Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w górę. Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych

SCENARIUSZ ZAJĘĆ BIBLIOTERAPEUTYCZNYCH

TEMAT: Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w górę.
Podniesienie się człowieka z dołka psychicznego, bezsens życia, „piekła”. Pokazanie
na przykładach bohaterów książek, że życie ma sens, można zacząć wszystko od początku.

CELE:
1. Wzmocnienie poczucia własnej wartości.
2. Wiara we własne możliwości podniesienia się z udręk życiowych.
3. Pokazanie na przykładach, że życie ma sens.

DIAGNOZA PROBLEMÓW I POTRZEB:
1. Uczucie osamotnienia.
2. Brak akceptacji i zrozumienia.
3. Brak wiary we własne możliwości podniesienia się z doznanych cierpień życiowych.
4. Brak sensu życia.
5. Brak właściwych wzorców do naśladowania.
6. Trudne warunki życiowe.

WARUNKI TECHNICZNE:
Liczba uczestników: 10 osób
Wiek uczestników: 15 lat
Czas trwania zajęć 1h


PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
1) MATERIAŁY: wybrane teksty literackie
opisy ćwiczeń
kartki, długopisy, mazaki, kamienie

2) METODY: ćwiczenia integracyjne
praca z tekstem

3) FORMY: praca indywidualna, grupowa, zbiorowa

EWALUACJA:

Zadajemy pytania:
• Czy łatwo jest zapomnieć o wcześniejszych przykrych i raniących doświadczeniach?
• Czy przebaczenie jest łatwą umiejętnością?
• Czy identyfikowałeś się z główną bohaterką/głównym bohaterem książki na jakimś etapie swojego życia?
• Czy pod wpływem przeżyć bohaterów umiałbyś poradzić sobie w podobnej sytuacji?
• Czy podobał się Wam wybór tematu zajęć?
lub
Metoda zdań niedokończonych:
• Dzisiaj uświadomiłam/ uświadomiłem sobie...
• Zrozumiałem, że...
• Myślę, że warto...
• Autorytetem jest dla mnie...


LITERATURA WYKORZYSTYWANA DO ZAJĘĆ:

a) Literatura dla prowadzącego warsztaty

b) Literatura wykorzystywana dla przeprowadzenia warsztatów
• Tim Guénard: Silniejszy od nienawiści
• Anna Golędzinowska: Ocalona z piekła
• Phil Bosmans, Werner Richner: Słoneczne promyki nadziei

Załącznik 1

Ćwiczenie 1:

Dokończenie historii nr 1

Moje życie było koszmarem. Jako małe dziecko zostałem porzucony przez matkę, byłem katowany przez ojca I w konsekwencji jako nastolatek trafiłem do domu poprawczego,
ale i tam nie pozostałem długo. Mając kilkanaście lat trafiłem na ulicę. Od tego czasu stała się ona moim domem i źródłem utrzymania. Po wielu latach życia...


Dokończenie historii nr 2

Przeszłam w swoim życiu prawdziwy koszmar. Po śmierci ojca wychowywałam się praktycznie sama. Matka nie była dla mnie wzorem do naśladowania. Żyłam na ulicy, kradłam, brałam narkotyki. W końcu zrealizowałam swoje marzenie, zrobiłam wielką karierę, wydawało mi się, że świat leży u moich stóp, ale...

Załącznik 2

Ćwiczenie 2: Kamienie na mojej drodze życia
1. Każdy z uczestników szuka „swojego" kamie¬nia.
2. Po krótkim wprowadzeniu uczestnicy piszą w ciszy, każdy na swoim kamieniu, przeszkody z jakimi zmagają się w życiu. Mogą to być przesz¬kody zewnętrzne lub wewnętrzne, różne problemy życiowe.
3. Następnie kto chce może przeczytać co napisał, wyrzucić z siebie dany problem, opowiedzieć o nim. Po zakończeniu rozmowy uczestnicy biorą (swoje) kamienie
do rąk. Osoba prowadząca stawia pytanie: „Co chcesz zrobić ze swoim kamieniem? Wyrzu¬cić? uderzyć nim w kogoś? Usiąść na nim i płakać? Rozbić go w pył? Oprawić w biżuterię?"
Po chwili ciszy uczestnicy zapisują na kartkach w milczeniu własne myśli stanowiące dokończenie zdania: „Mój kamień może stać się..."
Na zakończenie spotkania można ponownie dokonać wymiany myśli w dużej grupie
na temat tego, jak uczestnicy przeżyli to ćwiczenie.

Załącznik 3
Phil Bosmans, Werner Richner: Słoneczne promyki nadziei
Życzę ci odwagi,
Jaka ma słońce,
Które codziennie od nowa wschodzi
Nad wszelką nędzą świata.

Niektórzy po zapadnięciu zmroku
Już nie potrafią uwierzyć w słońce.
Brakuje im tej odrobiny cierpliwości,
aby doczekać nadchodzącego poranka.
Kiedy przebywasz w ciemnościach,
Spójrz w górę.
Tam czeka na ciebie słońce.

Ono nie omija nikogo.
Ciebie też nie ominie,
Jeżeli nie schowasz się w cień.

Z każdym dobrym człowiekiem,
Który zamieszkuje ziemię,
Wschodzi jakieś słońce.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie uczniów.
2. Zapoznanie z tematem zajęć.
3. Podzielenie uczestników na dwie grupy.
4. Rozdanie kartek z ćwiczeniem nr 1 i nr 2 odpowiednio dla każdej z grup.
5. Każda grupa przedstawia swoje dokończenie historii.
6. Przedstawienie grupom książek, które były inspiracjami do dokończenia ćwiczenia.
7. Konfrontacja wymyślonych historii przez grupy z prawdziwymi wydarzeniami zawartymi w książkach.
8. Omówienie zachowań bohaterów.
9. Przeprowadzenie ćwiczenia nr 2( załącznik 2)
10. Refleksja nad tekstem Phila Bosmansa( załącznik 3)
11. Ewaluacja.
12. Podziękowanie za przeprowadzenie lekcji.

oprac. Agnieszka Pawera
nauczyciel ZSGU w Chorzowie