Uczymy się wyciągać rękę w stronę samotnych. Konspekt zajęć dla dzieci pięcioletnich - praca własna

Cele:
1)poznawcze-zaznajomienie dzieci z treścią bajki,
2)kształcące-utrwalenie nowych pojęć takich jak:samotność,bezduszność,
a)motoryczne-ćwiczenia drobnych ruchów,
b)formułowanie sądów przez dzieci.
3)wychowawcze-uwrażliwienie dziecka na ludzką krzywdę,na samotność.Budzenie w dzieciach potrzeby oraz chęci pomocy bliżnim.
a)zachęcanie dzieci do czynienia dobra.

Metody:
1)podające
a)opowiadanie
b)przekaz

2)problemowe
a)rozmowa z dziećmi na podstawie opowiadania,
b)dialog,
c)dyskusja.

3)eksponująca
a)żywego słowa,
b)improwizacja ruchowa,
c)zadanie zamknięte-naklejanie kolorowego papieru na wycięte przez nauczycielkę serce.

Formy pracy:
a)zespołowa
b)zbiorowa

Środki dydaktyczne:
a)książka
b)obrazki z bohaterką opowiadania


Przebieg

I etap
Wprowadzenie poprzez zabawę integracyjną(muzyczno-ruchową).
Podczas muzyki dzieci biegają w różnych kierunkach po sali,kiedy natomiast muzyka milknie-dzieci łączą się w pary,trzymając się za ręce.

II etap

Prezentacja przez nauczycielkę pacynki-bohaterki opowiadania „Dziewczynka z zapałkami”.
Zadanie pytania:Czy wiecie co oznacza słowo samotność?
Przeczytanie dzieciom opowiadania.

Dziewczynka z zapałkami
W wigilię Nowego Roku szła ulicami samotna,nędznie ubrana,bosa dziewczynka.Wychodząc z domu była co prawda w butach,ale były za duże i spadły jej ze stóp kiedy przebiegała przez jezdnię.Jeden but porwał ulicznik (łobuz),więc z drugiego nie miała pożydku.Dlatego wędrowała boso,niosąc w fartuszku wiązki zapałek.Jedną z takich wiązek trzymała w rączce. Była głodna,przemarznięta i wystraszona. Nie udało się jej sprzedać ani jednej zapałki.Nikt z przechodniów spieszących się do swych domów na noworoczne przyjęcia nie zwracał uwagi na samotną,wynędzniałą postać. Siarczysty mróz przejmował ją do szpiku kości,śnieg i lód ziębiły stopy. Znalazła sobie zaciszne miejsce w kąciku między domami i tam usiadła. Zapaliła jedną zapałkę,by się troche rozgrzać. W jej blasku pojawił się żelazny,buchający ciepłem piecyk. Płomyk zgasł i widzenie znikło. Potarła o mur następną zapałkę. Teraz zobaczyła przed sobą stół pięknie nakryty białym obrusem i porcelaną. Na środku stołu leżała na półmisku pieczona gęś nadziewana jabłkami i śliwkami. I oto ptak zeskoczył z półmiska i zaczął się czołgać w stronę dziewczynki. Zapałka zgasła. Trzeci płomyk wywołał z ciemności obraz ogromnej,pięknej choinki z niezliczoną ilością świeczek,ale obraz trwał tylko chwilę. Dziewczynka dostrzegła spadającą gwiazdkę. - 'Ktoś umiera' – pomyślała,bo zmarła babcia tak jej mówiła. Przypominała ją sobie - jedyną istotę,która była dla niej dobra.W blasku następnej zapałki pojawiła się babcia. Dziecko,przestraszone,że zniknie,tak jak poprzednie obrazy,zapaliła całą wiązkę.Babcia pozostała.Wzięła dziewuszkę na ręce,przytuliła i uniosła ze sobą do nieba.Umierając nie czuła już chłodu ani głodu,nie była już samotna ani nieszczęśliwa. Następnego dnia przechodnie użalali się nad zamarzniętym ciałem małej, jasnowłosej dziewczynki.

III etap-pominięty

IV etap

Rozmowa z dziećmi na temat przeczytanego opowiadania.
Podobało się dzieciom opowiadanie?
Jakie było:Smutne czy wesołe?
Jak myślicie:Jaka jest samotność-wesoła czy smutna?
Czy należy pomagać samotnym?
Jak wy pomogłybyście tej samotnej dziewczynce?
Jak uważacie:Gdyby ktoś zaprosiłby tą samotną istotę do swojego mieszkania,czy historia mogłaby zakończyć się inaczej?
Czy ci ludzie mieli dobre serca?

V etap

Pokaz dzieciom(poprzez dotykanie)czterech czerwonych serc o różnej wielkości.
Jedno-jak paczka zapałek
Drugie-jak piernik
Trzecie-jak kartka z zeszytu
Czwarte-jak kartka z bloku
Powiedzcie dzieci,waszym zdaniem,jakiej wielkości serca mieli ci ludzie,którzy obojętnie przechodzili obok zmarzniętej,samotnej dziewczynki?

VI etap

Wyklejanie wyciętych,dużych(bo naszych)serc wydzieranką z czerwonego papieru.

VII etap

Część dzieci ustawia się w pary,trzymając się za ręce,stając naprzeciwko siebie.Reszta biega po sali.Na dźwięk bębenka-dzieci stojące w parach unoszą ręce na znak zaproszenia dziecka do swojego domu.Następnie zmiana dzieci,aby każde mogło biegać po sali w poszukiwaniu gościnnego domu oraz życzliwych w nim ludzi.

VIII etap

Rozmowa końcowa.

Jakim człowiekiem należy być w życiu:
1)Nieczułym na innych.
2)Litościwym,o dobrym sercu.

Na jakich ludzi chciałybyście natrafiać w życiu:
1)Obojętnych,o „sercu z kamienia”.
2)Dobrych,o „dużych sercach”.