Przygoda Hałabały - opowiadanie Lucyny Krzemienieckiej inspiracją do wykonania jeżyka z wykorzystaniem masy solnej i papierowych talerzyków

Scenariusz zajęcia z wychowania plastycznego-technicznego w grupie IV
Temat kompleksowy: Zwierzęta przygotowują się do zimy.
Temat zajęcia: Przygoda Hałabały opowiadanie Lucyny Krzemienieckiej inspiracją do wykonania jeżyka z wykorzystaniem masy solnej i papierowych talerzyków.
Cele ogólne:
- rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych
zdolności twórczych,
- pobudzanie kreatywności dzieci, odkrywanie przyjemności tworzenia, cieszenie się uzyskanym efektem.
Cele szczegółowe:
- dziecko rozpoznaje i nazywa zwierzęta mieszkające w polskich lasach,
- wyjaśnia, w jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy,
- wie, jakie zwierzęta zasypiają na zimę,
- wymienia ulubione pokarmy niektórych leśnych zwierząt,
- rozwija zainteresowania przyrodnicze,
- potrafi być twórcze, wykonując swojego jeżyka
- kształci sprawność manualną tworząc jeżyka
Metody: rozmowa, objaśnienie, pokaz, obserwacja, zadań inspirujących, swobodnej ekspresji
Formy: zbiorowa, indywidualna
Środki dydaktyczne: Opowiadanie Przygoda Hałabały, zdjęcia przedstawiające zwierzęta w ich naturalnym środowisku (prezentacja multimedialna Power Point), masa solna, wykałaczki, patyki, makaron, wykałaczki, papierowe talerzyki, koraliki, ziele angielskie, USB z nagranym utworem pt. „Wiewióreczka mała”
Data: 27.11.2014r.
Literatura: Jolanta Andrzejewska, Jolanta Wierucka „Program wychowania przedszkolnego Razem w przedszkolu”, Lucyna Krzemieniecka „Z Przygód krasnala Hałabały”

Przebieg zajęcia:

1. Przywitanie dzieci.
Zadaje zagadki jako zapowiedź tematyki zajęć: Pomyśl, a odgadniesz wnet, Kto ma igieł pełen grzbiet? (jeż)
Przez całą zimę słodko śpi. A słodko dlatego, że miód mu się śni.(niedźwiedź)
W dziupli swej na drzewie, gdy nikt o tym nie wie, orzechów zapasy zbiera na złe czasy.(wiewiórka) Dzieci rozwiązują zagadki, zgłaszają się do odpowiedzi
2. Przedstawia opowiadanie „Przygoda Hałabały”(załącznik nr 1).Zadaję pytania związane ze zwyczajami leśnych zwierząt .Dzieci uważnie słuchają opowiadania, oglądają ilustrację do opowiadania na prezentacji, odpowiadają na pytania nauczycielki. Przypomnienie nazw i wiadomości o wybranych zwierzętach leśnych.
- Dzieci oglądają na komputerze zdjęcia przedstawiające zwierzęta w ich naturalnych środowiskach. Wymieniają nazwę zwierzęcia i wypowiadają się na jego temat (jak zwierzę spędza zimę, czym się odżywia, itp.). Podają pierwszą głoskę nazw niektórych zwierząt, dzielą ich nazwy na sylaby.
3. Zaproszenie do zabawy z piosenką pt. „Wiewióreczka mała”(załącznik nr 2)
4. Praca plastyczna pt JEŻ– nauczycielka wyjaśnia jak zrobić jeżyka –możemy użyć materiałów dostępnych w sali: masa solna, wykałaczki, makaron, patyczki, plastelina, ziemniaki, oczka, koraliki ,ziele angielskie, talerzyki papierowe pomalowane farbami przez dzieci dzień wcześnie.
5. Dzieci wykonują pracę plastyczną(2 jeżyki: z masy solnej oraz papierowych talerzyków). Układają wykonane przez siebie jeżyki do zimowego snu.
6. Zakończenie – podziwianie prac, dzielenie się wrażeniami.

Jeż prowadzi nocny tryb życia. Zaniepokojony zwija się w kulkę, broniąc się przed drapieżnikami. Wydłużony pysk jest zaopatrzony w ostre zęby, za pomocą których jeż radzi sobie nie tylko z dżdżownicami, ale również zagryza węże. Zjada również jaszczurki, owady, żaby, małe gryzonie, jaja piskląt. Zapada w sen zimowy. Budzi się na wiosnę.
W dziupli ma swoje zapasy, zamieszkuje gniazda ptaków lub buduje je sama. Jej pożywienie stanowią nasiona, pędy, grzyby, owoce, ale także owady, jaja i pisklęta. Gromadzi zapasy żywności, np. zakopując nasiona – przyczynia się w ten sposób do rozsiewu nasion drzew. Zaobserwowano też, że na gałęziach drzew suszy grzyby. Długi, puszysty ogon odgrywa ważną rolę podczas skoków – stabilizuje kierunek lotu. Ostre pazury pomagają jej wspinać się po drzewach. W zimie wszystkie wiewiórki zmieniają ubarwienie na popielate (szata zimowa).
Niedźwiedź brunatny jest chroniony na obszarze całej Polski. Na zimę przygotowuje sobie legowisko zwane gawrą. Przebywa w nim od końca listopada do końca lutego. Żyje samotnie, tylko w okresie godowym w parach. W zimie samica rodzi zwykle 2–3 młodych. Niedźwiedzie brunatne zjadają łososie i inne ryby, oraz np. miód. Żywią się także ssakami, jak łosie i jelenie, gryzoniami, ptakami, ptasimi jajami, owocami, nasionami, grzybami, dżdżownicami, ślimakami, a w przypadku braku innego pożywienia także trawą.
Załącznik nr 1

„Przygoda Hałabały” Lucyna Krzemieniecka

Pewnego jesiennego dnia do Krasnala Hałabały przyleciał wróbelek. Wróbelek zaprosił krasnala na spacer po lesie. Gdy tak spacerowali Hałabała zobaczył stertę liści pod drzewem.
-Spójrz wróbelku, kto tu naniósł tyle liści? – zapytał wróbelka Hałabała
Jak myślicie, co wróbelek odpowie Hałabale??*
- Rozejrzyj się Hałabało dookoła i zobacz, że już przyszła jesień. Drzewa gubią liście, robi się coraz zimniej i dni są coraz krótsze. Zwierzęta przygotowują sobie domy na zimę, a to jest legowisko jeża – odpowiedział wróbelek.
Wróbelek i Hałabała poszli dalej. Patrzą, a tu niedźwiedź kopie wielki dół. Zaskoczony krasnal pyta:
-Misiu, co ty robisz?
-Szykuję sobie gawrę.
-A co to jest gawra?
Powiedzcie krasnalowi co to jest gawra.*
-Zimowe mieszkanie niedźwiedzia, czyli jama wyścielona liśćmi, która osłania od mrozu i wiatru.
Nasi spacerowicze postanowili nie przeszkadzać misiowi, pożegnali się z nim i poszli dalej.
Wróbelek zaprowadziła Hałabałę do głębokiej, błotnistej kałuży.
Jak myślicie, kto tam mieszka?*
-W błotnistych kałużach, pod kamieniami zimę przesypiają żaby-powiedział wróbelek
Hałabała i wróbelek poszli dalej ścieżką przez las, postanowili sprawdzić jak inne zwierzęta przygotowują się do zimy.
Szli i szli, aż wreszcie spotkali wiewiórkę Rudą Kitkę. Hałabała zawołał ją, ale ona nie zwróciła na niego uwagi. Dopiero, gdy podbiegli z wróbelkiem bardzo blisko zauważyła ich.
-Dzień dobry Ruda Kitko- Przywitali się krasnal i wróbelek- Może pospacerujesz z nami?- Zapytali.
-Chętnie bym z wami poszła, ale nie mam teraz czasu. Zbieram orzeszki, szyszki, żołędzie, grzyby, które chowam w swoich dziuplach i zakopuję w ziemi. Mam tych spiżarni dużo, więc wiele czasu zajmuje mi ich zapełnienie. Dlatego nie boję się srogiej zimy, bo będę miała co jeść.
Ruda Kitka zabrała się z powrotem do pracy, a Hałabała pożegnał się szybko z wróbelkiem i pobiegł do domu, tak jakby przypomniało mu się coś ważnego...
Jak myślicie o czym mógł sobie przypomnieć krasnal?*
Hałabała zastanawiał się czy jego zapasy wystarczą mu na zimę, postanowił szybko to sprawdzić.

*-pytania, które zadajemy dzieciom