"Nowinki z wiejskiego podwórka". Zabawy metodą symultaniczno - sekwencyjną

SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO Z ZAKRESU MOWY I MYŚLENIA
DLA DZIECI 4 – LETNICH

PROWADZĄCA: mgr Anna Pogorzelska

TEMAT KOMPLEKSOWY: „Na wiejskim podwórku”.

TEMAT ZAJĘCIA: "Nowinki z wiejskiego podwórka". Zabawy metoda symultaniczno – sekwencyjną.

CELE OGÓLNE:
Rozwijanie mowy i myślenia dziecka.
Utrwalenie poznanych onomatopei (metoda) symultaniczno - sekwencyjna.
Wdrażanie do samodzielnego myślenia i wykonywania zadań indywidualnych.

CELE OPERACYJNE:
Dziecko:
rozpozna słuchowo odgłosy wiejskiego podwórka;
rozpozna i naśladuje odgłosy wydawane przez wybrane zwierzęta;
potrafi odczytać wybrane onomatopeje;
potrafi klasyfikować przedmioty wg podanej cechy;
posługuje się liczebnikami głównymi przy podawaniu liczebności zbiorów;
wykona ćwiczenia ortofoniczne w oparciu o znaną piosenkę;
jest zdyscyplinowane podczas zajęć;
potrafi uważnie słuchać i oczekiwać na swoją kolej.

METODY:
Czynna – zadania stawiane do wykonania;
Słowna – tekst z obrazkami, rozmowa kierowana, objaśnienia i instrukcje;

FORMA: zbiorowa, indywidualna,

CZAS TRWANIA: 25 - 30 min.

POMOCE i ŚRODKI DYDAKTYCZNE: podkład do piosenki „Chodźmy wszyscy..”, płyta z nagraniem odgłosów wiejskiego podwórka, opowiadanie z obrazkami pt. „Kogut i kukuryku”, sylwety potomstwa zwierząt podwórkowych”: kot, pisklę, krowa, koń, sylwety drzew z napisami onomatopei i obrazkami zwierząt na odwrocie, obręcze plastikowe, indywidualne karty pracy z obrazkami zwierząt, napisy do przyklejenia do kart, płyta z podkładem muzycznym do zabawy ruchowej;

Przebieg zajęcia:

1. Nauczycielka wita się z dziećmi piosenką „Wszyscy są...” . Przypomnienie reguł grupowych obowiązujących na zajęciach.

2. Wspólne rozwiązanie zagadki słuchowej „Odgłosy z wiejskiego podwórka”. Wyodrębnienie nazw poszczególnych zwierząt usłyszanych przez dzieci w nagraniu.

3. Słuchanie opowiadania A. Sójki pt. „Kogut i kukuryku”
Nauczycielka zaprasza dzieci do wysłuchania opowiadania na temat przygody zwierząt zamieszkujących wiejskie podwórko. Zachęca dzieci do włączania się do opowiadania poprzez dodawanie nazw obrazków w odpowiednich miejscach . Następnie czytając opowiadanie w pewnych miejscach przerywa i pokazuje właściwy obrazek a dzieci kończą rozpoczęte zdanie.
4. Wypowiedzi dzieci na temat opowiadania inspirowane pytaniami nauczycielki.
Nauczycielka zadaje dzieciom pytania:
Jakie zwierzęta wystąpiły w opowiadaniu?
Co robił kogut każdego ranka?
Jaka przygoda go spotkała? Kto mu pomógł rozwiązać problem?

5. Segregowanie sylwet „dzieci” zwierząt podwórkowych, naśladowanie głosów, które wydają, przeliczanie elementów w zbiorach.

Nauczycielka zachęca dzieci do posegregowania potomstwa zwierząt zamieszkujących gospodarstwo. Każdy zbiór zostaje oznaczony symbolem (kształt zwierzątka) na odwrocie którego zapisana onomatopeja, dzieci powtarzają ja za nauczycielem.

6. Zabawa ruchowa „Szukamy rodziców małych zwierzątek”.

Nauczycielka zaprasza do wyprawy w poszukiwaniu rodziców małych zwierzątek, którzy ukryli się za drzewami w sadzie i nawołują swoje dzieci. Każde dziecko wybiera jeden emblemat zwierzątka i spaceruje przy dźwiękach muzyki po całej sali. Na przerwę w muzyce ma odnaleźć napis, który oznacza w jaki sposób mama danego zwierzątka woła swoje dziecko. Gdy muzyka zaczyna grać ponownie dzieci wymieniają się emblematami i znów szukają właściwego napisu.

7. Zabawa umuzykalniająca utrwalająca umiejętność odczytywania kilku onomatopei „Chór zwierzątek”.
Dzieci śpiewają głosami zwierząt (na melodię „Panie Janie”)odczytując wskazane przez nauczyciela onomatopeje.

8. Karty pracy indywidualnej – doklejanie onomatopei do obrazków zwierząt domowych. Indywidualne odczytanie po wykonaniu zadania.

9. Nauczycielka dziękuje za udział w zajęciach, nagradza dzieci za aktywność naklejkami.