Śmiech to zdrowie to ćwiczenie Ci powie. Scenariusz zajęć gimnastycznych dla dzieci 4 letnich

SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH DLA RODZICÓW
PROWADZONYCH METODĄ RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE

Prowadząca: Anna Kłeczek
Data: 15.03.2016
Grupa: 4- latki „Pszczółki”
Temat zajęcia: „Śmiech to zdrowie to ćwiczenie Ci powie”

Cele ogólne:
- wspomaganie rozwoju psychoruchowego
- kształcenie umiejętności współżycia w grupie
- rozwijanie kontaktów i porozumiewania się z partnerem poprzez ćwiczenia ruchowe
- zdobywanie poczucia pewności siebie oraz bezpieczeństwa w otoczeniu
- wyzwalanie pozytywnych emocji
- rozwijanie sprawności ruchowych

Cele operacyjne:
Dziecko:
- wie jak współdziałać z partnerem i w grupie
- poprawnie wykonuje polecenia nauczyciela
- potrafi ruchem odtworzyć nastrój słuchanej muzyki
- umie zrelaksować się i rozładować napięcie
- doznaje przyjemności, radości w trakcie zabawy
- dba o bezpieczeństwo swoje i partnera
- odkrywa własne możliwości i podnosi poczucie własnej wartości
- potrafi skupić uwagę na wykonywanym zadaniu

Metoda: Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne, elementy metody Pedagogiki Zabawy

Formy pracy: indywidualna, w parach, zbiorowa

Środki dydaktyczne: koce, magnetofon, płyty CD – muzyka relaksacyjna, muzyka klasyczna do utworu Saint- Seans- “Akwarium”, chusta animacyjna, maskotki, szarfy z bibuły, opaski na oczy


Przebieg zajęć:

1. Powitanie “Zabawa w kole” – zabawa rozwijająca świadomość osoby
Siedzenie w pozycji “fotelik”, dziecko siedzi na podłodze przed dorosłym, nogi ugięte w kolanach.

“Siadamy w kole- dzieci i rodzice siedzą w kole w wyciągniętymi przed sobą nogami
Poruszamy stopami- poruszają stopami
I ruszamy palcami- poruszają palcami
Kiedy jesteśmy weseli- wskazują na siebie
Wszyscy się uśmiechamy- dorosły bierze rękę dziecka i rysują w powietrzu uśmiechniętą buzię
A kiedy jest nam smutno
To głowy opuszczamy- dzieci i dorośli opuszczają głowy i przytulają się
Wszyscy wstają, w kole ręce sobie podają i się kłaniają
Na końcu wszyscy do siebie pomachają”.


2.Ćwiczenia kształtujące świadomość schematu ciała

“Moje-zamknij oczy”- dzieci siedzą z rodzicami w kole obok siebie, rodzic zawiązuje oczy swojemu dziecku, dzieci wskazują (dotykają, masują, głaszczą) części ciała z zamkniętymi oczami, o które prosi prowadzący: dotknijcie stopy, pomasujcie uda, pogłaskajcie brzuch, łokcie, ramiona, policzki, nos, czoło, włosy. Rodzice sprawdzają poprawność wykonanego zadania.

“Moje- Twoje” “Lustro”- dorosły siedzi w rozkroku na podłodze, zwrócony przodem do siedzącego naprzeciw dziecka, dziecko siedzi przed dorosłym, pomiędzy jego nogami, partnerzy na przemian robią do siebie różne miny i naśladują się nawzajem, wykonując polecenia prowadzącego np. “zrób groźną minę”, “zrób śmieszną minę”, “zrób wielkie oczy”, “dotknij językiem nosa/brody”, “zwiń język w trąbkę”.

Zabawa muzyczno-ruchowa “Taniec gumoludków”-wyczuwanie kończyn, ustawienie w kole, naśladowanie ruchów do słów piosenki, poruszanie się na sztywnych i gumowych (miękkich nogach) dostosowanie ruchów do tempa muzyki (wolnego i szybkiego).

3. Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni

“Domki”- dorośli w klęku podpartym tworzą ze swoich ciał domki, dzieci siedzą na podłodze obok dorosłych, dzieci przechodzą pod (dołem)
i nad (górą) dorosłymi.

“Przechadzka w parach”- wszyscy łączą się w pary, dorośli zawiązują dzieciom oczy i prowadzą dzieci, do przodu, do tyłu, w bok, następuje zamiana ról. Po ściągnięciu opaski rodzic z dzieckiem chodzą w parze dużymi krokami, małymi, chodzą na palcach i w półprzysiadzie (jak olbrzymy i krasnoludki, razem podskakują, a potem się przewracają, miękko lądując na podłodze, w pozycji na plecach miarowo oddychają (wdech nosem, wydech ustami).

4. Ćwiczenia oparte na relacji „ z" partnerem ( relacja opiekuńcza )

“Balansowanie”- dorosły siedzi z nogami ugiętymi w kolanach, a dziecko staje na jego udach podtrzymywane za ręce.

„ Wycieczka" - jazda po podłodze na kocu, dorosły ciągnie leżące na plecach dziecko, dorosły przytrzymując dziecko za nogi na wysokości kostek, lekko przeciąga je w różnych kierunkach.

“Tor przeszkód”- dorośli na przemian w klęku podpartym i w pozycji na brzuchu tworzą “tor przeszkód” ze swoich ciał, dzieci ustawiają się na czworakach z jednej strony toru i kolejno przechodzą nad leżącymi na podłodze dorosłymi i/lub przeczołgują się pod osobami klęczącymi.

“Fala”- co najmniej trzech dorosłych tworzy tunel (głowy zwrócone
w jednym kierunku), dziecko leży brzuchem lub plecami na plecach dorosłego w poprzek, dorośli jednocześnie lekko kołyszą dziecko w przód
i w tył, na boki, zataczają kółka.

“Leżanka”- do muzyki relaksacyjnej, dorosły kładzie się na plecach, dziecko kładzie się brzuchem na brzuchu dorosłego, jest przez niego podtrzymywany i kołysany na boki.




5. Ćwiczenia rozwijające relację„ przeciwko” (relację mocy i energii)

“Odklejanie”- dorosły klęczy obok leżącego na plecach dziecka, dziecko leży na plecach na podłodze, całym ciałem przywiera (przykleja się) do podłogi, dorosły próbuje podnieść (odkleić) od podłogi kolejne części ciała dziecka. Potem następuje zmiana ról.

“Przygniatanie”- rodzic siedzi i kładzie się nogami w poprzek ciała dziecka. Dziecko próbuje się wyczołgać spod nóg rodzica.

“Więzienie”- dorosły siedzi na podłodze w rozkroku i obejmuje dziecko rękoma oraz nogami, tworząc “więzienie”, dziecko siedzi w rozkroku odwrócone plecami do dorosłego, dziecko próbuje uwolnić się z uścisku. Zadaniem dziecka jest wyswobodzić się z rąk dorosłego i wyślizgnąć się bokiem lub innym wyjściem pomiędzy nogami i rękami dorosłego.

“Relaksacja – Masażyk- “List do babci” wg M. Bogdanowicz
Dziecko siedzi zwrócone do dorosłego plecami, rodzic masuje plecy- “wygładza papier listowy”.
“Kochana babciu- piszemy palcem po plecach dziecka
Kropka - z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu
Piszę Ci, że- kontynuujemy pisanie
Mamy w domu kotka.
Kropka- znów stawiamy kropkę
Kotek chodzi- kroczymy palcami
Kotek skacze- Skaczemy
Kotek drapie- - delikatnie drapiemy dziecko po plecach
Kotek chrapie- opieramy na nich głowę i udajemy chrapanie
Składamy list- krzyżujemy ręce dziecka
Naklejamy znaczek- dotykamy jego czoła wewnętrzną stronę dłoni
I zanosimy na pocztę”- bierzemy dziecko na ręce i spacerujemy z nim.


6. Ćwiczenia oparte na relacji„ razem" (relacji partnerskiej)

“Przyklejeni”- dorosły wraz z dzieckiem siedzą w lekkim rozkroku odwróceni do siebie plecami, między plecami umieszczają maskotkę. Dziecko porusza się w siadzie w dowolnym kierunku, a dorosły przyklejony do dziecka podąża za nim, w taki sposób, aby nie upadła maskotka.
“Wiosłowanie”- dorosły wraz z dzieckiem siedzą przodem do siebie, nogi dziecka umieszczone pomiędzy nogami dorosłego i trzymają się za nadgarstki. Na zmianę każdy z partnerów najpierw kładzie się do tyłu, potem znów siada i w końcu pochyla do przodu, podczas gdy drugi kładzie się w tył na podłogę.

“Plecami do siebie”- dorosły siedzi tyłem do dziecka, lekko opierając się
o nie plecami, trzyma je pod łokcie, dziecko siedzi tyłem do dorosłego, lekko opierając się o niego plecami, partnerzy próbują razem (jednocześnie) wstawać a potem siadać.

“Razem w kole”- wszyscy siedzą w kole trzymając się za ręce (dzieci na przemian z dorosłymi), cała grupa siada, a potem wstaje równocześnie. Następnie wszyscy kładą się na plecach i wstają razem, cały czas trzymając się za ręce.

Relaksacja “Kołysanie w rytm muzyki (ćwiczenie w parach- rodzic
z innym rodzicem) bibułowymi szarfami nad leżącymi na podłodze dziećmi do muzyki “Akwarium” S. Sainsa, miarowe oddychanie dzieci.


7. Zabawy z chustą animacyjną Klanza

“Morskie fale”- uczestnicy stoją wokół chusty, trzymając ją na wysokości pasa unoszą ją w dół i w górę, tworząc małe i duże fale.
“Wywoływanie osób”- uczestnicy zajęć, tworząc krąg, trzymają chustę, wszyscy jednocześnie wachlują chustą, podnosząc ją wysoko, a następnie opuszczając. Kiedy chusta jest wysoko, osoba prowadząca mówi:”Pod chustą przebiegają wszyscy Ci, którzy mają czarne skarpetki, zjedli dziś obiad, tylko kobiety, tylko dziewczynki itp.
„Paczka”- dzieci siedzą na środku rozłożonej na podłodze chusty,
a pozostali uczestnicy zajęć stoją dookoła niej, trzymając ją za uchwyty, grupa łączy ze sobą krawędzie chusty, ponad siedzącymi na niej dziećmi
i zbliża się krokami do środka, po krótkiej chwili paczkę należy „rozpakować”, dorośli zaglądają do dzieci i pytają, jak się czują.

8. Pożegnanie “Iskierką przyjaźni”
Wszyscy siadają w dużym kole, dzieci na przemian z dorosłymi, trzymając się za ręce. Prowadzący ściska dłoń siedzącego przy nim dziecka, które
z kolei drugą ręką ściska dłoń swego sąsiada. Uścisk przechodzi przez cały krąg i wraca do prowadzącego.


9. Podziękowanie za udział w zajęciach dzieciom i rodzicom oklaskami.