Dzieci Zamojszczyzny - Patron naszej szkoły. Scenariusz zajęć godziny wychowawczej

SCENARIUSZ ZAJĘĆ GODZINY WYCHOWAWCZEJ

Czas zajęć: 45 min.

Temat: Dzieci Zamojszczyzny – Patron naszej szkoły.

Cele:
Uczeń:
- zna historię patrona szkoły,
- wie jakie okrucieństwo niesie wojna,
- wie kto może zostać patronem.

Postawy:
Uczeń:
- szanuje pamięć ofiar wojny,
- wie w jaki sposób uczcić pamięć ofiar wojny.

Metody: pogadanka, burza mózgów, prezentacja multimedialna
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna.

Środki dydaktyczne:
Prezentacja PowerPoint zawierająca treści związane z omawianym tematem.

PRZEBIEG LEKCJI
1. Przywitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności.
I WPROWADZENIE
1. Kto to jest Patron (osoba)?
2. Kto może zostać patronem (burza mózgów)?
II ROZWINIĘCIE
1. Dlaczego patronem naszej szkoły są „Dzieci Zamojszczyzny”?
2. Historia wysiedleń na Zamojszczyźnie (Prezentacja PowerPoint)
3. W jaki sposób można uczcić pamięć ofiar wojny?
III PODSUMOWANIE
1. Odpowiedź na pytanie: Czego dowiedziałeś się na dzisiejszej lekcji o patronie szkoły?
2. Praca domowa: Znaleźć szkoły noszące imię „Dzieci Zamojszczyzny”

Treść prezentacji oprócz grafiki.
Patron OPIEKUN -człowiek godny naśladowania
Patronem szkoły może zostać człowiek (ludzie), który zostawił po sobie dobre imię. Człowiek, który dokonał ważnego odkrycia dla ludzkości, w określonej dziedzinie nauki. Może nim być uczestnik wojny, dowódca, który bronił wolności Ojczyzny. Szkoła może nosić imię zasłużonej organizacji. Patronem mogą być tragicznie zmarłe osoby, ofiary wojny w celu upamiętnienia ich tragicznych losów.
28 listopada 1942 r. Niemcy rozpoczęli na Zamojszczyźnie akcję wysiedleńczo- osadniczą, która trwała do 2 sierpnia 1943 r. Akcją objęto się ok. 300 wsi i ponad 100-110 tys. ludzi z powiatów: zamojskiego, tomaszowskiego, lubelskiego, hrubieszowskiego i biłgorajskiego.
Niemcy zamierzali przekształcić Zamojszczyznę w "czysto niemiecki obszar osadniczy".
Wysiedlenia przebiegały w kilku fazach. W trakcie ich trwania hitlerowcy dopuścili się zbrodni ludobójstwa. Tysiące wysiedlonych więziono w obozach przejściowych, m.in. w Zamościu i Zwierzyńcu, kierowano do obozów koncentracyjnych na Majdanku i w Oświęcimiu.
W obozach szczególnie cierpiały dzieci – głód, zimno, choroby były dla nich częściej niż dla dorosłych śmiertelne. Dzieci odebrane rodzicom były osobno przewożone w wagonach bydlęcych (w jednym wagonie przewożono od 100 do 150 dzieci) do obozów śmierci na Majdanku i w Oświęcimiu oraz do fabryk w Rzeszy.
Tragiczny los zgotowano około 30 tys. dzieci polskich, z których około 10 tys. straciło życie, a ponad 4 tys. wywieziono do Rzeszy w celu germanizacji. Po wojnie do kraju wróciło ok. 800 dzieci
Działania Niemców na Zamojszczyźnie wywołały opór miejscowej społeczności, zarówno bierny (ucieczki do lasu, niszczenie gospodarstw przeznaczonych pod osadnictwo niemieckie), jak i czynny przez wszczęcie prewencyjnych akcji zbrojnych (niszczenie sieci transportowej, aparatu wysiedleńczego) i odwetowych.
W miejsce wysiedlonych Polaków hitlerowcy sprowadzili osadników niemieckiego pochodzenia z Rosji, Rumunii i innych państw. Przesiedleńcy w obozach przejściowych zostali podzieleni na 4 grupy:
1. osoby, które zakwalifikowano do rasy niemieckiej,
2. osoby zdolne do wyjazdu do pracy przymusowej,
3. starcy, kaleki oraz dzieci,
4. osoby przeznaczone do eksterminacji w obozach koncentracyjnych
Bibliografia:
Praca zbiorowa. "Wysiedlenia, wypędzenia i ucieczki 1939-1945. Atlas ziem Polski", Demart 2008
Zygmunt Klukowski: Zamojszczyzna 1944-1959, Warszawa 2007
http://pl.wikipedia.org/wiki/Dzieci_Zamojszczyzny