Poznajemy grzyby z Czerwonym Kapturkiem

CELE OGÓLNE:
- zapoznanie z treścią bajki pt. „Czerwony Kapturek” i wysnucie morału,
- kształtowanie umiejętności rozróżniania wybranych grzybów jadalnych i trujących oraz ich plastycznego odzwierciedlania,
- stwarzanie okazji do aktywności ruchowo-rytmicznej oraz doskonalenia pamięci.

ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

METODY:
- słowne: rozmowa, pogadanka, wierszyk, piosenka, wyjaśnienie, objaśnienia,
- czynne (zadaniowe): zadań stawianych do wykonania, ćwiczenia praktyczne,
kierowane aktywnością dzieci,
- oglądowe: pokaz, demonstracja.

FORMY:
- grupowa,
- pary,
- indywidualna.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
książka „Baśnie i legendy”, część 2 Adama Wacławskiego i Katarzyny Bajer (Poznań 2006) wraz z płytami z piosenkami i wersjami lektorskimi lub inne wydanie; teatrzyk z „oknem” dla kukiełek (sylwet) do bajki o Czerwonym Kapturku; sylwety lub ilustracje dwunastu najbardziej znanych grzybów; pacynka jeżyka; nagranie muzyki do zabawy z ruchem; czerwone hula-hoop; koszyk wiklinowy; imitacje koszyków z gazet; buźki uśmiechnięte i wykrzywione; patyki jako trzony grzybów; plastelina.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ:
1. „Przywitanie dzieci”. Zaproszenie wszystkich dzieci do koła do zabaw powitalnych: „Wszyscy są” wg M. Bogdanowicz, „Kiwamy, kiwamy tak głowami”, „Rozruszajmy ręce”. Zabawa na powitanie „Iskierka przyjaźni” – przedstawienie się dzieci i rodziców. Zabawa ruchowa metodą Weroniki Sherborn „Witanie się różnymi częściami ciała” – chodzimy po całej sali na gwizdek dzieci słuchają nauczyciela którą częścią ciała mają się przywitać z sąsiadem.

2. „Czerwony Kapturek”. Nauczycielka przedstawia teatrzyk kukiełkowy o Czerwonym Kapturku lub czyta i pokazuje dzieciom bajkę na podstawie książki na przykład z wydania „Baśnie i legendy, część 2” Adama Wacławskiego i Katarzyny Bajer wraz z płytami z piosenkami i wersjami lektorskimi Pytania pomocnicze do przeczytanego tekstu: Czy pośród ludzi można spotkać osoby, które zachowują się tak jak wilk w bajce? Co robią tacy ludzie? Czego uczy nas ta historia?
3. „Grzyby!” – N. opowiada jak to Czerwony Kapturek w drodze do swojej chorej babci schodził z dróżki na leśne polanki. Co tam dziewczynka zobaczyła? Co zerwała dla babci? W trawie rosło też coś w kapeluszach. Co to mogło być? (grzyby). Czy mama pozwoliłaby Czerwonemu Kapturkowi zbierać grzyby? Dlaczego dzieci same nie mogą zbierać grzybów? Kto może iść na grzybobranie? N. prezentuje znaki i zadaje pytanie: Który z moich znaków pasuje do grzybów jadalnych? Dlaczego znak dla grzybów trujących ma czerwoną „buźkę”? Dzieci wraz z N. udzielają odpowiedzi.
4. „Jeżyki i grzyby”. Zaczarujmy naszą salę w las, po którym wędruje Czerwony Kapturek. Tutaj wyrosły grzyby. Nauczycielka rozkłada ilustracje dwunastu najbardziej znanych grzybów – liczba ilustracji zależy od umiejętności i liczebności dzieci. Na razie nie podaje nazw grzybów. Czerwony Kapturek zastanawia się, które grzyby są jadalne, a które trujące. Poprośmy o pomoc jeżyka. Jeżyk zatrzyma się przy każdym z grzybków i pokiwa głową, jeśli grzyb będzie jadalny. Jeśli grzyb będzie trujący – zwinie się w kulkę. Spróbujcie wszystko zapamiętać. Nauczycielka podchodzi do każdej sylwety grzyba i odpowiednio animuje pacynkę jeżyka. Teraz to wy zamienicie się w jeżyki. Będziecie wędrować między grzybkami przy leśnej muzyce. Podczas pauzy połączcie się w pary i wybierzcie miejsce przy jednym z grzybków. Jeśli jest to grzyb jadalny – usiądźcie skrzyżnie. Jeśli jest to grzyb trujący – skulcie się.
5. „Jaki grzyb jest w koszyku?” Przyjrzyjcie się i zapamiętajcie, jakie grzyby rosną na tej leśnej polanie. Nauczycielka umieszcza na środku wybrane pięć sylwet grzybów, głośno je nazywając (na przykład: borowik, boczniak, muchomor czerwony, kurka i koźlarz). Pozostałe sylwety odkłada na bok. Na jakiego grzyba muszę tu uważać? Zamknijcie na chwilę oczy, a ja zbiorę do mojego koszyka jeden z tych grzybów. Otwórzcie już oczy i odgadnijcie, jaki grzyb znajduje się w koszyku. Tak, w koszyku jest kurka. Potem chowane są do koszyka dwie i trzy sylwety grzybów. Gdy dzieci odgadują ich nazwy, pani szuka w koszyku odpowiedniego „grzyba”. Jeśli dzieci mają ochotę dalej się bawić, nauczycielka zmienia zestaw grzybów. Może też utrudnić zadanie, umieszczając na „polanie” sześć czy nawet siedem grzybów.
6. „Grzybek na patyku”. Dzieci wykonują grzybka przy użyciu patyczków po lodach. Z brązowego kartonika wycinają półkole, przyklejają do patyczka. Z przygotowanych małych kółek dzieci wykonują oczy grzybka, a na patyczku przy pomocy pisaków rysują buzię. Tak samo może być wykonany muchomor, używamy wtedy czerwonego kartonika i przygotowujemy więcej białych kółek.
7. Uporządkowanie miejsca pracy. Zakończenie zajęć, podziękowanie za udział we wspólnej zabawie i zajęciach.