Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Patrona Szkoły

„A świat mu ciągle przeczył...”
scenariusz uroczystości z okazji DNIA PATRONA SZKOŁY
bł. Ks. Bronisława Markiewicza

1) Wiersz „Ojcze z okładki” D. Kielar

OJCZE z portretu
boję się zarzutu
że jesteś nie – nowoczesny
nie ten kształt okularów
nie taka fryzura
nos pozbawiony proporcji
koszmar uśmiech półgębek

psychologia ( ta nowoczesna)
za pomocą testów ( takich czy innych
nie znam nazw)
wydrukuje laserowo
że ZAMKNIĘCIE RAMION
W TEN SPOSÓB
WSKAZUJE NA URUCHOMIENIE
SYSTEMÓW OBRONNYCH

jednak strach kurczy się
do rozmiaru mikrona
bo zobaczyłem
że chodzisz w tym szerokim płaszczu
usianym dwurzędem
guzików

a to znaczy
że pod nim
są systemy obronne
uruchomione
dla serc
zakutych w kajdanki
laserowego SIEROCTWA

2) Na scenę wchodzi reporter z mikrofonem w dłoni. Stając przed portretem Markiewicza, mówi tonem sprawozdawcy:
REPORTER:
Błogosławiony Bronisław Markiewicz – ksiądz, założyciel michalickich zgromadzeń zakonnych, działacz społeczny i wychowawca młodzieży.

Dlaczego ten niepozorny człowiek żyjący na przełomie XIX i XX wieku i jego anachroniczne w dzisiejszych czasach ideały wciąż znajdują naśladowców?

Czym zachęca i prowokuje, by dziś, w dobie niczym nieskrępowanej wolności, opowiadać się za Bogiem i godnym życiem?

Jak doszło do tego, że został patronem Publicznego Gimnazjum Nr1 w Nowej Słupi?

Odpowiedzi na te pytania poszukam na miejscu, w owej szkole.

3) PIOSENKA I
„Chciałeś zgromadzić”...

4) W gabinecie dyrektora szkoły.

Biurko, dwa krzesła.
Reporter, wchodząc z mikrofonem, rozgląda się i tonem sprawozdawcy donosi:
Obszerny gabinet dyrektora Publicznego Gimnazjum nr1 w Nowej Słupi mieści się na parterze budynku przy ulicy Szkolnej 10.
Jasne ściany, na prawo rząd ciemnych biurowych mebli ozdobionych pokaźną wystawką pucharów. Zza biurka wita mnie uśmiechnięta pani dyrektor i spokojnym głosem wyjaśnia:
Pani dyrektor:
Szkoła otrzymała imię Błogosławionego księdza Bronisława Markiewicza trzy lata temu. Byliśmy przekonani, że trudno o lepszy wzór dla naszych uczniów i nauczycieli...
Ksiądz Markiewicz był przecież wyjątkowym człowiekiem. Swoje życie poświęcił dzieciom. To wspaniały, mądry, pedagog.
Pracował z pasją. Kochał młodych ludzi. Rozumiał ich, a szczególną troską otaczał tych najbardziej potrzebujących, zaniedbanych, trudnej młodzieży. I był dla swoich wychowanków autorytetem – a to ważne, zwłaszcza w dzisiejszej szkole.
Celem jego pracy wychowawczej było kształtowanie silnych charakterów. Zachęcał zatem wszystkich do solidnej pracy, bo ona gwarantuje realizację marzeń i do powściągliwości, czyli chrześcijańskiej mądrości życiowej.

Te właśnie idee pedagogiki ks. Bronisława realizujemy w naszym gimnazjum i dzięki nim nasi uczniowie odnoszą wiele sukcesów w nauce, sporcie, rozmaitych konkursach.
Mamy nadzieję, że w przyszłości wyrosną na wspaniałych i wartościowych ludzi.

Reporter:
Dziękuję za rozmowę...

5)Wiersz „Gdy ugniatam ciasto...”D. Kielar

Gdy ugniatam ciasto
Muszę wymierzyć proporcje
Ile wody a ile
mąki
inaczej tłusty biały pył
zanieczyści otoczenie
albo zamieni się
w rozlazłą papkę

wyrabiam ciasto ono ma
konsystencję młodej duszy
odmierzam proporcje dyscypliny
i luzu
pracy
i świętego lenistwa
inaczej
powstanie zakalec
który wyplują
i wyrzucą wronom na
pożarcie

a mnie zależy
żeby ta dusza o konsystencji ciasta
smakowała piecem
dobrego piekarza

6)PIOSENKA II
” Twą żywą wiarą zapaleni”

7) Rozmowa z księdzem katechetą.
REPORTER:
Stromymi schodami docieram wreszcie na drugą kondygnację budynku, gdzie mieszczą się sale lekcyjne, widny korytarz i pokój nauczycielski. Tuż przed nim dopędzam księdza katechetę z czerwonym dziennikiem pod pachą.
- Katolicki ksiądz – wizjoner patronem w publicznej szkole? Czy to nie dziwne?
KSIĄDZ:
Markiewicz zadziwiał nawet w swoich czasach. „ Świat mu ciągle przeczył...”, ale to dobrze. Wielcy ludzie wyrastają ponad przeciętność.
A przy tym nie jest to postać posągowa. Podobnie jak wszyscy młodzi ludzie przeżywał kryzys wiary. Wątpił, buntował się, poszukiwał sensu życia, które jest przecież jak podróż po bezkresnym oceanie. Kiedy człowiek zbyt mocno uwierzy w siłę swoich mięśni i żagla, szkwały i burze mogą spowodować katastrofę.
Potrzebujemy światła latarni morskiej, które wyznaczy nam drogę do bezpiecznego portu.
Ksiądz Markiewicz ze swoją nauką o Bogu był taką latarnią, a dziś my- Michaelici -staramy się być podobnym drogowskazem dla współczesnej młodzieży.
Tylko tyle i aż tyle.
Latarnia wskazuje drogę, ale człowiek sam dzierży ster, sam podejmuje decyzje i sam musi wybrać...

Reporter:
Rozumiem...

8) Wiersz J. Twardowskiego „Szukałem”

Szukałem Boga w książkach
przez cud niedomówienia o samym sobie
przez cnoty gorące i zimne
w ciemnym oknie gdzie księżyc udaje niewinnego
a tylu pożenił głuptasów
w znajomy sposób
w ogrodzie gdzie chodził gawron czyli gapa
w polu gdzie w lipcu zboże twardnieje i żółknie
przez protekcję ascety który nie jadł
więc modlił się tylko przed zmartwieniem i po
zmartwieniu
w kościele kiedy nikogo nie było

i nagle przyszedł nieoczekiwany
jak żurawiny po pierwszym mrozie
z sercem pomiędzy jedną ręką a drugą

i powiedział
dlaczego mnie szukasz
na mnie trzeba czasem poczekać

9)PIOSENKA III...” Mój dobry Boże”

10) Scenka na szkolnym korytarzu
REPORTER:
Wreszcie słychać dzwonek i na korytarz wysypują się tłumy młodych ludzi. Gwar rozmów. Migają białe koszule, krawaty
– wystrojeni, bo dziś przecież Dzień Patrona.
Ciekawe, co współczesna młodzież znajduje w tak szacownej osobie, której oblicze spogląda na nas z marmurową powagą czarnej tablicy wmurowanej w ścianę?

Uczennica1:
- Bronisław Markiewicz był dobrym człowiekiem. Dla mnie to ważne. Był wrażliwy, umiał słuchać i ...dzielić się z innymi.

Uczeń 1:
- A mnie podoba się jego skromność. Dzisiaj wszyscy udają mądrzejszych, niż są w rzeczywistości.

Uczennica 2:
- Ksiądz Markiewicz miał prorocze wizje! Przepowiedział odzyskanie niepodległości, wybór polskiego papieża....
To fascynujące!

Uczennica 3 :
- Słuchajcie! A ja myślę, że najważniejsze dla nas jest to, że pomysły księdza Markiewicza realizują nasi nauczyciele i jego uczniowie, czyli księża Michaelici. Dzięki ich współpracy w naszej szkole dużo się dzieje.

Uczeń 2 :
- No właśnie! Jeździmy na wycieczki do Miejsca Piastowego....
Organizowane są spotkania szkół, gdzie ksiądz Markiewicz jest patronem.
Kiedyś na takim spotkaniu częstowali nas grochówką z kuchni polowej.

Uczeń 3:
- Ja w wakacje byłem na rajdzie rowerowym! No, nie sam – z Piotrkiem, Mateuszem i Bartkiem. Zwiedziliśmy na dwóch kółkach niezły kawał Polski.

Uczeń 2 :
- A w ferie wybieramy się na narty! W prawdziwe góry!

Uczennica z chóru:
- My z panem byłyśmy na warsztatach muzycznych w Toruniu!
Zorganizowano nam ciekawe zajęcia i próby z orkiestrą. Przy okazji zwiedziłyśmy zabytkowe stare miasto.

Uczennica 2:
- Proszę pani, Bartek z chłopakami kilka razy uczestniczył w michalickich dniach skupienia. To takie rekolekcje.
Może zostanie księdzem?

Uczennica 1 :
- Ale z Michalitami można się też bawić. Ja w tym roku byłam na sylwestrze. Super-impreza!

Uczennica 3:
- Co ty? Na pielgrzymce jest lepiej! Plotłyśmy wianki z polnych kwiatków, śpiewaliśmy przy gitarze, no i ta droga...
200 km w doborowym towarzystwie.

Uczeń 1 :
- A zawody sportowe? Turnieje piłki nożnej?
Pamiętacie ten mecz z klerykami na naszym boisku? Wygraliśmy 7:1 , a potem była wspólna zabawa i tańce na trawie...

Uczennica 1:
- Jeździmy też na koncerty. Ostatnio byliśmy w Kielcach na LAO CHE i w Katowicach na DELIRIOUS.
Lubimy dobrą muzę!

Reporter Uciszając rozbrykanych:
- Dobrze, już dziękuję.

- Czyli patron wam odpowiada?
Wszyscy :
-Tak!
Uczennica3 :
-Pani redaktor! No i mamy swojego człowieka w niebie! Zawsze możemy go prosić o wstawiennictwo, kiedy wszystko się sypie ...

PIOSENKA IV „ Z serca do serca”

Reporter:
-Z publicznego Gimnazjum nr 1 w Nowej Słupi, gdzie nikt nie przeczy błogosławionemu księdzu Bronisławowi Markiewiczowi dla Telewizji Polskiej mówiła Justyna Pochanke.