnie marzył, czarne, błyszczące hokejówki. To dopiero będzie zabawa na lodowisku. Chłopcy codziennie wyjmują je z szafy, oglądają i snują opowieści o swoich wyczynach na lodowisku. Chociaż jest już zimno i mroźno, to lodowiska nie ma. Miało być na szkolnym na szkolnym boisku, ale pan dozorca, który miał się tym zająć zachorował i trzeba jeszcze trochę poczekać. Adam, Grześ i Marek jednak bardzo się niecierpliwą, już chcieliby strzelać bramki w meczu hokejowym z innymi chłopcami. Muszą przecież gdzieś potrenować. Pewnego dnia Marek wpadł zadyszany do szkoły i woła kolegów:
- Wiem, wiem, gdzie możemy pojeździć na łyżwach. Przechodziłem wczoraj przez nasz park, a tam jest staw i ten staw jest już zamarznięty. Wiem, bo próbowałem ślizgać się przy brzegu.
Chłopcy postanowili po lekcjach pójść nad ten staw. Adam wziął łyżwy, wziął rozpęd, wyjechał na środek stawu i nagle – trach – lód pękł i Adam wpadł do wody. Marek i Grześ, jak to zobaczyli, przestraszyli się i zaczęli uciekać, ale po chwili wrócili, żeby ratować kolegę. Grześ przypomniał sobie, jak jego tata opowiadał, że w takiej sytuacji należy położyć się na lodzie i czołgać na brzuchu w kierunku przerębla. Tak też zrobił. Na szczęście woda w stawie parkowym była płytka i Adam sam już wydostał się na powierzchnię. Mokry i bardzo ubłocony, bo staw był błotnisty, Adam wrócił do domu. Pewnie domyślacie się, co na to powiedzieli jego rodzice. W każdym razie łyżwy zostały schowane i zamknięte na klucz, do czasu aż na szkolnym boisku będzie prawdziwe lodowisko.
● Po wysłuchaniu opowiadania nauczyciel zadaje dzieciom pytania do tekstu:
- Kto występuje w opowiadaniu?
- Jaki prezent dostał Adam?
- Z jakiej okazji był to prezent?
- Dlaczego nie było lodowiska na boisku szkolnym?
- Co powiedział kolegom Marek?
- Co zrobili chłopcy?
- Co przydarzyło się Adamowi?
- Jak zachowali się Marek i Grześ?
- Jak zakończyła się ta przygoda?
- Co należy zrobić w takiej sytuacji?
- Jakie są numery alarmowe?
- Jak powinna wyglądać rozmowa z dyspozytorem? (scenka)

SCENKA – ZAMARZNIĘTE JEZIORO (woreczki poukładane na kształt okręgu, gałąź, szaliki)
Rodzice odgrywają scenkę – jak można uratować osobę, pod którą załamał się lód.

3. Konkurencje sportowe:
Wybór kapitana grupy: kto najdalej rzuci śnieżką (gazeta zwinięta w kulkę).
● Która drużyna najszybciej założy czapkę, szalik i rękawiczki.
● Szuranie nogami po parkiecie (w skarpetkach) nie odrywając nóg od podłogi.
● Wyścig sanek (na workach).
● Toczenie kul – slalom (dwie piłki jednakowej wielkości owinięte białym papierem lub bibułą, słupki);
● Rzucanie śnieżką do celu – kosze.

Punkty – białe koła z papieru.
Dwa koła za wygraną, jedno za przegraną konkurencję.

Zakończenie spotkania. Podziękowanie rodzicom i dzieciom za udział.