Pierwsze dni w przedszkolu

Dzień, w który dziecko po raz pierwszy trafia do przedszkola to jedna z najważniejszych chwil w jego życiu. Dla małego dziecka nowym środowiskiem jest przedszkole. Te pierwsze dni wrześniowe są trudne przede wszystkim dla maluchów, ale nie tylko. Dziecko otoczone dotychczas troską i uwagą rodziny nagle znajduje się w miejscu, gdzie wszystko jest obce i inne. Dziecko czuje się w nowej sytuacji bezradne i brak mu poczucia bezpieczeństwa. Z dobrze znanego, bezpiecznego otoczenia mały człowiek trafia w szeroki świat. Zamiast opieki najbliższych: mamy, taty, rodzeństwa oferuje się maleństwu wkraczającemu w życie czas z obcą panią i dużą grupą obcych mu dzieci. Ta sytuacja może mieć dwojaki oddźwięk w zależności od temperamentu dziecka. Dla jednych okaże się łatwa do zaakceptowania, granicząca z codziennością. Niestety w grupie pojawią się dzieci, które będą miały problem z pokonaniem bariery pomiędzy starym, a nowym środowiskiem. Jednak dla wszystkich dzieci pierwsze kontakty są źródłem silnych napięć emocjonalnych - czasem jest to radość,innym razem smutek i rozczarowanie. Dzieci, które po raz pierwszy przekroczyły próg przedszkola (dotąd były zawsze z rodzicami) są bardzo płaczliwe, nerwowe, przewrażliwione. Są dzieci odważne, dzielne, które bez problemu wejdą i zostaną w sali. Niebagatelnym problem są tutaj rodzice. To oni powinni być ostoją dla dziecka w nowej sytuacji, ale i pomocą dla wychowawcy. Niestety niektóre mamy wcale nie zachowują się lepiej od swoich pociech-,,płaczą” pod drzwiami tak samo jak ich dzieci. Na tym nie koniec - czekają, nadsłuchują. Pierwszy okres pobytu dziecka w przedszkolu jest także bardzo trudny dla rodziców. Ważne jest tutaj, żeby nauczyciel zdobył ich zaufanie, by wszyscy poznali się wzajemnie.To wszystko zależy od nas dorosłych naszego zaangażowania się w proces adaptacyjny i życzliwej twórczej postawy.Okres adaptacyjny u większości dzieci trwa kilka tygodni. Należy uzbroić się w cierpliwość i ciągle zachęcać naszą "pociechę" do pobytu w przedszkolu dając mu przemyślane argumenty. Ważne jest, aby dziecko było bardziej samodzielne,tym lepiej poradzi sobie w przedszkolu. Warto, więc by nauczyć go wcześniej czynności samoobsługowych np. posługiwania się łyżką, widelcem,korzystania z toalety. Udany start w przedszkolu zależy również od tego,czy dziecko miało okazje do zabaw z rówieśnikami. Jeśli potrafi dzielić się zabawkami i uczestniczyć we wspólnych zabawach i łatwiej przystosowuje się do życia przedszkolnego. W każdym przedszkolu nauczyciele zastanawiają się nad tym, co zrobić, aby ułatwić dzieciom przekroczenie progu przedszkola i pomóc w szybkiej adaptacji do nowych warunków. W ciągu 20 letniej pracy obserwuję w praktyce różne zachowania się dzieci i dorosłych. Każdego roku jest inaczej. Żeby pomóc w przystosowaniu się do nowego środowiska i zmniejszyć ich smutek, który spowodowany jest z rozstaniem z bliskimi organizuje się w większości przedszkoli pod koniec roku szkolnego "Dni otwarte", gdzie dziecko może przyjść z rodzicem zwiedzić i zobaczyć przedszkole. Rodzice mogą korzystać z poradników, które mówią o przygotowaniu dziecka do przedszkola min. "Od malucha do starszaka". Nowością, godną polecenia, jest poradnik Marty Rzadkiewicz "Mamo, tato idę do przedszkola". Znaleźć tam można wskazówki praktyczne, jak poradzić sobie z trudnym zadaniem przygotowania dziecka do bycia przedszkolakiem. Znajdują się tam również propozycje ciekawych książek i stron internetowych przeznaczonych dla dzieci. Może być i tak ,że dane przedszkole ma własny opracowany poradnik lub zbiór artykułów na ten temat-wystarczy zapytać. Bardzo skuteczną pomocą okazuje się metoda pedagogiki zabawy-wykorzystanie tańców integracyjnych. W czasie zajęć wykorzystujemy jej elementy, aby ułatwić kontakt miedzy sobą i stworzyć warunki radosnych przeżyć związanych z zabawą. W czasie pierwszych dni w grupie najmłodszej (może też być w starszych) dziecko może przebywać z rodzicem. Uważam, że dobra współpraca z rodzicami gwarantuje połowę sukcesu.