Zagubieni

Pogubieni w przestworzach bez kresu.
Osiągalni, gdy wiatr zaszumi.
Przemierzają zgliszcza historii

widząc ślady już dawno zatarte.

.
Ślepi, głusi na echa wołania.

Na rozdartych ptaków wnętrzności.

Idą dalej , beznamiętnie, bez planu.

Aby tylko zebrać swe kości.