Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego

SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI PLANU ROZWOJU ZAWODOWEGO
NAUCZYCIELA KONTRAKTOWEGO


Stopień nauczyciela kontraktowego uzyskałam w 2003r. Przez kolejne 4 lata zbierałam i pogłębiałam swoje doświadczenia nauczyciela j. angielskiego, a także uczyłam się nowej roli – wychowawcy.
Aby tę pracę wykonywać w sposób ukierunkowany i zamierzony, zdecydowałam się na rozpoczęcie stażu, który umożliwi mi uzyskanie awansu na stopień nauczyciela mianowanego. Trwał on 2 lata i 9 miesięcy, tj. od 1 września 2007r do 31 maja 2010r.
Opiekunem mojego stażu została doświadczona nauczycielka i dyrektor SSP xxx
mgr xxxxx xxxxx. We wrześniu 2007r. złożyłam do dyrektora szkoły plan rozwoju zawodowego, który został zatwierdzony do realizacji. Starałam się, aby uwzględniał on specyfikę i potrzeby szkoły, a jednocześnie mobilizował mnie do twórczej i aktywnej pracy. Przez cały okres stażu dbałam, aby realizacja mojego planu przebiegała zgodnie z opracowanymi założeniami
Poniżej przedstawiam sprawozdanie z realizacji zadań zamierzonych w planie rozwoju zawodowego zgodnie z wytycznymi zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 1 grudnia 2004 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli.

__________________________________________________

§ 7 ust. 2 pkt. 1
Umiejętność organizacji i doskonalenia warsztatu pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań, a także oceniania ich skuteczności i dokonywania zmian w tych działaniach.

- Organizację i doskonalenie warsztatu pracy nauczyciela stażysty rozpoczęłam od nawiązania współpracy z opiekunem stażu oraz poznaniem procedury awansu zawodowego nauczycieli. Często korzystałam ze wskazówek dotyczących awansu zamieszczanych na edukacyjnych portalach internetowych. Wiele dało mi obserwowanie i prowadzenie lekcji w obecności opiekuna stażu oraz innych koleżanek.

- Oceniając wstępnie własne umiejętności uznałam, że w trakcie stażu powinnam szczególną uwagę zwrócić na:
• rozwinięcie metod pracy z uczniem zdolnym i uczniem z problemami
• usystematyzowanie technik, materiałów i pomocy zgromadzonych w ciągu kilku lat pracy
• rozwinięcie warsztatu wychowawcy
- W trakcie stażu doskonaliłam umiejętności przygotowania i prowadzenia zajęć dydaktycznych, między innymi przez:
• opracowywanie i realizację planów wynikowych do nauki języka angielskiego,
• opracowanie kryteriów oceniania w kl IV-VI dla nauczycieli języka angielskiego
• tworzenie konspektów lekcji i wdrażanie nowych form nauczania,
• a także ocenianie ich skuteczności.

- Samodzielnie opracowywałam różne pomoce naukowe, prezentacje, karty pracy, flashcards oraz testy i sprawdziany. Zgromadziłam je w segregatorach i w łatwo dostępnej bazie danych we własnym komputerze. W razie potrzeby mogę je dostosowywać lub przenosić na pendrivie i odtwarzać w szkole.
- Uczniowie w naszej szkole uczą się j. angielskiego w grupach na poziomie podstawowym lub rozszerzonym. W tej pierwszej grupie znajdują się często uczniowie, którzy mają trudności z nauką z powodu pewnych deficytów lub niedojrzałości, w drugiej zaś mamy często do czynienia z uczniami bardzo zdolnymi. Wymaga to od nauczyciela dostosowania form i metod pracy. W trakcie stażu przyglądałam się temu uważnie i starałam się wypracować sposoby postępowania.

• Grupa podstawowa
Z mojego doświadczenia wynika, że słowo klucz do skutecznej pracy w tej grupie to „powtarzanie.” Dobrze jest rozpocząć lekcję od szybkiej powtórki ostatniej lekcji, dając wszystkim uczniom szanse na wypowiedź i odpowiednio nagradzając. Ta aktywność jest dobrowolna, a korzystają także osoby bierne – przez słuchanie. Nowo wprowadzany materiał jest wielokrotnie powtarzany na różne sposoby – w formie czytania, słuchania, mówienia i na końcu pisania. W grupach zaawansowanych można sobie pozwolić na pomijanie niektórych form, tutaj nie.
W tych grupach uczniowie często mają kłopoty z utrzymaniem skupienia przez dłuższy czas, więc potrzebne są (kontrolowane) przerwy, trochę ruchu. Wypracowałam tu kilka ćwiczeń z klaskaniem, skandowaniem (akcent w nowych słówkach), znajdowaniem rymów, powtarzaniem słówek, które znikają z tablicy, itd. Na zakończenie lekcji – kolejna szybka powtórka.
Z tego widać, że w grupie podstawowej proporcje materiału powtarzanego do nowego siłą rzeczy są inne niż w zaawansowanej. Podobnie z testami i kartkówkami - sprawdzają one mniejsze partie materiału na raz.
Wprowadzając nową strukturę gramatyczną często wspomagam się wizualizacją. Kiedyś używałam kolorowych klocków, teraz magnesów, które łatwiej przemieszczać na tablicy pokazując zmiany w budowie zdania, czasem wystarczą nawet trzy palce, a uczeń z ulgą mówi „aha...” i tworzy zdanie. Również duża ilość obrazków, zdjęć, przedmiotów jest bardzo pomocna, gdyż zmniejsza abstrakcyjność używania języka obcego.
Zauważyłam, że w grupie podstawowej uczniowie często mają problem z czytaniem poleceń. Nieczytanie, błędne odczytanie lub niezrozumienie polecenia jest częstszą przyczyną obniżonych wyników w testach niż faktyczny brak umiejętności. Więc od klasy IV po VI ćwiczę z uczniami ścisłą dyscyplinę czytania poleceń i wielokrotnie sprawdzam ich rozumienie.
Poszczególnym uczniom, którzy mają kłopoty w nauce przyglądam się indywidualnie.
Na początku roku dokładnie analizuję opinie Poradni Pedagogicznej i przygotowuję dostosowanie form pracy do konkretnych potrzeb ucznia. Pracuję z takimi uczniami na konsultacjach, gdzie wyrównujemy braki lub uzupełniamy zaległości.

• Grupa zaawansowana
W tych grupach język polski pojawia się rzadko. Zarówno nauczyciel jak i uczniowie starają się porozumiewać po angielsku. Pogawędki między uczniami, zazwyczaj ucinane przez nauczyciela, są tutaj dopuszczalne pod warunkiem, że po angielsku.
Uczniowie pracujący w szybszym tempie otrzymują dodatkowe ćwiczenia o podwyższonym stopniu trudności. Również w testach uwzględniam potrzeby uczniów zdolnych i zawsze przygotowuję zadania wykraczające poza materiał obowiązkowy.
Od kl. V wprowadzam lektury dostosowane do poziomu uczniów, jedną w semestrze obowiązkowo (sprawdzian), a chętni mogą kolejną przeczytaną książkę zaprezentować na lekcji. Od kilku lat, za zgodą i aprobatą dyrekcji, działam w kierunku poszerzenia zasobów naszej biblioteki o pozycje w j. angielskim i w tej chwili nasi uczniowie maja duży wybór lektur od bardzo łatwych po poziom zaawansowany – dla uczniów o dużych umiejętnościach i ambicjach.
Wszystkich uczniów gorąco zachęcam do uczestniczenia w dodatkowych zajęciach ENGLISH CLUB lub DRAMA CLUB, do aktywnego udziału w Dniu Angielskim w naszej szkole, gdzie mogą realizować własne pomysły, do startu w konkursie j. ang. FOX . W tym roku podano tematy przygotowujące do tego konkursu i opracowywaliśmy je na lekcjach. Także z myślą o uczniach zdolnych w roku szkolnym 2009/2010 zorganizowałam wraz z koleżankami: mgr Katarzyną xxxxx SP nr 25 i mgr Eweliną xxxxx SP nr 13 międzyszkolny konkurs j. angielskiego, w którym zmierzyli się najlepsi uczniowie z 3 szkół. Konkurs przebiegał w 2 etapach, a uczniowie SSP xxx zajęli pierwsze trzy miejsca.

- Z dużym powodzeniem wykorzystywałam w pracy autentyczne (a nie tylko edukacyjne) piosenki anglojęzyczne i fragmenty filmów. Przygotowywałam, je w formie ćwiczeń (indywidualnych, w parach, w grupach) ilustrujących realizowany materiał gramatyczny czy leksykalny. Ta forma pracy (jeśli tylko nie jest nadużywana) przynosi ogromne korzyści: uczniowie chętnie się angażują, bo traktują to jako zabawę , a wielu także rozpoznaje utwory znane z radia i TV. To pozytywne nastawienie znacznie rozszerza kanały percepcyjne i wraz z rytmem i rymem uczniowie dosłownie „chłoną” całe wyrażenia i z zapałem śpiewają lub mówią wraz z artystami. Ta forma pracy angażuje cały mózg i jest równie miła i skuteczna dla uczniów o różnym poziomie wiedzy i umiejętności językowych.

- W planie rozwoju zawodowego zakładałam kontynuację projektu ENGLISH CLUB dla uczniów chcących rozwijać swą wiedzę o świecie języka angielskiego ponadprogramowo. Jednak całym sercem poczułam, że chciałabym spróbować innej formy pracy z uczniami. Od trzech lat wraz nauczycielką konwersacji prowadzimy DRAMA CLUB, czyli zajęcia teatralne po angielsku dla uczniów klas V-VI. W formie różnorodnych ćwiczeń (pantomima, skandowanie, krótkie dialogi, improwizacja) uczniowie nabywają płynności w posługiwaniu się językiem angielskim, poczucia pewności siebie, stosowania języka w kontekście sytuacyjnym – z odpowiednim akcentem i intonacją. Jest to propozycja dla uczniów zaangażowanych, o twórczym podejściu i wytrwałych, bo oprócz ćwiczeń i wprawek odbywają się też poważne próby przedstawień. Do tej pory DRAMA CLUB przygotował 2 przedstawienia i jeden film dla całej szkoły. Doskonałą inspiracją i treningiem uczącym różnych technik był cykl warsztatów metodycznych „Drama w pracy z zespołem teatralnym”, w którym uczestniczyłam w 2008r.

- W 2007r nawiązałam kontakt z katolicką szkołą Colegio Nossa Senhora das Dores w Brazylii. Uczniowie – w tym samym wieku - wymienili się listami i zdjęciami, a także projektami na temat swoich krajów i miast. Wywołało to dużo emocji i entuzjazmu, niestety projekt nie znalazł kontynuacji, ze względu na zbyt duże różnice w umiejętnościach językowych.
- Przez cały okres stażu aktywnie uczestniczyłam w spotkaniach zespołu nauczycieli j. angielskiego, podczas których:
- dzieliłyśmy się doświadczeniem i dobrymi pomysłami na prowadzenie lekcji
- omawiałyśmy wyniki i osiągnięcia naszych uczniów
- planowałyśmy pracę w roku szkolnym
- opracowałyśmy system testów końcowych
- ustalałyśmy kryteria podziału na grupy.
- Podczas stażu prowadziłam lekcje w obecności opiekuna stażu, a także zapraszałam na lekcje koleżanki nauczycielki oraz obserwowałam ich lekcje, aby wspólnie analizować nasze metody pracy z uczniami oraz pojawiające się problemy wychowawcze.
Przeprowadzałam także lekcje w obecności przewodniczącej zespołu anglistów
mgr Grażyny xxxxxx. Otrzymane informacje zwrotne uświadomiły mi mocne i słabe strony mojego warsztatu pracy. Zwróciła moją uwagę na „język poleceń”, który powinien być krótki, przejrzysty, bez dygresji i zawierać te same sformułowania do tych samych czynności, a jeśli polecenie jest długie – w punktach, lub etapach pracy.

- Doskonalenie własnego warsztatu pracy realizowałam również poprzez udział w szkoleniach, kursach doskonalących i warsztatach przydatnych w mojej pracy:

• Bringing English to Life for All Students Pearson Longman Teacher Training
• Widzieć – Zrozumieć – Pomóc Trudne zachowania uczniów
Pearson Longman Teacher Training
i Stowarzyszenie Psychoprofilaktyki „Spójrz Inaczej”
• Drama w pracy z zespołem teatralnym Regionalny Ośrodek Kultury w B-B
i Regionalny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w B-B
• Powtórki z pomysłem Oxford University Press
• Nasze dzieci i media konferencja SSP KTK
• Praktyczne i realistyczne metody profilaktyki agresji i przemocy
warsztat psychologiczny SSP KTK
• Sztuka negocjacji i mediacji warsztat psychologiczny SSP KTK
• Standardy wymagań szkolenie Rady Pedagogicznej
• Podręcznik w procesie uczenia się i nauczania szkolenie Rady Pedagogicznej
• O ocenianiu prawie wszystko szkolenie Rady Pedagogicznej
• Teacher Development Interactive Pearson Longman
(kurs internetowy dla nauczycieli j. angielskiego) - w trakcie realizacji

Wiedza i umiejętności nabyte podczas szkoleń, szczególnie w obszarach wcześniej mało znanych, stale wykorzystuję w pracy dydaktycznej i wychowawczej. Do niektórych nawiązuję w dalszych punktach sprawozdania.

________________________________________________


§ 7 ust. 2 pkt. 2
Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych

Od 7 lat uczę dzieci w wieku 10-12 lat, staram się poznawać ich potrzeby i wychodzić im naprzeciw, aby skuteczniej uczyć i wychowywać.

- Przez okres stażu uważnie przyglądałam się podręcznikom i innym materiałom proponowanym szkołom do nauki j. angielskiego. Interesowało mnie:
• czy zawierają autentyczne materiały, na przykład zdjęcia, a nie rysunki
• czy przedstawiane postacie są znane i ciekawe dla uczniów (aktorzy, postacie z książek, filmów)
• czy przekazują wartości, na przykład dbanie o zdrowie, środowisko
• czy są dla młodego nastolatka ciekawe (poszerzają wiedzę ogólną, nie są zbyt schematyczne, ...)
• czy zachęcają do prezentowania własnego środowiska (rodziny, miasta, kraju,...)
• czy w równym stopniu rozwijają wszystkie umiejętności językowe (np. czy materiał audio jest bogaty, różnorodny i autentyczny).
Podręczniki, których obecnie używamy – seria SKY, w 2009 zmieniona na SKY HIGH –
w wysokim stopniu spełniają powyższe wymagania.

- Regularnie przeprowadzałam różnorodne formy sprawdzania postępów uczniów – testy, sprawdziany, kartkówki, ćwiczenia. Dało mi to pogląd na możliwości moich uczniów i pomogło w odpowiednim doborze metod pracy i oceniania. Przygotowałam „Kryteria oceny ucznia z j. angielskiego w kl IV-VI” i omawiałam z koleżankami różne formy testowania umiejętności naszych uczniów. Wypracowany został spójny system, co ma swoje odzwierciedlenie w zapisach ocen w dziennikach.

- Od 6 lat przed zakończeniem roku szkolnego przygotowuję, wraz z innymi nauczycielkami j. angielskiego, test końcowy w celu zbadania wyników nauczania w wyznaczonej przez dyrektora klasie. Test sprawdza przekrojowo znajomość materiału z całego roku u uczniów tej klasy. Jest taki sam dla obu grup i przeprowadzany jest w tym samym czasie. Wyniki tego testu starałam się analizować na różne sposoby i wyciągać wnioski do dalszej pracy.

- Zawsze uważnie zapoznawałam się z opiniami i wskazaniami poradni psychologiczno-pedagogicznej o trudnościach poszczególnych uczniów i starałam się dostosować tempo nauczania i zakres materiału oraz ćwiczeń do możliwości uczniów.
- Podejmując zadania wychowawcy klasy starałam się poznać sytuację rodzinną moich wychowanków. W czasie lekcji wychowawczych, na wycieczkach, czy uroczystościach klasowych dużo rozmawiałam z uczniami i chętnie słuchałam.
Zachęcana i ośmielana radami mojego opiekuna stażu zaczęłam dużo częściej kontaktować się z rodzicami bezpośrednio. Okazji było mnóstwo: w przypadku niewłaściwego zachowania ucznia, pochwały, informacyjnie, zapraszając na wycieczkę, czy też gdy widziałam rodzica w szkole starałam się zawsze podchodzić i zamienić kilka słów. Zbudowało to wzajemne zaufanie i bliskość i ogromnie ułatwia i wzmacnia wszelkie działania wychowawcze.

- W 2008r zorganizowałam wspólną wycieczkę uczniów i rodziców na Klimczok połączoną z grami, zabawami i ogniskiem. Była to doskonała okazja do nawiązania bardzo dobrych relacji z rodzicami i do tej pory jest miło wspominana. Niestety jest to trudne do powtórzenia co roku ze względu na pracę i zobowiązania rodziców.

- Na zebraniach rodzicielskich informowałam rodziców o postępach edukacyjnych i problemach uczniów. Przedstawiałam zasady i przepisy BHP obowiązujące w szkole i poza nią. Zapoznawałam ze Statutem Szkoły, Programem Profilaktycznym, Programem Wychowawczym, WSO, informowałam o zagrożeniach jakie mogą wystąpić podczas korzystania z Internetu. Przekazałam rodzicom informacje na temat procedur obowiązujących uczniów podczas prawdzianu szóstoklasisty. Niejednokrotnie na zebraniach z rodzicami poruszałam temat uzależnień od gier komputerowych i bezpiecznego korzystania z Internetu.

- Na początku każdego roku szkolnego przeprowadzałam rozmowę z uczniami, z której mogłam dowiedzieć się jakie tematy chcieliby poruszyć, aby następnie włączyć je do tematów lekcji wychowawczych. Sama proponowałam następujące tematy:
• radzenie sobie ze stresem
• radzenie sobie z własną i cudza agresją
• jak być asertywnym
• rozwiązywanie konfliktów
• bezpieczeństwo w Internecie
• uzależnienie od gier internetowych
• bezpieczne korzystanie z telefonów komórkowych
• integracja zespołu klasowego
Uczniowie bardzo chętnie brali udział w dyskusjach, gdyż były to tematy im bliskie. Nie zdawali sobie jednak sprawy ze skutków pewnych zachowań np. w Internecie. Na lekcje wychowawcze zapraszałam również panią pedagog, która prowadziła zajęcia na tematy związane z integracją zespołu klasowego, bezpieczeństwem w szkole i poza nią, z agresją i sposobami radzenia sobie z nią.

- Organizowałam różne spotkania i imprezy klasowe, które tworzyły w klasie przyjazną, budującą atmosferę: mikołajki, dzień kobiet, dzień chłopaka, dzień dziecka i tę najbardziej uroczyście obchodzoną – wigilię klasową.

- Zachęcałam uczniów do aktywnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz środowiska lokalnego, a oni chętnie angażowali się w takie akcje jak:
• zbiórka karmy dla psów z bielskiego schroniska dla zwierząt
• „Pomóżmy dzieciom dotkniętym kataklizmem”
• „Słodkie Święta”- zbieranie słodyczy dla dzieci z Domu Dziecka w Bielsku-Białej
• „Pomagamy bezdomnym”- zbieranie czapek, szalików, ciepłych ubrań oraz słodyczy
• zbiórka pomocy szkolnych i zabawek dla dzieci z parafii prowadzonych przez polskich misjonarzy na terenach byłego ZSRR.
Tego typu działania przyniosły duże efekty, gdyż dzieci spotykały się z sytuacją, w której sami mogą pomóc, angażując się często emocjonalnie i nie traktując problemu jako odległego i nierzeczywistego.

- Wychodziłam z uczniami na wystawy, do teatru i kina opierając się w tym często na propozycjach uczniów. Sama zachęcałam ich do udziału w imprezach kulturalnych i na bieżąco informowałam co się dzieje w regionie. Sądzę, że udało mi się wypracować w nich przekonanie, że Bielsko-Biała jest bardzo aktywnym ośrodkiem życia kulturalnego.

- Na lekcjach j. angielskiego uczniowie mieli okazję pracować metodą projektu. Zachęcałam ich do opracowywania tematów prezentujących ich własne środowisko: miasto, kraj, legendy, sławnych Polaków, tradycje świąteczne,...

Uczniowie moich klas mogą poszczycić się sukcesami na terenie miasta i w regionie w zawodach sportowych (zawody pływackie, zawody narciarskie, turnieje piłki ręcznej, nożnej i tenisa stołowego) oraz na terenie kraju w wewnątrzszkolnych i zewnętrznych konkursach przedmiotowych takich jak: Oxford Plus Matematyka-konkurs matematyczny, Fox- konkurs języka angielskiego, Jonasz- konkurs biblijny, olimpiada historyczna, Olimpus – olimpiada przyrodnicza. Brali też czynny udział w organizowaniu Dni Angielskich.

________________________________________________


§ 7 ust. 2 pkt. 3
Umiejętność wykorzystywania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej

Istotną rolę we współczesnym systemie szkolnictwa odgrywa umiejętność wykorzystania w swej pracy zawodowej technologii komputerowej i informacyjnej.

- W codziennej pracy na bieżąco wykorzystywałam komputer do:
• opracowania różnorodnych materiałów dydaktycznych (karty pracy, scenariusze zajęć, teksty piosenek, kartkówki, testy, dyplomy, materiały na gazetkę klasową)
• analizy testów
• opracowania materiałów pomocnych w pracy wychowawcy (listy z danymi, informacje dla uczniów i rodziców, arkusze samooceny, ankiety)
• wypisywania świadectw
• przygotowania prezentacji na Dni Angielskie i występy DRAMA CLUB
• przygotowania filmu w ramach DRAMA CLUB (opracowanie komputerowe tego filmu wymagało zaawansowanych umiejętności informatycznych, którymi wytrwale dzielił się z nami nieoceniony pan Adam Wójcik)
• poszukiwania scenariuszy i materiałów na lekcje j. angielskiego, wychowawcze i na akademie szkolne dostępnych na portalach edukacyjnych.

- Kilkakrotnie miałam możliwość prowadzenia lekcji z grupą w pracowni komputerowej i, w ramach przygotowania do konkursów, uczniowie sprawdzali swoje umiejętności w testach on-line (The Big Challenge, Olympus). Odwiedzaliśmy też portale edukacyjne, które mogą wzmacniać i rozwijać zainteresowanie uczniów światem j. angielskiego.

- Zachęcałam uczniów do przygotowywania własnych prezentacji komputerowych i widziałam, że ta forma wzmaga ich zaangażowanie. Na Dzień Angielski uczniowie przygotowali bardzo interesujący quiz dla kolegów z klas szóstych, inna grupa multimedialnie zilustrowała swoją opowieść o tradycjach wielkanocnych w Wielkiej Brytanii, przygotowano też krótką prezentację naszej szkoły i miasta, kraju itd. dla szkoły w Brazylii.
Projekty te były oglądane, omawiane i poprawiane w szkole dzięki łatwemu dostępowi do pracowni komputerowej.

- W związku z odbywaniem stażu na nauczyciela mianowanego wykorzystywałam technologię informacyjną i komunikacyjną w następujący sposób:
• uzyskiwanie wiedzy na temat awansu zawodowego poprzez Internet (portale poświęcone awansowi)
• poznawanie przepisów i aktów prawa oświatowego i ich aktualizowanie poprzez Internet
• korzystanie z, dotyczących awansu, rad ekspertów odpowiadających online na pytania użytkowników portali
• konsultowanie się z innymi nauczycielami odbywającymi awans poprzez fora internetowe różnych portali edukacyjnych.

Adresy niektórych stron, z których korzystałam:

www.interklasa.pl
www.thebigchallengeclub.com
www.englishpage.com
www.learnenglish.org.uk
www.longman.p.
www.pearsonlongman.com
www.angielski.edu.pl
www.englishclub.com
www.fox.wombb.edu.pl
www.sieciaki.pl
www.miastodzieci.pl
www.dzieci.wp.pl
www.profesor.pl
www.literka.pl
www.pasterz.pl
www.pedagogika.com

www.eduinfo.pl
______________________________________________

§ 7 ust. 2 pkt. 4
Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań

- Przygotowując się do zajęć na bieżąco sięgałam po podręczniki i przewodniki metodyczne wydawnictw Pearson Longman, Cambridge, Oxford i Scholastic. Pozycje te oraz gromadzone przeze mnie czasopisma “The Teacher” stanowiły źródło pomysłów i materiałów na interesujące lekcje i powtórki. Wymienię tu serie: Resource Books for Teachers, Oxford i Longman Keys to Language Teaching, Longman. Z powodzeniem wykorzystywałam materiały z seri „Timesaver...” wydawnictwa Scholastic na niespodziewanych zastępstwach lub „fun lessons”. Uczniowie chętnie i spontanicznie używali obcego języka w grach, krzyżówkach, rebusach i quizach, a nawet tworzyli limeryki.

- Swoją wiedzę i umiejętności doskonaliłam poprzez czytanie literatury fachowej.
Dużo wskazówek, rad i pomysłów jak ciekawie prowadzić lekcje angielskiego i wychowawcze zdobyłam również śledząc publikacje nauczycieli w Internecie. Nieocenionym źródłem inspiracji i doświadczenia jako wychowawcy i nauczyciela była moja córka – obecnie gimnazjalistka.
Spośród wielu tytułów, z których korzystałam wymienię kilka:
Adele Faber i Elaine Mazlish seria poradników tych autorek, w tym
„Jak mówić żeby dzieci się uczyły”
Thomas Gordon „Wychowanie bez porażek”
Roman Warszewski „Jak wyleczyłem dziecko z dysleksji”
Rosemarie Portmann „Gry i zabawy przeciwko agresji”
Jolanta Rojewska „Grupa bawi się i pracuje” I i II
J.C. Dobson „Zasady nie są dla tchórzy”

- „Dysleksja to bardzo poważny problem. Niezwykle utrudnia życie i ogranicza możliwości” tak Roman Warszewski rozpoczyna swoją krótką (ledwie 118 stron, w tym sporo zdjęć) książkę. A jednak stanowczo twierdzi: „wyleczyłem syna z dysleksji”. Ten praktyczny poradnik otworzył mnie na dzieci z tym problemem i pokazał drogę: kinezjologia edukacyjna i odpowiednia dieta (przede wszystkim ograniczenie słodyczy) przynoszą nadzwyczaj pozytywne rezultaty. Zaczęłam dzielić się tą wiedzą z rodzicami na zebraniach, a na lekcjach wychowawczych wykonywałam z dziećmi ćwiczenia Dennisona i rozmawialiśmy o zdrowym odżywianiu. Ta idea wciąż we mnie dorasta i planuję opracować cykl lekcji wychowawczych i krótkie szkolenie dla rodziców w najbliższym czasie.
Wspomnę też krótko o innej inspirującej lekturze – „Wychowanie bez porażek” – książka dla rodziców, ale każdy wychowawca znajdzie w niej kopalnię pomysłów na codzienne sytuacje szkolne. Autor pisze o rozwiązywaniu konfliktów metodą „bez pokonanych”. Opisuje też czym jest „aktywne słuchanie” i ile zrozumienia i szacunku dla drugiej osoby ono niesie. Starałam się wprowadzić te proste zalecenia w swoje lekcje wychowawcze i przekazać je uczniom, szukać rozwiązań, które są budujące dla obu stron konfliktowej sytuacji.

- Bardzo pomocne w mojej pracy okazały się szkolenia „Praktyczne i realistyczne metody profilaktyki agresji i przemocy” oraz „Sztuka negocjacji i mediacji” dotyczące przemocy i agresji wśród dzieci i młodzieży oraz sposobów ich rozpoznawania i zapobiegania im. Uwrażliwiły mnie one na pewne zachowania uczniów jak również pomogły w zrozumieniu różnicy między zachowaniem złośliwym a agresją. Zdobyta wiedza wpłynęła też na prowadzone później rozmowy dyscyplinujące z uczniami. Dowiedziałam się, jak ważny jest sposób rozmowy z rodzicem, tak aby wyzwolić w nim zrozumienie i chęć współpracy. Zaowocowało to polepszeniem kontaktu z młodzieżą i rodzicami.
Szkolenie z zakresu podstawy programowej, doboru podręcznika i dostosowania wymagań prowadzone przez mgr Barbarę Waluś zwróciło moja uwagę na szczegółowe zapoznanie się z programem nauczania języka angielskiego oraz zachęciło do dokładniejszego analizowania treści zawartych w podręczniku.

- W pracy dydaktycznej i wychowawczej byłam w stałym kontakcie z pedagogiem szkolnym. Nasza współpraca układała się bardzo dobrze. Polegała ona m.in. na przeprowadzaniu rozmów w sprawie zwalczania niepowodzeń szkolnych dzieci oraz wypracowywaniu metod pracy z tymi uczniami. Wspólnie analizowałyśmy opinie Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. Prowadziłyśmy również rozmowy w sprawie uczniów sprawiających problemy wychowawcze oraz szukałyśmy najbardziej efektywnych metod pracy, pozwalających tym uczniom funkcjonować bezkonfliktowo w grupie szkolnej. Jako wychowawca klasy starałam się na bieżąco dzielić wiedzą na temat problemów moich wychowanków i wspólnie z pedagogiem podejmować działania kształtujące pozytywne postawy społeczne wśród dzieci i młodzieży, ułatwiające im rozwiązywanie konfliktów zaistniałych w klasie z wyeliminowaniem postaw agresywnych.
_______________________________________________


§ 7 ust. 2 pkt. 5
Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż

manipulowaniu, stawia na metodę porozumiewania się, dzięki czemu
- W ramach odbywanego stażu, uczestnicząc w posiedzeniach RP i szkoleniach, konsultując się z opiekunem stażu oraz korzystając z Internetu, zapoznałam się z zasadami funkcjonowania szkoły jako placówki oświatowej. Poznane dokumenty to:
• Karta Nauczyciela
• ustawa o Systemie Oświaty
• Podstawa Programowa
• standardy wymagań egzaminacyjnych
• rozporządzenia dotyczące awansu zawodowego
• rozporządzenie dotyczące Oświaty: o ocenianiu, przepisach BHP, dopuszczeniu programów i podręczników, wycieczkach szkolnych
• statut SSP xxxxx
• WSO
- Prowadziłam dokumentację szkolną, brałam udział w konstruowaniu i modyfikowaniu dokumentów szkolnych w ramach prac Rady Pedagogicznej oraz w pracach plenarnych, klasyfikujących i zatwierdzających Rad Pedagogicznych, co dało mi szansę wykorzystania mojej wiedzy w praktyce.
__________________________________________

Wnioski z realizacji zadań

Realizacja wyżej wymienionych zadań pozwoliła mi rozwinąć umiejętności pedagogiczne oraz wychowawcze. Przez 2 lata i 9 miesięcy uczyłam się: systematyczności, organizacji czasu, rozwiązywania konfliktów i innych problemów nurtujących moich wychowanków, cierpliwości, konsekwencji, współpracy, obiektywności, asertywności, planowania i projektowania, usprawniania własnej pracy, wykorzystywania nowych metod aktywizujących i oceniania własnej pracy... Uczyłam się jak być lepszym nauczycielem.
Uczyłam się uczestnicząc w różnych formach doskonalenia zawodowego, organizując imprezy klasowe i szkolne, czytając fachową literaturę, zgłębiając wieczorami tajniki technologii komputerowej... Ale przede wszystkim uczyłam się słuchając i obserwując uczniów, rodziców i nauczycieli.
Poprzez wprowadzanie nowych pomocy naukowych oraz przygotowanie warsztatu pracy nauczyciela języka angielskiego podnosiłam jakość nauczania tego przedmiotu. Część pomocy naukowych, takich jak sprawdziany, plakaty, karty pracy, przygotowywałam samodzielnie, część wykonywali uczniowie na zajęciach, dzięki czemu rozwijali swoje umiejętności i wiadomości. Przygotowując plany pracy dydaktycznej i wychowawczej na dany rok szkolny rozwijałam umiejętność planowania własnych działań, poznałam program wychowawczy i profilaktyczny szkoły.
W czasie trwania stażu uczestniczyłam w różnych formach doskonalenia zawodowego. Każdy odbyty kurs wnosił coś nowego do mojego warsztatu pracy. Czasem była to nowa gra dydaktyczna, nowy pomysł na rozwiązanie jakiegoś problemu, a czasem zmiana spojrzenia na własne działania. Szczególnie wiele trudności na początku mojej pracy z młodzieżą sprawiały mi działania wychowawcze. Dzięki kursom z zakresu pedagogiki i psychologii, mającym przeważnie charakter warsztatów, nabyłam, między innymi, umiejętność wspierania ucznia w trudnych sytuacjach szkolnych, kształtowania asertywnych zachowań uczniów, integrowania grupy, przeciwdziałania agresji i rozwiązywania konfliktów.
Każde podjęte zadanie, czy to udział w określonej formie kształcenia zawodowego, zakup lektury lub wykonanie nowej pomocy naukowej, przeprowadzony sprawdzian, wycieczka, konkurs czy impreza, zawsze zmuszały mnie do refleksji, do analizowania i ewentualnego dokonywania korekty przeprowadzanych działań.
Dwa lata i dziewięć miesięcy stażu to dla mnie czas wielkiej uważności w życiu zawodowym. Kształtując siebie jako nauczyciela i wychowawcę kształtowałam również umiejętności przydatne w codziennych międzyludzkich kontaktach. Mam nadzieję, że każdy następny rok będzie przynajmniej częściowo tak owocny jak minione i przyniesie równie wiele satysfakcji.

Ewa Ostrowska
_____________________________________________