Zabawy ruchowe z elementami korekcji w przedszkolu

Prowadząca: Agnieszka Dąbrowska
Grupa wiekowa: 4 – 5 – latki

Cel główny:
- kształtowanie prawidłowej postawy ciała u dzieci.

Cele szczegółowe:
- utrwalanie nawyku przyjmowania postawy skorygowanej w siadzie i staniu,
- wzmacnianie mięśni posturalnych,
- rozwijanie sprawności ruchowej u dzieci,
- czerpanie radości z udziału w zajęciach gimnastycznych,
- kształtowanie nawyków prozdrowotnych aktywnego spędzania czasu.

Metody:
- zabawowa – naśladowcza,
- zabawowa – klasyczna,
- bezpośredniej celowości ruchu.

Formy:
- frontalna,
- stacyjno – obwodowa.

Przybory: piłka, chusta animacyjna lub prześcieradło, skakanka, kocyki, szarfa.
Przyrządy: ławeczki gimnastyczne, materac.


Przebieg zajęć
Część wstępna
Czynności organizacyjno – porządkowe:
- Zbiórka w kole, prezentacja pozycji skorygowanej w staniu.
Zabawy ożywiające:
- Rozgrzewka: dzieci biegają na palcach, w przerwie wykonują następujące ćwiczenia – wyrzuty ramion w górę z pozycji ręce w pozycji skrzydełek, skłon tułowia w przód, skręty tułowia z rękoma w pozycji skrzydełek, skłony boczne z pogłębieniem, skłony głowy w przód i tył oraz na boki, dłonie ułożone na ramionach, krążenia w przód i w tył.
- „Pająk i muchy” – prowadzący wyznacza „pająka" i oznacza go szarfą. Pająk zajmuje miejsce w wyznaczonej w rogu sali „sieci". Pozostałe dzieci są „muchami" i biegają po sali we wspięciu na palce. W dowolnym momencie prowadzący podaje hasło „Pająk”, na które wszystkie „muchy" przyjmują pozycję skorygowaną w staniu i pozostają nieruchome, bo „pająk" wychodzi na łowy. Jeżeli któraś „mucha" poruszy się lub nieprawidłowo przyjmie ustaloną pozycję, „pająk" zabiera ją do „sieci", gdzie siedzi do końca zabawy w siadzie skrzyżnym ze „skrzydełkami", w pozycji skorygowanej. Gdy „pająk" odprowadzi złapane „muchy" do sieci, pozostałe „muchy" znów biegają po sali. Po chwili, na hasło prowadzącego „pająk" ponownie wchodzi na „łowy" itd. Zmiana pająka.
- „Pociągi” – dzieci siedzą w rozsypce w siadzie skrzyżnym ze „skrzydełkami", w pozycji skorygowanej. Prowadzący wybiera dwoje dzieci „lokomotywy”, które poprzez dotknięcie innego dziecka zbiera „wagoniki”, gdy usłyszy klaśnięcie prowadzącego.
Ćwiczenie oddechowe
W staniu dzieci unoszą wyprostowane ręce przodem w górę – wdech, opuszczają – wydech.

Część główna
1. „Toczenie piłki pod nogami”
Dzieci siadają obok siebie, w dwóch szeregach, twarzami do siebie, w siadzie prostym. Ręce oparte dłońmi o podłogę za sobą. Stopy zawodników siedzących naprzeciwko siebie dotykają się palcami. Pierwsi zawodnicy z drużyn leżą na brzuchu z piłką w dłoniach na początku i końcu „korytarza" nogi są wyprostowane i złączone, głowy uniesione nad podłogą, Na sygnał prowadzącego, dzieci leżącą podają piłkę toczeniem po podłodze w dwie strony pod nogami siedzących zawodników, którzy unosząc nogi wykonują siad równoważny. Po przetoczeniu się piłki następuje zamiana dzieci toczących piłkę.

2. „Wielbłądy”
Dzieci z wyprostowanymi nogami i wysoko uniesionymi biodrami chodzą po sali udając wielbłądy.

3. „Poczta z podawaniem piłki nogami”
Dzieci siedzą z nogami ugiętymi w dwóch szeregach, twarzami do siebie, ręce oparte dłońmi o podłogę za sobą, dziecko z prawej strony chwyta piłkę między stopy. Na sygnał prowadzącego piłka jest podawana kolejnym zawodnikom po przekątnej za pomocą wyprostu nóg i podaniem toczeniem. Kolejny zawodnik chwyta piłkę między stopy (bez pomocy rąk) i podaje następnemu z przeciwległego szeregu itd. Kiedy piłka dojdzie do ostatniego zawodnika, w ten sam sposób wraca na początek.

4. „Ukryte ptaszki”
Dzieci biegają po sali na palach, na hasło prowadzącego siadają w siadzie skrzyżnym ze „skrzydełkami", w pozycji skorygowanej i zamykają oczy. Prowadzący zakrywa prześcieradłem wybrane dziecko, które przybrało właściwą pozycję. Dzieci otwierają oczy i odgadują, który „ptaszek” został ukryty


5. Tor przeszkód
- „Ślizg po ławeczkach” - dwie złączone ławeczki wzdłuż. Przy ławeczkach leżą kocyki. Na sygnał prowadzącego pierwsi zawodnicy kładą na brzuchu na kocykach i wykonują ślizg do końca ławeczki chwytając dłońmi za krawędzie ławeczek.
(odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego, wzmocnienie mięśni karku, wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.)
- „Toczący się pień” - dzieci leżą na plecach na materacu, nogi wyprostowane, ręce są również wyprostowane i złączone leżą przy głowie. Na sygnał prowadzącego dzieci utrzymując wyprostowane i złączone ręce i nogi przetaczają się na plecy, a następnie na brzuch itd., imitując toczący się po ziemi pień.(odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,)
- „Po wąskiej dróżce” – na podłodze leży rozłożona skakanka. Dzieci przechodzą po skakance ustawiając stopa za stopą, tak by nie spaść z „dróżki’(poprawne obciążanie i ustawianie stóp)

6 . ”Start rakiety”
Uczestnicy zabawy siedzą w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej z rękoma ułożonymi w „skrzydełka" - jest to „rakieta na wyrzutni". Prowadzący zabawę i dzieci głośno odliczają: 3,2,1,0. Przy słowie „zero rakieta startuje" - dzieci energicznie, szybkim ruchem prostują ręce i wyciągają je w górę. W tej pozycji wytrzymują 2-3 s, po czym znów układają ręce w „skrzydełka" i szykują do startu kolejną rakietę.

7. „Stary niedźwiedź”
Prowadzący wybiera jednego niedźwiedzia. Dzieci stoją w kole łapią prawą ręką prześcieradło, pod którym znajduje się niedźwiedź w pozycji niskiej Klappa . Dzieci poruszają się na palcach lub pietach, na słowa „Jak się zbudzi to nas zje”, puszczają prześcieradło, które zakrywa „niedźwiedzia” i przyjmują pozycję skorygowaną w staniu, stopy razem, ręce w „skrzydełka”. „Niedźwiedź wychodzi z gawry” i wybiera kolejne dziecko

Część końcowa
Ćwiczenia przeciw płaskostopiu
„Gra na bębenku – gra na pianinie”
Dzieci siedzą z nogami ugiętymi. Ręce oparte dłońmi o podłogę za sobą. Tułów wyprostowany. Na hasło prowadzącego „Gramy na bębenku” dzieci unoszą nogi nad podłogę i rytmicznie, lekko uderzają piętami o podłogę, jakby grały na bębenku. Na hasło „Gramy na pianinie” dzieci zginają podeszwowo stopy i dotykając lekko palcami stóp do podłogi przed sobą naśladują pianistę grającego na pianinie.
„Bicie brawa stopami”
Dzieci siedzą na podłodze. Kolana są skręcone na zewnątrz, podeszwy stóp skierowane jedna do drugiej. Na hasło prowadzącego „Bijemy brawo” dzieci unoszą stopy nad podłogę i uderzając jedną o drugą biją brawo.

Ćwiczenie oddechowe
„Zdmuchnij świeczkę”
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym z rękami ułożonymi w „skrzydełka", dłonie są zaciśnięte w pięści, a jeden palec wyprostowany i skierowany do góry jest „zapaloną świeczką". Na hasło „Zdmuchnij świeczkę” dzieci nie skręcając tułowia obracają głowę w lewo i „zdmuchują" lewą „świeczkę" (dmuchają mocno na palec). Następnie skręcają głowę w prawo i „zdmuchują" drugą „świeczkę". Należy zwracać uwagę na mocny, długi wydmuch.

Literatura:
S. Owczarek „Gimnastyka przedszkolaka”
S. Owczarek, M. Bondarowicz „Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej”.