Scenariusz zajęć otwartych z udziałem rodziców
22.04.2016
Prowadząca:
mgr Anna Kłeczek
TEMAT: „Zwierzęta z wiejskiego podwórka”
Cel główny:
Utrwalenie wiadomości nt. zwierząt, żyjących w gospodarstwie (o:12.1)
Cele szczegółowe:
1. Dziecko potrafi uważnie wysłuchać opowiadania.(o: 3.3, 7.1)
2. Dziecko odpowiada na pytania związane z opowiadaniem.(o:3.3)
3. Dziecko doskonali percepcję wzrokową i słuchową.(o: 14.2, 14.3)
4. Dziecko współpracuje z innymi dziećmi.(o:1.2)
5. Dziecko doskonali ogólną sprawność ruchową.(o:5.4)
6. Dziecko rozwija swoją inwencję twórczą .(o:8.3)
7. Dziecko przelicza w zakresie 6.(o: 13.1, 13.6)
8. Dziecko podejmuje próby odejmowania elementów od pozostałych.(o:13.2)
9. Dziecko posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 6. (o: 13.7)
10. Dziecko rozwija logiczne myślenie.(o:4.2)
11. Dziecko potrafi gestem, ruchem naśladować zwierzęta gospodarskie.(o:7.2)
12. Dziecko rozwija poczucie rytmu i ilustruje muzykę ruchem.(o:8.2,8.3)
13. Dziecko rozwija sprawność manualną. (o:14.3)
Metody: ćwiczeń, słowna, oglądowa, pokaz, elementy metod aktywnych: B. Strauss, edukacja matematyczna wg E. Gruszczyk- Kolczyńskiej
Formy: praca z całą grupą, praca w zespołach, praca indywidualna
Pomoce: płyta CD z utworami: „Le Basque” B. Strauss, „Nóżka za nóżką” A. Loska, muzyka instrumentalna „Piórko z podwórka”, muzyka klasyczna o zmiennym tempie „Walc cesarski”- J. Strauss, „Polka Tritsch-Tratsch”- J. Strauss, teatrzyk, sylwety do opowiadania, dywaniki, liczmany- obrazki zwierząt po jednym dla każdego dziecka, miseczki, dywaniki
z przyczepionym serduszkiem, obrazki zwierząt gospodarskich, kartki z cyframi, kartki
z kropkami dla każdego dziecka, opaski z sylwetami małych zwierząt gospodarskich, koszyki, koperty, kartki z zagadkami, liny, obręcze, pachołki, rzeczy lub obrazki z produktami, pochodzącymi od zwierząt, masa solna, przyprawy, wykałaczki, plastikowe sztućce
Przebieg spotkania:
1.Powitanie rodziców i dzieci, zabawą powitalną do utworu „Nóżka za nóżką”
2.Wysłuchanie opowiadania A. Galicy pt. „O zwierzątku zwanym osiołkiem”(teatrzyk przy pomocy sylwet)
Pewnego słonecznego dnia na łące za płotem pojawiło się nie wiadomo skąd wesołe zwierzątko. Zgrabnie skakało po trawie, podnosząc wysoko kopytka.
Pierwszy zobaczył je kot, po chwili pies podniósł głowę i zaczął węszyć, a kury, jak zwykle jedna przez drugą, gdakały: ko-ko-ko-kto-to? Kto to?
Wesołe zwierzątko stanęło przed furtką i powiedziało: I-ja!
– Jak się masz? – zaszczekał pies, a wesołe zwierzątko odpowiedziało:
–I-ja, i-ja!
– Wiemy, że to ty – mruknął kot – ale lepiej powiedz, jak się nazywasz.
Zwierzątko pokręciło głową i zawołało:
– I-ja, i-ja, zapomniałem!
– To-to-to na pewno jest mały ko-ko-konik – zagdakały kury. – Ma cztery ko-ko¬-kopytka, biega, skacze.
– Ee tam – miauknął kot – koń nie ma takich długich uszu, a ponieważ takie długie uszy mają zające, to on pewnie też jest zającem.
– Zając nie ma kopytek ani ogonka z pędzelkiem. Może to jest koza? – warknął pies
– Ko-ko-koza ma rogi – mądrzyły się kury – a on rogów nie ma, więc nie może być ko-ko-kozą. A więc co to za zwierzątko, które zapomniało, jak się nazywa?
– Ko-ko-koniecznie musisz sobie przypomnieć – doradzały mu kury.
I właśnie wtedy zwierzęta usłyszały dobiegające z dala wołanie:
– I-ja, i-ja, i-ja.
Wesołe zwierzątko też to usłyszało i pobiegło co sił w nogach. Po chwili wróciło
i zawołało wesołym głosem:
– Spytałem mamę i już wiem, jak się nazywam. Jestem osiołek!
– Osiołek! – pokiwały głowami zdumione zwierzęta.
Rozmowa nt. treści opowiadania.
Jakie zwierzę pojawiło się w zagrodzie?
Jak wyglądało?
Za kogo uważały go pozostałe zwierzęta?
Z czyją pomocą osiołek przypomniał sobie kim jest?
3.Zabawa taneczno- ruchowa do melodii „Le Basque” B. Strauss.
Nauczyciel dzieli dzieci na czteroosobowe zespoły, poprzez kolejne odliczanie do 4. Dzieci zapamiętują swoją cyfrę i ustawiają się w rzędy czteroosobowe, jak kaczki, jedna za drugą. Do melodii idą do przodu kaczki, pierwsza, druga, trzecia, czwarta. Na zmianę melodii kaczki w parach (pierwsza z drugą i trzecia z czwartą) uderzają w dłonie, a następnie robią haczyki
z rąk i obracają się dookoła.
4. Zabawa matematyczna, rozwijająca percepcję słuchową
Nauczyciel rozdaje dzieciom dywaniki, na których po lewej stronie, w górnym rogu dywanika nalepione jest serduszko. Każde z dzieci otrzymuje miseczkę ze zwierzętami gospodarskimi. Dzieci wyciągają z tacki zwierzęta na dole dywaniku. Nauczyciel śpiewa piosenkę w wersji instrumentalnej pt. „Piórko z podwórka”, a dzieci układają zwierzęta w takiej kolejności, w jakiej są wymieniane w piosence, zaczynając od lewej strony dywanika. W razie trudności nauczyciel powtarza piosenkę. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania zadania u dzieci i przypina wspólnie z dziećmi prawidłową kolejność na tablicy. Dzieci razem z nauczycielem nazywają zwierzęta, przeliczają a później pokazują na palcach. Jest ich sześć. Nauczyciel pyta dzieci, czy wszystkie zwierzęta to zwierzęta gospodarskie. Dzieci stwierdzają, że bocian nie jest hodowany przez ludzi na gospodarstwie. Dzieci zabierają (odkładają) bociana do miseczki. Nauczyciel pyta dzieci, ile zostało zwierząt. Dzieci przeliczają po cichu, pokazują na palcach mówią, że jest ich pięć. Nauczyciel mówi, że wszystkie zwierzęta, które mają dwie nogi poszły do kurnika. Nauczyciel prosi o odłożenie ich do tacek. Dzieci rozpoznają ptaki (gęś, kura, indyk). Dzieci zabierają trzy zwierzęta. Dzieci liczą, ile zostało zwierząt na dywanie, mówią, ze zostały dwa, pokazują na palcach. Nauczyciel pyta dzieci, ile nóg mają pozostałe zwierzątka. Dzieci odpowiadają, że cztery. Dwa zwierzątka z czterema nogami poszły spać. Nauczyciel prosi o odłożenie ich do tacek. Pyta dzieci ile zostało. Dzieci odpowiadają, że zero czyli nic.
Piosenka do zabawy matematycznej pt. „Piórko z podwórka”
1. Wpadło piórko na podwórko
o,o,o!
Kurka gdacze: ja je wezmę
ko, ko, ko!
Idzie gąska przez podwórko
gę, gę, gę!
Ona także na to piórko
ma dziś chęć!
2. Mały kotek wlazł na płotek
miau, miau, miau!
On tym piórkiem też by się pobawić chciał.
Nagle indyk kręci głową
gul, gul, gul
Teraz piórko pofrunęło, co za ból
3. Muczy krowa-mądra głowa
mu, mu, mu!
Ja wam powiem kto to piórko zgubił tu.
Nagle słychać gdzieś z oddali,
kle, kle, kle!
Ja tym piórkiem dzisiaj z Wami witam się.
5. Zabawa ruchowa, rozwijająca percepcję wzrokową i logiczne myślenie „Jakim jestem zwierzątkiem”? Improwizacja ruchowa do muzyki klasycznej.
Wszystkie dzieci losują karteczki, na których narysowane są kropki od 1-6, położenie jak na kostce. Nauczyciel umieszcza w różnych miejscach w sali karteczki z cyframi 1-6 w takich samych kolorach jak kropki. Zadaniem dzieci jest odnaleźć karteczkę z cyfrą oznaczającą liczbę kropek i ustawienie się pod kartką. Po prawidłowym ustawieniu się dzieci, nauczyciel wyjaśnia, że dzieci dowiedzą się, jakimi są zwierzątkami bo odnalazły swoją mamę, która znajduje się pod cyfrą (krowa-1 kropka, kaczka-2 kropki, owca-3 kropki, koza-4 kropki, kura- 5 kropek, koń-mama klacz-6 kropek).Nauczyciel odsłania obrazek mam zwierząt. Dzieci stojące przy danej cyfrze, muszą odgadnąć jak nazywają się dzieci tych mam. Jeśli odgadną, nauczyciel zakłada im opaski z sylwetą małych zwierząt i mianuje je nazwą danego zwierzątka. Dzieci siadają w kole. Nauczyciel zaprasza dzieci do naśladowania ruchem odpowiedniego zwierzątka, lub tańca do muzyki skocznej (szybkiej) i wolnej (marszowej). Nauczyciel w trakcie tańca, pokazuje przedmioty, które pochodzą od zwierząt (jajko, włóczka, obrazek wozu z koniem, szklanka mleka, piórko). Dzieci, które rozpoznają
i skojarzą, od kogo pochodzi dany produkt włączają się do ruchu. Nauczyciel mówi, że pod kolorowymi karteczkami dorosłych mam ukryły się zagadki dla dzieci (cieląt, kacząt, jagniąt, koźląt, kurcząt, źrebiąt). Nauczyciel prosi poszczególne grupy i czyta zadania:
1. Podzielcie na sylaby wyraz krowa, a następnie podskoczcie na jednej nodze tyle razy, ile jest sylab.
2. Ile nóg mają kaczki. Zróbcie tyle przysiadów, ile nóg ma kaczka.
3. Jak nazywa się tata małego jagnięcia. Mama to...(owca) a tata to...(baran). Przeskoczcie przez obręcze, jak małe owieczki.
4. Jaki dźwięk wydaje koza? Pokażcie, jak mogą bawić się ze sobą małe koźlątka.
5. Co jedzą kurczęta. Przejdźcie po linie jedno kurczę, za drugim, noga za nogą, tak aby z niej nie spaść i nie dotknąć dywanu.
6. Czy konie jedzą siano (dzieci muszą odpowiedzieć tak/nie). Przebiegnijcie pomiędzy pachołkami, tak jak małe koniki.
Po wykonaniu wszystkich zadań nauczyciel przygotowuje dla dzieci niespodziankę przy stołach- modelowanie zwierzątka z masy solnej.
6. Praca plastyczna „Świnka z masy solnej”
Modelowanie z przygotowanej wcześniej różowej masy solnej głowy świnki. Formowanie uszu, ryjka przy pomocy plastikowych noży, ozdabianie pieprzem i zielem angielskim.
7. Zakończenie, podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach.
8. Omówienie tematyki i celu zajęć z rodzicami.