Moje ulubione bajki - kształtowanie percepcji wzrokowej i rozwijanie mowy dziecka. Scenariusz zajęć w przedszkolu

Scenariusz zajęć korekcyjno-kompensacyjnych w przedszkolu.
Dla dzieci z zaburzoną percepcją wzrokową.
Wiek dzieci - 6 latki
Czas zajęć : 60 min.

Temat: „Moje ulubione bajki ” –kształtowanie percepcji wzrokowej i rozwijanie mowy dziecka.

Osoba prowadząca: Marta Wojdyła
Cel główny:
• rozwijanie percepcji wzrokowej
• wspomaganie mowy dziecka
Cele szczegółowe:
• usprawnianie analizy i syntezy wzrokowej,
• doskonalenie koncentracji uwagi i spostrzegawczości wzrokowej,
• rozwijanie pamięci wzrokowej,
• doskonalenie umiejętności logicznego myślenia,
• wzbogacanie słownictwa dziecka
• wdrażanie do samodzielnych wypowiedzi
• zachęcanie do współdziałania z innym dzieckiem,
• wyrabianie umiejętności reagowania na polecenia,
• wdrażanie do umiejętności relaksowania się

Przewidywane efekty:
Dziecko:
• Opowiada treść obrazków,
• Porównuje 2 obrazki różniące się 5 szczegółami, wyszukuje różnice,
• Składa obrazek pocięty na części według wzoru lub bez niego,
• dopasowuje atrybuty do bajek
• rozwiązuje zagadki słowne
• wykonuje ćwiczenia relaksacyjne
• współpracuje z drugim dzieckiem
Metody:
• Metody czynnościowe (angażujące dziecko w działaniu):
• Metody słowne (rozmowa, opowiadanie, instrukcja słowna).
• Elementy kinezjologii edukacyjnej
Formy pracy:
• indywidualna, w parze
Środki dydaktyczne: magnetofon, płyta CD, karty pracy, ilustracje bajek,

I. CZYNNOŚCI ORGANIZACYJNE

1. Powitanie zabawą integracyjną : „Wszyscy są” / wg KLANZA
Wszyscy są, witam was – w parze zwracamy się twarzą do siebie.
Zaczynajmy, już czas – raz klaszczemy w swoje ręce, raz w partnera na krzyż.
Jestem ja, jesteś ty – pokazują na siebie, a potem na partnera.
Raz, dwa, trzy – klaszczą w dłonie partnera trzy razy
2. Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej Paula Dennisona
a) Ćwiczenia na przekraczanie linii środkowej - ćwiczenia naprzemienne - wszystkie możliwe kombinacje ruchów kończyn wymagające współgrania prawej i lewej części ciała.
b) Leniwe ósemki - wodzimy kształt położonej ósemki zawsze w kierunku od środka w lewo i w górę. Środek ósemki musi być na wysokości środka naszego ciała gdy ją rysujemy na wysokości naszego wzroku. Wodzimy najpierw jedną ręką, potem drugą i oburącz, jednocześnie wodząc wzrokiem za kciukiem ręki kreślącej. Ćwiczenie powtarzamy co najmniej trzy razy. Leniwe ósemki możemy kreślić w powietrzu z pomocą lub na powierzchniach o różnych fakturach jak piasek, papier, tablica.
c) Kapturek myśliciela
Palcami obu rąk chwytamy brzegi małżowin usznych. Masujemy jednocześnie obydwoje uszu rozwijając małżowinę uszną zaczynając od góry kończąc na dolnych płatkach. Wykonujemy to ćwiczenie 3-5 razy, na koniec rozciągając ucho we wszystkich kierunkach.

II. CZĘŚĆ KOREKCYJNO – USPRAWNIAJĄCA

1. „ Podróż do zaczarowanej krainy”. Dzieci siedzą na dywanie nauczyciel włącza spokojną muzykę, dzieci zamykają oczy, marzą, po chwili otwierają oczy i okazuje się ze przeniosły się do „bajkowej krainy”.
2. Jaka to bajka?- nauczyciel pokazuje 4 – 5 ilustracji dziecko odgaduje jaka to bajka i jak się nazywają jej bohaterowie - rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, ćwiczenia w wypowiadaniu się.
3. „Bajkowe pląsy” – improwizacja ruchowa przy muzyce, dzieci „zamieniają” się w postać z bajki i wykonują następujące czynności:
• Czerwony Kapturek zrywa kwiatki do koszyczka
• wilk skrada się na palcach
• Baba Jaga lata na miotle
• Jaś i Małgosia idą przez las podskakując
• Kot w butach przeciąga się
• Dziewczynka z zapałkami trzęsie się z zimna
Kopciuszek tańczy na balu
4. „Czym różnią się obrazki”. Dziecko odnajduje elementy, jakimi różnią się między sobą dwa obrazki. Karta pracy nr 1 (Zaczarowana żaba)
5. „Bajkowe puzzle” – kolorowanie i układanie obrazka pociętego na elementy- ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej. Karta pracy nr. 2 (Czerwony Kapturek i wilk)
6. „ Znajdź domek Baby Jagi na kurzej nóżce” – karta pracy nr 3 - dziecko odnajduje wśród kilku domków, ten na kurzej nóżce (pozostałe są na nóżkach innych zwierząt) i koloruje go.
7. „Do kogo należą te rzeczy?”–wycinanie i dopasowanie charakterystycznych atrybutów do postaci z bajek z których pochodzą te elementy. Karta pracy nr 4.

III. CZĘŚĆ RELAKSACYJNO- ODPRĘŻAJĄCA

1. „Idzie pani, wietrzyk wieje” – masaż relaksacyjny wg. M. Bogdanowicz – nawiązywanie bliskiego kontaktu i uczenie delikatności w stosunku do drugiej osoby.
Dzieci dobierają się parami. Jedno dziecko leży na dywanie na brzuchu, drugie siedzi obok niego wykonują masaż dłońmi na plecach, a potem następuje zmiana.
Idzie pani: tup, tup, tup,
(Na przemian z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami
palców wskazujących,)
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk,
(delikatnie stukamy zgiętym palcem,)
skacze dziecko: hop, hop, hop,
(naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją
na przegubie i na palcach;)
żaba robi długi skok.
(z wyczuciem klepiemy dwie odległe części
ciała dziecka np. stopy i głowę)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu,
(dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka,)
kropi deszczyk: puk, puk, puk,
(delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami.)
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup,
(Klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi
w „miseczki".)
a grad w szyby łup, łup, łup.
(lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści,)
Świeci słonko,
(gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym.)
wieje wietrzyk,
(Dmuchamy we włosy dziecka,)
pada deszczyk.
(z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy)
Czujesz dreszczyk?
(leciutko szczypiemy w kark).

IV CZĘŚĆ PODSUMOWUJĄCA- utrwalenie nabytych umiejętności wiadomości

1. Podsumowanie zajęć poprzez zagadki słowne dotyczące postaci z bajek:
Do chorej babci szła mała dziewczynka
i na leśnej drodze napotkała wilka. (Czerwony Kapturek)
Na balu zgubiła szklany pantofelek,
a potem szczęścia spotkało ją wiele. (Kopciuszek)
Zatrute jabłko dała jej macocha,
lecz przybył książę, który ją pokochał. (Królewna Śnieżka)
Chłopiec i dziewczynka w lesie się zgubili,
ale Babę Jagę łatwo przechytrzyli. (Jaś i Małgosia)
Sto poduszek na jej łóżku,
a pod nimi – ziarnko groszku. (Królewna na ziarnku grochu)
Nie był taki, jak inne koty,
bo miał kapelusz i długie buty. (Kot w butach)
Zła królowa, cała biała.
W lodowej krainie mieszkała. (Królowa Śniegu)
2. Rozmowa z dziećmi na temat tego, co im się najbardziej podobało, podziękowanie za wspólnie spędzony czas- tworzenie atmosfery przyjaźni i wzajemnej życzliwości.