I. Temat: Poznajmy się.
II. Cele operacyjne:
• wzajemne poznanie się uczestników
• utrwalenie imion uczestników
• zintegrowanie grupy
• ustalenie zasad współpracy
• przezwyciężenie barier komunikacyjnych
III. Czas zajęć: 90 minut
IV. Uczestnicy: 9-11 lat
• dzieci w wieku: 9-11 lat
• liczba uczestników: 12 osób
V. Przebieg zajęć:
• Część wstępna
o Przedstawienie się prowadzącego
Czas trwania: 1 minuta
o Omówienie celów i zadań realizowanych w trakcie zajęć:
Czas trwania: 2 minuty
o Rundka: Mam na imię ................... jak .........................(uczestnik podaje nazwę rzeczy, którą lubi na pierwszą literę swojego imienia)
Czas trwania: 6 minut
Technika: praca w kręgu
o Określenie zasad współpracy - kontrakt (załącznik nr 1)
Czas trwania: 10 minut
Metoda/technika pracy: dyskusja grupowa
Potrzebne materiały: flamastry, arkusz papieru, taśma do przymocowania karty na ścianę/tablicę.
Cel: ustalenie zasad panujących na zajęciach.
o Przypominanie imion. (załącznik nr 2)
Czas trwania: 5 minut
Metoda/technika: praca w kręgu
Cel: przypomnienie i utrwalenie imion uczestników zajęć.
• Część właściwa
o Kto tak jak ja... (załącznik nr 3)
Czas trwania: 10 minut
Metoda/Technika: zabawa w kręgu, forma zespołowa
Cel: rozładowanie napięcia, poznanie różnych cech łączących uczestników zajęć.
o Ja ludzik (załącznik nr 4)
Czas trwania: 15 minut
Metoda/technika: praca plastyczna (rysowanie), forma indywidualna
Potrzebne materiały: kartki papieru, kredki
Cel: poznanie się uczestników zajęć, zaprezentowanie siebie.
o Zip-Zap (załącznik nr 5)
Czas trwania: 8 minut
Metoda/Technika: zabawa w kręgu, forma zespołowa
Cel: utrwalenie imion, poprawa koncentracji.
o Dżungla (załącznik nr 6)
Czas trwania: 5 minut
Metoda/technika: zabawa, forma zespołowa
Potrzebne materiały: karteczki z nazwami zwierząt
Cel: rozruszanie grupy, wzbudzenie wesołej atmosfery.
o Miejsce obok mnie jest wolne.... (załącznik nr 7)
Czas trwania: 8 minut
Metoda/technika: zabawa w kręgu, forma zespołowa
Cel: utrwalenie imion, uspokojenie grupy, okazywanie życzliwości wobec uczestników dzięki zapraszaniu.
o Łańcuch wywiadów (załącznik nr 8)
Czas trwania: 9 minut
Metoda/technika: zabawa w kole, forma zespołowa
Cel: zaspokojenie ciekawości dzieci na temat innych uczestników, głębsze poznanie się grupy.
o Kurtyna (załącznik nr 9)
Czas trwania: 5 minut
Metoda/Technika: zabawa, forma grupowa
Potrzebne materiały: materiał będący kurtyną
Cel: wprowadzenie zdrowej rywalizacji, utrwalenie imion.
• Część końcowa
o Podsumowanie zajęć
o Dzisiejsze zajęcia pozwoliły Wam poznać się oraz zintegrować. Dzięki poznaniu swoich imion kolejne zajęcia będą przebiegały sprawniej. Od dziś będziemy zwracać się do siebie po imieniu dzięki czemu każdy z nas będzie czuć się dobrze. Pod waszymi krzesłami przylepiona jest koperta, proszę abyście ją otworzyli i wyjęli dwie buźki, które się w niej znajdują. Chciałbym/chciałabym abyście teraz zastanowili się czy zajęcia Wam się podobały, czy nie oraz co najbardziej Wam się na nich podobało lub nie podobało.
Czas trwania: 3 minuty
Potrzebne materiały: koperty z buźkami: uśmiechnięta, smutna, taśma klejąca
o Rundka - Uśmiech lub smuteczek oraz To jest mój przyjaciel (załącznik nr 10)
Czas trwania: 3 minuty
Metoda/technika: praca w kręgu
Cel: ewaluacja, pożegnanie uczestników.
• Uwagi końcowe
o Źródła:
- Centrum Dobrego Wychowania, Gry i zabawy grupowe, Lublin.
-Hanka Dąbrowiecka i inni, Zabawnik, Akademia Kontaktów Społecznych, Warszawa 2008.
- Klaus W. Vopel, Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży część IV, Wydawnictwo JEDNOŚĆ, Kielce 2005.
- serwis edukacyjny Profesor.pl Oto jestem - zajęcia integracyjne dla klas I-III Autor: mgr Justyna Rzewnicka (dostęp:22.12.2014).
Załączniki:
Załącznik nr 1
Zasady kontraktu:
1. Bierzemy aktywny udział w zajęciach.
2. Okazujemy szacunek, słuchając siebie wzajemnie.
3. Jesteśmy dla siebie życzliwi i wzajemnie się wspieramy.
4. Współpracujemy.
5. Mówi tylko jedna osoba na raz.
6. Jesteśmy dyskretni.
7. Zasada stop (raz możemy odmówić udziału w ćwiczeniu podczas zajęć).
Opis ćwiczenia: Prowadzący prosi uczestników o sugestie dotyczące zasad, które powinny panować podczas zajęć, następnie każdy pomysł zasady jest analizowany przez grupę, gdy grupa jednomyślnie wyraża zgodę na umieszczenie zasady w kontrakcie prowadzący zapisuje zasadę na arkuszu papieru. Po zakończeniu kontraktu każdy uczestnik po kolei podchodzi do arkuszu i podpisuję się pod kontraktem, a także dodaje swój symbol ozdabiający kontrakt. Karta z wypisanymi zasadami znajduje się w widocznym dla wszystkich miejscu przez cały czas trwania projektu.
Źródło: pomysł własny.
Załącznik nr 2
Opis ćwiczenia: Siedząc w kręgu każde dziecko wymawia swoje imię dzieląc je na sylaby i dołączając do każdej inny gest. Wszyscy je powtarzają.
Źródło:
serwis edukacyjny Profesor.pl Oto jestem - zajęcia integracyjne dla klas I-III Autor: mgr Justyna Rzewnicka (dostęp:22.12.2014).
Załącznik nr 3
Opis ćwiczenia: Wszyscy siedzą na swoich krzesłach, w kręgu. Dla jednej osoby brakuje krzesła i stoi ona w środku. Osoba ta mówi jakąś właściwość (np. cechę, element ubrania, itp.), który ją charakteryzuje i wszystkie osoby, które się nią charakteryzują zamieniają się miejscami, np. "kto tak jak ja... ma jasne skarpetki, ma blond włosy, jest wyższy niż 1,7 m, lub truskawki, itp....". Wtedy osoba, która nie miała miejsca zajmuje jakieś krzesło i znów ktoś pozostaje na środku i mówi: "kto tak jak ja...". Prowadzący podsumowuje ćwiczenia wskazując jak wiele dowiedzieliśmy się o sobie wzajemnie i jak wiele cech nas łączy.
Źródło: Centrum Dobrego Wychowania, Gry i zabawy grupowe, Lublin.
Załącznik nr 4
Opis ćwiczenia: Każdy uczestnik zajęć dostaję kartkę papieru A4, maluje na niej kredkami ludzika. Następnie wydziera jego kształt. Na środku każdy uczestnik wpisuje na swoim ludziku swoje imię, następnie prowadzący mówi dzieciom co będą malowały na różnych częściach ciała ludzika. Na głowie dzieci malują symbol tego co lubią robić np. gra w piłkę nożną - piłka, taniec - buty do baletu itd. Na prawej ręce dzieci malują ulubione zwierzę, a na lewej ulubione jedzenie. Na prawej nodze malują swój ulubiony kolor, a na lewej wpisują swój ulubiony przedmiot szkolny. Prowadzący prosi również dzieci, aby na brzuchu ludzika pod imieniem wpisały jedną pozytywną cechę swojego charakteru. Jeśli dzieci będą miały trudności z określeniem cech charakteru, Prowadzący może wymienić kilka cech, aby zainspirować dzieci. Na koniec każde dziecko po kolei przedstawia swojego ludzika mówiąc w 3 osobie liczby pojedynczej. Prowadzący podsumowuje ćwiczenie pytaniami: Czy łatwo mówić o samym sobie czy nie i dlaczego? Co dało nam wykonanie tego ćwiczenia?
Źródło: zabawa poznana podczas pracy w wolontariacie.
Załącznik nr 5
Opis ćwiczenia: Wszyscy stoją (lub siedzą) w okręgu. Jedna osoba jest w środku i wskazuje na wybraną przez siebie osobę. Jeśli powie „zip” osoba wskazana musi podać imię swojego sąsiada po prawej, jeśli powie „zap” musi podać imię osoby po lewej. Jeśli natomiast osoba w środku powie „zip-zap” osoby po lewej i prawej stronie wskazanej osoby zamieniają się miejscami. Jak ktoś się pomyli wchodzi do środka.
Później grę można utrudnić wprowadzając „zip-zip”, lub „zap-zap”, wtedy osoba wskazana musi podać imię osoby siedzącej o dwa miejsca od niej.
Źródło: Centrum Dobrego Wychowania, Gry i zabawy grupowe, Lublin.
Załącznik nr 6
Opis ćwiczenia: Rozdajemy uczestnikom karteczki z nazwami zwierząt (wydających odgłosy). Każde zwierzę powinno się powtórzyć dwa razy. Na sygnał prowadzącego wszyscy zaczynają naśladować głosy swoich zwierząt (albo charakterystyczne ruchy), szukając w tym czasie swojej pary – tego samego zwierzęcia.
Źródło: Hanka Dąbrowiecka i inni, Zabawnik, Akademia Kontaktów Społecznych, Warszawa 2008.
Załącznik nr 7
Opis ćwiczenia: Osoby siedzą na krzesełkach w kręgu. Liczba krzesełek jest o 1 większa niż liczba uczestników. Zabawę rozpoczyna osoba, która ma po swojej prawej wolne krzesło. Osoba ta mówi swoje imię, a następnie zaprasza na to miejsce jedną osobę z pozostałych uczestników: wypowiada jej imię i mówi coś miłego do tej osoby” np. „Mam na imię Agnieszka. Miejsce obok mnie jest wolne. Zapraszam na nie Patryka. Patryk ma dziś ładną bluzkę na sobie.”. Następna odzywa się osoba, koło której zwolniło się miejsce po prawej stronie. Staramy się, by wszystkie osoby kogoś „zaprosiły” i by każdy został „zaproszony”. Po pewnym czasie możemy modyfikować zasady, zamiast mówić coś miłego, mówimy, że ta osoba jest jakimś zwierzęciem, to powoduje, że osoba musi przejść na zaproszone miejsce zachowując się jak wymienione zwierzę (porusza się jak to zwierzę, wydaje odgłosy itd.). Po ćwiczeniu prowadzący podsumowuje ćwiczenie pytaniami: Jak się czuliśmy zapraszając obok siebie inne osoby? Jak się czuliśmy mówiąc coś miłego o innej osobie? Jak czuje się osoba zaproszona? Jak czujemy się gdy ktoś mówi o nas coś miłego? itd.
Źródło: Centrum Dobrego Wychowania, Gry i zabawy grupowe, Lublin (z modyfikacją własną).
Załącznik nr 8
Opis ćwiczenia: Zabawę zaczyna prowadzący zadając pytanie dziecku, na przykład "Kim chciałbyś być?" Jeżeli dziecko zechce odpowiedzieć, to odpowiada, jeżeli nie chce odpowiedzieć, mówi: "pasuję". Potem pytanie zadaje uczestnik, który wcześniej odpowiadał. Prowadzący powinien przed rozpoczęciem zabawy przypomnieć dzieciom zasadę z kontraktu Jesteśmy dla siebie życzliwi i wzajemnie się wspieramy i powiedzieć dzieciom, aby nie zadawały nie miłych pytań. Na koniec prowadzący podsumowuje ćwiczenie pytaniami np. Co dało nam wykonanie tego ćwiczenia?
Źródło: Klaus W. Vopel, Gry i zabawy interakcyjne dla dzieci i młodzieży część IV, Wydawnictwo JEDNOŚĆ, Kielce 2005.
Załącznik nr 9
Opis ćwiczenia: Grupę dzielimy na dwie podgrupy, które zajmują miejsce po obu stronach kurtyny. Dwie osoby trzymają uniesiony koc tak, aby przeciwne drużyny nie widziały się. Po opuszczeniu kurtyny należy jak najszybciej podać imię przeciwnika. Osoba, która pierwsza wypowie imię - wygrywa i włącza pokonanego do swojej drużyny. Wygrywa ta grupa, która zgromadzi po swojej stronie więcej osób. Prowadzący w trakcie zabawy zamienia osoby trzymające kurtyne na te, które jako pierwsze rywalizowały ze sobą.
Źródło: serwis edukacyjny Profesor.pl Oto jestem - zajęcia integracyjne dla klas I-III Autor: mgr Justyna Rzewnicka (dostęp:22.12.2014).
Załącznik nr 10
Opis ćwiczenia: Na początku każdy uczestnik odpowiada na pytania zadane przez prowadzącego na końcu podsumowania. Następnie wszyscy stają w kole, trzymając się za ręce. Osoba prowadząca podnosi do góry rękę tego, kto stoi po jej prawej stronie, mówiąc: „To jest mój przyjaciel ............... (imię tej osoby)”. Wywołany w ten sposób podnosi rękę następnego w kółku, także ze słowami „To jest mój przyjaciel.............”. I tak dookoła, aż wszyscy się sobie przedstawią i wszystkie ręce będą w górze. Wtedy wszyscy się wszystkim kłaniają.
Źródło: Hanka Dąbrowiecka i inni, Zabawnik, Akademia Kontaktów Społecznych, Warszawa 2008 (z modyfikacją własną).