Numer: 33169
Przesłano:
Dział: Przedszkole

"Poznajemy legendę o Smoku Wawelskim"- zabawy z elementami Systemu edukacji przez ruch

SCENARIUSZ ZAJĘĆ Z ZAKRESU MOWY I MYŚLENIA
DLA DZIECI 5– LETNICH

PROWADZĄCA: mgr Anna Pogorzelska

TEMAT KOMPLEKSOWY: „Moja miejscowość. Mój kraj.”

TEMAT ZAJĘCIA: "Poznajemy legendę o Smoku Wawelskim"- zabawy z elementami Systemu edukacji przez ruch.

CELE OGÓLNE:
Rozwijanie mowy i myślenia dziecka;
Rozwijanie sprawności manualnej poprzez ćwiczenia grafomotoryczne i zabawy plastyczne;
Rozwijanie kreatywności oraz samodzielnego myślenia;

CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
utrwali nazwy oraz wygląd kilku zabytków związanych z Krakowem na podstawie obrazka;
pozna lub utrwali tresć „Legendy o Smoku Wawelskim”;
ułoży historyjkę obrazkową zgodnie z kolejnością wydarzeń w legendzie;
potrafi prawidłowo przeliczać;
potrafi nazwać figurę geometryczną - koło;
potrafi kreślić rytmicznie znaki graficzne (wiązka z punktu);
potrafi właściwe złożyć koło na pół;
potrafi samodzielnie komponować prace plastyczną;
bierze udział w zabawach pantomimicznych;
jest zdyscyplinowane podczas zajęć;
potrafi współdziałać w zespole;
potrafi uważnie słuchać i oczekiwać na swoją kolej.

METODY:
Czynna – zadania stawiane do wykonania;
Słowna – opowiadanie, rozmowa kierowana, objaśnienia i instrukcje;
Oglądowa – pokaz;

FORMA: zbiorowa, indywidualna, zespołowa

CZAS TRWANIA: 40 - 50 min.

POMOCE i ŚRODKI DYDAKTYCZNE: ilustracje przedstawiające znane zabytki Krakowa, obrazki historyjki obrazkowej; podkład muzyczny „Krakowiak”, tabliczki
z kropkami w liczbie od 1 do 4; emblematy smoków dla dzieci, tekst „Legendy o smoku wawelskim”, skrzynia z kłódką, sylwety kluczy, figury geometryczne – koła duże i małe po kilka dla każdego dziecka, kartka A4 dla każdego dziecka, element smoka wykonany dnia poprzedniego, pisaki lub kredki, klej, przykładowa praca plastyczna;

Przebieg zajęcia:
1. Powitanka.
Nauczycielka wita się z dziećmi piosenką „Chodźmy wszyscy...” . Zwraca uwagę dzieci na emblematy umieszczone na zawieszkach, które dzieci otrzymały przed rozpoczęciem zajęć.
- Co znajduje się na zawieszkach, które wam rozdałam? (smoki)
- Policz i zapamiętaj ile głów ma twój smok.
- Witam dzieci, których smok ma .... (1, 2, 3, 4 głowy)
Nauczycielka pokazuje dzieciom skrzynię z tajemniczą zawartością i kilkoma kluczami. Aby otworzyć kuferek i dowiedzieć się co jest w środku zaprasza dzieci na wspólną wyprawę, która pomoże rozwiązać im ta zagadkę. Na końcu podróży będą mogły zobaczyć co znajduje się w środku kuferka, którego strzeże smok wawelski.
2. Informacja obrazkowa „Dokąd wyruszamy?”.
Dzieci oglądają znane krakowskie zabytki na obrazkach, nauczycielka kieruje rozmowę tak aby dzieci otrzymały informacje w jakim mieście one się znajdują. Kiedy dzieci podadzą nazwę miasta, nauczycielka zaprasza je na wycieczkę do Krakowa sprzed kilkuset lat, a dokładnie do miejsca gdzie do dziś stoi Wawel a kiedyś zamieszkiwał tam straszny smok.
Wyjaśnia dzieciom, iż podróżować będą smoczymi pociągami (każdy pociąg składa się z dzieci posiadających emblematy smoków o innej liczbie głów).
Umowa: pociągi tworzą się za każdym razem, gdy dzieci usłyszą melodię krakowiaka, podróżują do stacji oznaczonych kropkami w kolejności od najmniejszej do największej ich liczby.
3. Poznanie kolejnych części legendy podczas podróżowania do stacji oznaczonych właściwą liczba kropek
1) Dawno temu w Krakowie zapanował ogromny strach bowiem w okolicach miasta zamieszkał straszny smok. Był to potwór straszny, ogniem i dymem ziejący do ogromnego jaszczura podobny. Mieszkańcy Krakowa słysząc jego przeraźliwy ryk drżeli ze strachu. Smok ciągle pokarmu się domagał a przerażeni mieszkańcy bojąc się o własne życie oddawali mu na pożarcie swoje krowy, owce i barany. Lecz kiedy ich zabrakło smok ofiar z ludzi zaczął się domagać jeszcze potężniejszym niż dotychczas rykiem.
Dlatego mieszkańcy prosili króla Kraka, aby ich miasto od potwora uwolnił. Wielu śmiałków z potworem walczyć próbowało ale nikomu się to nie udało. Pewnego dnia do króla Kraka przybył szewczyk Skuba. Pokłonił się królowi i rzekł: „Wybacz królu ma zuchwałość, ale chciałbym i ja walki ze smokiem spróbować. Nie mieczem a podstępem”.
Grupa dzieci ze smokami o jednej głowie otrzymuje pierwszy obrazek. Ale zanim go dostanie ma gestem pokazać jak wyglądali przerażeni mieszkańcy Krakowa. Następnie dzieci z kolejnego pociągu odszukują kolejną stacje podróży aby dowiedzieć się dalszego ciągu legendy.
2) Szewczyk otrzymał zgodę króla na walkę ze smokiem. Wrócił więc do domu i zabrał się do pracy. Smok to bestia wielce żarłoczna i tylko żarłoczność może go zgubić. Dlatego też Skuba postarał się o baranią skórę, siarką i smołą go wypełnił i z powrotem zaszył tak, aby przypominała kształtem żywego barana.
Grupa dzieci ze smokami dwugłowymi otrzymuje kolejny obrazek pokazując wcześniej gestem jak mógł wyglądać zmęczony ciężką pracą szewczyk Skuba.
3) Nocą Skuba zaniósł wypchanego siarką i smołą barana pod smoczą jamę. Rankiem wygłodniały smok wypełzł z jamy i zobaczył smakowitego barana. Rzucił się na niego żarłocznie i połknął w całości.
Grupa dzieci ze smokami o trzech głowach otrzymuje kolejny obrazek pokazując wcześniej gestem jak wyglądał groźny smok.
4) Niedługo jednak smok cieszył się tym posiłkiem pozostawionym przez szewczyka Skubę, bo chwilę potem ogień straszny począł mu wnętrzności palić. Aby ten żar wewnętrzny ugasić poczołgał się smok nad brzeg Wisły i zachłannie zaczął pić wiślaną wodę. Pił i pęczniał coraz bardziej i bardziej, aż wreszcie pękł z wielkim hukiem uwalniając Kraków od strachu.
Wielka radość zapanowała w grodzie Kraka, wyprawiono ogromna ucztę, a Skuba został nadwornym szewcem u Króla.
Grupa dzieci ze smokami o czterech głowach otrzymuje kolejny obrazek pokazując wcześniej gestem jak cieszyli się mieszkańcy Krakowa gdy smok został pokonany.
Dzieci wraz z obrazkami historyjki wracają przed tablicę, obrazki kładą na podłodze.
4. Wypowiedzi dzieci na temat legendy inspirowane pytaniami nauczycielki.
Nauczycielka zadaje dzieciom pytania:
Dlaczego mieszkańcy Krakowa bali się smoka?
W jaki sposób szewczyk pozbył się smoka?
Jaki był smok?
Jaki był szewczyk?

5. Układanie obrazków historyjki zgodnie z kolejnością wydarzeń w legendzie.
Nauczycielka zachęca dzieci do wspólnego ułożenia historyjki obrazkowej o Smoku Wawelskim. Jej ułożenie pozwoli odnaleźć właściwy klucz do otwarcia tajemniczej skrzyni. Po prawidłowym ułożeniu i odwróceniu kartek oczom dzieci ukazuje się kształt klucza którym można otworzyć skrzynie. Nagrodą za prawidłowe rozwiązanie zagadki będzie otwarcie tajemniczego kuferka z niespodzianką. Ale żeby móc dopasować odpowiedni klucz należy zdobyć pęk kluczy wykonując ostatnie zadanie w zespołach z pociągów.
6. Zabawa plastyczna: „Malowanie trzykolorowej wiązki z punktu” (Edukacja przez ruch D. Dziamskiej)
Na Przyklejonych do stolika kartkach szarego papieru dzieci w rytm krakowiaka rysują kredką koloru czerwonego, żółtego lub pomarańczowego proste kreski wychodzące ku górze z namalowanego na kartce czarnego punktu. Nauczycielka wyjaśnia iż dzieci malować będą w ten sposób trasy smoka wzlatującego ku górze w celu poszukiwania stad owiec. Na umówiony sygnał będą przekazywały kredkę przy stoliku dziecku po swojej prawej stronie a następnie malowały dalej.
7. Wykonani pracy plastycznej pt. „Smok”
Nauczycielka wspólnie z dziećmi sprawdza zawartość pudełka – figury geometryczne (koła), które nazywają dzieci oraz część obrazka smoka wykonany przez dzieci dnia poprzedniego podczas zajęć grafomotorycznych. Nauczycielka pokazuje wykonanego przez siebie smoka oraz proponuje dzieciom aby same również stworzyły swoje własne smoki na przygotowanych kartkach poprzez doklejanie elementów origami płaskiego oraz dorysowywanie brakujących elementów smoka do przyklejonego tułowia.(Edukacja przez ruch)
8. Nauczycielka proponuje stworzenie mini wystawy prac i wspólne podziwianie smoków, dziękuje za udział w zajęciach, nagradza dzieci za aktywność słowna pochwałą.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.