W wielu krajach, w tym również w Polsce, obserwujemy stały wzrost zainteresowania walorami dydaktyczno-wychowawczymi muzyki i tańca. Żadnego z pedagogów nie trzeba przekonywać o znaczeniu muzyki i ruchu w wychowaniu i kształceniu dziecka, które od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu, zabawy i kontaktu ze sztuką. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki, dziecko odczuwa ją bardzo aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter. Różnorodne formy wychowania muzycznego przyzwyczajają dziecko do poznania siebie jako „instrumentu” odtwarzającego rytm i melodię, do uświadomienie sobie pewnych oporów, jakie stawia ciało jego woli, a które uczy się pokonywać. Małe dziecko przyswaja sobie łatwo rytm wyliczanki, piosenki, prostej formy muzycznej. Jego ciało instynktownie przekazuje go za pomocą gestów i ruchów. Ćwiczenia i zabawy rytmiczne są także środkiem ekspresji dziecka, bo jego pierwszym językiem emocjonalnym, poza krzykiem, jest gest. Poprzez różnego typu zabawy (rytmiczne, taneczne, inscenizowane) poprzez opowieści ruchowe i taniec, dziecko wyzwala swą energię, przejawia radość życia.
Wspólny śpiew, zabawy, gra na instrumentach i tańce rozwijają w dziecku poczucie kolektywizmu, zwiększają karność i poczucie odpowiedzialności, uspołeczniają je. Dzięki zajęciom muzycznym rozwijają się indywidualne zdolności każdego dziecka.
Konieczność zapamiętania kolejnych zmian następujących w zabawie lub tańcu, w układzie instrumentalnym w orkiestrze perkusyjnej, każe przestrzegać ładu i porządku oraz podporządkowywać się pewnym przepisom, co ma wpływ na wyrobienie pozytywnych cech charakteru.
Wszystkie formy zajęć budzą chęć pokonywania trudności oraz dają wiele okazji do uaktywniania jednostek biernych i nieśmiałych. Ogólne ożywienie i zainteresowanie, jakie przejawia grupa podczas umiejętnie prowadzonych zajęć, udziela się im także, wciągając do udziału w śpiewie, zabawie, orkiestrze czy tańcu.
Zajęcia umuzykalniające, jak mało które, dają okazję do ogólnego rozwoju dziecka, gdyż mają one nie tylko znaczenie wychowawcze, ale również zdrowotne i kształcące.
Śpiewanie piosenek, wpływa na rozwój klatki piersiowej, pogłębia oddech a także wzmacnia narząd głosowy
Zajęcia łączące ruch z muzyką poprawiają koordynację ruchową, oddziaływają dodatnio na pracę płuc i serca oraz na układ nerwowy.
Zajęcia umuzykalniające rozwijają także wyobraźnię dziecka, wzbogacają jego słownictwo i poprawiają wymowę. Treść poznawanych i śpiewanych piosenek wzbudza i rozwija zainteresowania dziecka. Niektóre zagadnienia dzięki piosence i zabawie , stają się dziecku bliższe, utrwalają się w jego pamięci, a zakres wiadomości o świecie, ludziach i ich pracy, znacznie się rozszerza.