Dostrzeganie agresywnych uczuć, ich wyrażanie i zamiana. Lekcja z wychowawcą

Temat: Dostrzeganie agresywnych uczuć, ich wyrażanie i zamiana.
Cel:
• Uczniowie będą umieli opowiedzieć o tym, co ich irytuje, uświadomią sobie, że ich koledzy
z klasy też mogą mieć kiepski humor
• Uczniowie będą umieli wyrazić swoje uczucie złości, będą rozpoznawać złość u swoich kolegów
• Po zajęciach uczeń będzie umiał opowiedzieć o swoich uczuciach, będzie rozumiał przysłowie „ Zgoda buduje – niezgoda rujnuje”
Materiały: karteczki samoprzylepne, karton/szary papier, marker, kredki świecowe, farby
Czas: 1 h dydaktyczna

1. Powitanie uczniów, przedstawienie tematu lekcji, podanie celów.
2. Akronim – kartka złości. Na samoprzylepnej karteczce każdy zapisuje pionowo swoje imię i do każdej litery swego imienia dopisuje, co go złości lub układa na ten temat historyjkę, np.
A – agresywne zachowanie
L – lizusostwo
I – idiotyczne odzywki
N – niedbałość o sprzęt w klasie, nieszczerość
A – arogancja
Lub
A – anonimowe
L – listy
I – i
N – nieszczere
A – autorki tych anonimów
Gest złości. Każdy uczestnik spotkania czyta , co go denerwuje najbardziej i pokazuje swój gest złości. Koledzy z klasy rozpoznają, czy rzeczywiście tak się zachowujemy, jak pokazujemy. Małe karteczki samoprzylepne wędrują na tablicę do listy „Co najczęściej złości uczniów klasy I.../II.../III...”

3. Zachęcamy uczniów do dyskusji na temat emocji: czy łatwo było powiedzieć, co nas złości, czy wiemy, co nas wprawia w zły humor, co to znaczy „wstać lewą nogą”. Proponujemy wykonanie wspólnego plakatu/listy „Co najbardziej złości uczniów klasy I.../II.../III...”
Np.
Uczniów klasy .... Najbardziej złości:
- kiedy o 7.00 dzwoni dzwonek i nie jest to, niestety, dźwięk dzwonka telefonu od ukochanej
- kiedy pani od geografii wyświetla film i nie jest to, niestety, transmisja z wyborów Miss Polonia, itp.
Tak sporządzona lista może być dekoracją klasy. Lista może być otwarta, przy różnych okazjach można ją uzupełnić.

4. Następnie każdy uczestnik otrzymuje kartkę papieru i nauczyciel poleca narysować swoją złość(na to zadanie daje niewiele czasu). Następnie uczniowie omawiają swoje prace, np. błyskawice, bo złość przychodzi jak burza . Po omówieniu ćwiczenia polecamy przerobić tę złość na radość. Nie należy rysować nowej pracy, tylko niezależnie od tego, jak wygląda złość, przerobić ją na radość. Na tę część można dać więcej czasu. W rundce wszyscy opowiadają, jak się pracowało, czy łatwo przerobić złość na radość i dlaczego tak przerobili pracę. Warto zwrócić uwagę, że w złości łatwo coś nabazgrać lub coś zniszczyć, a naprawianie czasem trwa długo i wymaga wielu zabiegów. W złości, pod wpływem impulsów, popełniamy błędy, wypowiadamy słowa, których później żałujemy. Zachęćmy uczniów, by sobie takie sytuacje przypomnieli, jeśli byliby gotowi opowiedzieć o tym na forum- niech to zrobią.

5. Na koniec prosimy, aby uczniowie zastanowili się, co dały mu dzisiejsze zajęcia. Na ile poznał swoich kolegów, co ich złości. Czy przydatna może być wiedza, jak w złości zachowują się koledzy?